miiftiUttj
MNKONDIGING.
pp b MEEUf
Ao. 100.
Woensdag 23 Maart 1904.
19e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li- Vlaand ere n.
F. DIËLEMAN,
AXEL.
algemeene opneming
FEUILLETON.
liniteiiland.
AKELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per S Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonder!. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Axel brengen ter kenDis van belang
hebbenden dat, te beginnen op 7 April
1904, van wege de Gemeente eene
zal worden gehouden van de wegen
en voetpaden met de kunst
werken.
Axel, den 22 Maart 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL.
De Secretaris
J. A. VAN VESSEM.
De BURGEMEESTER der gemeente
Axel maakt bekend, dat Openbare Ver
gadering van den Gemeenteraad is belegd
tegen Vrijdag den 25sten Maart 1904,
des namiddags te 2 ure, ten Raadbuize
ter behandeling der volgende zaken
1. Mededeeling ingekomen stukken.
2 Rekening Alg. Burg. Armbestuur
1903
3 Verzoekschrift aan Z. E. den Minis
ter van W. H. en Nijverheid, tot aan
sluitingen, zoowel van intercommunale
als internationale, per telefoon.
»Goeden dag samen,* zeide Schilder-
David, en reikte haar de hand, »maar
lieve mevrouw, blgf toch nier. Het is
juist goed dat gij hoort wat wij te zeggen
hebben, en uw broeder ook.*
»Gaat zitten,* zeide de predikant.
»Dank u. het is niet noodig,* antwoordde
Schilder-David, wien men opgedragen had
het woord te voeren. »Heer predikant,
met korte woorden, men zegt het in het
gebeele dorp, wie het in omloop ge
bracht heelt, weten wij niet, maar de heer
predikant heelt ons honderdmaal op het
hart gedrukt, als men van iemand iets
hooit, wat men niet van hem kan ge-
looven, moet men recht naar hem toe
gaan en het hem vragen. Daarom neem
het met kwalijk, heer predikant, maar
is bet waar, dat gij ons wilt verlaten
>Ja.*
Een poos was alles stil in de kamer,
en Schilder-David begon eindelijk weder
»Zoo, nu gelool ik het, heer predikant
Wij hebben vóór u een predikant gehad,
die kon met ons niet overweg en wij kon
den hem niet lljdeu. Is er iots versohiik-
kelijkers te bedenken? Hoe zullen lief Ie
eendracht en vroomheid gedgëu, als hij
die het Woord verkondigt en zg die het
4- Aanbieding beredeneerd verslag, in
gevolge art. 52 der Woningwet.
5. Vaststellen primitief kohier hoofde-
lijken omslag.
Axel. den 22 Maart 1904.
De Burgemeester voornoemd,,
D. J. OGGEL
BELGIË
De aanslag Ie Luik,
In de Belgische bladen vinden wij nog
een aantal bizonderheden over den mis-
iadigen aanslag met een dynamiet-bom
die Donderdagnacht voor het huis van
Lament, commissaris van politie aldaar,
was neergelegd.
De buren van Laurent ontdekten toen
zij thuiskwamen een doos op den drempel
van Laurent's deur. Die doos was dertig
ceutimeters hoog en nagenoeg even lang
en breed, voorzien van een buis en een
handvatsol. Toen de buren gebeld en
Laurent verwittigd hadden, kwam deze
om het voorwerp niet aan te raken, door
het venster naar builen, ten einde te zien
wat men voor zijn deur had gelegd. Dadelijk
verwittigde bij de politie die hem den
raad gaf, zich in betrekking te stellen
met don commandant Patyn, die op zijn
verzoek aanstonds kwam. Patyn knielde,
om te zien en te hooren of bet, voorwerp
niet voorzien was van een horlogewerk
daL op een gegeven oogenblik de ontplof
fing moest teweeg brengen. Was dit nu
zoo, of was de buis van een lont voorzien
dit weet men nog niet, maar zeker is dat
op dit oogenblik een twintigtal personen
Woord hooren niet van elkander hou
den Het zou verschrikkelijk zijn als het
weder zoo werd. Wij weten, dat er eeni-
gen in de gemeente zgn, die het goede
hart vaD onzen heer predikant, Onze lieve
Heer had Sodom willen verschoonen als
er maar tien rechtvaardigen waren, en
gij zoudt ons veroordeelen en verlaten,
omdat er twee of drie slechten onder ons
zijn Hier hield Schilder-David op, maar
de predikant, antwoordde niets hij ver
volgde dus: »Heer predikant, wij behoe
ven u niet te vertellen, boe ons hart aan
u hangt. Als het elders beter voor u is,
moeten wij wenscben dat het u daar wel
ga, maar iedereen in het dorp, iedere man,
iedere vrouw ieder kind, wanneer of waar
or een den predikant ontmoette, dan was
het hem als of hij u wat goeds moest aan
brengen, of hij u niet ledig voorbij kon
laten gaan, en een goede morgen of een
goede avond I was hein lang niet genoeg.
Wij wenschen dus maar alleen dat het
op uw nieuwe standplaats ook weder zoo
zil zijn, en dat de heer predikant er zorg
voor zal dragen dat wij weder een man,
krijgen, niet zoo als hij, dat verwachten
.vij Diet, maar toch een go aden
»Dank u, dank u,« zeida de predikant.
»Ik zal doen wat in mijn vermogen is.«
»Nsen, neea,« begon au de Harsboer
David zegt eigenlijk in het gehee! niet.
vit wij willen zeggen. Wj bedoelen dat
da heer predikant dat met doen moet
nij maat bij ons blijven; hg moet, zoo
den commandant omringden en de bom
ontplofte Allen werden op den grond
geworpen, de commandant werd met ver
brijzelde beenen opgenomen. Den land
meter Dupont werd een been vermorzeld.
Het moest eveneens worden afgezet.
Pastoor Lem mens, die Daar mevrouw Lau
rent was gegaan om zjjn huis als schuil
plaats voor haar en hare kinderen aan te
bieden, werdeD de kleeren van het ljjf
gescheurd. Men vond zgne soutane 20
meters verder. Hij is erg gekwetst en
heeft brandwonden. Drie agenten werden
gewond aan de borst, de beeuen en het
hoofd De deur en de vensters der wo
ning van Lament werden verbrijzeld, en
van een vgftigtal andere huizen zjjn de
vensterruiten gesproDgeD.
De commissaris van politie zelf bleef
ongedeerd.
De Luiksche correspondent van het
HbiJ. van Antw. meldde Vrijdagmiddag
Ik verlaat zooeven 'l Höpital des Anglais,
waarheen de gewonden werden vervoerd.
Men zegde er mij, dat, bij zjjne aankomst
in het gasthuis, commandant Patyn be
wusteloos geworden is en eerst ten 5 ure
's morgens terug tot bezinning kwam.
Ik heb hem ten 10 ure gezien. Mod
heeft hem de twee beeuen moeteD afzet
ten, Het rechterbeen is afgezet even
boven de knie, het linkerbeen ter hoogte
van den bil. Hg ligt op een bed, waarvan
de dekens bij middel van een toestel om
hoog gehouden worden en niet op 't ljjf
rusten. Men ziet alleen het hoofd, ver
schrikkelijk gezwollen en verscheurd door
scherven van schroot en glasin dit
vieeselijk gestelde gelaat schitteren twee
ongedeerd gebleven oogen.
als het spreekwoord zegt, de kerk in het
dorp laten.*
»lk kan mijn aanzoek om de andere
plaats niet weder intrekken, al wilde ik
dit ook.*
»Dan vragen wij den heer predikant
vergiffenis dat wij hem lastig gevallen
zjjn,* zeide de wagenmaker met een zeker
trotsch gevoel, dat hg nu toch ook wat
gezegd had, en zeker niet het domste.
De oudeilingeu gingen de kamer uit;
de predikantsvrouw begeleidde hen den
trap at en troostte hen met de hoop, dat
nog niet alles verloren was, en dat zij
geen schuld had aan het besluit van den
predikant, dat hem zelf zwaar genoeg viel
morgen zou er al weer beter met hem te
praten zijn, van daag was hij niet h6el
tiisch, hg was voor niets, niets hoege
naamd van nacht op de Rottmanshoeve
gehaald.
»Naar ik hoor,* Z9ide Schilder-David,
»zgn zg nu allen bij elkander op den
heideinolen en zetten de zaak door. Ik
heb het niet willen gelooven, maar nu
geloof ik alles. Het zal hun echter niets
baten, want wij gaven niet toe.*
De predikantsvrouw keerde naar d<
woonkamer terug, waar zij man en broe
der zwijgend naast elkander zag zitten.
De avondklokken, want het kerstfeest
werd ingeluid, en in de harten der drie
inenecben, die hiei hg elkander zaten vond
dat een zonderlingen weerklank, al kon
geen oor dien opvangen. Da predikanls
De commandant wordt verzorgd door
zijn schoonbroer. Hij heeft al zijne tegen
woordigheid van geest bewaard en uit
zgne gezwollen lippen komen vac tijd
tot tijd de woorden
Wat is het koud! Wat is het warm
De commandant heeft nog een andere
wonde aan den rechterpols, maar de af
zetting der hand zal niet noodig zijn.
De landmeter Dupont heelt ook, na een
lange bezwijmiDg, het bewustzijn her
kregen. Hij is zeer zenuwachtig. Men
heeft zijn been afgezet, maar de ongeluk
kige weet het nog niet en hg klaagt zelfs
over pyn in het onderste gedeelte van
het afgezette been.
Dupont is ook aan de lecbterhaDd ge
kwetst.
De politieagent Grien beeft de beenen
vol metaalscberven. Een der beenen is
ook ontwricht, maar wegens den geestes
toestand vaD den gekwetste kan men de
afzettiDg Diet uitvoeren. Daarenboven is
het gelaat van dezen agent deerlgk ge
steld. De andere gekwetsten, waaronder
de eerw. h. Lemmens, hebben zicb naar
huis kunnen begeven.
Men was eerst van gevoelen dat hier
eene bizondere wraakneming was gepleegd.
Alle twijfel is nu echter weggenomen.
Verscheidene inwoners der stad hebben
in hunne brievenbus gediukte papieren
gevooden met de woorden:
Vive le 18 Mars
Vive la Commune
Mort aux bourgeois
A bas les expulseurs
Dit laatste eischt eenige opheldering.
Men heeft verleden week verscheidene
anarchisten, waarmee Laurent zich als
vrouw zeide eindelijk: Het zal mij toch
zwaar vallen, als ik deze klokkeD niet
meer hoor. Wat hebben zg niet al in
ons opgewekt
De predikant zat stil aan het raam
eindelijk zeide hg halt voor zich zeiven
»Het zwaarste is het besluit, om voor
goed met de gewoonte te bleken; nu ik
dat eens genomen heb, zou het Giet goed
zijn, voor mg en voor de anderen, als ik
weder terug trad. Zult gg licht in mijn
kamer brengen Ik zie u gauw weder,
Eduard.*
De predikant ging naar zijn kamer.
XII,
Waar is Jozef
„Waar is Jozef?" vroeg Schilder-David
toen hg le huis kwam.
„Hij is Diet hier."
„Ik heb hem toch naar huis gestuurd,
toen ik naar den predikant toeging.
„Hij is niet t'huis gekomen."
„Hij zal weder aan den overkant bg
Haspel zgn. Ik zal naar hem gaan zien,"
zeide Martina en ging de deur uit. „Geef
hem 6en flinke oorvgg, omdat bij zoo op
zijn eigen houtje rondloopt," riep Schilder
David haar na.
Martina kwam weldra terug en zeide
dat Jozef niet meer bij Haspel, en ook
niet meer in de werkplaats was.
„Dan is de rekel van een jongeu wie
weet waar. Ik zal zelf naai hem gaan
kjjken."
