Dagdijkschc toevoer der nieuwste genres.
JOZEF IN MEEUW.
So. 99.
Zaterdag 19 Maart 1904L
I9e Jaarg,
N ieiiw»- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaandere
F. DIELEMAA,
AXEL.
Bnitenland.
F E I IL LET0X.
WliLSCIII!
COURANT.
Dit Blad verschiet eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG IV OOST-A/JË.
De Branderaanval
De Russische bladen bevatten het amb
telijke verslag van vice-admiraal Stark
over den aanval der Japanners op Arthur
in den nacht van, 11 Febiuari, en den
aanval op twee Russische Lorpedobooten
1 den volgenden dag. Het verslag is den
27en Februari door Alexejef uit Moekden
I verzonden.
Over de branders zegt de Russische
vlootvoogd
»B!j het aanbreken van den dag wer
den nog twee Japansche stoomschepen
bemerkt die (evenals de twee andere bran-
dorsj op de klippen gedreven waren, bo
vendien zag moD, op een zeer diepe plek
aan de kust van het Tijger/schiereiland,
den lomp van een groote J ipanscbe tor
pedoboot. De meer dan 3000 ton meten-
de stoomschepen waren geladen met ko
lengruis, dat met petroleum doortrokken
was, en met e-n massa kalk in bussen.
Deze opeenbooping van brandstoffen was
(oorzaak, dat de io brand geraakte sche-
pen in weerwil van alle maatregelen een
heele week doorbrandden. De stoomscbe-
»Gevlaid over dezen lof, zeide de Rott
mansvrouw: »Zorg er maar voor, met
dat boesten, dat b(j gauw zjjn testament
maakt*
I »En nu zeggen de menschen God
vergeve bet mij, en gy ook, dat ik zoo
liets Dapraat, »dat de Roti mans vrouw
eene booze vrouw is 1 Is er dan eene
betere vrouw dan die zich zoo bet lot
van eene verlaten weduwvrouw aan
trekt
De molenaarsvrouw beschouwde zich nu
reeds als weduwe, zette een erbarmelijk
jgezicht en wreef zich de oogenmaar
Idaar dit niet hielp vouwde zij da banden
'en keek de Rottmansvrouw eerbiedig aan,
terwijl zij vervolgde: >Een ander gunt
zij ook wat goeds, en zij wil niet dat
haar eigen lijfelijke zoon alles zal krijgen.*
De Rottmansvrouw bedaukte glim
lachend zij bad bet maar in gedachten
gezegd, maar zoo was bet toch piet g>-
lineend. Zij gunde haar zoon wel met
veel goeds, maar zuik een zottin was zij
doch niet, dat zij aan een vreemde gdl
en goed zou overlaten, dat in bare lam iie
ton komen.
De Rrttanasvrouw drong er nu weder
dat men baar man en baar zoon
pen hadden toestellen aan boord om een
ontploffing teweeg te brengen, en ze op
een bepaald punt te laten zinken, en men
kan met beslistheid zeggen dat ze pod
gevaailijk soortbrandei s vormen.
Uit de voorwei pen die, niet in grooten
getale, op de stoomschepen en aan de
kust gevonden werden, was op te maken
dat de schepen in groote haast door de
bemanning vei laten, waren- Op een van
de schepen vor,d men den stok en den
dolk van een zeeofficier, die zich oogen-
ccbijnlijk zwemmende bad willen redden.
Ook vond men een kaart met aanduiding
van den koers van b6t smaldeel, op een
andere kaart waren de punten aangetee-
kend, waar de branders in het havenka
naal moesten zinkeD, ook wa3 er, met
een bijschrift in bet Japanscb, de ligging
van de Retwisan op aangegeven*
Den volgenden- dag, zoo vervolgt het
rapport, verscb -en een vijandelijk smal
deel. dat rdijKbaar op veikenning un was
»Koit nadat onze kiuisers Bajan, Askold
'en Nowik naar de buitenreede gestoomd
waren, vei d wenen de vijandelijke kruisers.
Het scheen niet raadz-iam, z« te vervolgen,
wegens 't groote aantal aan de oppervlak
te drijvende vooiwerpen, die tot bet ver
iemand zou nazenden. De oudste knecht
werd geroepen, maar verklaarde dat hij
z if niet ging an hij wist dat geen dei
knechts in dit weder bet huis uit zou
willen bet was ook niet van ben te ver
gen, en het was in het geheel niet noodig,
als de wilde RoLtmannen het boscb inlie
pen, ben weder op te balen zij moesten
van zelf maar terug komen. De vrouw
wilde nu dat men dan ten minste de slede
naar buiten zou balen en baar t'buis
zou breogen t'buis zou zij dan haar
man en Adam wel leeren wie de baas
was. Maar er was niemand die baar weg
wilde brengen en de vrouw van den beide-
molenaar smeekte met de zoetste woor
den, en de bruid oprecht en eerlijk dat
zij tocb den nacht zou doorbrengen als
het dag werd zag het er weder geheel
anders uit en Adam had beloofd, als men
den kerstboom aanstak, woder t'buis te
zijn. Zij voegde er bij, dat de kinderen
van de knechts al lang op de lichtjes en
de geschenken wachtten. De molenaars
vrouw en de Rottmansvrouw vondeG dezen
voorslag zeer aannemelijk. De laatste prees
de bruid nog daarenboven om baar wel
willendheid, en gaf te verstaan dat zij
wel wist dat zij in bet geheim aan Adam
een mooie verrassing bereidde De roede,
die ook aan den boom moest gehangen
worden, trok de Rottmansvrouw voortda-
oüI met de rechter door de linkeruanl
eu zwaaide zij door de lucht, dat bet gons-
Daze muziek scneeu naar te bevallen.
moeden leidden dat daai onder zeemijnen
waren.
»In den ochtend van den 12en Febru
ari kregen oDze kruisers Bajan, Askold
en Nowik bevel, een verkenning te doen
en de torpedobooten Bestratsjni en Wnoe-
sjitelni op te zoeken, die den vorigen
avond met een flottielje uitgeloopen en
nog niet teruggekeerd waren. Om 9
uur werd door de forten gemeld, dat 2
van onze torpedobooten, van bet noorden
komende, langs de westkust van het schier
eiland Kwaetoeng stoomden. Tegelijker
tijd kwam het bericht dat de geheele vij
andelijke vloot naderde, er waren slechts
8 vijandelijke torpedobooten bij. De Ja
pansche vloot zorgde ervoor, buiten het
bereik van onze forten te bljjven, wat
haar echter niet verhinderde, tegelijker -
lijd het vuur te openen op onze kruisers
die zich in afwachtiDg van de terugkomst
der torpedobooten Bestratsmi en Wnoe-
sjitalni onder bescherming der kustbatte-
.ijjen opstelden en het vijandelijk vuur
beantwoordden. Om tien minuten voor
ielf was de vijandelijke vloot zoo dicht
genaderd, dat de forteD bet vuur op baar
opendeD.
»Op hetzelfde oogenblik scheidde zich
XI.
Laat de kerk in het dorp.
»Als ik bezoek heb, ireniet ik dubbel
en weet gij waarom Ten eerste smaaki
alles mij beter. Men zegge wat men wil
van de slechtheid van bet menscbelijk
hart: bet genot dat men overal weervindt.
»En ten tweede?* vroeg de jonge man.
»Ten tweede,* antwoordje de predikant,
»als ik een gast beb, dan behoef ik in
die dagen niet uit te gaan. Men is bij
mij gekomen. Ik leg met den aangeko
mene als bet ware den gauschen langen
weg af, en heb dus het recht om t'buis
te blijven.*
Het was met een onbeschrijfelijk wel
behagen dat de predikant na het eten
deze woorden tot zijn zwager richtte. Het
was nauwelijks namiddag mair het begon
reeds te schemeren, en was de zwager
vervuld met eeib-.ed voor den predikant
evenzeei schiep de predikant babagen in
bet blijonedige en diarbjj tocb bedacht
zame Wizen van den jongen min. Daar
zijn nog jonge mannen in de wereld de
ellende dor afgeleefdheid, dor overveizi-
diging en ptikkelloosbeid is nog niet in
alle kringen doorgedrongen. Daar is we
der een frisscbe j-»ugd, we! anders dan wy
waren, mair er ligt eene toek nnst in
batr, zoo dacht de predik mt en naar alles
wit. zijn zwager aeidi luisterde hij aan-
d tchfig. De vernoegdbaid in bet trisscüe,
jeugdige voo komen zoowel als ia de
een afdeelicg lichte kruisers van de vij
andelijke vloot af, om den terugweg at
te snijden aan de torpedobooten die den
vuurtoren van Liao-ti-sjan naderden, van
waar de sematoor ben van de nadering
der vijandelijke schepen onderricht had.
De torpedoboot Bestratsjni stoomde met
volle kracht door, en het gelukte baar,
onder bet vuur de reede te bereiken. Do
Wnoesjitelpi daarentegen bleef achter, en
de commandant van die boot besloot toen
naar de Duivenbaai terug te keeren, waar
ze, gelijk later bleek, door de vijandelijke
kruisers werd aangetroffen, Na de terug
komst van de Bestratsjni zochten onze
kruisers de haven weer op
De vele voorjeelen die de Japanners
reeds ter zee behaald hebben, maken
zoo zegt de correspondent van Central
News te Tokio het Japansche volk
zeer opgewonden. De Japanners zijn
oorlogszuchtig, en vol uitbundige vader
landsliefde.
De groote Japansche bladen priizen ten
zeerste den moed en de toewyding van
de bemanning der oorlogsschepen, zeggen
de dat zij de wereld een tactiek hebben
laten zien, die in de geschiedenis roem
rijk bekend zal blijven. Men schijnt hier
vastberaden, den oorlog tol het uiterste
door te zetten.
aenkwjjze en het karakter van den jongen
man, wien de predikant eens zelf onder
richt gegeven had, geleek naar vadervreug
de in den besten zin. »En gij houdt er st -
vige knuisten op na,« zeide de predikant
toen hij de welgevormde hand van zijn
zwager greep; »maar ticuw geen meisje
dat niet zingen kan; het zou jammer zijn
als uwe stemmen niet harmonieerden.*
Men praatte druk voortde jongo man
vertelde, hoe zeer veel jonge lieden zich
7an bet leven van een landbouwer een
verkeerd ideaal vormen, en daarom met
vermogen en al te gronde gaan. Hij zelf
bad als zoon var, een ambtenaar da ge
volgen van verkeerde inzichten ondervon
den, tot by geleerd bid er genoegen in
te vinden om zelf op het land te werken.
Hij was uu rentmeester op een adelijk
goed. maar had zijne plaats opgezegd, om
zelf een hoeve te pachten of eene boei de-
rij die ham aanstond aan te koopen.
Te midden van dit gesprak boorde men
voor bet buis de sneeuw vin de voeten
aftrappen. Drie mannen stonden beneden
aan den trap, on kwimen spoedig boven
bet waren de oudetlingen der gemeente.
»Eduard, km in de andere kunir,*
zeide de piedikantsvrouw en voegde er
bij: »dat is mijn broeder, en dit isScbil-
ior-David, dit de Harsboer an dit de wa
genmaker.*
(Wordt vervolgd.)
