JOZEF IN DE SNEEUW.
!9e Jaarg,
No. 91.
Zaterdag 20 Februari 1901.
-
Nieuws- en Advertentieblad
a oor Zee ii wscli- Vlaanderen.
F. DIELEMAft,
AXEL.
Inenting en Herinenting.
BEKENDMAKING.
toelating van Kinderen
F E 01 li L E T 01\.
Buitenland.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrij dagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per poet 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Kostelooze
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Axel, maken bekend, dat op 25
Februari, 3 en 10 Maart 1904, telkens
des voormiddags van 9 tot 10 uren, ten
raadhuize alhier, aan een ieder gelegen
heid zal worden gegeven tot kostelooze
Inenting en Herinenting.
Axel, den 19 Februari 1904.
Burgemeester en Wethouders van Axel
D. J. OGGEL.
De Secretaris,
J. A VAN VESSEM.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Axel, maken bekend, dat op Don
derdag den 17 Maart 1904, des voormid
dags te 9 uren, ten raadhuize gelegen
heid zal worden gegeven tot
op de Openbare Lagere School, alhier.
Hiervoor komen in aanmerking alle
kinderen die geboren zijn in 1898.
Verder worden belanghebbenden er
op gewezen, dat de toelating slechts
éénmaal per jaar plaats heeft.
Axel, den 19 Februari, 1904.
Burgemeester en Wethoud.ers van Axel,
D. J. OGGEL.
De Secretaris,
J. A. VAN VESSEM.
13)
VII.
Bij Schilder-David.
»0 jéliet is Leegarthad de kleine
Jozef geroepen, en de grootvader gaf hem
daarvoor een duchtige oorvijg. De knaap
schreide, de grootvader knord9, en de
moedei schreide en knorde te gelijk, want
de grootvader kon niet velen, dat zij den
knaap met zoete woordjes tot zwijgen
bracht, en Leegart zeide op een wjjzen
toon, maar zij praatte wel wat door den
neus: »Dat is toch verschrikkelijk, dat
ik zoo ontvangen word Ik moest maar
dadelijk weder oinkeeren als ik bijgeloo-
vig was. Maar om godswil geen b(jg«loof 1
Dat is het verschrikkelijkste wat men
op de weield hebben kan dan plagen de
menschen zich met dingen die volstrekt
niet bestaan, en men heeft al genoeg te
stellen met dingen die werkelijk bestaan.
Neen, ik blijf. Goede morgen, Jozef!
zeg eens zoet goede morge Zoo, zoo
geef mij de band.* De jongen heeft van
nacht niet geslapen en weet niet wat hij
praat, t zocht Martina tot zijn verontschul
diging in te brengen.
»Er is geen verontschuldiging noodig.
daar wordt verder niets van gepraat,*
DE OORLOG I\ 00ST-4/JË.
Men vraagt zich nog altijd af. wat de
Japansche vloot, doet, na de voordeelen
die zij nu reeds een week geleden bij
Port Art bur en Tsjemoelpo behaald heeft,
en van welk deel van het oorlogsten ein
men 't eerst nader nieuws zal vernemen.
Meo verwachtte dit uit de straat van
Korea, (Brougnlon-slraat), waar elk oogen-
blik een treffen te verwachten scheen
tusschen de Japansche vloot en het Rus
sische smaldeel uit Wladiwostok. Thans
komt het bericht nog slechts met
voorbehoud dat dit Russische eskader,
na zich tusschen Jezzo en Nippon ver
toond te hebben, te Wladiwostok terug
gekeerd is. Dit klopt wel met de om
standigheid dat Alexejef Dinsdag een te
legram ontving van den commandant van
dat smaldeel, en 't is mogelijk dat de
Russische schepen het forceeren der straat
van Korea niet aandurfden.
Thans seint ook Alexejef dat de Ja
panners bij Port Arthur drie schepen
verloren hebben. De Russiscbe landvoogd
zal dat ook wel maar bij geruchten ver
nomen hebben, en met 't oog op de vroe
gere mededeelingen over het gevecht blijft
het onaannemelijk.
Da omstandigheid dit Alexejef naar
het nooiden vertrokken is en zijn hoofd
kwartier te Moekden gevestigd heeft,
geeft te denken. Al hebban de Japanners
misschien nog met beproefd, op Liao-tong
te landen, de mogelijkheid bestaat zeer
zeker, dat vandaag of morgen da vei bin
ding met Port Arthur afgesneden werd
zeide Leegart en legde hare scharen met
de groote en de kleine oogen, benevens
een kleine schaar, naaigerei en een wasje,
met het piookkussen, waarin een zware
baksteen gewikkeld was, op de tafel.
Hiermede had zjj bezit genomen van hol
buis, en zij legeerde het als van een vas
ten troon, want zij stond den geheelen
dag niet weer op. Voor zij ging zitten,
liep zij echter naar de slaapkamer en
kwam met een rok minder terug, want
zij was niöt dan zeer netjes gekleed op
straat te zien, maar zij wilde naar goede
rok niet bederveD. Zij trok toen zij wedei
binnen kwam de tafel naar baar zin, ging
zitten, en Martina schoot de voetbank
onder haar voeten. En nu gaf Leegart
hare bevelen kort en duidelijk»Martiaa,
heette het nu, »breng het eten binnen.*
Martina bracht de haverbrel 6D zette
die op tatel. Jozef bad hardop en koos
uit zijne gebeden deze keer het kortste:
Heer, geef spijs en drank aan alle arme
kinderen op aaide. Amen.
De knaap had zijne tranen afgeveegd;
bjj zat tusschen grootvader en grootmoeder
en na het gebed was bet siil aan tafel.
Ieder schepte met zijn lepel uit de pan,
en er ontston 1 volstrekt geen verschil
over de grensscheiding.
In de kamer was alles wel armoedig
en bekrompen maar toch zindelijk. Recht
tegenovei den groolen ouden stoel was
een koperen spijker in den muur geslagen
daar had eens bet getuigschrift der beves
en dan zou de Russische stadhouder in
den val ziften. Bovendien zal bij in Moek
den beter den toestand in Mantsjoerye
kunnen overzien. De geruchten over Ja
pansche landingsplaonen in de buurt van
Nioe-tsjwang houden aan, al worden ze
vaak tegengesproken Hoewel de beschou
wingen over de vermoedelijke veldtocbts-
plannen beiderzijds natuurlijk niet veel
om 't lijf hebben, scbjjnt toch een tele
gram van den correspondent der Lokal-
anzeiger uit Tokio vermeldenswaard. Het
pltn der Japanners zou volgens dezen
berichtgever zijn, vooreerst de voornaam
ste Russische vloot door een reeks van
waarnemingsposten ter zee, tusschen T&ji-
foe en Tsjemoelpo, te dwingen binnen
de golf van Petsjili te blijven, en intus
schen Korea door twee legers te laten
overstroomen. Een derde Jrpanscne leger
zon gereed staan, op een gunstig oogen-
blik ten oosten van Port Arthur op de
Ma tsjoerscbe kust te landen en den op-
marsch der twee andere naar de Jaloe
te ondersteunen door een flankbeweging.
Maai d6 bijzonderheden over de troepen
bewegingen, die slechts 's nachts plaats
hebben, worden streng geheimgehouden
Er heerschte. zoo zegt de correspondent,
vastberadenneid in Japan, miar ook een
al te groot vertrouweu op de overwinning.
Het hoofdkwartier is nu te Kioto geves
tigd. De Japansche manschappen makeü
een goeden indruk, de paarden zien er
daarentegen jammerlijk uit.
Als tegenhanger van het bovenstaande
zjj een telegram vermeld van Reuter's
berichtgever te Jin-kou Hij zegt. dat men
daar (te Nioe-tsjwang) zeer onder den
indruk is van het bericht, dat Japan
tiging van Martina gehangen nu is de
spijker ledig, en nooit wordt er iets aan
gehangen. Martina keek niet gaarne dien
kant uit, en David had streDg bevolen,
dat men er den spijker niet moest
uithalen.
Het hoofd des buizes, Schilder-David,
is eeu man van gevorderde j reü, het is
b6m echter niet aan te zien hoe oud hij
mag zijn. Hij heeft dik, sneeuwwit,
kortafgeknipt haar, en vaD de slapen rond
om het gezicht loopt een sneeuwwitte,
wat vlokkige baard. Het gezicht heeft
evenwel nog iets jeugdig frisch ten minste
de diep blauwe oogen die met zwarte
wenkbrauwen er vieemd in staan. De
vrouw van Schilder-David is eveneens
bene groote slanke gestalte, maar van
haar gezicht kan men weinig zien. Zij
heeft altijd het geheele gezicht met doeken
omwonden, en als zij spreekt merkt msn
aan haar geluid, dat het met moeite wordt
voortgebracht, en dat zij zich zelve niet
hoort.
De naaister Leegart is eene fijne, bleeke
bijna voorname verschoning, reeds op jaren
maar meo ontdekt nog altijd bij baar de
sporen van voormalige schoonheidzij
draagt altjjd lient en fijn goed. Het jak
van zwart laken is alleen boven aan den
bals toegehaald van daar af vry en open,
vertoont het een breed, sneeuwwit borst
kleed. Wie het niet weet merkt het
nauwelijks, dat zg somtijds een suaifje
neemt; men ziel baar doos nooit, en zg
voornemens is, nog een onbepaaldi n tijd
te wachten alvorens troepen naar Mants-
joerije te' zenden. Het zou de Russische
belangen aldaar een onherstelbaren slag
willen toebrengen door de heerschappij
ter zee te verkrijgen en te behouden.
Uit Sjanghai werd gemeld dat vol
gens berichten uit Nagasaki, van 12 dezer,
de mobilisatie van het Japansche leger
stelselmatig in haar werk is gegaan.
Het aantal soldaten dat klaar staat voor
de krijgsverrichtingen, zonder dat de ver
dediging van het land verzwakt wordt,
wordt geraamd op 300,000 man. De troe
pen begeven zich, in alle stilte, 's nachts
naar de plaatsen van verscheping: Sascho,
Koere, Modzji en Jokosoeka. Alle gewone
treinen zijn verplicht hun lichten te dooven
zoodra zij in de nabijheid komen van
treinen met troepen. Een nieuw bewijs hoe
geheimzinnig de Japannerste werk gaan!
De Japanners hebben 800 ton steen
kool buitgemaakt op het Rozen-eiland in
de haven van Tsjemoelpo, waar de Rus
sen een opslagplaats hadden.
Het telegraaf-agentschap te S1. Pe
tersburg verneemt uit Port ArthurNa
het gevecht bij Port Arthur trok zich het
Japansche eskader met verlies van drie
schepen terug Daar het Zuiden, naar Tsje
moelpo. In Gensan worden tegen de
60,000 man samengetrokken, die bestemd
zijn Mantsjoeiije binnen te rukken. Voort
durend komen troepen aan. Onze mobi
lisatie gaat voortreffelijk. In de vesting
Port Arthur is de staat van beleg afge
kondigd. Generaal Stoessei, de bevelheb
ber, heeft een geruststellende kennisgevmg
aan de bevolkiDg uitgevaardigd.
doet het zoo snel en sierlijk, dat zij nauwe
lijks met de viDgers den fijn besneden neus
aanraakt.
Van den kleinen Jozef zou men niet
denkeD, dat bij voor weinige weken eerst
zes jaren oud geworden ismen schat
hem licht drie jareD ouder, Een sterke
en zwaar gebouwde, wilde blonde kroes
kop, waarbij echter de donkere oogen met
zware wenkbrauwen het zgn de oogen
der moeder - zonderling afsteken. De
kleine Jozef is bet eigenlijke middelpunt
van het huis, en men merkt het reeds
daaraan, dat zijn malle welkomstgroet
haast alles in de war had gestuurd.
Men zweeg geruimen tijd bij het eten.
Leegart vertelde eindelijk dat de predi-
Kant dien nacht bij de Rottmansvrouw
gehaald was.
Wij praten hier niet van de Rottmans
vrouw,* zeide Schilder-David, en wierp
daarbij een beleekenisvollen blik op Lee
gart en vervolgens op Jozef.
Men siond van tafel op. Leegart nam
Jozef de maat voor een buis, teekende
met krijt de lijnen op het groene man
chester, en knipte met haar groote schaar
met dat eigenaardige, op de tafel naknor-
rende, geluid het goed voor het buis.
»Gij moet van daag t'huis blijven, de
molen is toegevroreD,* zeide Sshildei-Da
vid tegen Jozef en ging naar zijne werk
plaats. Deze bevond zich op een zolder
der lager gelegen zaagmolen in een kleine
algescboten mimte. Hier stond een draai-
