IcSl
JOZEF IN DE SNEEUW.
Ao. 88.
Woensdag 10 Februari 1904.
19e «laarg.
a
Nieuws- eu Advertentieblad
ÓÓJ
voor Zee u wscli - V7 laa ml eren,
F. DIELËM AA,
Itiiitenlanri.
FEÜILLETOA.
COURANT
Dit Blad verschynt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
A d vertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
BELGIË
Na eenige lange en kriebelige verga
deringen beeft de Kamer Vrijdag de be
grooting van onderwijs aangenomen met.
74 teyen 15 stemmen en 3onthoudinge
Van links heeft de regeering menig hard
woord moeten hooren over do bevoorrech
ting die aan de katholieke beginselen ten
deel valt in de openbare school. De libe
raal progessist Crombez deelde b.v. mede,
dat de hoofdinspecteur te Charleroi zelt
in een officieel verslag had bevestigd, dat
de onderwijzers de kinderen beginselen van
confessioneels moraal moesten inprenten.
Deze spreker las een catechismus voor,
waarin de kinderen tot ongehoorzaaraneid
jegens hun ouders worden opgestookt.
Dit is een catechismus, te Gent gediukt
in 1878. In een andere catechismus, van
1897, worden de mysteriën der incarnatie
zoo verteld, dat het boekje mij gevaarlijk
voorkomt om aan jonge meisjes te laten
lezen.
Deze uitlatingen van Crombez verwek
ten natuurlijk gebrul bij de leden der
rechterzijde. Maar Crombez ging door
over de geestelijkheid. In mijn arrondis
sement - Doornik worden in de scho
len boekjes g bruikt met meer dan dwaze
verhaaltjes. Verhaaltjes als dezeeen
man verwijt zijn vrouw dat ze ontrouw
is. Hij weigert het kind te erkennen dat
zij ter weield brengt, maar door tusschen-
komst van den Heiligen Antonius, draait
het kindje het hoofd naar den man en
zegt: Dit is myn vader!* Door dat
wonder worden de beide echtgenooten
weer verzoend.
,0)
Haspel moest wachten, tot alle vrouwen
I hare vaten gevuld hadden hij wachtte
I gaarne en was nog zoo goedhartig, alle
I een handje te helpen. Juist toen hjj ook
I zijn vat volgeschept had, kwam Martina
I terug zij hielpen nu elkander weerkeerig
I opzetten en gingen een goed eind met
I eikander, want Haspel moest het huis van
I Martina voorbij naar het zijne. Onderweg
I gaf hem Martina bericht dat de pre-
I dikact dien nacht bij de Rottmans-
I vrouw gehaald en nog niet terug was.
I Zij kon zich niet onthouden, hare hoop te
I uiten dat de predikant misschien het har-
I de bart verteederd zou hebben maar Has-
I pel zeide>Geloof dat nietEer zal
I de wolf die hier nu in den omtrek rond-
I loopt, in mijn kamer komen, en zich door
J mij laten vastbinden als mijne geit, eer
de Rottmansvrouw toegeeft. Ik heb u
I immers alles verteld, hoe het gegaan is,
toen ik vóór acht dagen a n Adam nieuwe
I laarzen bracht, ik heb het toen alles af-
I gesproken, bi] komt van daag zeer zeker.
I Maar ik geloof zeli, zoo als men vertelt,
I dat gij van hem afziet.
Martina antwoordde niet, maar voor de
deur van haar huis bleef zij staan en zeide
J »Kyk, daar komt de predikant t'huis.*
Crombez eindig le znn rede met hulde
te brengen aan Waldeck-Rousseau, die
zulk een vruchtbare wet in het lezen
had geroepen, en bij noopte, dat Frank
rijk nog lang een man als Combes aan
het hoofd van den ministerraad zou hebben.
Later op den dag is het hoe langer
boe minder zaakrijk geworden. Van links
naai rechts wordt met hatelijkheden ge
smeten tot er gestemd woidt en om 6
uur het gezelschap verhit naar huis gaat.
DU1TSCHLAND.
Vrijdag is de Kioonpiins, terwijl hij
zijn compagnie naar de kazei ne terugbracht,
met zijn paard gevallen Hij steeg ech
ter dadelijk weder in het zadel en reed
de kazerne binnen. Volgens bericht heeft
da kroonprins zich volstrekt niet bezeerd.
Bij de laatste hofjacht achter het nieuwe
paleis, waaraan de Keizer en de Kroon
prins deelnamen, is luitenant-generaal v.
Boddien bij ongeluk door een ladling schroot
getroffen. Er is ontsteking bij de won
den gekomen, zoodat de toestand van den
officier ernstig is.
Uit de berichten die nu geleidelijk uit
Zuidwest-Afrika ontvangen worden, blijkt
a.o dat zich onder de slachtoffirs van den
opstand der legatieiaad Höpner (van de
koloniale afdeeling) en de landbouwdes
kundige Watermryer bevinden. Beiden
werden den 14en Januari te Waterberg
door de opstandelingen vermoord.
De opstand der Herero's is van Water
berg uitgegaan, en overal op den I2en
Januari begonnen. De verspreid wonende
boeren die gered zijn, moesten al hun
vee en andere eigendommen in den steek
laten, en de opstandelingen plunderden
Aan de overzijde, want het huis van
Maitina lag over de beek, reed juist een
open slede langzaam over den straatweg.
Een man, diep in een pels gehuld, de
pelsmuts ver over het gezicht getrokken
zat naast den voerman, die smakelijk
rookte en nu met de zweep Martina groette.
Het was een knecht van Rottmanshoeve
zy kende hem Zij dankte hem met de
hand en ging in huis, Haspel ging ook
naar buis.
Toen Martina de deur wilde toedoen,
riep eene vrouwenstem; »Laatopen;ik
moet er ook in.<
»Goede morgen, LeegartHet is goed
dat gij zoo vroeg komt,* zeide Martina,
en de naaister, die, in weerwil van den
winter op pautoffels met hooge hakken
ging, hielp het vat afnemen, waarvoor
M ii tina haar zeer bedankte. Dat doet
Leegart niet voor iedereen men mag er
zich iets op laten voorstaan, als zij iemand
ergens mede helpt wat niet tot de u laiery
behoorthet is al mooi genoeg, dat zij
nog tegen kermis een dag by iemand
komr, want zij is zeer gezien by alle
vrouwen in den omtrek, en waar zij komt
om te werken, is zij een bijzonder gevierde
persoon. Dat kon men ook nu zien aan
de wijze waarop Maitina de kamerdeur
wijd opendeed om haar in te laten hier
werd haar echter een slechte welkomst,
bereid, want de kleine Jozef riep >0
jé, het is Leegart.*
en verwoestten alles. Waarschynlyk heeft
het nooidelijk deel der kolonie vee! min
der van den opstand te lijden gehad dan
het zuidelijke. Men vreest dat de Here
ro's, ais zij zich door een tuchtigings-
eipeditie bedreigd zien, over de grens
naar het woeste gebied van Betsjoeana-
land zullen trekken.
JAPAN.
De crisis in Oost-Azit.
De oorlogstoebereidselen zijn beiderzijds
het laatste stadium ingetreden. De Engel-
sche correspondenten te Tokio, Port-Arthur
enz. hebben al sedert eenige dagen met
zooveel vuur betoogd dat de toestand niet
erger kan worden dan bjj is, dat zelfs
deze ongeluks-profeten buit6n adem zjjn.
Hun telegrammen dat is een troost
kunnen niet onrustbarender worden dan
ze reeds zyn.
Intusscben komen de inlichtingen, gis
singen, of hoe men 't noemen wil, uit
verschillende bronnen aangaande den in
houd van de Russische nota vrijwel op
hetzelfde neer, en bet is bijoa niet aan
te nemen dat de nota aanmerkelijk an
ders zal uitvallen, dan voorspeld woidt.
De meesten achten het zeker, dat de Rus
sische regeering Japan's vooinaamsten
eisch erkenning van China's souvereini-
teit over Mantsjoerije, botweg zal afwij
zen. Anderen denken dat men er te
Petersburg de voorkeur aan gevrn zal,
over Mantsjoerije in 't geheel niet te spre
ken. Maar indien de stemming In Japan
ook maar bij benadering van dien aard
is als ze voorgesteld wordt, maakt
dat niet veel uit. In het eene zoowel
als in 't andere geval kan de Japansche
VI.
Hoe een dorpspredikant 's nachts uitgehaald
wordt.
De predikantsvrouw stond reeds lang
aan het raam en keek door de ruiten
slechts uit het eene hoekraam kon men
de streek overzien, het uitzicht der andere
ramen weid belemmerd door den spitsen
gevel eener schuur die een boer, om dec
vroegeren predikant te plagen, juist op
deze plaats gebouwd en met een buiten
gewoon hoog dak voorzien had. Nu men
een braven predikant had, kon men de
schuur niet weer afbreken. De predikants
vrouw kon echter ook uit het vrije ven
ster niet ver zieg, want het was een dag,
die eigenlyk maar schemering is tusscben
den eenen nacht en den anderen de zon
scueen slechts als een wegsmeltende geele
vlek door een dichte wolk, die zich vei over
den ganschen omtiek had uitgespreid.
Toen de predikantsvrouw de slede reeds
vlak in hare nabijheid zag, knikte zy
slechts, maar opende bet raam niet, zij
bleef er als vaslgewoiteld vooi staan. Zij
zou gaarne naar beueden gesneld zijn om
haar man welkom te heeten, maar zij
wist dat alle onstuimige en openlijke uil-
boe/,emingen hem tegenstonden hij bad
iets kinderlijk verlegens, en hield vooral
niet van een plechtige ontvangst of
afscheid.
De predikantsvrouw zond de meid in
allerijl naar benedeu eu door op de klink
diplomatie niet verder, en wat blijft er
dan anders over, dan dat men naar de
wapenen grijpt.
Het is natuurlijk nog niet te zeggen
of oorlogsonderhandelingen onmiddellijk
na afwijzing van Rusiands nota zullen
volgen noch van welken aard die han
delingen zullen zijn. Alle gissingen dien
aangaande berusten op bloote onderstel
lingen.
Uit Petersburg woidt aan de Kölnische
Zeitung gemeld Het bericht dat Rusland's
antwoord reeds Donderdagavond afgezon
den werd, is onjuisttoen is slechts tele
grafisch een vraag gericht tot admiraal
Alexejef. Diens antwoord wordt afge
wacht.
De Russische pers blijft ondanks de
oorlogsgeruchten, het moet gezegd worden,
haar gewone kalmte bewaren, en men
kan zich slechts verwonderen, hoe de ar
tikelschrijvers iederen dag kolommen kun
nen vullen met bespiegelingen en beschou
wingen over zaken, waarvan ze net zoo
veel stelligs weten als ieder lezer. En
het publiek meent er toch meer van te
weten dan de bladen schrijven, het heeft
zijn geruchten, die, juist doordat de bla
den pr niet over schrijven, omdat ze niet
mogen, aan waarschijnlijkheid winnen.
Zoo is het met het antwoord van Rusland
aan Japan, dat het gerucht al lang kent,
vóórdat de bladen er naar wagen te gis
sen. Het moet, volgens 't gerucht, zóó
gesteld zyn, lat Japan geen andere weg
meer overblijft, dan den oorlog te begin
nen, zonder dat het ook maar den schijn
heeft dat Rusland het tot dien stap dwingt.
aan de kamerdeur te treden opende zjj
de huisdeur. Om toch iets om handen
te hebben, verschikte zjj het koffigoed en
het brood nog eens, hoewel het in de
beste orde klaar stond zij nam de warme
pantoffels op, die aan de kachel stonden,
en zette ze omgekeerd wedei neerook
nam zij de kbtel met kokend watei van
de kachel af en schonk nog eens op. Het
was lekker warm in de kamermen woont
niet te vergeefs midden in de bo&schen.
»Goddank. Goddank, dat ik weer t'huis
ben.* Hij deed de pels af, het ging
moeielyk, zijue vrouw moest een handje
helpen.
»-daapt Eduaid nog?*
»Neec. hij is op de jacht. Ik heb hem u
te gemoet gezonden. Hebt gij hem niet
ontmoet
»Neen.«
De kamerlucht scheen den predikant
te benauwd, hjj deed het raam open,
siond er een poos voor eo zeide: »Hel
is goed, dat gy er niet aan dacht, dat men
in den ganschen omtrek op zijne hoede
is voor den wolf, die hier rondlooptgij
liadt u zeker verbeeldt, dat het ondier
mij verslinden zou.*
»Kom, ga zitten en warm u.« antwoordde
de predikantsvrouw en schonk do koffie in.
»Kom, laat my hbt kopje vooi u vasthouden
want uw vingers zijn zoo slijt dat gi) het
niet kunt vatten. Neem eerst maar een
paar slokken. Wat. was het dan toch,
dat gjj midden in den uacht bjj do wilJe
