JOZEF IIMÏEUW.
\o. 80.
Woensdag 13 Januari 11)04.
19e Jaarg.
N i e ii w s- e n Advertentieblad
voor Zee u wsch -Vlaanderen.
F. DIELEM AA,
FEUILLETON.
AXELSC
courant.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlyk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
Buitenhuid.
JAPAN.
De crisis in Oost-Azië.
Het publiek vaart op dit oogenblik iD
betzellde schuitje als Rusland, volgens
Hajasji's apodictische uitspiaak het moet
wachten - althans een dag of wat, mis
schien langer. Er komen nu niet allebu
geen ot weimg berichten meer, maar ook
aan beschouwingen komt een eind, wan
neer ze slechts kunnen gaan over het
zelfde onderwerp, van den mooien en den
leelijken kant bekeken.
't Is niet goed na te gaan, wat de reden
is, maar sedert Vrijdag overheert bepaal
delijk de optimistische stemming. Toch
wordt Ruslaud's autwoord geheim gehou
den. Wat ervan bekend gemaakt is door
de dagbladcorrespondenten zou anders eer
strekken tot versterking van het pessimis
tische standpunt dan het tegendeelmaar
deze geruchten missen wellicht eiken
grond, ze zijn misschien niets anders dan
de echo van praatjes. Gelijk Hajasji zeide
niemand buiten de ingewijden kent zelfs
de strekking van Rusland's antwoord. En
evenmin zijn de berichten over het uit
zeilen van de Russische vloot uit Port
Arthur te vertrouwen, gelijk wij Vrijdag
middag reeds aanduiden. De Press Asso
ciation verzekert nu dat noch by hei Rus
sische, noch bij het Japansche gezantschap
te Londen eemge bevestiging ontvangen
is van dat gerucht. Onwaarschijnlijk is
het vertiek van de oorlogsschepen op zich
zelf geenszins, maar niets wijst ei op, dat
ze uitgezonden worden met het doel om
dadelijk slag le leveren. Vermoedelijk
ötaan zoowel 't opwachten vau de uit
En zoo dikwijls Martina aan het opzien
door dien beuk dacht, was het haar, alsof
die zonnestiaal altyd scheen en nooit kon
wegsterven.
Alsof bij een eed wilde doen, vatte Adam
de hand van Martina en zeide: »Dien
boom laat ik staan, die mag niet omge
hakt worden. Boom, kom op de biuilofft
Oi neen, blijf maar staan, gij zult vroolijke
muziek hooien als er bruiloft gevierd
wordt. Martina, geef mij wat ten ge
schenke. Hebt gij niets wat gij mij geven
kuot
Ik ben arm en heb niets.*
»Ik zie iets dat ik wel zou willen heb
ben. Schenkt gy bet mij
»Ja wat het ook zij, wat gij ook wilt.
»Kjjk, daar op uw borst, drar is uw
naam ingezet, scheur er dat stuk uit en
geef het mij
>Het hart scheur ik uit het lijf en geef
het u.«
Zij keerde zich af, scheurde uit het hemd
het stuk waar haar naam was ingezet, en
gaf het hem.
»Ik geef u niets,* zeide hij, »kijk maar
rond, zoo ver gij ziet, alles is het uwe.*
Deze herinnering hoe rijk Adam was
en boe arm Martina, zou haar bedroefd
Wladiwostok komende oorlogsschepen,
als het opzoeken en in 't oog houden van
het Japansche smaldeel in den lastbrief
van den Russischen vlootvoogd.
Gelijk gezegd, vao verschillende zijden
komen nu meer geruststellende verzeke
ringen Uit Parjjs in de eerste plaats,
dan is er een zeer beslist luidend telegram
uit New York, waarvan alleen jammer is,
dat de afkomst Diet vaststaat. Hoe men
in Duitschland oordeelt over den stand vaD
de kwestie, is Zaterdagnacht uitvoerig ver
meld. Te Weenen is 't al evenzoo. De
correspondent van de N. R. Crt. aldaar
scbrjjft
„In weerwil van alle oorlogsgeruoht
blijft men op de Ballplatz aan het behoud
vau den vrede in Oost-Azië gelooven. W 1
acht men den toestand zeer ernstig maar
men gelooft dat de oorlogszuchtige maat
regelen van Japan dienen om den tegen
stander, die op het oogenblik ter zee zoo
veel zwakker is, in toom te houden. Als
men weet hoe de Russische politiek de
kunst vei staat van „reculer pour mieux
sautet", en daarmede vooral in Azië veel
tot stand gebracht heeft, dan is het laug
niet ondeukbaar, dat admiraal Alexejef
een stap achteruit doet. Maar dat het
vraagstuk der opperheerschappij in Oost-
Azië nog eenmaal tusschen Japau en Rus
land zal moeten worden uitgevochten
daaraan twijfelt hier bijna niemand."
Maar het belaugnjkste nieuws komt uit
Londen. Als Central News waarheid
spreekt, hebben de Russische en Japansche
gezant Vrijdag tegelijkertijd eeu bezoek
gebracht aan het Foieign Office. De Rus
siscbe gezant moet daar RuslaDd's ant
woord bekend gemaakt hebben, en het
hebben, als Adam hare hand niet vastge
houden had, en toen had niets macht over
haai dan hij alleen.
Het was eene bunensporige, wnde, alles
vergetende liefde, die beide had aangegre
pen, en weldra kwam er droefheid en
ellende.
Adam was voor de eerste maal in zijn
leven met een vlot de Rijn af tot naar
Holland gezonden, en in den tijd zijner
afwezigheid werd Martina met schimp en
schande uit het huis gejaagd
Dat waren de beelden van het verledene,
gelukkige en treurige, zij trokken nu we
der eens voor Martina in het dakkamertje
voorbij
Zij drukte haai gelaat in het kussen.
De hanen kraaiden nu in het dorp, daar
de middernacht vooibij was.
»Dat is Haspels haan die zoo kraait:
Haspel heeft zich immers nieuwmodische
kippen aangeschaft. Hoe grof en hard
kraait die hoogpootige haan neen, dan
klinkt het by de onze veel vroolijker.
Haspel is toch een goed menscb en tegen
het kind is hij zoo zielsgoed; die meen
de het goed toen hij eens zeide Martina,
in mijne oogen zijl gij eene weduwvrouw,
en eene brave weduwvrouw ook. Ja,
maar l.eve God, mijn man leeft nog.
Het doet mij leed voor u, maar ik kan
niet. Neen, neen, geen gedachte
Zonder rust te vinden, wacntte Martina
den dag af. Dikwijls scheen zich de slaap
over haar te zullen erbarmen, maar nauwe.
onderhoud heeft bijna een half uur geduurd.
Het ligt voor de hand, voegt Central News
er bij, dat de Britscbe regeering een
laatste en krachtige poging doet in bet
belang van den vrede.
Te Parijs wordt de mogelijkheid van
arbritage weer eens opgeworpen, en, niet
tegenstaande de ambtelijke vei zekeringen,
dat er geen besprekingen tusschan de kabi
netten te Londen en Parjjs gehouden wor
den met bet oog op een vriendschappelijke
tusscbenkomst in het Japanscb Russische
geschil, zegt een blad uit Leeds, dat da
telefoon tusscheu Londen en Parijs Vrijdag
twee uren lang door de Britsche regeering
beslag is genomen.
Maar wat er ook voor waars iu al deze
berichten moge schuilen, men m.g wel
als zeker aannemen dat de Japauscha
regaering, rekenin? moetende houden met
da stemming onder haar volk, zich riet
opnieuw met leege handen door Rusland
laat afschepen. Alles bijeengenomen lijkt,
voor 't geval dat inderdaad de onderhan
delingen worden voortgezet, deze onder
stelling het waarschijnlijkst, dat Rusland
aan de Japansche eischen eenigszins tege
moet is gekomen, om ten minste den
schijn te redden. Het is wel mogelijk dat
de Russische rogeering te keonen geeft
dat het de bezetting van een of meer
punten der Koreaansche kust door de
Japansche troepen met als een vijandige
daad zal beschouwen maar dan met
eenig voorbehoud, dat iD de oogen der
Russen de tegemoetkoming denkbeeldig
maakt, doch waarbij Japan zich voorshands
neerlegt; bijv. dat geen haveo aan de
Brougbton-street bezet mag worden (met
het oog op het verkeer tusscben Wladi
lijks bad zij de oogen gesloten, of zij schrok
weder wakkei zjj meende de stem der
woeste Rottmansvrouw te hooien, haai
scherp boonend gezicht te zien en zacht
sprak Martina bij zich zelve: »Is het
nog geen dag?*
II
Een doet wordt gestaakt en weder hervat.
Op hetzelfde uui, toen het kind in het,
dakkamertje oDtwaakte en zoo onrustig-
bleef, brandden naast de lamp nog twee
lichten in de woonkamer der pastorie, en
drie menschen zaten welgemoed om de
ronde tatelhet was de predikant, zijne
vrouw en haar broeder, een jonge heere-
boer. Het was lekker warm in de kamer
in de pausen van het gesprek hoorde men
soms een appel op den rand van de ka
chel knetteren, dan sprak de ketel die
op den rooster der kachel stond ook een
woordje mede, alsof ny zeggen wilde
daar is nog stof genoeg voor goede grog.
De predikant, die anders niet rookte, be
zat de bekwaamheid om, als er een gast
kwam. mede te kunnen rookenmaar
daarbij vergat hij zijn snuifdoos niet, en
zoo dikwijls hij eeu snuifje nam, bood hy
er ook zya zwager een aan, die dan ge
regeld bedankte. De predikant beschouw
de met blijkbaar welgevallen zijn zwager,
en de predikantsvrouw zag ook somtyds
van haar borduurwerk - het is een ge
schenk voor morgen, dan is het kerstmis
met oogen die van vreugde straalden
wostok en Port-Arthur), of dat de Japan
sche bezettingstroepen, in '1 bijzonder hun
artillerie, een zekere sterkte niet mogen
te boven gaan, of iets van dien aard
Hel is dus denkbaar dat er werkelijk,
zonder protest van Rusland's zijde, dezer
dagen Japansche troepen in Korea ont
scheept werden, misschien nietteFoesan
of Masampo (aan de zuidkust), noch zelfs
te Mokpo (aan de zuidwestkust), maar
mogelijkerwijze op eeD ander punt van
de kust. Op de kaart van Korea en van
de aangrenzende streken kan men de
ligging van deze plaatsen nagaan, in ver
band met die der Japansche en Russische
havens (wat deze laatste betreft, komen
alleen Wladiwostok in het noorden en Port
Arthur in het westen in aanmerking),
voorts met de Europeesche nederzettingen
te Tsjifoe, Kiaotsjou enz. en met de spoor
wegen die van het Liatong schiereiland,
waar de oorlogshavan Port Arthur ligt,
door Mantsjoeiij6 been naar Blagowesjts-
jenk en Irkoetsk leiden en verder naar
Europeescb Rusland. Alle spoorwegen
in dat deel van het vasteland van Azië
zijn, voor zooveel ze gereed zijn, aange
geven op de keart, die gelukkig nog niet
als een „kaart van het oorlogsterrein''
beschouwd mag worden.
De Kölnische Zeitung berekent als volgt
de sterkte van de Russische troepenmacht,
in Oost-Azië beschikbaar.
De infanterie zal ongeveer 76,400 man
tellen. Aangezien veel oud-gedienden zich
in het land zelf gevestigd hebben, zjjn
boveudien reservisten beschikbaarbinnen
eenige weken kunnen lfl,000 man van de
le reservebrigade gereed zijn. Da troepen
naai haar broeder op.
»Dat is braaf van u,« herbaalde de pre
dikant en zijn fijn langwerpig gezicht met
de fyne dunne lippen, licht blauwe oogen
en bet hooge gewelfde voorhoofd kreeg
eene nog sterkere uitdrukking van innige
welwillendheid, als anders altijd daarop
te lezen was. »Dat is braaf van u dat
gjj de feestdagen voor ot;s vrjj afgevraagd
hebt, maar,* voegde hij er lachend by en
keek naar het geweer dat in den hoek
stond, »uw jachtgeweer zal u hier niet
veel opbrengen, of gij moest het geluk
hebben deü wolf te treffen, die hier in
den omtiek moet rondloopen.*
»Ik ben Liet alleen gekomen om u te
bezoeken en niet alleen om te jagen,*
antwoordde de jonge landbouwer met een
welklinkende aangrijpende stem, »ik moet
er, lievo zwager, ook by u op aandringen,
dat gij uw aanzoek om de plaats in het
OJenwald moogt terugnemen en wachten
lot er eene plaats in de nabijheid der
hoofdstad of in de bootdstad zelve opeu
komt. Oom Zettler, die nu president vau het
consistorie wordt, heeft beloofd, u de eeiste
opöne plaats te geveD.»
»Het is niet mogelijk. Ik zou wel
wenscben, vooi Lina en voor mij, dicht
bij mijDe oudjrs te zijD, eu ik heb ook
dikwijls een ware dorst naar goede mu
ziek, maar ik deug niet voor de nieuwe
rechtzinnigheid en voor het oppassen of
men wel streng merkelijk predikt. Eu
daar is ouder mijne ambstbroeders oen
