~m familietafereel.
i\o. 72.
Zaterdag 12 December 1903.
19e Jaarg.
VJJUij
Nieuws- en Advertentieblad
voor X. e e u w c ii - V I a a n d e r e it
F. DIELEMAA,
K E li 1 li li B T 0 S.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Bki.giï 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
BELGIË
In de Kamer hebben Wettinck en Don-
nay den minister van arbeid Francotte
gein'teipelieerd over bet ongeval in de
kolenmijn van Gosson-Lagasse. Men zal
zicia berinneren, dat de kabel van een der
liften brak en de twaalf mijnwerkers die
mei de lift werden vervoerd toen te pletter
zijn gevallen. Wettinck was van oordeel,
dat er een nauwkeurig onderzoek moest
worden ingesteld naar de omstandigheden
die deze ramp hadden veroorzaakt. Hij
wilde, dat zou worden uitgemaakt, wie
hier verantwoordelijk was en dat er inspèc
teurs werden benoemd, die overigens van
de mijtten onafhankelijk zouden zijn.
Minister Francotte was niet van zins een
onderzoek te laten instellen naar de ver
antwoordelijkheid van de direc euren der
mijn. Dat was de taak der justitie. De
regeering was in dezen in 't geheel niet
verantwoordelijk, Er ontspon zich een
debat tusschen don minister en eenige
kamerleden over de vraag, hoe dergelijke
ongelukken door het breken van de kabel,
vermeden kunnen worden, een dubbele
kabel, een parachute. Tegen het verplicht
stellen van de parachute bestaan ernstige
bezwaren, omdat die soms gaat werken
zonder dat het rroodig is en dan ontstaan
ei gevaren van andere soort. De ministei
betoogde, dat de regeering haar plicht
had gedaan. De arbeiders-kamerleden
vielen de regeering dan ook niet hard.
Francotte verklaarde dat hij een warm
bait had voor de mijn wei kers en dat hij
als er ongerechtigheden voorkwamen in
de mijnen nooit den naam zou noemen
«Zooals ik zeide, beerschte er onder de
leden van het bedoelde huisgezin een
volmaakte overeenstemming. Dat duurde
zoolang ik er aan buis verkeerde, en zou
waarschijnlijk nog zoo wezen, indien niet
een ellendeling zich tusschen hen en hun
eenvoudig geluk gesteld had. Ja, 't moet
er uit,« vervolgde Frits heftig, »de naam
van dien schavuit moet er uit. Jij waart
het, Egger Eisberg. jij eo niemaDd anders,
>met deze woorden Keerde bjj zich naar
den kostganger,* jij hebt het geiuk van
die menschec verstoord met je mooie praat
jes en verleidelijke beloften. Ik weet dat;
maar ik wist dat toen nietik kende
alleenlijk je naam. Dank den Hemel, dat
)e te Amsterdam niet in mijn timmermans-
knuisten bent gevallen stellig had ik me
aan jou vergrepen Maai kom. iaat
ik eerst vertellen, hoe het je gelukte om
den vrede van een huisgezin te verstoi en.
«Wacht eveD,< viel hem de üeer Noor-
huyson in de rede, «laat mij thans spreken.
Datzelfde, wat gij daar verteldet, Frits,
"as ik voornemens mede te deeleu ik
ben er volkomeu mede bekend. Het buis
gezin, waarvan gij spreekt en waarvoor
gij liefde schijnt te gevoelen, - ik zeg
bet tot je ruststelling, is thans weder
van de mijnwerkers die hem op die on
gerechtigheden opmerkzaam maakten.
De socialist Demblon was dankbaar voor
de woorden van den minister, maar fcjj
betreurde, dat de rechterzijde geen enkel
blijk van instemming met die woorden
had laten hoeren. Het ongeluk is gebeurd
op den dag van de Heilige Barbara, de
bescherm-beilige van de mijnwerkers!
Luide kreten van verontwaardiging
werden van rechts vernombn.
De interpellatie beeft de geheele ver
gadering van Dinsdag in beslag genomen.
DUITSCHL4ND.
Kolonel baron van Kesling zegt in de
Jahrbücher der Armee und Marine zijn
meening over de herhaaldelijk voorko
mende soldatenmishandeliogen. Hij ver
wacht alle verbetering van een persoonlijk
toezicht van de compagniechefs. En dan
wil hij een eind gemaakt hebben aan den
barschen toon dieD de meerderen tegen
bun minderen plegen aan te slaan. Door
vertrouwen-wekkende toespraken en goed
ondei richt zal men zich veel meer achting
van den Kant van de manschappen vei-
schaffen «dan door een in den loo i des
tijds gewooDte geworden barschheid die,
in plaats van vertrouwen, enkel vrees,
in plaats vaD achting, enkel baat wekt.
FRANKRIJK.
Te Marseille is sedert de laatste groote
werkstakingen de verhouding tusschen
Fransche en vreemde arbeiders veel gun
stiger geworden voor de Franschen. De
Frausche bootwerkers doen al hun best
de vreemdelingen te wereu. Die vreem
delingen zijn vooral Italianen, die zoo
doende dikwijls zeer verbitterd zijn op
op den goeden weg. Maar er is méér
Dat zult ge aanstonds hooren. Vooraf
rust op mij een andore, een aange
name taak. Ik ben je namelijk een ver
klaiiDg van mijn gedrag schuldig. En
dan wand ik me in de eerste plaats tot
u, Weiman, en tot je gezin. Alles wat
bier sints Ei«berg's komst is voorgevallen,
is voor een deel mijn schuld. Het doet
me tot in dé ziel leed, dat ik je heb ver-
verzocht om je woning open te stellen
voor den drukker, dien je herinnert
het je wel? ik wachtende was.
We hebben bet met liefde voor je ge
daan, meneer verzekerde de timmerman.
«Dat weet ïk,« hernam de ander, «en
het was, juist omdat ik te voren wist,
dat je mijn verzoek zouft inwilligen, op
zijn minst onvoorzichtig van me, om jo
iemand op je hals te schuiven, van wiens
karakter ik niet bet minste wist. Even
wel, berouw komt te laat. Het beste is,
dat ik nog goedmaak, wat ik goedmaken
kan; en ik beloof je, dat ik daartoe mijn
uiterste best zal doeQ we komen daarop
later terug. Vooraf spreken we over iets
anders.*
Dit zeggend) tastte hij naar zijne por
temonnee, tegelijk aan vrouw Weiman
vragende
«Hoeveel bedraagt Egger's kostgeld bij
je, moedei
«Vijt guldon, meneer,* antwoordde ze.
Nooibuijsen telde vjjf gulden en gaf
haar die, met de woorden
hun Frausche vakgenooten. Zoo stond
er Maandag een troep Italianen te mokken
aan de kade, omdat zij niet waren aan
genomen bij de Compagnie Bonardel. Vier
Italianen gingen de Fransche werklui
hinderen door op een loopplank te gaan
staan. Een van de Fiansche bootwerkers
die daarop al kwam werd op deD grond
gesmeten, en terwijl drie ham vasthielden
bracht de vierde Italiaan hem met een
werktuig een ernstige wonde in de zijde
toe. De dader nam onmiddellijk de vlucht
gedekt door de messen van zijn landge-
nooten. Toen de politie ter plaatse kwam
waren de boosdoeners allen verdwenen.
De jurie van bet Seinedepartement heeft
een beklaagde wegens bigamie vrijgespro
ken, een zekeren Raffoux, oodanks diens
kolledige bekentenis. Rafftmx was in
1894 getrouwd te Maisons-Allort met een
weduwe die 10 jaar ouder was dan bij.
Het boterde niet best tusschen die twee,
zij was hem te bits, zei hij, en daarom
was hij van haar afgeloopen. Op een
andere pi ats, te Saint-Mandé was Raffeux
toen in het huwelijk getreden met een
jonge vrouw van 29 jaar, zonder dat hij
de voorzorg had genomen de wettelijke
banden die hem aan zijn eerste huwe
lijksliefde suoerden, los te maken. Raffeux
gaf tot zijD verontschuldiging to kennen,
dat bij zoo brandde van liefde voor die
nieuwe vrouw, dat hij het niet had kun
nen uithouden tot hij van zijn vorige gade
langs den langen weg van oen ecblschei-
dingsproces afscheid zou hebben genomen.
Was hij een Nederlander geweest, daD
had hij zeker de spreuk aai gehaald, dal
tnen geen oude schoenoD moet weggooien
voor men nieuwe heeft.
«Ziedaar, vrouw, Egg s's kostgeld. Al-
zoo blijft er van jou weekgeld, Egger,
twee gulden vijftig cents over niewaai
- Ziedaar, neem aan
«Hoe is
«Stil, val me niet in de rede,* zei Noor-
buijsen streng; en zich tot vrouw Wei
man wendende, vervolgde hij«Ik geef
je die 5 gulden, voor het geval dat Egger
het soms vergat.*
«Mijnheer!* lip de kost .'anger met ge
huichelde verontwaardiging, terwijl hy
opstond.
«Wel, wat is er hernam zijn vooi ma-
Iige patroon. «Zou-je misschien willen
out kennen, dat mijn voorzorg overbodig
was? Luister dan nog enn ooaonblik
naar me. Frits beeft je eea ellendeling
genoemd ik noeq* je een schurk, versta-
je Ziedaar lees dezen brief Of neen,
je bent in staal, om hem !e verscheu
ren Weiman, lees-jij hem Eo nu gaf
hjj deD timmerman den brief, dien we öo
vdu voor een gedeelte hebben medegedeeld.
Weiman las den brief en gaf hem toen,
met toestemming des eigenaars, aan Frits.
Daarna stond hjj op, wendde zich tot Egger
en sprak
«Als een ander dan jou patroon me dien
brief had lateo lezen en me verteld had,
wat ik heb gehoord, dan zou ik hem niet
geloovenmaar du moet ik wel, hoeveel
leed het me vooi jou ook doet. Ik heb
me iu je bedrogen. EggerDezen avond,
op het kantoor vau mijn baas, - ik moet
De jurie schijnt dit gedrag van Rafleux
niet laakbaar te vinden.
RUSLAND.
Reuter seint uit Peking de volgende
bijzonderheden over de reeds vei melde
onderhandelingen tusschen Rusland en
China in zake MantsjoerijeVoorna
me ambtenaren verklaren dat China bezig
Is, een overeenkomst met Ruslaod te
sluiten over de regeering in Mantsjoerije.
Men verwacht dat de overeenkomst de be
williging van de meeste voorwaarden zal
behelzen, welke Rusland vroeger voorde
ontruiming van Mantsjoerije gesteld heeft
en in naam de souvereiniteit van China
erkennen, terwijl dit land Rusland een
adviseerende stem bij het bestuur geeft.
In den loop van de kortgeleden gehouden
gedacbtenwisseliiigen op het paleis wer
den drie plannon ter sprake gebracht
het eerste wendde zich tegen Rusland,
bet tweede wilde de hulp van beviieDde
naties vragen, bet derde raadde aaD. met
Rusland tot een accoord te komen op de
beste voorwaardec die te krijgen waren.
Het eerste plan werd verworpen, daar het
gelijk stond met een zelfmoord. Het
tweede plan mislukte, doordat Japan en
da Vereenigde Staten, tot wie China zich
wendde, geen uitvoei baren raad wisten te
geven. Daarom Dam bet paleis bet derde
p an betreffende het tot stand brengen
van een vergeiijk met Rusland aan
ITALIË
De Italianen beleven Diet veel genoegen
aan bet avontuur, waarin bun Engelscbe
vrienden hen gesleept hebben, naar aan
leiding 7an de jongste gebeurtenissen in
Somaliland. Zoo denkt de Itahaanscbe
het ronduit bekennen, - kwam er reeds
twijfel in me op. Nu het evenwel zoo ver
gekomen is, geef ik je ook de verzekering
dat je geen oogenbük laogei onder mijn
dak vertoeft.*
«Wacht nog wat.* zei de heer Noorbug-
sen, „we hebben nog niet afgedaan. Mis
schien heeft Egger nog wel wat tot zijne
verdediging in te brengen.''
„Ik zou eenvoudig alles leugentaal kun
nen noemen," sprak Egger trotsch, „maar
ik begrjjp, dat ge mij toch niet meer ge
looven zoudten dus wensch ik liever
onmiddelijk ie vertrekken!"
„Dezen éénec nacht konden
„Geen oogenblik langer, vrouw viel
haar de timmerman met forsche stem iu
de rede, „uog dezen avond vertrekt Egger."
„En waar moet ik dan den nacht door -
brengen vroeg deze.
Dat is me ten eenenmale overschillig,"
zei Weiman, «misschien weet de heer
Noorhuijsen wel, waar je,
«Ja, hot is nog vroegzei deze, «je
hebt nog reisgelegenheid genoeg;* en zich
tot Jan keerende, vroeg hij hem «Heb-
jij ook nog niet aeu woordje matje vooi-
maligen kameraad te spreken
«Nu de z iken zoo'n wending genomen
hebban,* antwoordde hij, »h b ik niets
meer te zeggen
«Zoo gaat het mij ook,* sprak thans
Jacob; allöéa geef ik je de verzekering
dat Egger, ni;t zoo als elders, hier twist
eu onvrede zal gesticht hebben L
