No. 01.
Woensdag 4 November 11)03.
!9e Jaarg*
EEN FAMILIETAFEREEL.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De rechtbank te Dresden heett zekeren
Rasp, een koopman aldaar, een algemeen
gevreesd automobilist, tot de voorbeeldi
ge strat van vier Tmaanden gevangenis
straf veroordeeld, wegeDS het roekeloos ver
oorzaken van een ongeluk. Rasp was
met vervaarlijk getoeter op een groep
fietsers ingestoven, zonder in bot minst
zijn vaart in te houden, zoodat een wiel-
rijdster met fiets en al gegrepen en tegen
een telephooDpaal op was geslingerd. De
dame had anderhalve maand noodig om
van hare wond te genezen, en zal ook nog
een actie wegens ochadevergoeding instel
len, Jaar haar eene voet nog niet goed
te gebruiken is. De kilometers-verslinder
had de onbeschoftheid, toen men hem
acbternariep, dat de dame gewond was,
met zijn lichtelijk beschadigde machine
voort te puffen, onder den uitroep»Ach
wat, zij vergoedt mij de schade aao mijne
machine toch niet!"
FRANKRIJK.
Het bloedige tooneel bij de Arbeids
beurs te Parijs, begon Donderdagavond
om half vijf. De ontruiming der Beurs
ging kalm in zijn werk, behoudens wat
geschreeuw en meer dergelijke manifes
taties. Om half vijl werd er echter plot
seling uit het gebouw een flescb geslin
gerd naar de buiten staande politie, waar
door een agent ernstig werd verwond.
Toen werd bevel gegeven ruim bian te
maken. Maar nauwelijks waren de be
reden gardes muuicipales begonnen aan
Het thans beerschende stilzwijgen dreigde
voor de vrouwen pijnlijk te worden Wei
man zelf was te zeer in gedachten V6r
zonken om het op te merken. Zij durfden
den timmerman in zijn overdenkingen niet
storen. Met spanning luisterden ze dus,
toen in de stille straat stappen weerklon
ken, of 't niet Jan en Egger konden zijn
en onbewimpelde vreugde teekeude zich
op haar gelaat, toen eenige oogenblikken
later de deur werd opengedaan, en de
verwachten op den drempel zichtbaar
werdeD, ten bewijze dat de vrouwen zich
niet hadden vergist. Dit binnentreden
wekte den timmerman op. Ook zijn ge
laat helderde op toen hij de aange'romenen
en daardoor Egger in de eerste plaats op-
mei kte; en de handdruk tusscben deze
twee gewisseld was minstens even har
telijk als die tusschen Jan en zijn vader
Weiüige oogenblikken daarna waren
allen op hunne gewone plaatsen - rond
de rafel gezeten. Blijkbaar had Wei
man hierop gewacht om tot zijn kost
ganger eene vraag te richten, welke hem
op ae lippen branddewant nauwelijks
had deze zijn voeten behagelijk onder de
tafel uitgestiekt, of zijn kostbaas wendde
ïicb tot bem, en vroeg
de tenuitvoerlegging van dit bevel of er
werden uit het gebouw nog een tiental
gevulde flesschen geworpen, volgens som
mige berichten gevuld met zwavelzuur,
maar die niemand verwonddeD, naar 't
schijnt. Gelijk men weet, was de politie
don toestand spoedig meester en kon zij
nadat eenige tientallen gewonde betoogers
en politieagenten weggebracht waren, de
ontruiming hervatten.
De secretaris van den raad van beheer
der Arbeidsbeurs, burger Laporte, werd
gevangen genomen en naar de kazerne
van het Chateau d'Eau geleid. Om kwart
over vijf moesten nog oen vjjftig jonge
lui, die kwamen betoogen tegen de ver
huurkantoren, in de rue Turbigo verstrooid
worden. Veiligheidshalve werden de ver
huurkantoren in het le en het 2e arron
dissement, waar zij zeer taliijk voorkomen
scherp bewaakt door de politie.
De Arbeidsbeurs werd na de botsing
door een paar commissarissen van politie
op alle verdiepingen doorzocht. Er wer
den bij dezen rondgang nog verscheidene
personen verwijderd, maar zij, die konden
aactoonen, dat ze aan bun gewonen ar
beid waren, konden blijveu. Om half zes
was alles afgeloopen en rukte een groot
deel der politie in.
De schade in het gebouw der arbeids
beurs is slechts gering. In de groote ver
gaderzaal zijn de banken onderste boven
geworpen bij de binnenkomst der politie;
overigens bepaalt de schade zich tot een
aantal gebroken ruiten.
Behalve Laporte is ook gevangengenomen
Bousquet, secretaris-generaal van het bak-
kerij-syndic, tegen wien een instructie is
geopend wegens aansporing tot moord en
»Zeg ons toch eens, Egger, welke de
reden van je overhaast vertrek is
Het scheen den timmerman onmogelijk
over iets anders te spreken dan Egger's
vertrek; hij was er geheel van vervuld.
Ook Egger was deze vraag niet on
welkom zij tocb schonk bem da gelegen
heid naar hartelust de handelingen zijns
patroons en van alle patroons in 't alge
meen te gispen. Hij zette zich in pos
tuur op eene wijze, die genoegzaam te
kennen gaf, hoe geheel hij thans „op zijn
paai dj e" was, eu gaf daarna ten ant-
wooid
„Eigenlijk had ik er niet op gerekend
zoo spoedig te moeten vertrekken
maar ik heb alweer ondervonden dat or
op patroons niet voel staat te maken is."
„Hoe dat?" vroeg Weiman, wiens
nieuwsgierigheid door dit antwoord nog
meer werd geprikkeld.
ȟat zal ik je in korte woorden ver
tellen^ hernam Eggeren nu deelde hjj
het gezin mede, dat hem aanvankelijk
was aangezegd, na verloop van veertien
dagen te moeten vertrekkenmaar de
heer Noorhuijsen gelijk wij reeds we
ten, hem heden had bekend gemaakt
dat reeds op aanstaanden Zaterdag, dus
morgen, zijn ontslag bepaald was.
»Zie-je, dat heet nu fatsueu voegde
hij er bij, »eerst waarschuwt men je veer
tien dagen van te voren, en vervolgens
jaagt men je op een fatsoenlijke manier
Weg
plundering. Aanleiding tot dezo vervol
ging heeft gegeven een manifest, dat aar,
den uitgang van de Arbeidsbeur« werd
verspreid.
Van de agenten zijn er drie ernstig ge
wond van de arbeiders vier, voor wier
leven men vreest, die allen bajonetsteken
hebben gekregen. Twee hunner zijn eerst
16 jaar, de beide anderen 18 eu 21.
Alles te zamen genomen zijn 70 arbei
ders en 60 agenten gewond. Er zijn ook
ongeveer zestig personen in hechtenis ge
nomen. 's Avonds werd dit getal nog
vergroot tengevolge van de weigering van
enkele lieden om door te loopen. Om
half elf was alles doodstil in de buurt
van de Arbeidsbeurs.
Thérèse en Frederic Humbert, die
beiden in de gevangenis te Fresnes zitten
hebben door bomiddeling van bloedver
wanten en advocaten heftige gedachten-
wisselingen. Frédéric wil van de behan
deling van hun zaak in hooger beroep
afzien, omdat bij er geen heil van ver
wacht. Thérèse verklaart daartegen geen
duim breed te zullen wijken, ofschoon zij
weet dat de zoon van Regnier, van Dur
ban uit, alles voor onwaar beeft verklaard
wat Tberese over de betrekkingen van
diens vader tot de familie Daurignac be-
weeid heeft. Theresa's voornaamste hoop
is gevestigd op de, van nationalistische
zijde, voorgestelde benoeming van een
parlementaire commissie tot onderzoek
van de »kleine papieren* die bij de be
handeling van de zaak voor het bof van
assizen niet zijn voorgelezen.
ENGELAND
Er is een vermoeden, dat de moorde-
Hij verzweeg wijselijk, dat door zijn
onbeschaamd gedrag deze io andere geval
len niet veischooubare handelwijze den
patroon volkomen gerechtvaardigd was.
Deze mededeeling van den kostganger
deed opnieuw een diep stilzwijgen ont
staan. Geen wonder! Weiman was óók
werkman, en als zoodanig zeer gesteld
op een fatsoenlijke behandeling. 't Kon
Diet, anders, of voor de met bet voorgevallene
volkomen onbekende lieden moest de
toedracht der zaak, aldus verhaald, alles
behalve vleiend zijn ten opzichte van
Egger's patrooD. Jan echter, die buiten
Eggers weten, heden met alles volkomen
bekend was geworden on dus ook wist
wat door dan kostganger werd verzwegen,
wilde met verschoonbare spotzucht dezen
eens verlegen doen staan en vroeg hem
daarom
»Hab-je met die handelwijze van den
patroon maar zoo goedschiks genoegen
genomen doch Egger bad zijn antwoord
klaar.
»Ik deed het,« antwoordde de laatste,
zouüer eenige hapering, »o<ndat ik reeds
een andere betrekking had en bovendien
boe eer hoe liever van Noorhuijsen ont
slagen wilde zijn
Jan keek op zijn neus 1
Zulk een onbeschaamdheid had hij niet
duiven verwachten. Egger zocht dus
buiten weten des patroons en terwijl hij
by dezen nog in dienst was, reeds naar
een andere betrekking ongetwijfeld om
naar van den Armeniër Sagoeni de wijk
beeft genomen op een Fransch zeilvaar-
tuig, dat Maandag te Greenwich op de
Theems lag en 's avonds om elf uur ver
dwenen was.
Te Boston is Viijdag op de Ivernia
een schip dat juist uit Engeland was aan
gekomen, een Armeniër met name Kri-
korian in hechtenis genomeD, in verband
met den moord op Sagoeni. Hij is na
tuurlijk niet de misdadiger, aangezien bij
Engeland al verlaten bad, toen de moord
geschiedde Krikorian heett zich vao de
Hintsjakisten afgescheiden en behoort tot
de Alfaristen. Hy is Protestantsch pie-
dikant onder de Armeniërs geweest en
woonde de laatste jaren in Londen.
Hij was een vijand van Sagoeni.
SPANJE.
Van de berichten die uit Bilbao de
buitenwereld bereiken, zetten wij voorop
dat er een zeer strenge censuur wordt
gehouden op telegrammen.
Wijst dit op zichzelf al op een ernsti-
gen toestand, bet nieuws, dat doorgelaten
wordt, is bovendien van dien aard, dat
de strenge maatregelen door de militaire
overheid getroffen alleszins verklaarbaar
zijn. Al is thans de werkstaking de di
recte aanleiding tot de onlusteo, de woede
van het volk uit zich meest tegen de
geestelijkheid. Zonder ingespannen waak
zaamheid van politie, troepen en brand
weer, zou het er voor de paters niet goed
uitzien.-
De militaire bevelhebber Hernandez
Velasco houdt hoofdkwartier in den schouw
buig Arriagi. De stakers hebben do^r
de heele stad verspreid barricaden opge-
op een mooien morgen den aftocht te
blazeD.
Heette dat misschien »fatsoenlljk
Intusschen gaf Jan de hoop nog niet
op Egger te ontmaskeren. Daartoe had
hjj met behulp vaD Mijnheer Noorhuijsen's
bewijsstukkeu, een plan gevormd, en hij
wachtte nu nog slecnts op eea gescöikte
gelegenheid om zijn vuur te openen.
Trouwens, 't werd hoog tgd. Overmorgen
reeds zou Egger vertrokken zijn althans,
indien zijn kostvrouw bem niet uit over
maat van minzaamheid nog eenige d igen
kosteloos ten harent wilde houdenen
dat juist was het wat Jan vreesde en wat
hij üit alle macht voornemens was, tegen
te gaan.
Hoogst welkom moest hem daarotn de
komst van zijo trouwen bondgenoot in
dit geval, Frits namelijk, zijn. Gewoonlijk
kwam deze lederen avond omstreeks
dezen tijd en ook nu bleef bij niet uit
zeker onbewust welk een verborgene
vreugde zijne komst ditmaal opwekte.
Hij werd, als altijd, met open arm9n
ontvangen, en nam daarom dan ook zon
der veel complimenten zyn vaste plaats
aan ae tafel in.
»Weet-je 't al werd bem aanstonds
gevraagd.
»Wat zou ik weten?* vioeg bij op
zijne beurt met een leuk gelaat.
»Dat Eggei weggaat, boe! weet je dat
nog met
»0hernam Frits, »is dat alles
