AANKONDIGING. No. 58. Zaterdag 24 October I IKKt. 19e ♦laarg. ïoetpaien iet ie Kistwerken. JAARLIJKSCHE VEEMARKT EEN FAMILIETAFEREEL. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch -Vlaanderen. F. DIELEMAN, AXEL. Maandag, den 26 October aanstaande. P F. DIL L K T i\. Kuitenland. COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABÖNNE M E N T S PR IJ S per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor BblgiS 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren. BURGEMEESTER ed WETHOUDERS dei gemeente Axel, brengen ter kennis van belanghebbenden dat, te beginnen op 3 November a. s., van wege de Gemeente een algemeene opneming zal worden ge houden van de Burgemeester en Wethouders voornoemd D. J. OGGEL. De Secretaris J A. VAN VESSEM. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Axel, maken bekend, dat de in deze gemeente, dit jaar zal gehouden worden op Burgemeester en Wethouders van Axel, D. J. OGGEL, Burgemeester. J. A. VAN VESSEM, Secretaris »Nu, oude, wat dunkt-je voeg deze »Doen!« klonk het antwoord. »Ronduit gezegd,* hernam Bronkarop. „komt Meljer's verzoek me ongelegen ik heb zelf mijn knechts hoog noodig." „Dat is waar," sprak de oude. „En dus?vroeg Bionkarnp weêr benieuwd, hoe zijn meesterknecht de zaak schikken zou. »Toch doen,* klonk 'tlakonieke ant woord. »En wie zou 't best in staat zyn aan de eiscben van mijn' vriend Meijer te ie voldoen ging Bronkamp voort. »Wat dunkt-je?» »Er is er maar één »Zijn naam?* »Welman Mynheer Brockamp gaf Jaoob in stilte gelijk. Reeds by 't lezen des briefs was de naam Weiman hom onwillekeurig voor den geest gekomen. Er kwam echter een bedenking bij hem op. „Kan Weiman gemist worden?* vroeg hy >Eingeulijk niet Welnu, daD „Ik zal zyn plaats vervullen tot hij weerom komt 1" DlIITSCIIfA X D- Te Berlijn dient weer eens een proces wegens woeker, waarin de voornaamste beschuldigden Fraudeen Rosenstiel heeten. Een van bun slachtoffers was de jeugdige graaf Franz Larisch Mönnich, die toen hjj in schulden geraakte, herhaaldelijk door de beklaagden geholpen was, door wissels te teekenen voor een veel grooter bedrag dan hij opnam. Als hij 90 mk. leeDde, moest hij bv. een wissel teekenen voor .225 mk. Het ergst knepen de woeke raars echter den jongen graaf in een huwe lijkszaak. Hun agenten zouden hem in betrekking brengen tot een van de gra vinnen v. Faber, die elk een bruidschat van 20 mdlioen mk. ten huwelijk konden brengen. Als het huwelijk tot stand kwam, zouden de woekeraars en hun agenten samen 1 milüoen mk. aan provisie ont vangen. De zaak gelukte echter niet en, volgens de afspraak, kwam er zoodoende qiets van de uitbetaling der wissels. Graaf Larisch ging daarna naar Amerika en huwde er een schatrijke Amerikaansche, zonder dat de Duitsche woekeraars daarbij eenige bemiddeling verleenden. Zoodra zij echter van het rijke huwelijk van hun cliënt hoorden, lieten zij ham desniet tegenstaande de oude, ongeldige wissels aanbieden, welke graaf Larisch nu natuur lijk niet wil betalen. Het proces is voorloopig verdaagd, om dat nieuwe getuigen uit Amerika gedag vaard zullen worden.' Een natuurdokter in het dal van de Wupper, genaamd Thiel, had onlangs de geneesheeren uit de buurt uitgeuoodigd, een cursus bij te wonen over zijn methode om alle ziekten uit de oogen van den pa tiënt te herkennen. De geneeskundigen hebben naar aanleiding van deze adver tentie een aanklacht wegens beleediging tegen Thiel ingediend. De natuurdokter theelt vaD zijn kant een grooten steun in Sanitatsiat dr. Bilsinger, die Thiol's me tbode openlijk heelt aangeprezen. De geneeskundige kring in het Wupperdai heeft den Sanitatsrat deswege reeds voor een raad van eer gedaagd, maar daarby de kous over den kop gekregen. Het is daarom niet te verwachten, dat de poging van de verontwaardigde dokters om de zaak voor den gewonen rechter te brengen, veel zal uitwerken. In het dal van de Blies, bij Aermacher, in den kreits Saarbrüoken, is onlangs goud ontdekt. Een zorgvuldige analyse van den grond heeft tot uitkomst gehad, dat op een ton aarde 4.75 gram voorkomt, d. i. 2 gram meer dan noodjg is, om de exploi tatie winstgevend te maken. Er is reeds een Eügelscho maatschappij met 2 milhoen mk. gevormd, om de tegenwoordige eige naars van d9 concessie uit te koopeo. De geschiedenis leert dat reeds in de 16e eeuw te Auermacher goud werd gevon den, waarvan men te Metz munten sloeg. Dit feit was echter in vergetelheid getaakt en de laatste ontdekkingen zijn dan ook bij "toeval gedaan. ENGELAND De zeldzame ontroering in den lande, gewent door de plotselinge en geheimzin nige verdwijning van mejuffrouw Hic-kman de vrouwelijke arts, s dert 15 Augustus jl., heeft, m-t het bericht, dat men haar Bronkamp keek zijn' dienaar aan. „Jij?" sprak hij. „Ik 1" antwoordde Jacob en hij lichtte zich, ondanks zijn jaren, op. „Jacob," hervatte de patroon en stak hem de hand toe, „ik dank je voor je aanbod 'k bad het van je mogen ver wachten Doch ik neem 't niet aan. Jij bent te oud om Weimans plaats te vei - vullen, hoe graag je het ook voor mij zoudt doen. Je hebt in je leven genoeg gewerkt, en dat doe-je nog, als is 'took niet meer met je handen. En dus. Wei man zal gaan zijn werk moet dan in vredesnaam maar wachtten. Ik dank-je intusschen vöor je raad, oude „Goed, goed," biomde deze, en vertrok. De man kon er niet best tegen, bedankt te worden. Bronkamp keek hem glimlachend na, en mompelde Trouw nioet blijken, zegt men nu, jou trouw is gebleken, oude 1" Daarna sloot hy zijn lessenaar, zette zyn hoed op en vertrok, in de aangename overtuiging, dat het werk er niet te min der goed om zou gaan. Nog dienzelfden avond bij 't uitbetalen van het weekloon deelde mijnheer Bron kamp aan Weiman de beschikking mede, ten zijnen opzichte gemaakttegen welke da timmerman niets in te brengen had. E, werd' bepaald", dat by des maandags naar B. zou verlrokkkeu en beproeven zoo mogelijk den dauropvolgenden Zater dag terug te zijn. Dit vastgesteld zijnde vertrok hijen ook de patroon, na voor .1 van een en ander aan zijn' vriend Meijer pei brief bericht te nebben gegeven, sloot zijn werkplaats en ging naar zjjn met ver verwijdeide woning. Weiman was middelerwijl 't huisgekoma» en deelde de onverwachte beschikking aan zijne buisgenooten mede. Moeder Weiman was er niet bizonder over ge sticht ze stemde wel een beetje mei Egger in, toen hij zeide „Ja, ondergeschikten zijn dingen, die men overal kan heênzenden, zonder ben te vragen wil-je of wil-je niet Hetzjj Weiman ook met dit gezegde instemde, hetzij hij er niets op kon ant woorden: zooveel is zeket, dat hy zweeg en zijn humeur gaandeweg „van streek raakte." Jan had het raadzaam geooideeld even eens op Egger's aanmerking het stilzwij gen te bewaren, hoeveel lust hy ook iü 't tegendeel mocht gevoelen. Innerljjk was hy verheugd dat zijd vader voor een korten tijd aan des kost gangers invloed onttrokken weid zelfs kwam een oogenblik het vermoeden bij hem op, dal de heer Noorhuysen hier wel de hand in 't spel kon hebbenboe- wel hij dat bijna onmiddelljk als onhoud baar verwierp. Met-dal-tl kropen öe anders zoo g- uoeglyke Zaterdagavonduren ditmaal traag lijk beeft ontdekt in een der boschjes van het park te Richmond, haat toppunt be reikt. Al de avondbladen en hun inhouds- biljetten zijn er vol van hot onderwerp verdringt op het oogenblik alle andere. Alleen hebben Je uiteenloopende theorieën welke haar verdwijnen zochten op ta helderen, erin plaatsgemaakt voor even tegenstrijdige meeningen, of miss Hick man zelfmoord gepleegd heeft, dan wel of zij het slachtoffer geworden is van een moordenaar. Nopens de identiteit van bet lyk schijnt hoegenaamd'geen twijfel te bestaan. Het droeg nog de kleedy. waarvan het publiek afwist, door de talrijke signalementeu, welke de politie had helpen verspreiden en welke iedereen heeft kunnen lezen in aanplakbiljetten op de stadsmuren, hier en elders, zoomede in honderden stations der staatsspoorwegen. Dan zijn op haar lijk gevonden niet enkel haar zilveren zakuurwerk, met het bekende nommer 9286 en haar ketting, maar ook een pen ning, die zy altoos bij zich droeg en aan dé keerzijde haar naam vertoondeboven dien haar gouden bril. Dan kwam de lichaamsbouw van het lyk gebeel overeen met dien der verdwenene. Kortom, meneer Hickman, de vader, en de deskundigen, die Dinsdag het lyk te Richmond ge schouwd hebben, koesterden hoegenaamd geen twijfel, of het is inderdaad dat van mejuffrouw Hickman, niettegenstaande den sterken staat van ontbinding, waarin het natuurlijk verkeert,en de verminkingen welke ook de oorzaak hiervan mogen zijn De politie beeft dan ook niet geaarzeld, om overal heen ie seinen dit men het speuren naar miss Hickman moest staken. en vervelend voorbij. Weiman had een menigflS niéts" beduidende beschikkingen te maken voor zijn aanstaande afreis, die wel is waar voor hem den tijd al te spoedig deden omvliegen, maar voor de overige buisgenooten vrij vervelend en lastig waren; - trouwens, de tijd, welke hem restte was kort genoeg, groen als hij in dit opzicht was. Zoo ging ook de Zondag in een eenig- sints zenuwachtige gemoedsgesteldheid voorbij, niet weinig verhoogd door des kostgangeis noodelooze bemoeizucht wiens hulp als meer gereisd hebbende," ditmaal ieder oogeDblik werd iDgeioepeu en't ge volg van dit alles was, dat Weiman, zooals trouwens meer gebeurt, des maandags vertrok, belast met een menigte ten eenemale overbodige-,en beroofd van even zoo vele onmisbare zaken. IV Ik verzoek mijnen lezers verlof ander maal een tijdruimte van acht dagen lo mogen overslaan, gedurende hetwelk niets dal hen belang iGboezemen zouvoorviei; en noodig hen uit mij te volgen naar de drukkerij des beeren Noorhuysen. 'tls, „schafttijd." De gezellen, vijf in getal, onder wie we onze kennissen Jan en Egger opmeiken, zijn bij elkander op alleilei soort van zitplaatsen gezeten, druk bezig met „schaften," èone werkzaam beid, welke uit haren aard een hardnek kig stilzwijgen oplegt; wel to verstaan,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1903 | | pagina 1