VERGETEN
No.
Woensdag 23 September I
I!K
<stx
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELEMAA,
AXEL.
oor Z e e u w sc li - V I a a 11 cl e r e i>.
Iluitenlaiid.
FEUILLETON.
axelsche
mm
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor Bslgiï 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/ 2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
ENGELAND.
Het gebeim van de Engelsche Minister-
crisis is spoediger opgelost dan men dacht.
Vrijdag kwam bet bericht, dat Chamber
lain. Ritchie en Hamilton hun ontslag
hadden gevraagd en dit door den Koning
was ingewilligd.
Chamberlain schreef 9 Sepf. een brief
aan Baltour, waarin hij zei, dat toen hij
en Balfour de aandacht vroegen voor de
veranderingen in den handelstoestand van
Engeland, geen van beiden de bedoeling
hadden een zuiver poliiiek geschil te laten
opkomen. Niettegenstaande dit verwier
pen van den beginne at de liberale leiders
een ondeizoek van het fiscale stelsel, zon
der eenigen schroom gebruik makende
van den ouden kreetduur brood 1, op
deze wijze reeds een ernstig voorooi deel
opwekkend, terwijl nog geen openbare
beraadslaging had plaats gehad. Daai
Chamberlain beseft, dat de preferentieels
behandeling der koloniën als politieke
quaestie van onmiddellijk practisch belang
niet met hoop op succes kan worden
vooropgesteld, ofschoon een sterke mee
ning bestaat ten gunste der represaille,
gelooft hij het best zijn program te kun
nen dienen buiten het Kabinet, waarom
hij dus zijn ontsiag aanbood.
Balfour nam schoon met tegenzin, in
zijn antwoord het ontslag aan. Hij is
hbt met Chamberlain eens, dat de politieke
opinie nog niet rijp is voor het invoeren
van een pieferentieel stelsel voor de ko
loniën, welk stelsel omvat belastingen
op voedingsmiddelen. In de tegenwoor
dige omstandigheden acht Balfour het het
Eindelijk wendde zij toch het hoofd
om en zeide op licht bevenden toon
„Het is lang geleden dat wij elkander
zagen."
De zee-officier beet zich op zijn knevel
als om zijne verwarring te verbergen, en
antwoordde toen
„Zeer lang, inderdraad. Ik zoude toen
juist naar Indië vertrekken, en nu sta
ik weder op het punt dat te doen."
»Nu reeds,» ontsnapte aan haar lippen
„Mevrouw van Meerdalen zeide mij toch
dat gij eerst verleden zomer zijt terug
gekeerd.»
>En dat is ook zoo, maar wat zal ik u
zeggen Holland bevalt, mij weinig meer,
Indië bezit al mijne herinneringen, is
bet wonder dat ik er naar terug verlang
Ik heb daarom een plaatsing alhier ge
zocht om na eenige maanden gediend te
hebben, te i uilen met een mijner kame
raden die liever nog wat in hi t vaderland
blijft.»
„Gij zijt dus zeer gelukkig geweest
daar ginds vroeg zij zacht
»Zeer gelukkig, freule, of de Oost zou
mg niet zoo aantrekkelijk voorkomen
Bjj u vrouwen is dat een ander geval
gü hecht evenzeer aan die plaatsen waar
verstandigst, ten einde de quaestie der
fiscale hervormingen te bevorderen, om
de belastingen op levensmiddelen te schrap
pen uit het politieke program der union
isten.
Daarmee verviel het kernpunt van Cham
berlains tolplan, het lijmen der koloniën
door begunstiging en nam ontslag.
Baltour zei dat 't hem speet, dat hij weg
ging en dit temeer natuurlijk daar ze bet
beiden eens zijn, al zegt men dit niet
zoo precies. Zulk schrijven geeft echter
geen gunstig denkbeeld van het karakter
van Balfour.
Intusscben hoe meer men over de Mi-
nislercrisi3 nadenkt, hoe minder men er
eigenlijk van begrijpt. Chamberlain gaat
heen, Balfour blijft en zal bet Ministerie
oplappen. Maar als men de brieven van
de beide heeren leest, ,dan was er eigen
lijk geen reden om te scheiden. Immers
beiden zijn 't eenswaar zij verschillen
is dit slechts een vraag van meer of min
der geduld.
De lievigheid tusschen den scheidenden
en blijvenden Minister is zoo groot, dat
Balfour hoogst gevoelig is voor de eer,
dat de zoon van Chamberlain, Austen,
de postmeester, in het Kabinet mag blij
ven. Is bet wonder dat velen nu de
zaak dus opvatten, dat de scheiding slechts
van korten duur zal zijn en Balfour en
Chamberlain elkander straks weer harte
lijk zullen omhelzen. Een Duitsch blad
merkt dan ook op, dat het er veel van
beeft, dat de twee ministers zich voorge
steld hebben afzonderlijk te marcbeeren
en gezamenlijk slag te leveren.
Men zegt ook dat het niet zoo gemak
kelijk zal zqn voor Balfour opvolgers te
gij veel hebt geleden, doch bij ons behoeft
men daarvoor met te vieezeu. Wij
vluchten voor dat verdriet, al is het ook
maar voor bet der herinneringen.»
Denkt gq reeds spoedig te ver
trekken
»Ik weet het juiste tijdstip nog niet,
doch ik verlang er sterk naar, want hier
kan ik het met die eeuwigdurende koude
maai niet stellen. Toen wij elkander
het laatst ontmoet hebben was het heel
ander weder.»
»Jaalles was toen heel anders,
prevelde zij.
»Ik heb mq dien laatsten avond zoo
dikwijls herinnerd en mij afgevraagd ol
gq dat geluk gevonden hadt dat mijzelven
len deel was gevallen. Ik heb het zoo
dikwijls en zoozeer voor u gewenscht,
gelooft gij dat wel
Al sprekende had bjj zich tot haar
voorover gebogen, maar toen zq de oogen
naar hem opsloeg en hem aanzag, voer
er eene zachte rilling door haar leden
Die oogen waren zoo viiendeiijk, maar
tevens zoo koud op haar gevestigd zij
gevoelde dat zij vergeten was. En al
had zjj ook niet andeis vei wacht na jaren
die vooi hem vervuld waren geweest
van geluk, toch deed het haar zonderling
pijn, besefte zij iets alsof hare jeug
haar plotseling had verlaten. Eertijds
had zij bem op zijn plicht gewezen, en
eigen geluk voorbijgezien toen zq van
zijn huwelijk vernam, had zq getracht
vinden voor Chamberlain, Hamilton eD
Ritchie. Austen Chamberlain zou tot
belooning van zijn blijven Financiën krij
gen. Brodrick voor al de bokken, die hij
aan Oorlog heeft geschoten. Hamilton op
volgen. Voor Koloniën wordt genoemd
Milner. Men zou zoo zeggen Milner, die
zooveel bewqzen heeft gegeven, hoe men
niet moet besturen om een verwoest land
er boven op te helpen, verdient dit, om
dat hij geheel in het stelsel van Balfour
past. Milner en Chamberlain zijn een en
in het gegeven geval kan Milner den stoel
voor zijn vriend wrrra houden, tot de
tijd komt, dat Balfour en Chamberlain
het weer geheel eens zijn.
De Daily News» leest Chamberlain
duchtig de les. Dat is de man, eertijds
radicaal, die de liberale paitij heeft hel
pen breken en nu hetzelfde doet met de
conservatief-unionistische meerderheid. Die
man is de booze geest geweest van En
geland en heeft het land door den onbera
den Znid-Afiikaanschen oorlog in schulden
gestort, het aanzien vao Engeland ver
nederd, de wereldhaat gewekt tegen al
wat Engelsch is, en verlaat du zijn plaats
voor hij nog de veie groote redevoeringen
heeft kunnen houden, waarin hqbetgan-
sche land zou overtuigen van de zegen-
qke gevolgen van zijn tolplan.
SERVIË.
De officieren uit Nisj, die de proclama
tie aan bet Servische officierskorps on
derteekend bebbeD, werden verleden Maan
dag naai Belgrado gebracht en in de ves
ting gevangen gezet, totdat de krqgsraad
die zal vergaderen, over hun lot zal be
schikt hebben.
Diet meer aan hem te denken en was
dat haar waarlijk geluktmaar toch had
zij kracht Doch liefde gevonden om een
ander te huweD, en had zij toen zij
hoorde dat hq weduwnaar geworden was
nog eenmaal gehoopten misschien
afgewacht.
Dit uur bracht haar het antwoord op
haar innerlijke vragen.
»Ik gelooi,» zeide zq met trillende stem,
»maar ik heb nog geen haast gemaakt
om te trouwen, en zal dat ook Diet licht
doen.»
„En toch hebt gq ongelijk, vergun een
vriend dat hij u dat zegt. Gq hebt or.
gelijk, want boe jong en bekoorlijk gij
thans ook zqn raoogt, eenmaal komt er
een tqd voor de vrouw waarop zij zich
door jeugdiger verschijningen ziet voor
bijdriugen, en dat is ien werkelijk Iqden
dat ik u zoo gaarne wilde zien besparen.
Geloof mq, freule, gij moet trachten
iemand lief te hebben terwijl gij nog
jong zijt. Alleen zijn op betrekkelijk
reeds gevordeiden leeftijd.
„Gq die u zoo goed herinnert, weet gq
nog wat ik op dien avond aan het Nieuwe'
diep zeide,? vroeg zq eensklaps
Frederik van Bergen boog het hoofd.
»Gq hebt mij toen uw vertrouweD
geschonken,» sprak bq, „en dat vergeet,
men nooit. Maar die persoon, die zoo
gelukkig was uwe liefde te bezitten, was
immers dood voor u En dooden mogeD
hoe lief zij ons ook zqn geweest, ons
Het overbrengen der gevangenen uit
Nlsj naar Belgrado, dat bij nacht plaats
bad kwansuis om bindeilqke volksoploo-
pen te vermqdeD, bewijst wel duidelijk
hoe gevaarlijk de koning en zijn raadsle
den deD toestand achten want evenals
in Belgrado waar de bevelhebber der Do-
nau-divisie in bezetting ligt is ook in
Nisj, als bet centrum der zuidelqke divi
sie, een krijgsraad, die eigenlqk over deze
officieren moest rechtspreken, maar de
groote ontevredenheid die onder alle offi
cieren van het leger, die niet aan de sa
menzwering deelnamen, heerscht, heeft
het noodig gemaakt dat op uitdrukkelijk
bevel des konings de krijgsraad eener
vreemde divisie in dit geval moet recht
spreken.
Dat daartoe wel oorzaak was, bleek uit
een bericnt uit Belgrado, waar gezegd werd
dat de ontevredenheid in Nisj zoo groot
geworden is, dat de officieren van het
garnizoen zelfs het plan opgevat hadden
bunne collega's met geweld uit de vesting
te bevrijdeD waartoe zq met een gedeelte
der manschappen met 6en extratrein in
den nacbt de reis naar Belgrado wilden
doende spoorwegambtenaren, tevens
reserve officieren, hadden het plan goed
gekeurd. en hunne medeweikiDg toegezegd
Door een der uitverkoren manschappen
werd het evenwel verraden, eD een streng
onderzoek heeft thans in Nisj in 't ge
heim plaats, want de koning wil zooveel
als mogelijk alle verdere berichten, vooral
in buitenlandsche bladen, vermijden.
En geen woDder, waDl door de mode-
deelingen over de onhoudbare toestanden
in het Servische leger zijn de onderhan
delingen van 's Konings secretaris Neua-
gansche teven niet innemen.»
„Misschien hebt gij gelijkmaar
levende dooden
„Nog veel eer dan aDderen, vergeef
mqoe openhartigheid, doch ik wil vóór
alle dingen uw geluk iBdien er een man
bestaat die uwe teederheil njet wist op
prqs te stellen geloof mij, verban hem
dan uit uw hart, en liever heden dan
morgen, of wel gij verspeelt uw levens
geluk voor een ondankbare. Wilt gij mq
niet beloven uw best te doen om bem
te vergeten
Zqne stem was uiterst vriendelijk ge
worden. Zqn blik was met innige be
langstelling op haar gevestigd. Er. toen
bq geen antdwoord ontving, ging hij nog
teederder voort
„Gq ziet, Paula, ik heb u niet vergeten,
ik herinner mij nog altqd uw zachte
raadgevingen op dien zomeravond, en het
is thans alsof ik voor een zuster stond.
Zoo dikwijls heb ik nog teruggedacht
aan de bitterheid die mq een oogenblik
vervulde toen gq weigerdet de mqne
te woiden maar ik heb later altqd ge
voeld hoe gij alles ten beste geraden
hadt. Ik was uwe bijna heilige natuur
riet waard; eene veel minder volmaakte
vrouw, een kind als mijne Ann1, die ik
geen dag durfde verlaten wilde ik
geen onweersbui vreezen was het
karakter, dat ik noodig had tot mijn
levensgeluk, Maar ik neb met niet min
der vrieudsbap aan u gedacht, eu et
