11 VESLMKS. No. 25. Woensdag I Juli 1903. 19e Jaarg. N i v u w s- en Advertentieblad 4\ oor F. IHELKMAN, Zee ii wsch - V I a a n d e r e in Bnitenland. FEUILLETON. AXELSCHE Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor Belbiï 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER AX EL. COlJItANT. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Servië. Na het natte weer der laatste dagen, was het met de Komst des konings eene aangename verrassmg dat hei ten minste niet regende, zoodat men gelegenheid had voor de aankomst de versieiingen te be zichtigen, die de regeering in de hoofd- atiaten had laten aanbrengen. Hier wa ren op afstanden van 10 meter aan bei de zijden dunne vlaggemasten opgesteld onderling met elkander door guirlandes van eikenloof verbondenaan den top van eiker, mast waait een lange smalle vlag en ter halver hoogte waren twee kleine gekluisde vlaggetjes met het Ser vische wapenschild erop. Het schijnt wel dat deze versieringen reeds sedert eenige dagen lang aan weer en wind blootgesteld waren, daar er alles verdord en flets bijbing. 's Avonds werd het effect verhoogd door vele electrische gloeilichtjes in ver schillende kleuren die in bundels van acht stufts aangebracht zijn aau twee parallel loopende boofdgeleidingen, over de geheele lengte van de hoofdstraat ge spannen. Op het perron van het station was een compagnie met muziek opgesteld en waren voorts voor de feestelijke ontvangst aan wezig de ministers, de militaire autori teiten, alle gepensioneerde generaals van 't Servische leger en deputaties van den Senaatin de kouinklijke wachtkamer hadden zich alleen de leden der Russi sche en Oostenryksche legaties verzameld, daar de vertegenwoordigers der overige staten in een conferentie besloten hadden Zjj waren alleen in die groote ledige school, en het was door de kleine ramen boven aan den wand, dat het gerucht der gesprekken van de voor het raadhuis staande groepen kiezers binnendrong niemand kon hen zien, of hooren of men 1 moest aan de deur luisteren, „De naam van Courtomer, op de muren geschreven, heeft u dus zeer ontsteld,» Z6i mr. Lebeurier glimlachend en haar vaD het hoofd tot de voeten beschouwend. Zjj antwooidde niet. T Is een lustige bioêr de markies her- Dam mynheer Lebeurier„ik keu hem ik ben zijn notaris. Hy heelt u dus b*t i hof gemaakt? Vertel my dat eens, wat? i Ik moet beKend zyn met de zaken om u behoorlijk te verdedigen.» Helena was teruggetreden en stond du tegen haar lessenaar, ineengebogen en links en rechts angstige blikken werpend. „Wilt ge niet hernam Lebeurier. »Waarom? Zljt ge bevreesd mij ijver zuchtig te maken Er is geen nood. En gelooft ge dat ik niet begrijp boe dat alles toegegaan is? Die leden van bet oude regime zyn alle eender. Zij ver beelden zich, dat alles aan hen ondorwoi - pen is, en als zy zich slechts verwaar- niet te verschijnen of vertrokken waren. Precies om tien uur stoomde de extratein die den Koning en de Servische deputa tie uit GoDève gebracht had, het station binnen, de eere-compagnie presenteerde de geweren, de muziek speelde det Ser vische volksliej, en de artillerie in de vesting vuurde saluutschoten af. Uit het middelste salonrijiuig stapte de nieuwe Koning van Servië in de helroode Servische generaalsunifoi m, begroet door deD minis ter-president Avakoernovits die hem met luide stem met weinige woorden welkom heette in zyn nieuw vaderland en de hoop uitsprak dat daarmede oen gelukkig tijdvak voor het Servische volk mocht aanbreken. Het antwoord van koning PetHr was even kort, en werd door hem voorgelezen na eenige pijnlijke oogenblikken zoekens naar het manuscript en naar zyn lorgnet. Nu volgde de voorstelling der ministers en met spanning wachite men het oogen- blik af dat de minister van openbare werken Masjin aan de beurt kwam, een der samenzweerders, die het koningspaar hielp vermoorden, doch ook by mocht de koninklijke hand drukkeD evenals een oogenblik later de overste Misjits, die na den moord tot commandant der stad be noemd is. Na de inspectie van de eerecompagnie werd de Koning door een der Senaatsleden toegesproken, waarvoor eveneens een ge- schieven antwoord medegebracht was, en nadat in de wachtkamer de gezanten van Rusland en Oostenrijk en de overige leden dezer legaties voorgesteld waren, verliet de KoDing het station, om in een open rytuig a la daumont, aan de zijde van den minister-president, en geëscorteerd digen te glimlachen, bewijzen zij u een een uitstekende eer. Maar neeD, 't is niet op die wyze dat mannen van onzen leeftyd een zoo schoon meisje als gjj beminneD moeten men mag niets vorderen, slechts geluskig zyn met hetgeen men ons ver gunt, niets meer.» Hy zeide zulks op een tevens beschei den en zegevierenden toon, als een over winnaar die erkent overwonnen te zjja. „Zoo ben iktenminste hebt ge mij zoo gemaakt Want sedert uw bezoek, denk ik alleen aan uge vervult mjjo leven ;miju noofd is er door ontsteld.» „Mijnbeer riep Helena. „Wilt ge mij dan b letten u de gevoe lens uit te di ukken, welke ge my hebt ingeboezemd Hoe kan u zulks kwetsen Ik heb u gezien en bewonderdkon ik audeis? Eu ben ik nu een mat kies de Courtomer, die als overwinnaar spreekt? „Volstrekt niet. Ge ziet wel dat ik mij niet zoo aan u voorstel. Wat hebt ge van my te vreezen Zelf niets, niet dat ik u zal compromitteeren Ik heb u te lief om zulk eeu onhandigheid te wageu. ik vraag u slechts ditu door my te doen beminnen en dat kunt ge niet verhinderen. Ge zoudt mets anders kunnen dan dit oord te verlaten; mair dat zult geniet doen waarom ook Om mij te vlieden Op myn leeftyd zou zulks, ik erken het, een fraaie triomf voor mijn eigenliefde, maar voor mijn liefde wanhopend zijn. Laai mij hierbij voogen dat het uwerzyds door twee escadrons huzaren, zijn intocht in de stad te doen, en alvorens iu zjjn paleis af te stappen in de kathedraal een Te Deum ter zijner eere bjj te wonen. De oude metropoliet van Servië met een twintigtal geestelyken in hunne geel zijden priestergewaden, wachtten met het wierookvat bij den ingang van de kerk deu Koning op, die na den zegen ontvan gen tfi hebben de kerk betrad en op zjjn plaats geleid werd. waar ook hy volgens de kerkelijke voorschriften de lange gods dienstoefening staande moest bijwonen; na de mis en het Te Deum werd door den metropoliet een toespraak tot den Koning gericht, waarbij hij dei, kleinzoon van den beroemden zwarten Georg, den eig nlijken bevrijder van Servië, met zijne verkiezing tot Koning gelukwenscbte. Hiermede was tie godsdienstoefening afgeloopen en de Koning bedankte den opperpriester voor de tot hem gerichte woorden, waarna de talrijke aanwezige officieren »Leve de Koning riepen. Nu kor, hy eindelijk naai bet paleis rijden en zyn intrek nemen in het nieuwe ge bouw, dat door zijD grootsten vyand koning Milan gebouwd is. Op het volk heeft de Koning al zeer weinig indiuk gemaakt, hij is daarvoor ook te klein en te oud, zooaat hij zeifs in de generaalsuniform niet als het ideaal van een kiachtjgen opperbevelhebber van 't leger kan gelden, zooals die door het volk gewenscht wordtdaarbij komt dat het reeds bekend geworden is dat de Koniug in het geheel niet voor de vujst spieken kan, terwijl de Serviërs evenals de meeste zuidelyke volkeu meestal goede redenaars zyn. dwaas zou wezen. Ja myn kind, dwaas. Een eukel wooid zal 't u doen begrijpen ja, ik ben gehuwd, en een eerbaar meisje als gij moet ooren en hait sluiten voor de woorden vaD een man die niet vry is maar ge hebt myne vrouw geziende arme ongelukkige zal 't niet lang meer maken, hoogstens nog eenige maanden. X7raag Tarot. Welnu, als ik weduwnaar ben zult ge dan uw ooren niet openen voor eeu man, die u dei tig duizend franks rente biedt Dat beteekeut iets. dunkt iny. Wel, wat zegt gd er vau Haar aanziende hernam by „Begrijpt ge nu waarom ik niet wil dat men u plage, eD ik alles zal doen om te verhinderen dat. men u niet dwingt Yvrau- ches le verlaten ge begrypt alles toch. Ik zou myn kautoor verkoopen, als dat geschiedde, eu u volgen. Maar dat zal niet gebeuren, wees er van verzekerd. Ge zult zien dat het leven hier voor u Diet ougelukkig zal zjjn, in afwachting van dat 't welk ik u geven wil. Het eenige, wat ik u zal vrageD en gjj my niet weigeren zult, niet waar, mijn scbooD kind is mij dien wachttyd te verzoeten. Dat zal u gemakkelijk zijn id u weinig kosten." Hij nadeide me» open armen maar zfj vlood naar het andere eind der school. Glimlachend, met bevende handen na derde de notaris. Hij was nog slechts twee schreden van haar, toeu de deur zich opende en do mairu verscheen. Den volgenden dag legde KoniDg Peter in de vergaderzaal der Skoepsjtina den eed op de grondwet af Met spanning richtten zich alle blikken der aanwezigen op de deur, waar spoedig de Koning in de generaalsuniform naast den voorzitter zichtbaar werd, gevolgd door alle ministersnaast deD troonzetel bleef de stoet een oogenblik staan, waarna de voorzitter deD Koning verzocht zich vóór de tafel te plaatsen, waar de metro poliet reeds wachtte. Ook du werd eerst eene godsdienstoefening gecelebreerd, en nadat de Koning op verzoek van den voorzitter de twee voorste viDge s van de rechterband op 't evangelie gelegd en het kruis gezoend had, begon het af leggen van den eed, waarbij de buiten gewone zenuwachtigheid des konings zeer opviel. Na de onderteekening der oirkonde door dan Koning werden tot slot door de geestelyken nogmaals eenige kerkelijke liederen gezongen. De Koning zoende nog eenmaal bet evaDgelie en het kruis en met den groet »Mijn God, mijDe broeders» verliet hij de zaal, en de plechtigheid was afgeloopen, die, vooral door de omgeving waarin zij plaats had, niet zeer indrukwekkend kan genoemd worden. Nu stroomde alles naar't kleine dorpje Bajnitsa bij Belgrado, waar de Koning bet garnizoen van de hoofdstad voor de eerste maal zou inspecteereD, en zich aan het leger vertoonen in open rijtuigen begaven zich de Koning en de ministers daarheen, en eerst buiten besteeg de Koning een mooien Arabischen schimmel, oin aan het hoofd eener groote suite - waarin ook nu weer alleeD de Russische »Wel hebt ge gemeten?» vroeg bij. De notaris stond een oogenblik vei bluft, maar spoedig had hij zijDe tegenwoordig heid van geest weer. „Ja." zeide bij, „alles zal goed gaan; mejuffrouw eD ik hebben elkander volkomen verstaan XXIV Helena was sedert zes maanden te YvraDches en de bezwaren, welke zy had kunnen verwachten bij hare aankomst waren verwezenlijkt, maar ineerdewaar- scbynlykbeid boven dan er beneden gaande. De komst der scholieren was gei ir g geweest en wel zoodanig dat indien zij geen Engelsche meisjes, dochters van protc- slantscbe ouders, die in eeh speldenfabriek werkten, gehad had, het de moeite niet waard zou zjjn geweest haar school to openen. Gezamenlijk acht en twiutig scholieren, waarvan er tien door de ge meente onderhouden werden; de andere waren dochtertjes van landbouweis, arbeiders, kieme winkeliers. Terwijl zij in haar school te vergeels wachtte op scholieren die niet kw;.me.i, baJ zij het hartzeer de le6ilingen d'r Zusteis voorbij haar school zingende na u de keik te hooreD gaao, waar ds kapelaan Péiichard de mis celebreerde. <un op lie kinderen den goddelyken zegen af' te roepen Zy bad ze niet kunnen zien voorbijgaan, maar wel kunnen hooren en aau de stern-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1903 | | pagina 1