IE TESIEIDIXO.
19e Jaarg.
No. 24.
Zaterdag 27 Juni 1903.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwgch" Vlaanderen.
F. DIELEM AN,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCIIE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 et.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE oren.
Servië.
Over de vraag, wat er gedaan zal wor-
deD met de moordenaars van Koning
Alexander wordt by voortduring veel ge
praat en gescbreven. Sommige Mogend
heden siaan over de bestraffing een ver
bazend hoogen toon aan en zouden doen
denken, dat deze wereld altijd een toon
beeld van recht is geweest. Het ziet er nog
mei naar uit, dat die groote Mogendheden
baar zin zullen krijgen, want bet Servi
sche volk wil niets van een bestraffing
weten van officieren, die bet laod bevrijd
hebben uit een onmogelijken toestand.
Meenen Russen en Engelschen soms, dat
een bestraffing van de moordenaars moet
volgen om bet zoogenaamde recbt den
heiligen schijn te doen behouden, die tiet
in belang van de volksbeheersching heb
ben moei? In dat geval kon men bet
wel laten, want beide, schoon groote Mo
gendheden hebben om zich alleen tot
de laatste jaren te bepalen het recht
zoo schandelijk geschonden, dat de heili-
genschijn in deze eeuw wel nooit meer
zal blinken.
Of er nu van de bestraffing nog iets
komen zal, is zeer onzeker, 't Is voor
Peter I een moeilijke zaak, want de al
gemeene opinie in Servië wil liever de
zaak blauw blauw laten blij zijnd dat
men van Alexander en Dragaafis Door
nog meer bloed te vergieten kan men d-
zaak wel erger, niet beter maken Ko
ning Peter I zou dan ook aan iemand
van een krant, die Z. M. te Genève sprak
gezegd hebben, dat de bestraffing een
zaak was, die Servië alleen aanging.
63)
XXIII.
Naar en uit de kerk gaande had de
grootmoeder niets aan Helena gezegd
maar naar haar stilte te oordeelen, bleek
het duidelijk dat zij onder den invloed
van gewichtige overdenkingen was. Het
lag niet. in haar aard en in de gewoonten
eener voorzichtige boerin praatachtig te
zijnwat zij wilde zeggen bad zij goed
doordacht en liet het zich niet ontsnappen
dan als zij volkomen zeker was, dat het
haar niet zou opbreken.
Eerst na meer dan tien minuten nadat
zij te huis gekomen waren, kwam zij tot
een besluit.
»'t Is over u dat de kapelaan wilde
spreken, niet waar vroeg zij.
»Misscnien
»'tls zeker, iedereen begreep zulks;
men kon zich niet bedriegen, de blikken
z.ende, die op u zich richtten. Waarom
zeide hij dat gij volstrekt geen waarbor
gen biedt?»
„Ik weet niet."
n't Is wel ongelukkig; het zal u nadee-
lig zyn. Ziediar wat het zeggen wil in
strjjd met de priesters te zijn-"
De correspondent van de Matin te
Belgrado bad over de bestraffing een ge
sprek met verschillende officieren. Dezen
achtten allen een bestraffing onmogelijk.
De revolutie, zeiden zij, is geëindigd en
men moet haar door bestraffingen niet doen
herleven. Alle officieren zjjn solidair. En
zij zijn zoo geestdriftig gestemd over het
geen is geschied, dat zij voornemens zijn
een monument op te richteo ter herden
king van hun bij den aanslag gevallen
kameraden. De officieren zjjn van oordeel
dat het buitenland slecht is ingelicht. Het
vaderland was in gevaar en de verwijde
ring van Koning Alexander was nood
zakelijk. De verbanning van den Kuning
zou een voortdurend gevaar voor de rust
des lands hebben opgeleverd. Voor de
binnenlandsche rust van Servië was zijn
dood dus nooiig Wat in den nacht van
10 Juni geschiedde, was geen aanslag,
maar een omwenteling om het vaderland
te redden.
Mag men de Daily Mail gelooven,dan
zou Koning Peter, vóór zijn vertrek uit
Genève zijn verbazing te kennen hebben
gegeven over de houding der groote Mo
gendheden die de bestraffi g der moor
denaars van hem verlangen. Dat moest,
zeide bij, aan de wetgevende macht in
Servië worden overgelaten.
Men mag onderstellen, dat er niet veel
kans is. dat dit zal geschieden Dat blijkt
reeds uit een paar feiten. Immers het
Berliner Tageblatt meldt, dat overste
Misjitsj, een der leiders van de samen
zwering, in Belgrado door de voorloopige
Regeering benoemd is tot plaatselijk kom
mandant der Servische hoofdstad. Dit
heeft krachtige protesten van verschillen
„Maar grootmoeder, ik ben niet in strijd
met de piesters, 't is een priester die tegen
mij strijdt. Welke zijn mijn misslagen
Zij was altoos zeer zachtzinnig en gela
ten zoowel in hare betrekkingen als in
hare woorden met hare grootmoeder even
wel kon zij niet nalaten eenige bitterheid
in deze laatste woorden te leggen.
>Ik zeg niet neen», antwoordde de
grootmoeder, „maar ik, die geen geleerde
ben, meen dat het verkeerd is zich te
meten met iemand steiker dan wy."
Op dit oogenblik was't ongelukkig voor
Helena geen steun bij haar grootmoeder
te vinden. Het zou haar zoo aangenaam
zijn geweest gesteund en bemoedigd te
worden en een goed woord te hooren. Zjj
had zulks zoo zeer noodig, zoowel voor
haar bart als voor haar moed maar het
was een verdrietig gezicht dat zij voor
zich zag, en 't waren berispende woorden
die men tot haar richtte.
Zij wilde bepioeven te lezen en te
schrijven en nam een boekterwijl zij
er werkelijk de bladzijden van omsloeg,
werd aan de deur gekloptzij opeude ze
en zag voor zich den maire, vergezeld van
mynheer Lebeurier.
Het gelaat van de maire was zeer opge
ruimd dat van mijnbeer Lebeurier was
zonder eenige uitdrukking.
Zij liet hen binnenkomen.
„Ik heb gehoord, wat gedurende de mis
heeft plaats gehad,» zei de maire zich
neerzettend. Goed, allerbest. Op mijn
de diplomatieke vertegenwoordigers in
Belgrado ten gevolge gehad, maar of die
heipen zullen is een tweede.
Km merkend is ook, dat jaist het 6e
regiment, dat aan den moord heeft deel
genomen, is aangewezen om dienst te
doen als eerewaebt bij de ontvangst van
den nieuwen koning. De meeste leden
van de deputatie die door de overheid te
Belgrado is gekozen, om den Koning te
gaan begroeten, alsmede tal van andere
burgers zijn dezen tot Weenen tegemoet
gereisd.
Inmiddels schijnen de aanhangers van
wjjlen Alexander het verstandig te achten
een goed heenkomen te zoeken. Uit
Panecsova, een Hongaarsche plaats aan
de Servische grens, wordt gemeld, dat
daar 16 Servische officieren, aanhangers
der Obrenovitsch, zijn aangekomen. Zij
hebben zich vrijwillig in ballingschap be
geven en tot de Oostenrykscbe overheden
bet verzoek gericht hun toe te staan in
Oostenrijk verblijf te houden.
De Belgrader Stamp meldt datMarin-
kovits, de gewezen Minister van Finan
ciën, in staat van beschuldiging zal ge
steld worden, omdat bij aan Koning
Alexaoder drie jaren uitkeering van de
civiele lijst, te zamen 3 600.000 frs., heeft
voorgeschoten.
Door de houding van de Mogendheden
die meenen dat de moordenaars van Alex
ander formeel gestraft moat6n worden,
zonder dat practische middelen daarvoor
worden aangegeven, dreigt reeds nieuwe
verwarring te ontstaan. Koning Peter
heeft de officieren, die hem te Genève
kwamen begroeten, bevorderd, schoon zij
woord van eer, als men hen 6r voor
betaalde zouden zij nie1 beter kunnen
doen,»
Hij zeide zulks op zegevierenden toon.
>Zij zijn onhandig
Mynheer Lebeurier, die niet sprak,
beschouwde Helena opmerkzaam en eerst
toen de maire zijn blydschap lucht gege
ven had nam hij het wooid
»Ik begrijp dat ge als partijman ver
rukt zjjt.»
„Ik beu geen partyman, ik ben recht
vaardig."
«Men is altoos rechtvaardig voor zich-
zeiven. Ik begrijp dus dat ge u verbK.dt
over de onbedachte gewelddadigheden
uwer tegenstanders maar uit het gezichts
punt van mejuffiouw Margueritle be
schouwd, dunkt mij dat deze geweldena
rijen te betreuren zijn.»
De maire scheen verwonderd dat er een
ander gezichtspunt, dan het zijne was.
„In allen geval," hernam Lebeurier,
«komen de slagen op baar ntèr.»
»Ze bereiken haar niet.»
»Gelooft ge dat Nu, waarde vriend,
ik denk niet als gij, en geloof dat mejuf
frouw Margueritte zeer ongelukkig, verle-
geu en gedemoedigd is door hetgeen plaats
heeft.»
„Dat zou niet verstandig zijn."
Mannen gevoelen op een aDdere wijze
dan vrouwen; «overigens is nies gemak
kelijker om het daaromtreni eens te laten
zeggen wat wat zy gevoelt,
tot het samenzweringscomplot behoorden.
De Minister van Oorlog verzocht dit in
te trekken en de nieuwe Koning deed het
wat te Belgrado misnoegen wekt.
De Engelsche gezant is Maandag met
den Orient Express naar Londen vertrok
ken de Franscbe gezant heeft dat voor
beeld gevolgd 6D is insgelijks heeogegaan
evenals onze minister-resident. De Duit-
sche gezant kan rustig te Belgrado blijven,
omdat zijn accrediteering afgèloopen ia
en hij zoolang Peter I de regeering niet
aanvaard heeft, zjjn nieuwe geloofsbrie
ven niet kan indienen hij vertoeft dus
te Belgrado zonder eenige ambtelijke
positie.
De Tnrkscbe gezant heeft ook last ge
kregen zich bij den intocht des Konings
niet te vertoonen. Slechts de Russische
Oostenrijkschs en Italiaansche gezanten
hebben instructie ontvangen aan de fees
telijkheden tijdens de kroning deel te
nemen.
De rouw aan de Europeescbe hoven
over het vermoorde Servische konings
paar neemt gaandeweg toe. Op last van
Koning George heeft het Grieksche hof
den rouw aangenomen voor den tijd van
14 dagen.
Jaren geleden zeide Peter Karageorge-
vits schertsend tegnn een nu gepensio
neerden Frauschen kolonel, met wien hij
in Frankrijk heeft gediend, dat als hij
ooit koning mocht worden, hij den kolo
nel hofmaarschalk zou maken.
Peter Karageorgevits werd Koning en
de kolonel is met hem naar Belgrado ge
reisd om daar den beloofden post aan
zijn nof te gaan bekleeden.
„Maar mjjnhe6ien.waagde Helena
te zeggeD, die gaarne gewild had dat men
over dat onderwerp niet verder sprak.
»Ik bid u, mejuffrouw,» zei mijnheer
Lebeurier.
Helena kon evenwel niet liegen en zeg
gen dat zij ongevoelig dooi de baar toe
gebrachte slagen was.
„Verlegen en gedemoedigd," zeide zij
bel hoofd omwendend, „ja dat is waar.
„Ge ziet, waarde vriend." hernam LLijn-
heer Lebeurier, «mejuffrouw is ongelukkig.
Ook kunnen we zulks niet veroorloven.
Dat gij. beste maire. die aan het hoofd
staat der party tegen die van den kapelaan
Péricbard, u vei heugt over de misslagen
dier partij, zulks begrijp ikmaar ik ben
niet in dozelfde omstandigheden. Toen
mejuffrouw wel zoo goed was mij te be
zoeken, heb ik beloofd baar te zulleu ver
dedigen indien ik nu niet tusscben beiden
trad, zou ik mijn belofte brekenmaar
ik zat tusscben beiden treden,»
«Ge zoudt verkeerd doen,» zei de maire,
«door hen dwaasheden te laten doen zul
len wij hen ten onder krijgen.»
«En wat zal mejuffrouw Margueritte
die bet aanbeeld zal zijn, waarop da slagen
vallen, gedurende dien tyd doen? Wat
mij aangaat, ik zal zulks niet dulden
aanstonds zal ik den kapelaan Périchard,
mejuffrouw de la Bussonière, deu pastoor
Houel, kortom allen die uit een of ande
ren hoofde in deze zaak gemengd zijn gaan
bezoeken.
