BE 7ESLE1EM
No. 22.
Zaterdag 20 Juni 1903.
19e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAfl,
AXEL.
GEMEENTERAAD
FEUILLETON.
Buitenland.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschjjnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlgk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De BURGEMEESTER der gemeente
AXEL maakt bekend, dat de stukken
bedoeld bij art 6 en ter voldoening
aan art. 7 der wet van 28 Augustus 1851
(Staatsblad No. 125), betreffende de uit
breiding vau het station Axel van den
Spoorweg van Mecheien naar Ter Keuzen
voor zooveel die in de gemeente Axel
zullen zijn gelegen, ter secretarie der ge
meente Axel ter inzage van een ieder
zullen worden nedergelegd, van Woens
dag den 34 Juni tot en met Woensdag
den 39 Juli 1903, en dat belanghebben
binnen dien termijn hunnne bezwaren
mondeling of schriftelijk moeten opgeven
aan het college van Burgemeester en
Wethouders.
Axel, den 18 Juni, 1903.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
V£]RH.IEjZIN Gr
VOOR DEN
De Burgemeester der gemeente AXEL brengt
hiermede ter openbare kennis,
dat op IHnsdag, den 30en Juni aan
staande, zal plaats hebben de verkiezing van
vier leden van den Gemeenteraad, wegens periodie
ke aftreding van de heeren
63)
XXII
Men bereikte Heiena's woning langs een
trap, welker deur op de straat uitkwam.
Op Zondagmorgen nu, den dag vóór de
opneming der scholen, ontwaarde Helena,
naar beneden gaande om de deur te ope
nen, dat men er des nachts met krijt op
geschreven had. Een weinig achteruit
gaande las zij het volgende, meermalen
geschrevenConrtomer, vader en
zoon.
Zij stond een oogenblik na te denken
niet begrijpende hoe die namen daar
kwamen.
Plotseling was zij ingelicht en schaamte
verstikte haarop die wijze verwezen
lijkten zich de bedreigingen van mejuffrouw
de la Bassonnière.
Maar het iag niet in Helna's aard zich
over te geven en zich te laten verplette
ren onder de harde slagen die haar troffen.
Had men die regels op haar deur geschre
ven, dau was zulks niet alleen opdat zij
ze zien zou, maar veeleer opdat anderen
ze zouden zien, en gelezen worden door
allen, die naar het raadhuis gingeu,
waar dien dag een verkiezing voor dan
algemeenen Raad moest plaats hebben.
P. DEKKER Fz.,
P. VAN HOEVE,
J. SMIES en
M. WOLFERT;
dat op dien dag, van des voormiddags negen
tot des namiddags vier uren, ter Secretarie der
gemeente bij den Burgemeester kunnen worden
opgaven van Candidaten,
als bedoeld in artikel 51 der Kieswet en artikel
10 der Gemeentewet.
Deze opgaven moeten inhouden den naam, de
voorletters en de woonplaats van den eandidaat
en onderteekend zijn door ten minste veertien kie
zers, bevoegd tot deelneming aan deze verkiezing
en behoorende tot het district, waarvoor de candi-
aiObWliug ^vjoouwuu,
De inlevering dezer opgaven moet geschieden
persoonlijk door één of meer der personen, die de
opgave hebben onderteekend. üe eandidaat kan
daarbij tegenwoordig zijn. Van de inlevering wordt
een bewip van ontvangst afgegeven.
Formulieren, voor ae opgaven bovenvermeld,
zijn ter Secretarie dezer Gemeente kosteloos ver
krijgbaar van heden tot en met den dag der
verkiezing.
De Burgemeester brengt hierbij in herinnering
artikel 151 der Kieswet, luidende als volgt
Hij, die eene opgave, als bedoeld in artikel 51
inlevert, wetende dat zij is voorzien van hand
teekeningen van personen, die niet bevoegd zijn
tot deelneming aan de verkiezing, waarvoor de
inlevering geschiedt, terwijl zonder die handtee
kening geen voldoend aantal voor eene wettige
opgave zou overblijven, wordt ge'traft met gevan
genisstraf van ten hoogste drie maanden of eene
geldboete van ten hoogste hottderd twintig gulden.
Met gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende
dat hij niet bevoegd is tot deelneming aan de
verkiezing, eene voor die verkiezing ter inlevering
bestemde opgave, bedoeld bij artikel 51, heeft
onderteekend.
Axel, den 12 Juni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
Welk een heerlijke stof voor nieuwsgieri
gen en babbelaars- „Courtomer vader en
zoon, wat is dat toch
Zij moest dus onverwijld dat met krijt-
geschrevene uitwisschenmisschien was
het in dit vroege morgenuur nog niet
opgemerkt geworden.
Zij ging de school binnen, en de spons
van het zwarte bord nemend, keerde zij
□aar de deur terug.
Op het marktplein gingen raenschen
heen en weêr en voor den winkel van
den barbier stonden tegen den muur geleund
öf zittend op banken verscheidene perso
nen die hun beurt afwachtten om gescho
ren te worden.
Was niet reeds het uitwisschen
dezer regels een bewijs, dat zij er door
getroffen was en vreesde dat men ze
lezen zou.
Zij aarzelde een oogenblik maar na rijp
overleg meende zg dat het 't beste was ze
daar niet te laten blijven, Zich zooveel
mogelijk in het voorportaal verschuilend
en met den rug naar het marktplein ge
keerd, begon zij ze uit te wisschen.
De spons tegen de deur wrijvende,
peinsde zij er over na wat zij uitvoerde.
Gelukkig duurde het niet lang. en nie
mand richtte het woord tot haar.
Toen zjj, na haar werk verricht te heb
ben, een blik op het marktpleiD wierp,
zag zij den maire naderen, die aan hot
verkiezingbureau moest voorzitten, en zij
ging naar buiten om hem te groeten.
De Burgemeester van AXEL
brengt onder de aandacht van de jongelieden
van 16 tet 24-jarigen leeftjjd in deze gemeente,
die in den aanstaanden winter wenschen deel te
nemen aan het voorbereidend militair onderricht,
dat zij zich daartoe vó&r t Juli a. «.moeten
aanmelden ter gemeente-secretarie, alwaar nadere
inlichtingen zjjn te bekomen.
Axel, den 12 Jnni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
Servië.
Nog altijd loopen de verhalen van de
bloedige geschiedenis te Belgradozjj
wjjken slechts in bijzonderheden van el
kander af en schijnen voortdurend op
nieuw gemaakt om het leesgierige pu
bliek een dienst te bewijzen, dat van
zulke Letuur houdt. Ia hoofdzaak komt
het echter op hetzelfde neer. Men kan
er intusschen uit opmaken, dat wel de
de ontevredenheid bij 't leger algemeen
was, maar niet het plan van de samen
zwering. Toen het uitgevoerd was, werd
het goedgevonden en van het gerucht,
dat het garnizoen te Nisch er zich niet
mee zou 7ereenigen, heeft men niets
meet gehoord. Ware er nog een eandi
daat uit het uitgestorven of liever uitge
moorde huis Oörénevitca, dan was er
nog wel iets te verdienen.
Toch is het niet onmogelijk, dat er
partijschappen ontstaan, ook in het leger
over de troonopvolging. Volgens de laat
ste berichten uit Belgrado hebben de se-
»Nu mejuffrouw*, zei mijnheer Amette,
„morgen i» 'tonze groote daghopen wij
dat -ie opening uwer school goed moge
zijn in weerwil van Paildieu's en Fillet-
te's ontrouw."
>Weet ge dat?»
„Bonnot heeft het mij verteld."
Zij stond met deD rug naar het school
huis gekeerd, en de maire stond voor haar.
„Wat is dat?" riep hg plotseling tot
haar.
Zij keerde zich om, om te zien wat hij
met zjjn hand aanwees.
En op den pas gee! geverfden muur van
liet schoolhuis las zij, tieD, twintigmaal
herhaald met groote roode, blauwe en
zwarte letters bet opschrift, dat zij zoo
even van de deur had gewischt>Courto
mer vader en zoon.*
Helena had zich niet kunnen bedwingen
en een half gesmoordeü kreet geslaakt.
»Wat is er?« vroeg de maire.
»Die schandelijkheid lc
En oogenblikkelijk vertelde zij hem het
bezoek van juffrouw de la Bussonnière.
Sprekende kwamen er tranen van
schaamte in baar oogen en verlegenheid
snoerde haar de keel dicht.
Terwijl zij haar verhaal eindigde trad
Bonnot op beiden toe.
„We zullen dit laten wegnemen," zei
de adjunkt.
„Volstrekt niet," antwoordde de maire
de geheele wereld moet zien van welke
wapens onze Legenslanders zich bedienen,
natoren en afgevaardigden op een vooraf
gaande vergadering besloten Peter Kara-
georgewitch te nemen en niet zijn zoon
George. Deze laatste is een jongen van
'8 jaar en dient bjj het kadettenkorps
te Petersburg. Van hem weet men wei
nig omdat niemand belang in hem stelde.
Van den vader weet men dat bij zeer
onbeteekenend wordt geacht. Volgens
berichten in de Temps is het nog erger
en zou het huis Karageorgewitcb niet
veel verschillen van het huis Obrénovitch
en zou men op groDd daarvan wel eens
herhaling kunnen krijgen, zoo mogeljjk
met eenige afwisseling. De broeder van
Peter, die te Parijs woont, gaf in die
stad een groot zegefeest op het bericht,
dat de zoon van Milan met de betoove-
rende Draga den laatsten adem had uit
geblazen.
De Servische Kamers hebben de vraag
van den ouden of jongen Karageorgewitch
Peter of George, reeds beslist en aan den
ouderdom de voorkeur gegeven boven de
jeugd. De verkozene is 58 jaar en heeft
zich naar Hofgebruik verdoopt iu Peter I.
Misschien heeft lot deze keuze bijgedra
gen, dat men met jeugdige troonbezitters
pas zulke vreemde ervaringen had opge
daan. Zij slaan spoedig uit den band,
maken zich meerderjarig en leven met
de staatsregeling al heel raar. Als vader
nu den troon beklommen heeft, kan men
den zoon van de cadettenschool te Peters
burg terug laten komen, tenzij men de
voorkeur er aan geeft hem daar voorloo-
pig te laten als een bewijs van vertrou
wen in den Czaar, die gedweeheid zoo
goed weet te beloonen met allerlei groote
en kleine geschenken. Er is ook nog
een bijzondere reden daarvoor. De Czaar
was per ongeluk peetoom van den ver
moorden Alexander en 't is dus moeilijk
Een gelukkige kans voor ons.
„Als er een goede uitlegging aan wordt
gegeven krijgt onze kandidaat vijftig stem
men meer, dan hg anders zou gehad
hebben."
„En ik?" kon Helena zich ni6t weer
houden te zeggen.
»Voor u is 't niets, lieve mejuffrouw
Allen op wier achting gij prjjs stelt, zullen
weten dat het een schandelijkheid is."
„En de anderen
„Stoor u niet aan hem*
De maire kon dit makkelijk zeggen,
maar Helena moeilijk doen.
Mair hoe gemoedigd zij was, wat ver
mocht zij De maire zeide iets dat haar
ontstelde.
»Ge zjjt met de politie belast, waarde
Bonnotin die hoedanigheid zgt ge ver
antwoordelijk voor het behoud van die op
schriften. Indien iemand ze mocht willen
uitwisschen moet er proces-verhaal worden
opgemaakt wegens schending van een
openbaar gebouw.*
Zoo haar schande een punt van politie
belang werd moest zij eenvoudig zwijgen,
wat zij ook deed.
Dus waren het deze wapens, waarvan
men zich tegen haar zou bedienen en die
te vreeseiijker en gevaarlijker waren, daar
zjj zich Diet kon verdedigen.
(Wordt vervolgd.)
