li TEiliiDIil.
I9e Jaarg.
Ij LI
i\o. 18.
Zaterdag 6 Juni 1903.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u wsc h - V 1 a a n d ere n.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Beloië 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
Veel ziet men in de groote bladen w^er
geschreven over berichten afkomstig van
de Franscb Marokkaansche grens, Waar
een kleine botsing heeft plaats gehad.
De gouverneur van Algiers, Jonnart,
begaf zich op verzoek naar het terrein
op de Marokkaansche grens, waar de
jongste onlusten plaats grepen. Hij nader
de tot op 600 meter de stad Figuig, om
daarna terug te keereo naar het punt van
vartrek, toen uit Figuig een geweer
schot gelost werd, gevolgd door snelvuur.
Het escorte van den gouverneur, bestaan
de uit een compagnie tirailleurs, opende
in antwoord een algemeen vuur op dan
vijand. De gouverneur, de senator, en
de vertegenwoordigers der pers verhaast
ten hun schreden. Geweervuur werd
daarop eveneens vernomen uit de richting
van den Algierscben post, waar vandaan
dadelijk bereden versterking gezonden
werd. Door het geweervuur zijn 13
tirailleurs gewond, ouder wie een adju
dant en één sergeant-majoor. De gouver
neur en generaal O'connor wachten do
gebeurtenissen at in de redoute /an Be-
ni-Ounif. Een bataljon tirailleurs en twee
compagnieën van het vreemdelingenlegioen
zijn gelegerd in de bergengte van Zenaga
terwijl éen compagnie in hinderlaag ligt
in een palmboscb, voor het geval dat de
Marokkanen voortrukken.
Meestal worden die schermutselingen
overdreven om ze toch maar zoo erg mo
gelijk voor te stellen. In hoofdzaak z»i
meent men, het gebeurde wei lii>«rou n-er
komen. Onlangs had eeu bots ng plaats
aan de grens, zooals die daar van tyd
58)
Sedert Helena te Yvranches was, hoorde
zjj bestenlig eeti n am. die haar van alle
zijden in de ooren tuittedie van mejuf
frouw de la Bussonnière.
Deze zeer rijke, oude vrijster, had een
tamelijk onstuimige jeugd gehad, zooals
de kronijk vertelde, en was Diet in 't
huwelijk getreden, omdat zij den bekoor
lykon en machtigen prins harer droomen
niet ontmoet had. Vijl-en-twintig jaren
lang had zjj hem op alle wijzen vruchte
loos gezocht en nag-4oopen.
En toen het haar in weerwil van ontel
bare beproevingen bewezen was gewordeD
dat zij hem niet ontmoeten zou, had zij
aan de godvruchtigheid, een strijdende
godvruchtigheid, gevraagd haar behoefte
aan werkzaamheid te bevredigen, door
haar te gebruiken en bezig te houdeD. Eu
zulks was geen geringe za.k; want zij
was wel de levendigste vrouw naar geest
en lichaam, welke men vinden kon altoos
in beweging met trotsohe denkbeelden in
het hoofd, geen dier vluchtige denkbeelden
welke elkander om bet uur opvolgen,
maar taaie, halsstarrige, welke zy, zonder
tot tijd regel zijn. Gewoonlijk is roof
zucht daarvan de oorzaak, meer nog dan
dweepzucht. In troebele tijden als deze
nu bijna heel Marokka in burgeroorlog
verkeert, kan wel dweepzucht voorgewend
zijn. Jonnart ging met een sterk geleide
naar de grens om een onderzoek in te
stellen naar hetgeen onlangs plaats nad.
Op den terugweg werd zijn gevolg be
schoten door Mirokkanen, zoodat er haast
moest worden gein takt Ei werden eenige
Fransche soldaten gewond, waaronder een
paar onderofficieren DtFra schen schoten
natuurlijk terug en juister mikkend kregen
de Maiokktneu veel meer dooden en ge
wonden dan de Fnnschen. Aan den
pieteudent is v*n ^tnt gebeurde kennis
gegeven en verzoent terstond hulp te ver
schaf! tn tegen de „ongeioovig m." 't Is
de vraag of die hulp verleend ztl worden,
wtnt de Fr msche vei sterkingen zijn zeker
r -eds op weg en het zal spoedig blyken,
dat de M» oKkinen aeo dammen streek
hebben uitgehaald.
De Arabieren op Franscb groudgebied
hebben zich gehaast den gouverneurJon
nart op zijn terugreis overdreven betui
gingen van trouw te geven, wat voorloopig
zooveel zeggeo wil als dat er van een
opstand in Algerië z«it geen sprake is.
Sterkere bezetting van de Fransche
grens zal het eerste gevolg zijn van den
verraderlijken Marokk wnscben aanval
wellicht trekken de Fi anschen de grenzen
over, om den Moorschem stam, die den
lanval deed, een behoorlijke tuchtiging
'O- te dienen.
In g wone gevallen gait een klacht
en een eiscb van schadevergoeding naar
den Sultan van Marokko, die in zijn
ze ooit los te laten, tot het einde vervolgde.
Evenmin gelo als tyd ontziende, vond zjj
zich natuurlijk de bestuurdster van alle
vi ome werken in het gewest, niet alleen
ta Yvranches, maar nog op tien uren af
stand in de rondte, en deed zij door alle
middelen haar gezag gelden, voor niets
terugdeinzend om te doen gelukken wat
zij wilde. Eenvoudige lieden zeideD, dat
zij de voorzienigheid der geestelijken was.
daar deze verzekerd konden zijn bij haar
al de hulp te viDden, welke zij behoefden.
De versiandigen daarentegen, die weten
te onderscheiden en te danken, zeiden dat
zij hun schrik waswant de hulp, welke
zij hUD verleende, liet zij hun duur betalen,
door zich dadeljjk van hen meester te
maken, zoodra zij de onvoorzichtigheid
hadden gehad zich tot haar te wendeD,en
hun haar oyerheeiscbing oplegde, die des
potisch en onafgebroken was. In de »con-
terentiën» spoorde men elkander aan om
haar juk at te schuddenmaar niemand
durfde de eerste zyn om in opstand te
komen. Zeker was het dat pastoor Houel,
die, schijnbaar, baar veei onderscheiding
betoonde als hij zich met baar in tegen
woordigheid van het publiek bevond, baar
als de pest ontv.ond, po wanneer men hem
eigen3 noodigde, zijn eerste woord vóór
dal Dij aannam was:
„Komt mejuffrouw de la Bnssonuière
Zeide mbn ja, dau weigerde bij. Zeide
meu neen, dan nam hij de uitnoodiging
aan. Ook zij zou zich er niet om bekom
qualiteit dan de aanvallers moet tuchtigen.
De Sultan heeft echter al zyn kracht in
te spannen om zelf staande te blijveD,
zoodat zulk een eiscb nu niets baten zou.
De Fransche Minister-President Combes
heeft den gouverneur generaal van Alge-
rië. Jonnart, per telegraaf geluk geweDscbt
met zijn behouden terugkomst. Of de
heer Joonart weikelijk in levensgevaar
beeft verkeerd, wordt betwijfeld.
In de Fransche kranten vindt men over
het verder verloop nog het volgende mee
gedeeld de Pacha van Figmg kan niet
naar de oase terugkeeren, en blijft mef
zijn gezin bij de Franscben in het fort
van Beni Oumf. Men verwacht dat de
sterkten van de Zenagi's spoedig bescho
ten zuilen worden, want de toestand blijft
ernstig. Men zag een vijftigtal Marok
kanen op het slagveld bezig met het ver
zamelen van hulzen der Lebelpatronen.
De Zenagi's bezitten zelf veel Lebel-ge-
werenzij hebben bij den aanval daar
van ook gebruik gemaakt. Een bende
van een veertigtal gewapenden scheen te
wachten op de aaokocust der troepen,
die doorgezonden moeten worden naar
Duveyrier. Zij had den afgeloopen nacht
laatstgenoemde plaats aangevallen, en men
zegt dat het garnizoen van Duveyerier
niet sterk genoeg meer is om een ernstigen
lanval dei Marokkfmen te weerstaan. Het
Marokkaansche opperhoofd dat bij Geryvile
de kameelen van een konvooi buitmaak-
te, is tot by Fendi vervolgd, maar zonder
eenig resultaat.
Uit hetgeen de gouverneur Jonnart ge
zegd beeft, maakt men op en dat bljjkt
ook uit de bewegingen der Fransche
troepen dat het doel is den stam der
merd hebben hem onaangenaamheden te
baiokaenen, ol de rust en de vrede, die
hij verlangde te storen. Rust en vrede
waren de dood voor haar' Bleekt met den
pastoor overweg kunnende, was zy daar
entegen op den besten voet met den kapel
laan, iD wien zij den man van de daad,
dien zij beboefde. gevonden had. Ook was
zij in de beste harmonie met zuster
Pbilogone.
Zoodra Helena te Yvranches aangeko
men was. vroeg men haar of zy mejuf
frouw de la Bussonièro geen bezoek zou
brengen, daar deze de voorzitster of direc
trice van al de liefdadige gestichten der
parochie was, ook door wier handen al de
hulp moest gaan, welke arme kinderen
noodig konden hebbenkleedingstukken,
geneesmiddelen, kleeren voor de eerste
kommunie als anderszins. Waartoe zou
dat bezoek dan ook dienen
Zij had geen lust zich aan nieuwe lomp
heden en smaad bloot te stellen aan die
van den kapellaan had zy meer dan genoeg.
Maar wilde zy niet naar mejuffrouw de
!a Bussonnière gaan, deze, wie niets weer
hield, wanneer zij de volvoering van een
denkbeeld vervolgde, was aan het school
gebouw gekomen. Op een achtermiddag
van de school iD baar woning terugkee-
rend, had Helena de oude vryster in ge
sprek met haar grootmoeder gevonden.
Op de beweging van verwondering
welke Helena niet kon weêrbouden, ant
woordde mejuffrouw de la Bussonnière
Zenagi's een flinke tuchtiging toe le dienen
aangezien de Sultan van Marokko buiten
machte is dat zelf te doen. Jonnart voegde
er echter by, dat men uiet zoo ver mocht
gaan, dat een of ander punt van Marokko
wordt bezet.
DE SU1KERSERTAYE.
De Vereeniging van Beetwortelsuiker fabri
kanten in Nederland heeft aan den minister
van financiën een breed gemotiveerd adres
verzonden, waarin ze verzoekt
lo. De accijns der suiker worde ver
laagd met minstens 50 percent, das hoog
stens gebracht op 13.50, en in geen geval
te verlagen met enkele guldens per 100
kilo en dat wettelijke maatregelen worden
genomen tegen de Saccharine, en dergelijke
de gezondheid schadende, surrogaten.
2o. De wet8voordracbt te wijzigen in
den zin eener remboursabele definitieve
surtaxe van frs. 5.50 op ruw en frs. 6
op geiaffineerd.
In verband met dit adres schrijft de
N. B. Crt. o. m.
Onze Nederlandscbe fabrikanten blyven
smeekeu om de voordeelen eener vrij
aanzienlijke surtaxe, docb zorgvuldig
zwijgen zij over den weg, langs welken zij
deze zullen oogsten. Waarom die geheim
zinnigheid Deze is hun zaak. Maar
voor ons is spreken plicht. Bovendien
worde over de aangelegenheid geen duister
heid verspreid door argumenten, welke
elkander tegenspreken- De fabrikanten
zeggen op de bedoelde vvoordeelenc aan
spraak te mogen maken, omdat deze ook
in het buitenland worden genoten.
»Vóór alles, moet ge weten, datjik een
levendige sympathie voor u gevoel. Ge
begrijpt, niet waar dat, toen ik vernam
dat ge in de tegenwoordige omstandighe
den te Yvranches zoudt komen, ik weten
wilde wie ge waart? Ik deed derhalve
eenig onderzoek naar u. Wat mij werd
meegedeeld bewoog mij. Uw ongeluk,
uw nood, uw moed konden een vrouw
niet ongevoelig laten, die de bezwaren en
en ellenden van bet leven kent, Ik werd
dus tot u getrokken, en besloot u van
dienst te zjjn.c
Helena boog, niets te antwoorden heb
bende op deze verklaringmen moest
zien waarop zy zou uitloopen.
»Ge begrijpt, niet waar,» voer mejuf»
frouw de la Bussonnière voort, »dat ge
hier niet kunt blijven Indien ge nu niet
vrijwillig heengaat, na de proef te hebben
genomen va i eenige bezwaren, die u zul
len overrompelen, zal men u dwingen te
vertrekken. Ge zult mij antwoorden dat
ge zoo maar niet kunt/ vertrekken.»
„Dat is zoo."
»Ik heb dat antwoord verwacht en 't is
juist daarom dat ik hier gekomeD ben.
Ik beb u gezegd dat wat mij meêgedeeld
is geworden mij een levendige sympathie
voor u ingeboezemd bad biervan zult ge
terstond bet bewijs hebben. Om te ver
trekken moet men weten waarheen, niet
waar? Ik kom u dat waarheen aan
bieden.
Wordt vervolgd.)
