JE YEIUIEIIE.
Woensdag 29 1905.
I9e Jaarg.
i\o. 8.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Itnitenland.
FEUlLLETOiV.
4XELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschjjnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Men verz *kert te Parijs, dat, er van den
biief van Drey us aan den Minister van
Oorlog niet veel komen zal. Eerst werd
gezegd, dat de Minister niet tbuis was
en dat men hem den brief zou geven zoo
dra hij van d- reis teiug was Dal klonk
al heel koel en men kon er uit lezen, dat
de Regeering zou trachteD zich van de
zaak af te maken. Dreyfus vraagt onder
zoek naar het valscoe hordei el met de
kantteekening van K«izer Wilhelm en
naar de verklaringen van Czerouaki voor
den krijgsraad te Rennes, wmrbij dit heer
gebruik maakte van een spionneulijst,
waarop de naam van Dreyfus valscheljk
werd gebracht. De Regeering gaat daarop
niet in zij houdt zich aan den gewonen
weg, welke deze is: Dreytus moet een
nieuw feit bijbrengen in den zin der wet
en daarmee zich wenden tot den Minis
ter van Justitie. De Regeering, zoo wordt
er bijgevoegd, kan niet anders handelen,
want zy is gebonden ain de motie dei
Kamer, waai in gezegd werd, dat de Drey-
fus-zaak op juridisch gebied moet blijven.
Dreyfus moet zonder ruggespraak müt
anderen zijn brief hebben gezonden en
men begrjjpt eigenlijk niet, waarom hij
dat juist op dit oognnblik deed. Vermeed
wordt, dat hjj ontdaan was over den be
trekkelijk geringen mdiuk, dien de rede
van Jaurés heeft gemaakt en hoe eiken
dag de vrees grooter werd, dat het be
loofde onderzoek van den Minister van
Oorlog een middel zou worden om de
zaak in de doos te houden of althaDs op-
„Rijd ik snel," zei Paildieu bij een
hoogte zijn paarden in den stap brengende,
»dan doe ik dat om nog bjj daglicht aan
te komen en de zusters den bmrd te
scheeren we zullen haar deur voorbijrij
den, dan zien zij dat ge huisraad hebt
en zullen v.n spijt bersten.*
Maar dat huisraad was zeer bescheiden,
hoewel het nog eenig vertoon kon maken,
zoo niet wat kwantiteit ten minste wat
kwaliteit betreft, daar mjjnbeer M irguei itte
het had gekocht toen hij op tien goede
werkjaren rekende.
De weg vm Yvianches voerde over
Buzu-Baz, waar Helena enkel had willen
doorrijden zonder zich op te houden, want
zij was er volstrekt niet opgesteld tante
Toutcba te beznekenmaar een gesprek
dat tusschen Paildieu eo haar grootmoe
der ontstond, bewees haar weldra dat zulks
oumogelijk was.
„Zoo ge wilt dat we een oogenblik bij
uw broeder aangaan," zei Paildieu „hebt
ge 't maar te zoggen de merries zullen
uitblazen en den verloien tijd weer inha
len."
„Wilt ge, Helena vroeg de grootmo
der weifelend.
>Zeer zeker grootmoeder als het t
nieuw op de lange baan te schuiven. Dat
zijn br.ef daarin verandering zou brengen
was een illusie van hem.
En zoo zal „de zaak" waarschijnlijk
blijven, zooals die was. Ook onder de ra
dicaal-socialistische ministerieele meerder
heid heeft men den moed niet een eind
te makon aan die gem*ene geschiedenis.
Schier niemand in Frankerjjk zelfs gelooft
meer aan de schuld van Dreyfus. De
stukken, waarop hij eroordeeld is, wor
den algemeen voor valsch erkend, maar
er zijn juridische bezwaien om dat be
hoorlijk v st te stellen. En zoo bljjft een
der vele ongerechtigheden voortbestaan.
Een rare wereld.
DUITSCHLAND
De Duitsche bladen hebben kolommen
ov r ie algemeene verkiezingen vooi den
Rijksdag, welke 16 Juni zullen plaats
hebben Het zal er warm toegaan en de
sociaal democraten spannen hun uiterste
krachten in. Candid ten worden gesteld
ook in die districten, waar zij weinig kans
hebben, Dit geschiedt opdat men nader
hand de roode stemmen door het geheele
rijk zal kunnen optellen om een machtig
cijfer te krijgen. De verdeeldheid onder
de partijen is groot. De nationaal-libera-
len met de gematigd vrijzinnigen ma
ken front tegen de sociaal democraten,
terwjjl de conservatieven nauw verbon
den blijven met de Katholieken en veel
werken met het klerikale deviesGeloof
tegen ongeloof. Vroeger gingen Katholie
ken en Polen samen. Dit zal nu lang niet
overal het s-eval zijn. De nationale Polen
treden zelfstandig op, wat hier en daar
zonderlinge resultaten kan geven. In de
aangenaam is."
»Ja 'tzal mij pleizier doen mijn broe
der te zien en hem nog eens te omhelzen
vóór ik sterf.*
„Hij kon u toch wel te Yvranches ko
men bezoeken," zei Paildieu „'t is niet
ver."
„Hij gaat niet veel uit zei de groot
moeder
„Inderdaad, hij is 't niet die ie broek
aan heeft," zei Pbldieu „en zijne vrouw
scnijnt hem onder de plak te hebben.
We'ldra was men aingekomen voor de
met stoo bedekte poort in den muur, die
de vooi-piaats de pichthoeve van tante
Toutchi omgaf.
Maar alleen de vrouw was thuis, de
echtgenoot en de jongens waren op het
veld meer dan een uur van de hoeve
verwjjderd, en wel ic de richting van
Cindé, niet in die van Yvranches
„Weet ge, nichtje, dat ik u mo9t be
knorren, mij niet verwittigd te hebben,"
zei tante Toutcba een hoogen toon aan
slaande.
„Mijnheer Paildieu heeft zich wel met
mijn vernuizing willen belasten," zei He
lena.
»Juist moet ik u daarover beknorren,"
hernam de tante „Waarom n tot vreem
den te wenden, als ge verwanten hebt.
Dat is spijtig voor ons weet ge Ik heb
genoeg paarden in mijn stal en genoeg
rijluigen om te verhuizen.'-
,,'L Is een beleefdheid, welke de gemeen
Rijnprovincie zijn veel Poolsche werklie
den, die zich in den laatsten tijd nauw
aaneengesloten hebben.
De Rijksdag zal nu wel spoedig naar
huis gaan. In verkiezingstijd zijn de af
gevaardigden met hun hart thuis. Een
van de laatste daden van dezen Rijksdag
is de verzekering van het stemgehoim.
Volgens de nieuwe wet moeten de ver
kiezingen plaats hebben tusschen 10 uur
's morgens en 7 uur 's avonds. De stem
briefjes hebben een voorgeschreven groot
te en moeten door den kiezer gestoken
worden in een enveloppe van dik papier
voorzien van een officieel stempel. De
kiezer moet dooi middel van afgezonder
de kamertjes of door een ander doeltref
fende schikking in de gelegenheid worden
den gesteld onopgemerkt en dus ongehin
derd zijD briefje in de bas te doen.
Of men nu de vrijheid der verkiezin
gen verzekerd heeft in een maatschappij
waar de eene mensch veelal afhankelijk
is van den anderen en waarbij de ver
kiezingen de grofste middelen worden
gebruikt om anderen over te balen Zou
er ook een wet kunnen gemaakt woiden
om de kiezers zelfstandig te kunnen ver
klaren.
ENGELAND.
Reikhalzend heeft men in Engeland
uitgezien naar de nieuwe begrooting. Het
Ministerie raakte in den laatsten tijd nu
en dan in 't gedrang en wanneei ten ge
volge van de groote uitgaven voor vloot
en leger de hooge belastingen nog ver
hoogd moesten wordeu, dan vreesde men
voor de gevolgen. Welnu, uit de door
den Minister van Ficanciën toegelichte
teraad mejuffrouw heeft willen bewijzen,
zei Paildieu.
„Dan is 'twat anders," antwoordde d6
tante, die door deze reden in haar eigen
liefde scheen gestreeld te zijn.
Maar in weerwil van deze tevredenheid,
werd zij niet malscher voor haar nicht,
en op bet oogtmblik van het vertrek nam
zij haar onder vier oogen.
„Waarom geeft m n u uit het kasteel-
Courtomer weggezonden vroeg zij.
„Men heeft mij niet weggezonden
Waarom zijt ge er dan niet gebleven
„Omdat ik reden had om been te gaan.
„Welke redenen?"
„Redenen die mij niet vergunden daAr
te blijven."
„Ge moet mij die redenen zeggen.'
„Dat past mij niet."
„Welnu, ge hebt ongelijk; en als ik
u zoowel in uw belang als dat uwer
familie een raad heb te ge vee, spreek dan."
„Mijne familie heeft niets te maken met
deze zaak.
„Hierin bedriegt ge u."
„Waarom
„Uw familie heeft er belang bij dat de
beschuldigingen tegen u gericht riet op
haar nêerkomen."
„Welke beschuldigingen
„Dat weet ge wel."
„Ik verzeker u dat ik niets weet en
verzoek u verklaring. Om die beschuldi
gen te kunnen weerleggen, dien ik ze
toch te weten."
cijfers is het meegevallen. Gerekend naar
de bestaande belastingen zou er een over
schot zijn van bij de 11 millioen p. Op
dien grond wordt voorgesteld de inkomst
belasting te verlagen en het invoerrecht
op maïs af te schaffen. Het eerste geeft
eec verlies van 8ll^ millioen, het laatste
van 2 millioen, waarmee het overschot
verdwenen is. De Minister stelde voor
27 millioen vast te stellen voor den dienst
der nationale schuld, waarvan 6.6 milli
oen voor amortisatie. De amortisatie was
met den Zuid-Afrikaanschen oorlog ge
schorst en men vroeg zich af, waar dat
heen moest met do nationale schuld, in-
dieu bet dien weg opging. Het amortisa
tiefonds wordt, evenals bij vennootschap
pen het reservefonds, beschouwd als de
graadmeter van de financieele gezondheid.
Waar men on dat punt in gebreke blijft
boort men zichzelf in den grond, bereidt
een kraak voor 6.6 millioen voor amor
tisatie is wel niet veel wanneer men het
totaulctjfer der nationale schuld noemt
770.778 000 p. maar het is toch iets
en, zooals men dat noemt, bet beginsel
is gered. Men kan op zulk een amorti-
saiiesommetje de bekende dichtregelen
toepassen. Het moge lekken aan de sneeuw
maar deert den ijsklomp niet. 't Bljjft
overigens het gehate uitvoerrecht op de
steenkolen en het invoerrecht op graan.
Stof voor groot gejuich das niet
't Is of men aan de toelichting van den
Minister Ritchie kon merken, dat hij er
wel wat inzat. Steunend op de groote
meerderheid in het Lageruuis was de
ministerieele meerdeibeid gewoonlijk nog
al hoog. De Minister maakte nu zijn ex
cuus, dal hij niet meer kon doende
„Welnu, men zegt dat ge van Cour lo
mer weggezonden zijl, omdat ge u door
den jongen graaf het hof liet maken."
„O 1"
„In de hoop dai hij u later zou huwen."
Helena was als verpletterd.
Maar na het eerste oogenblik van ver
wondering, hiet zij het hoofd op, en voor
bij haar tante gaande zonder tot haar
een enkel woord van verdediging of recht
vaardiging te spreken, verwijderde zij
zich en voegde zich bjj haar grootmoeder.
Toen beiden weder op den wagen zaten,
herhaalde de tante, wie Heiena's blik
niet ontsteled had, baar aanbeveling.
„Denk aan den raad, dien ik u gegeven
heb," zeide zij.
„Heeft zij nooit iets anders dan raad
gegeven?" vroeg Paildieu lachend.
Het overige van den weg werd in
stilte afgelegd; de grootmoeder was ver
drietig haar broeder niet gezien te heb
ben. Helena was ontstemd van het ge
sprek met haar tante.
Eindelijk kwamen zjj op den top van
een heuvelvoor hen, in het midden van
weiden, die hier en daar doorsneden wa
ren met groene hagen van hoogstammige
boomen, breidde zich een .klein stadje uit,
in welks midden een kerk met spitsen
klokkentoren en leien dak zich verhief
het stadje was omgeven door fabrieken
met roode muren, waaiin talrijke vens
ters zij stonden ver uitgebreid langs de
rivier: het was Yvranches la-Folletière.
