Itnitenlaiid.
Uinueiilaiid.
eeD, met Dame Mercurias, bij de Grieken
Hermes genoemd. Hij was de bode van
den oppergod en tevens de god van de
kooplieden en van de dieven.
En toch werd er in dien ouden tijd nog
geen kracbtvoedermeel verkocb
Wij eindigen biei onze mededeeling uit
het belangrijk verslag van den directeur
van het Goescbe rijkslaDdbouwproefstation
met zijne woorden
»Het ware te wenschen dat de dorps
en coöperatieve landbouwvereenigicgen
zich de aanbesteding van voedermeelsoor
ten, bij deze enquête behandeld, wilden
aantrekken; zij zouden daardoor conti61e
van deze artikelen mogelijk maken, wel
ke nu bij te kleine hoeveelheden worden
verkocht om de ko-jten van onderzoek
aan het proefstation te kunnen dragen
Daaraan toevoegende dezen raad
Gtbiuik geen krachtvoeder welk
dan ook -- zonder dat het aan genoemd
station in orde is bevonden.
M. Ct.
ti v c i» o I
»Dat de onlusten iu Macedonië voort
duren is gedeeltelijk te wijt en aan de
houding der pers, zoo schiijft men. De
Engelsche oladen pogen de toestanden
op het Balkanschiereiland als zeer veront
rustend voor te stellen en de Fransche
peis doet daaraan ook al mede, niet alleen
in de blaadjes dei uiterste partijen, maar
ook in de groote bladeD, die als officieuso
organen gelden, zooals de „Temps", die-
herhaaldelijk de hervormingsplannen voor
de drie vilayets niet afdoende genoeg
heeft genoemd."
»De pogingen van Fransche staatslieden,
om in de Macedonische qmestie Frankrijk
op den voorgrond te plaatsen en Rusland
in de schaduw te stellen, zou men
ongemerkt kunnen laten voorbijgaan, wan
neer mogelijkheid van complicaties uitge
sloten was- Nu dat niet het geval ;s,
moet deze merkwaardige poging van Frank
rijk, zich als beschermer der Bdkanstaten
op te werpen, een zeer ongunstigen indiuk
maken. De rol, die Frankrijk op het Bal
kanschiereiland op zich heeft genomen,
heeft daar diepen indruk gemaakt, en den
revolutionairen elementen in Macedonië
aanleiding gegeven om op hulp van Rus
land en Frankrijk te rekenen, in de over
tuiging dat Rusland, al wil bet zich voor-
loopig van actief optreden onthouden, ach
ter den Franschen bondgenoot staat.
„Geheel afgezien er van, dat deze opvat
ping voor Rusland, dat nooit dubbel spel
speelde, beleedigend is, bevat zjj boven
dien eeD groot gevaar voor den toestand,
taar zij valsche hoop doet ontstaan en
tevens de ware plannen van Rusland in
de kracht niet toe.
»Indien ge mij niet loslaat, roep ik,»
zeide zij.
Hij omkbmda haar sterk r.
>Kom, dierbare HeleDa, ik moet u
spreken.*
En hij droeg haar in zijne kamer, wat,
aaDgezien zijn grootte en kracht een spel
voor hem was.
Ondertusschen worstelde zjj steeds, zon
dei zich te kunnen bevrijden.
»lk zal roepen,* zeide zij.
Hij liet haar Diet uit zijn armen, en
wilde met zijn voet de deur zijner kamer
sluiten, toen Helena, zich in lijne macht
ziende, om hulp riep.
»Schreeuw qiet,« fluisterde hp, »ik bid
u, schreeuw niet. Hoor mij a m, dierbare
Helena.*
Maar zij schreeuwde nog haider.
Toen, haai loslatend, wierp bij zich op
de deur en schoof er den grendel op
daarop de armen uitbreidend keerde hij
tot Helena terug.
»Nu zijl ge de mijne,* zeide hij
Ofschoon er geen licht in de kamei
was, kon Helena toch genoeg zien om
Guiscards bewegingen te volgen. Half
omkeerend trad zij teiug om de deur te
bereiken maar ook hij zag haar en greep
haar bjj den arm
C Wordt vervolgd.)
discrediet hrengt. De verklaring dat het
Oosteorijk-Russiscbe program zijn oor
sprong vindt in de rapporten door den
Franschen ministei Delcassé gezonden aan
graaf Lamsdorl, beviel de regeering in
Weenen evenmin als de Russische regee
ring. Het »Fremdenblatt« raadt Bulga
rije aan samen te werken met Tuikije
om spoedig een eind te maken aan de
tegenwoordige wanorde. Het blad zegt
dat de toestand gevaarlijk is. »Doch de
Sultan zal de wenschen van Rusland
nacomen en alles doen wat in zjjn ver
mogen is om de opstandeliugeu te on
derwerpen.*
RUSLAND.
Indien iemand in ernst meende, dat
de bevolking id Rusland door het Keizer
lijk manifest tevredengesteld of gestild
zou zijn, zal die nu wei moeten erkennen,
dat hij zich bedrogen heeftoveral, inde
zeer hooge kringen zoowel als in de
laatste lagen der bevolking wordt thans
het manifest afgekeurd, natuurlijk met de
voorzichtigheid, die noodig is in een land
waar niemand zich veilig gevoelt voor
regeetiogsspioonan. Maar de Rus heeft
loeren spreken in cijfertaal eu weet zich
verstaanbaar te maken met half gezongen
deuntjes, die eeD steeds scberperen toon
tegen de Regeeriug aannemen.
De revolutionnaire partij, die nu ver
scheidene honderdduizenden aanhangers
telt en op de blinde gehoorzaamheid kan
rekenen van m.lliotmen arbeiders en boe
ren, heeft in de veertien dagen, verloopea
sedert de verschijning van het manifest,
buitengewone versterking gekregen, en bij
een geh-ime beiaadslaging, die onlangs
pliiats had tusscben de leiders der partij
schijnt er besloten to zijn de agitatie eD
opioerpolitiek met meer kracht nog dan
vroegoi voort te zetten, daar deze klaar
blijkelijk reeds bedenkelijk het zenuw
stelsel van den Tsaar en de Regeeiii.g
begint te scbokkeD.
Gedurende de twee eerstvolgende maan
den kan men met zekerheid ernstige
onlusten in bijna heel Rusland tegemoet
zien, en hier en daar hebben er reeds
plaats gehad, maar ze zijn snel onder
drukt door te hulp geroepen militairen.
Het aantal dooden en gewonden moet
zeer groot zijn.
Men verzekert daarenboven dat de sol
daten in deze laatste omstandigheden groo
te aarzeling aan den dag h-gden om op
te tredeD tegen de oproerlingen en ge
bruik te maken van hun wapens, od dat
de officieren bun misnoegen Diet verbor
gen, omdat men hen verplicht achtte de
i olitie te helpen.
Bijzonder ernstig is het feit, dat vele
arbeiders tijdens de laatste onlusten gewa
pend waren met schietwapens, en dat zij
zich krachtig verweerden. Natuurlijk zijn
ze niet in staat weerstand te bieden aan
den aanval van goed gedisciplineei de sol
daten. Dit is slechts een quaestie van
tijd, zeggen de revolutionaiie leiders, en
voor elk. werkman of boer, d e gedood
of gekwt. .- t wordt, neemt de haat tegeD
de Rpgjering bo iderdvoudig toe.
Precies 10 uur stadstijd vertrok Zater
dag de trein waarmede H„ M. de Konin
gin en de Prins, met het gevolg zich
naar Het Loo begaven.
Zoowel bij het afrijden van het Paleis
als bij aankomst aan het Staatsspoorsta-
tion vond het Kon echtpaar een belang
stellende menigte bijeen tot het brengen
van een vriendelijken afscheidsgroet.
Te 11 50 kwam H M. en de Prins op
Het Loo aan. Zij werden er aan het sta
tion ontvangen door den burgemeester
den Hofarts den heer Pot, den jagermees
ter jhr. Loudon en reden in een geslo
ten rijtuig naar het Paleis.
De KoniDgin heeft echter reeds het
voornemen te keunen gegeven terstond
wanneer de zaken van staat dit eischen
van Het Loo naar de residentie terug te
keoien.
Werkstaking.
De onweerswolk, die lang dreigde, is
bezig zich te ontlasten zoo schrijft de
N'. E. CL
De tweede spoorwegstaking is uitge
broken En de aanvoerders trachten an
dere bedrijven in de staking mee te
slepen.
Dit is in den voilen zin des woords
een politieke staking.
Zij heeft het kennelijk politieke doel
de wetgevende macht te dwingen, wet
ten, die zij in het belang van het land
acht niet tot stand te brengen
Het gaat thans om de levensvraag, of
de wettige machten in deD Staat het heft
in handen zullen houden, dan wel hun
beslissingen ondergeschikt hebben te ma
ken aan het welnemen van een bepaal
de groep in de maatschappij.
Hier valt voor alle welgezinde burgers
niet te twijfelen Zoo ooit, dan is het
thans voor hen onafwijsbare plicht, een
drachtig het gezag te steunen
Het gaat thans niet om looneischen
en opheffing van grieven.
Een algemeeDe maatregel van bestuur
is aangekonJigd, waarbij aan het spoor
wegpersoneel waarborgen tegen wiliekeur
zullen gegeven worden.
Bovendien ligt ter aanneming gereed
het wetsvoorstel tot het houden van een
enquête, met het doel om grieven te on
derzoeken en op te heffen.
Voor het mengen van looneischen en
grieven in deze staking ontbreekt dus
een redelijke grond.
Al werden deze punten in de Donder
dagavond te Amsterdam aangenomen
motie er bij gehaald, zij kunnen ter zij
de worden gelaten.
Geen grieven betreffende loon en be
handeling zouden thans tot deze staking
geleid hebben.
Hooger wordt gemikt: op het gezag
heeft men het gemunt.
Door vreesaanjaging moet dit worden
afgebracht van zijn voornemen om in de
toekomst de bij een geregeld spoorweg
verkeer voor het geheele volk betrokken
groote belangen beter te verzekeren.
In die omstandigheden heeft de wetge
vende macht geen keus.
Toegeven zou zijn het opofferen, ook
voor de toekomst, van de regelmatige
uitoefening van het staatsgezag.
Ook voor de toekomst. Want gelukte
het thans, de wetgevende macht te doen
bukken voor den gestelden eisch, men
kan er van verzekerd zijn, dat de sta
king, als dwangmiddel tegen het gezag
aangewend, ook bij volgende gelegenhe
den niet ongebruikt zou worden gelaten.
Indien eenmaal gebleken was, dat een
groep uit de maatschappij haar wil kon
doen heerschen over dien van het wet
tig gezag, dan zou dit ook voortaan de
speelbal worden van wie meenen krach
tig genoeg te zijn het te weerstaan,
Zoo is geen geordende maatschappij
bestaanbaar.
Daarom sluite in deze ernstige tijden
alle man van goeden wil zich eendrach
tig aaneen tot steun voor de handhaving
van het gezag in den Staat!
Amsterdam.
Zondagavond te 11 uren deed te Am
sterdam de mededeeling de ronde, dat het
spoorwegpersoneel en de overige trans
portarbeiders in vergadering zouden bij
eenkomen in het Paleis voor Volksvlijt.
Aan de stations bleek men op dat tijd
stip op de hoogte te zijnalthans de
telegrafisten kregen bevel na afloop van
hun dienst te blijven, en ook de troepen
kregen bevel zich op het eerste sein ge
reed te houden.
In het Paleis voor Volksvlijt, waar
een 3 4000 duizend mannen bijeen
waren en waar de heeren Wessels. van
Erkel, mevr. Roland Holst, Oudegeest en
de geor van oogen het bureau vormden,
was reeds de algemeene werkstaking ge
ordineerd.
Door den heer Ondegeest werd omtrent
het karakter der staking aan de pers het
volgende meegedeeld De algemeene werk-
staking in het transportbedrijf, te water
en te land, is geproclameerd Wat de
spoorwegen betreft voor het geheele land.
Wat betreft het transport te water voor
plaatsen waar dit te beduiden heeftte
Amsterdam, te Rotterdam, te Dordrecht,
te Zaandam. Dit zeide hij is ge
daan naar aanleiding van de houding door
de regeering aangenomen in zake de wet
ten en omdat het spoorwegpersoneel de
loonsverhooging wil hebben voordat de
wetten eenige verbetering onmogelijk ma
ken en omdat het spoorwegpersoneel niets
verwacht van den maalrege'i van bestuur
dien de regeering heeft toegezegd en waar
van de beteekenis van weinig invloed
zal wezen op de verbetering der toe
standen.
Deze staking op de spoorwegen dus
voegde de heer Oudegeest hieraan toe
treedt dadelijk in werking, zoodat men
geen enkelen ochtendtrein zou laten loo-
pen. En op de vraag of ook andere vak
ken bij de staking betrokken zouden wor
den, zeide hij dat de staking zich he
den wel in andere richtingen zou ont
wikkelen.
Dat van de voorbereiding van deze
staking inderdaad weinig of niets is uit
lekt, blijkt ook hieruit, dat men aan het
postkantoor eerst zeer laat van het be
sluit kennis kreeg en door de staking
overvallen is.
Aan het Centraal-station kwamen gis
teren voor den vroegdienst slechts 30
van de 400 man op het terrein en aan
het* Staatsspoorstation ongeveer 40 man.
Ondanks deze geringe hulp slaagden de
stationschefs erin een beperkten dienst
te organiseeren.
Onder de passagiers heerschte begrijpe-
lijkei wijze onrust: Kooplieden klaagden
dat de staking was uitgebroken op een
voor hen zoo ongelegen oogenblik daar
het juist overal in het land paardenmarkt
is en anderen hielden uit vrees familie
leden terug die wilden vertrekken.
Des morgens vroeg werd een der wis
selwachters door eigen onachtzaamheid
gewond door een schot van een schild
wacht. De man, gewoon zich over het
spoorwegterrein naar zijn werk te begeven
stoorde zich niet aan den schildwacht,
die hem herhaaldelijk toeriep halt te
houden. Na sommatie gaf de soldaat
vuur met het gevolg, dat de wisselwach
ter door een schampschot licht gewond
werd in de dij. 'tLiep vrijwel gelukkig af.
Omstreeks 12 uur werden door den
raad van administratie twee kennisgevin
gen gedaan door middel van aanplakking
aau den gevel van het centraal station
In de eerste plaats werd verklaard, dat
alle stakers die zich niet binnen 24 uren
tijds weder in dienst meldden, zouden
beschouwd worden als hebbende hun
ontslag genomen. In de tweede plaats
werd ieder werkman die de maatschappij
wilde helpen of dienen, in wat functie
ook, opgeroepen zich aau te melden bij
stationschef of directie. Verschillende
stations warden door militairen bewaakt.
'sGravenhage.
Bij den aanvang van den dienst op het
Scaatsspoorstation bleek dat een gedeelte
van de eerste ploeg niet aanwezig was.
De trein kon niet vertrekken en ook de
treinen uit andere plaatsen bleven weg. On-
middelijk weiden maatregelen genomen.
De toegangen tot het station werden be
zet door politie en militairen, tot wering
van allen die ciiets op bet station te doen
hebben.
De stationschef waarschuwde onmid-
delijk den brugemeester, die zich in be
trekking heeft gesteld met de militaire
autoriteiten. Bg den aanvang van den
dienst was er aan het station reeds een
groot aantal militairen met politie tot
handhaving d9r orde op dezelfde wijze
als aan het Staatsspoorstation. Niemand
mocht zich op het perron bewegen, zoo
dat honderden reizigers in de wachtka
mer opgepropt stonden hopende nog te
kunnen vertrekken.
AaD den Scbenkweg stonden gisteroch
tend langs de spoorbaan verschillende
stakende spoorwegarbeiders.
Toen de eerste trein der Staatsspoor
weg-Mij vertrok, werd aan het personeel,
dat op de machine stond, toegeroepen, er
af te komen.
Zonder resultaat, echter. De adjunct-
ingenieur eu een ander, dis samen de
machine bedienden, gaven geen antwoord.
De militairen aan het Hollandsche Spoor
