_P
Tl VBMDINQ.
u i j k3 \i
No. 100.
Zaterdag 28 Maart 1903.
18e Jaarg.
Mie uw s- en Advertentieblad
ap
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Itaitenland.
FEDILLETO S.
C0LIU1\T.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlp
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE VENEZUELAANSCHE QUAEüTIE.
President Castro's boodschap aan bet
Congres van Venezuela is geëindigd met
een verrassing: de President vroeg nl.
zijn ontslag. Het congres hield daarop
Zaterdagavond en 's nachts een langdurige
zitting, besloot met algemeeue ste n men
het gevraagde ontslag biet aan te nemeD
en zou daarvan aau den President kennis
geven.
Wat Gastro hiermee voor heeft weet
men nog niet recht Allerlei gissingen
komen natuurlijk op. Wil bp, aftredend
het Congres de vrijheid geven om de door
hem gesloten overeenkomsten met de
Mogendbeden eenvoudig te loochenen
Dat zou wel slim bedacht maar toch
ook heel gevaarlijk wezen, want de Duit-
sche en Italiaansche oorlogsschepen zou
den in een ommezien weer voor de deur
liggen. Een tweede gissing is, dat Castro,
niet er in geslaagd zijnde de oproerige
beweging in het binnenland te beteuge
len, een uitbreiding daarvan vreest die
hem wel eens zou kunnen beletten, rus
tig te genieten van zija spaarduitje».
Maar het allerwaarschijnlijkst istoch.dat
wij hier tê doen hebben met een streek,
die geen ander doel heeft dan om de
m?cht van Castro in die beroeringen te
versterken. Immers, het congres bestaat
uit louter creaturen van den President
hij kon te voren weten, dat zpo ontslags-
aanvrage daar met het grootste leedwezen,
met ontzetting bijna, zou worden ontvan
gen. Het zal nu heeten, dat men Castro
die het recht heeft naar rust te verlangen
Dat zwijgen ontroerde en verschrikte
haarwat hij ook zeggen mocht, zij had
liever gewild dat bij sprak.
Maar hij bleet zwijgen.
Plotseling voelde zij dat hp opstond,
en zjj geloofde dat hij zou heengaan zoo
als hij gekomen was, niet durvnde te
spreken, wat haar niet zeer verwonderde
wegens zijn schuchterheid.
Maar zg bedroog zichhp whrp zich
aan haar voeteD, en vóór dat zij zich
daar tegen kon verzetteb mm hij haar
handen, welke hij hartstochtelijk kuste.
«Ach, Helena Helena
Zij was opgestaan en had zich willen
losmaken maar hij hield haar in de zijne,
en bleef op zijne knieën liggen.
„Ga niet, laat mij u zeggen dat ik u
bemin, aanbid, Ge ziet, ge weet het
maar ik mout het u zeggen Reeds zoo
lang wil ik het u zeggen, maar mijn
vurige liefde heeft mijn lippen gesloten
gehouden."
Deze bekentenis verraste baar nietzij
had reeds gereed wat zij zou antwoorden
„Bemint ge mij?" vroeg zij koel.
„O, twijfel niet aan mijne liefde!'' riep
bij, opstaande.
in de gegeven omstandigheden niet mi»
sen kan. Er zal een beroep worden ge
daan op zijn vaderlandslief le« en de
zaak is geklonken.
De meening, dat Castro een groote co-
medie speelt, wint iotusschen al meer
en meer veld. De Amerikaanscbe bladen
spreken het vermoeden uit, dat, waar de
ondei handelingen met de Mogendheden
door een vreemdeling, Bowen, ziju gevoerd
Castro de verantwoordelijkheid daarvoor
op het Congres wil afwentelen. Welk
effect zal zijn aftreden hebben op de ge
sloten overeenkomst? Zil de nieuwe Re
geering de overeenkomsten eenvoudig te
niet doen Is er eenig verband tusschen
Bowen's bedreiging van niet-betaling en
dit aftreden
Bowen toch had aan den Engelschen
gezant te Washington een nota overge
leverd, waarin hij da aandacht vestigt op
het uitstel, dat de afsluiting der protocols
met Venezuela ondervindt, en op het ge
rucht, dat de Mogendheden niet voorne
mens zijn de quaestie der prefereutieele
behandeling aan het oordeal van het Haag-
sche arbitragehof te onderwerpen. Hij
achtte het wenschelgk, dat hieromtrent
inlichtingen werden gegeven, en merkt op
dat als da protocols niet met 1 April zijn
geteekend, Venezuela niet gebonden zou
zijn, over Maart de 30 pCt. der douane
rechten te betalen.
Dit alles neemt echter niet weg, dat
er toch redenen bestaan, om aan Castro's
goede trouw te twijfelen. In het begin
der verwikkelingen, eenige maanden ge
leden, toen Casiro's vertrek door de Mo
gendheden zeer geweoscbt werd, omdat
ziju heengaan aan de revolutionaire bewe-
»'t Is geen twijfel dien ik uit't is een
vraag, die ik doe. Vervolgens
Wat zij vermoed had, verwezenlijkte
zichhij getaakte van zijn stuk, want
hij verwachtte die koelheid niet, nog
minder dat verhoor
«Vervolgens fluisterde hg; «vervol
gens Wel, dan zullen wij doen wat ge
wilt, blpveo wij hier; zoo ge Frankrpk
wilt verlaten, zullen wij het vei laten, om
te gaan waarheen ge wilt. 't Is mij onver
schillig, mits wp slechts te zamen zijn,
en ik u zie, u beminne
„Vervolgens?" herhaalde zp.
„Vervolgens mijn leven zal u behoo-
ren in weinige maanden ben ik meerder
jarig en het zal geen ellendig leven zijn
bat ik u aanbied, maar een weelderig,
gelukkig, vermakelijk leven, zóó als ge
het hebben wiltwant ik zal u nooit iets
weigeren, en mijn hart, mijn vermogen,
alles zal het uwe zpn,"
„Alles uw hartuw vermogen
en uw naam, mijn heer de graaf? daar
van spreekt ge niet."
„Ik zou geen eerlijk man zijzoo ik
u een belofte deed, die ik niet kon houden,
tenminste voorshands niet.ik kan niet
trouwen zonder de toestemming van mijn
vader, en ge weet dat hij ze mij niet zou
geven op dit oogenblik."
«En iK zou geen eerlijke vrouw zijn,
mdien ik u deze belofte vroeg, evenmin
als ik een eerbaar meisje zou zijü, indien
ik naar uw liefdesverklaring luisterde,
ging een eind zou hebbeu gemaakt, bleef
hij, terwijl het nu heet, dat hij outslag
wil uemen, omdat hij inziet, dat hg een
beletsel is voor het herstel van den bin-
cenlaudsehen vrede, waarnaar zoo zeer
"erlangd wordt.
Nu, dat Castro wispelturig en slim is,
weten we, maar of alleen zucht naar
verandering bem tot dat besluit heeft ge
bracht, valt te betwijfelen.
Naar de Daily Telegraph schrijft, zon
signor Velutini, de president van het con
gres, Castro's dikke vriend, het er op
zetten om aan broeder van Castro Presi
dent te ma een De generaal zou dan
rustig iu een der Europoesche hoofdsteden
Let «verdiend* kapitaal, een twaalftal
millioenen guldeus, zegt men, gaan ver-
teeren.
Aan den vice-president Ayala is
door den leider der revelutioiaire party,
Matos bericht: Overwegende dat zoolang
Castro aanblijft, vrede en welvaart in Ve
nezuela onmogelijk znllen zijn, wil ik u.
indien het Congres ziju aftreden goedkeurt,
beloven om al mijn invloed bij de bevel
hebbers der revolutionaire troepen aau
te wenden tot ooverwplde staking der
vij ndeiijkheden.c
Maar aangezien het congres onvoorwaar
delijk op Castro's hand schijnt te wezen,
is er geen kans dat dit vermoedelijk
niet belangelooze aanbod van generaal
Matos veel zal uitwerken, meent de
N'.R. Ct.
ZWEDEN en NOORWEGEN.
Betreffende de regeling van het consu
laatwezen ten opzichte van deze mogend-
zonder u te zeggen, dat ik u niet bemin
en nooit beminnen zal.c
„God I"
„Ge bebt waarschijnlijk goede hoedanig
heden in mij erkend, daar ge mij bemint
maar waarom niet die der eerlijkheid
Want dan zoudt ge begrepen hebben, dat
de liefde, waarvan ge spreekt, een belee-
diging voor mij is."
«Ik heb slechts dit begrepen, dat wij
beiden, gij en ik twintig jaai oud zijn,
dat gij de schoonste, de bekoorlijkste vrouw
zijt, welke ik ooit gezien hebdat ik u
bemin, en, u beminnende mij niet weer
houden kan 't u te zeggen. Is dat niet
zeer natuurlijk
„Dat juist mocht ge mij niet zeggen,
want ik mag het niet hoorea en wil het
niet hooren,"
Zij deed een paar schreden om het
eilandje te verlatenmaar bedeesden,
wanneer zp eenmaal op hun dreef' zijn,
hebben aanvallen van wanhopigen moed,
en haastig versperde hij haar den weg,
door voor haar te gaan staan.
«Nog één woord,t zeide zij, „en ik zweei
u dat ik dit huis verlaat. Wilt ge dat
„Ik wil u zien, ik wil tot u spreken,
u beminnen
„Ge wilt dus dat ik heenga?"
„Ge zult niet heengaan, want ik zweer
dat ik gaan zal waarheen gij gaatik
bemin u
„Gij zijt het dus die mp van hier ver
jaagt
heden zijn de volgende grondslagen vast
gesteld.
Beide landen zullen een afzonderlijk
Consulaatwezen verkrijgen. De consuls
zullen slaan onder de overheid van ons
land, welke overheid elk land voor zich
zal aanwgzen.
Zweden en Noorwegen regeleu door
gelpkluidende wetten de verhouding tus
schen den Minister van Buitenlandsche
Zaken en het corps diplomatieke eener-
zijds en de consuls der beide Rijken an
derzijds, met den waarborg dat de con
suls Dienen de grenzen hunner bevoegd
heid blpven en dat de noodzakelijke samen
werking met den Minister van Buiten
landsche Zaken verzekerd blijft.
Over het Zweedsche voorstel dat de
Koning de bevoegdheid zou verkrjjgen
door gelijkluidende wetten, om eeu Zweed
of een Noor te benoemen tot Miuister
van Buitenlandsche Zaken, die verant
woordelijk zou zijn tegenover beide par
lementen, is men het voorloopig nog met
eens kunnen worden.
Dit onderwerp is meermalen besproken.
Het betreft een geschil van ouden datum
tusschen de onder één kroon verbonden
volken, eu dit geschil heeft reeda kwaad
bloed gezet. Noorwegen en Zweden heb
ben uiteenloopeode handelsbelangen en
er zijn steeds omstandigheded geweest,
die tot wantrouwen leidden, in b9t voor
beide landen dienstdoende consulaire korps.
Vandaat dat de oplossing, die thans ge
vonden scbpnt, aan veler wenschen tege
moet komt en bijdraagt tot eene betere
verhouding.
XXVIII.
Kortom, het was door twee bedreigingen,
of liever door een en dezelfde bedreiging
Courtomer te verlaten dat Helena
beproefd had uit den neteligen toestand
te komen, waarin de vader en de zoon
haar gebracht hadden.
Welke gevolgen zouden die bedreigingen
hebben
Voor hoe lang zouden zij hun den mond
sluiten
Dit was de vraag herbaalden mijnheer
de Coutormer of Guiscard huDne pogingen,
dan moest zij vertrekken.
Zouden zij die herhalen
Ten aanzien van mijnheer de Courtomer
was twytel mogelijk, want sedert de ont
moeting op de weide, was zijn gediag
geheel veranderdhij was vriendelijk,
schier vaderlijk, en indien hij niet som
wijlen op haar steelswijs blikken had
gericht, waarin zp het vroeger vuur we
dervond, hetwelk haar zoo zeer ontstelde,
dan bad zij kunnen gelooven, dat hij op-
lecht was en het niets anders was dan een
vaderlijke genegenheid, zonder eenig meng
sel van een ander gevoel, welke hem
voor haar bezielde Maar ODgalukkig, ver
ontrustten haar deze blikken ;zij durfde
zich aan geen vertrouwen overgeven,
en vaak gevoelde zjj dat hij zich met
moeite bedwong.
Wordt vervolgd.)