_P Tl VBMDINQ. u i j k3 \i No. 100. Zaterdag 28 Maart 1903. 18e Jaarg. Mie uw s- en Advertentieblad ap voor Zeeuwsch -Vlaanderen. F. DIELEMAN, AXEL. Itaitenland. FEDILLETO S. C0LIU1\T. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlp tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DE VENEZUELAANSCHE QUAEüTIE. President Castro's boodschap aan bet Congres van Venezuela is geëindigd met een verrassing: de President vroeg nl. zijn ontslag. Het congres hield daarop Zaterdagavond en 's nachts een langdurige zitting, besloot met algemeeue ste n men het gevraagde ontslag biet aan te nemeD en zou daarvan aau den President kennis geven. Wat Gastro hiermee voor heeft weet men nog niet recht Allerlei gissingen komen natuurlijk op. Wil bp, aftredend het Congres de vrijheid geven om de door hem gesloten overeenkomsten met de Mogendbeden eenvoudig te loochenen Dat zou wel slim bedacht maar toch ook heel gevaarlijk wezen, want de Duit- sche en Italiaansche oorlogsschepen zou den in een ommezien weer voor de deur liggen. Een tweede gissing is, dat Castro, niet er in geslaagd zijnde de oproerige beweging in het binnenland te beteuge len, een uitbreiding daarvan vreest die hem wel eens zou kunnen beletten, rus tig te genieten van zija spaarduitje». Maar het allerwaarschijnlijkst istoch.dat wij hier tê doen hebben met een streek, die geen ander doel heeft dan om de m?cht van Castro in die beroeringen te versterken. Immers, het congres bestaat uit louter creaturen van den President hij kon te voren weten, dat zpo ontslags- aanvrage daar met het grootste leedwezen, met ontzetting bijna, zou worden ontvan gen. Het zal nu heeten, dat men Castro die het recht heeft naar rust te verlangen Dat zwijgen ontroerde en verschrikte haarwat hij ook zeggen mocht, zij had liever gewild dat bij sprak. Maar hij bleet zwijgen. Plotseling voelde zij dat hp opstond, en zjj geloofde dat hij zou heengaan zoo als hij gekomen was, niet durvnde te spreken, wat haar niet zeer verwonderde wegens zijn schuchterheid. Maar zg bedroog zichhp whrp zich aan haar voeteD, en vóór dat zij zich daar tegen kon verzetteb mm hij haar handen, welke hij hartstochtelijk kuste. «Ach, Helena Helena Zij was opgestaan en had zich willen losmaken maar hij hield haar in de zijne, en bleef op zijne knieën liggen. „Ga niet, laat mij u zeggen dat ik u bemin, aanbid, Ge ziet, ge weet het maar ik mout het u zeggen Reeds zoo lang wil ik het u zeggen, maar mijn vurige liefde heeft mijn lippen gesloten gehouden." Deze bekentenis verraste baar nietzij had reeds gereed wat zij zou antwoorden „Bemint ge mij?" vroeg zij koel. „O, twijfel niet aan mijne liefde!'' riep bij, opstaande. in de gegeven omstandigheden niet mi» sen kan. Er zal een beroep worden ge daan op zijn vaderlandslief le« en de zaak is geklonken. De meening, dat Castro een groote co- medie speelt, wint iotusschen al meer en meer veld. De Amerikaanscbe bladen spreken het vermoeden uit, dat, waar de ondei handelingen met de Mogendheden door een vreemdeling, Bowen, ziju gevoerd Castro de verantwoordelijkheid daarvoor op het Congres wil afwentelen. Welk effect zal zijn aftreden hebben op de ge sloten overeenkomst? Zil de nieuwe Re geering de overeenkomsten eenvoudig te niet doen Is er eenig verband tusschen Bowen's bedreiging van niet-betaling en dit aftreden Bowen toch had aan den Engelschen gezant te Washington een nota overge leverd, waarin hij da aandacht vestigt op het uitstel, dat de afsluiting der protocols met Venezuela ondervindt, en op het ge rucht, dat de Mogendheden niet voorne mens zijn de quaestie der prefereutieele behandeling aan het oordeal van het Haag- sche arbitragehof te onderwerpen. Hij achtte het wenschelgk, dat hieromtrent inlichtingen werden gegeven, en merkt op dat als da protocols niet met 1 April zijn geteekend, Venezuela niet gebonden zou zijn, over Maart de 30 pCt. der douane rechten te betalen. Dit alles neemt echter niet weg, dat er toch redenen bestaan, om aan Castro's goede trouw te twijfelen. In het begin der verwikkelingen, eenige maanden ge leden, toen Casiro's vertrek door de Mo gendheden zeer geweoscbt werd, omdat ziju heengaan aan de revolutionaire bewe- »'t Is geen twijfel dien ik uit't is een vraag, die ik doe. Vervolgens Wat zij vermoed had, verwezenlijkte zichhij getaakte van zijn stuk, want hij verwachtte die koelheid niet, nog minder dat verhoor «Vervolgens fluisterde hg; «vervol gens Wel, dan zullen wij doen wat ge wilt, blpveo wij hier; zoo ge Frankrpk wilt verlaten, zullen wij het vei laten, om te gaan waarheen ge wilt. 't Is mij onver schillig, mits wp slechts te zamen zijn, en ik u zie, u beminne „Vervolgens?" herhaalde zp. „Vervolgens mijn leven zal u behoo- ren in weinige maanden ben ik meerder jarig en het zal geen ellendig leven zijn bat ik u aanbied, maar een weelderig, gelukkig, vermakelijk leven, zóó als ge het hebben wiltwant ik zal u nooit iets weigeren, en mijn hart, mijn vermogen, alles zal het uwe zpn," „Alles uw hartuw vermogen en uw naam, mijn heer de graaf? daar van spreekt ge niet." „Ik zou geen eerlijk man zijzoo ik u een belofte deed, die ik niet kon houden, tenminste voorshands niet.ik kan niet trouwen zonder de toestemming van mijn vader, en ge weet dat hij ze mij niet zou geven op dit oogenblik." «En iK zou geen eerlijke vrouw zijn, mdien ik u deze belofte vroeg, evenmin als ik een eerbaar meisje zou zijü, indien ik naar uw liefdesverklaring luisterde, ging een eind zou hebbeu gemaakt, bleef hij, terwijl het nu heet, dat hij outslag wil uemen, omdat hij inziet, dat hg een beletsel is voor het herstel van den bin- cenlaudsehen vrede, waarnaar zoo zeer "erlangd wordt. Nu, dat Castro wispelturig en slim is, weten we, maar of alleen zucht naar verandering bem tot dat besluit heeft ge bracht, valt te betwijfelen. Naar de Daily Telegraph schrijft, zon signor Velutini, de president van het con gres, Castro's dikke vriend, het er op zetten om aan broeder van Castro Presi dent te ma een De generaal zou dan rustig iu een der Europoesche hoofdsteden Let «verdiend* kapitaal, een twaalftal millioenen guldeus, zegt men, gaan ver- teeren. Aan den vice-president Ayala is door den leider der revelutioiaire party, Matos bericht: Overwegende dat zoolang Castro aanblijft, vrede en welvaart in Ve nezuela onmogelijk znllen zijn, wil ik u. indien het Congres ziju aftreden goedkeurt, beloven om al mijn invloed bij de bevel hebbers der revolutionaire troepen aau te wenden tot ooverwplde staking der vij ndeiijkheden.c Maar aangezien het congres onvoorwaar delijk op Castro's hand schijnt te wezen, is er geen kans dat dit vermoedelijk niet belangelooze aanbod van generaal Matos veel zal uitwerken, meent de N'.R. Ct. ZWEDEN en NOORWEGEN. Betreffende de regeling van het consu laatwezen ten opzichte van deze mogend- zonder u te zeggen, dat ik u niet bemin en nooit beminnen zal.c „God I" „Ge bebt waarschijnlijk goede hoedanig heden in mij erkend, daar ge mij bemint maar waarom niet die der eerlijkheid Want dan zoudt ge begrepen hebben, dat de liefde, waarvan ge spreekt, een belee- diging voor mij is." «Ik heb slechts dit begrepen, dat wij beiden, gij en ik twintig jaai oud zijn, dat gij de schoonste, de bekoorlijkste vrouw zijt, welke ik ooit gezien hebdat ik u bemin, en, u beminnende mij niet weer houden kan 't u te zeggen. Is dat niet zeer natuurlijk „Dat juist mocht ge mij niet zeggen, want ik mag het niet hoorea en wil het niet hooren," Zij deed een paar schreden om het eilandje te verlatenmaar bedeesden, wanneer zp eenmaal op hun dreef' zijn, hebben aanvallen van wanhopigen moed, en haastig versperde hij haar den weg, door voor haar te gaan staan. «Nog één woord,t zeide zij, „en ik zweei u dat ik dit huis verlaat. Wilt ge dat „Ik wil u zien, ik wil tot u spreken, u beminnen „Ge wilt dus dat ik heenga?" „Ge zult niet heengaan, want ik zweer dat ik gaan zal waarheen gij gaatik bemin u „Gij zijt het dus die mp van hier ver jaagt heden zijn de volgende grondslagen vast gesteld. Beide landen zullen een afzonderlijk Consulaatwezen verkrijgen. De consuls zullen slaan onder de overheid van ons land, welke overheid elk land voor zich zal aanwgzen. Zweden en Noorwegen regeleu door gelpkluidende wetten de verhouding tus schen den Minister van Buitenlandsche Zaken en het corps diplomatieke eener- zijds en de consuls der beide Rijken an derzijds, met den waarborg dat de con suls Dienen de grenzen hunner bevoegd heid blpven en dat de noodzakelijke samen werking met den Minister van Buiten landsche Zaken verzekerd blijft. Over het Zweedsche voorstel dat de Koning de bevoegdheid zou verkrjjgen door gelijkluidende wetten, om eeu Zweed of een Noor te benoemen tot Miuister van Buitenlandsche Zaken, die verant woordelijk zou zijn tegenover beide par lementen, is men het voorloopig nog met eens kunnen worden. Dit onderwerp is meermalen besproken. Het betreft een geschil van ouden datum tusschen de onder één kroon verbonden volken, eu dit geschil heeft reeda kwaad bloed gezet. Noorwegen en Zweden heb ben uiteenloopeode handelsbelangen en er zijn steeds omstandigheded geweest, die tot wantrouwen leidden, in b9t voor beide landen dienstdoende consulaire korps. Vandaat dat de oplossing, die thans ge vonden scbpnt, aan veler wenschen tege moet komt en bijdraagt tot eene betere verhouding. XXVIII. Kortom, het was door twee bedreigingen, of liever door een en dezelfde bedreiging Courtomer te verlaten dat Helena beproefd had uit den neteligen toestand te komen, waarin de vader en de zoon haar gebracht hadden. Welke gevolgen zouden die bedreigingen hebben Voor hoe lang zouden zij hun den mond sluiten Dit was de vraag herbaalden mijnheer de Coutormer of Guiscard huDne pogingen, dan moest zij vertrekken. Zouden zij die herhalen Ten aanzien van mijnheer de Courtomer was twytel mogelijk, want sedert de ont moeting op de weide, was zijn gediag geheel veranderdhij was vriendelijk, schier vaderlijk, en indien hij niet som wijlen op haar steelswijs blikken had gericht, waarin zp het vroeger vuur we dervond, hetwelk haar zoo zeer ontstelde, dan bad zij kunnen gelooven, dat hij op- lecht was en het niets anders was dan een vaderlijke genegenheid, zonder eenig meng sel van een ander gevoel, welke hem voor haar bezielde Maar ODgalukkig, ver ontrustten haar deze blikken ;zij durfde zich aan geen vertrouwen overgeven, en vaak gevoelde zjj dat hij zich met moeite bedwong. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1903 | | pagina 1