Binnen laud. Door een 19 tal invloedrijke dames en heeren uit Amsterdam, Haarlem LeideD en Schiedam is het volgende manifest verspreid Aan onze medeburgers m stad en lande. De gebeurtenissen, waarvan ons land en onze hoofdstad in de laatste weken getuigen waren, hebben, het kon niet anders, veel ontroering en veel bezorgd heid gewekt. De uitbreiding door onze werklieden-organisaties aan het begrip solidariteit gegeven, met het gevolg, dat een klein verschil over het doen werken vaD een niet-aangeslotene zich uiteengezet heeft tot een stremming van heel ons spoorwegverkeer, het neerleggen van den arbeid dooi de werkers op bet bevel van hun leiders, het dreigen met latere maat regelen van gelijk verweer, eindelijk het stellen van een ultimatum aan den Am sterdamschen Raad door de vereenigde werklieden der gemeente, en het dreigen met het neerleggen van hun werk, indien niet binnen den kortsten tijd aan hun wenschen voldaan was, dit alles heeft de gemoederen van velen verontrust, en schijnt te prikkelen tot maatregelen van verweer, tot handhaving van het gezag, ten koste van wat het kosten moge Wij, die geen mannen of vrouwen zijn van de politiek, maar die daarom met niet minder groote belangstelling den ontwikkelingsgang volgen, die zich in onze maatschappij en in ons volk gaat afteekenen, hebben gemeend, dat het in deze crisis van ons nationale leven plicht is openbaarheid te geven aan hun over tuiging omtrent hetgeen nu gebeuren moet en hetgeen niet gebeuren m a g. Wie den toestand overziet met de onbe vangenheid en onpartijdigheid, welke meer dan ooit van ons gevergd worden zal, naar zij vertrouwen, met hen instem men, dat de zaak waarom het gaal er niet een is van spitsvondig juridisch recht, en dat zij allerminst gemaakt mag wor den tot een van macht, doch dat zij moet worden behandeld als een vraag van de ernstigste maatschappelijke en nationale verantwoordelijkheid, waarin wij allen, arbeiders en niet-arbeiders. arbeiders met het hoofd of met de handen, betrokken zijn. De vraag moet gesteld of wij allen ons van die verantwoorde lijkheid bewust zijn geweestof we, als Staatsburgers, leden der volksgemeen schap, als directies, werkgevers, aandeel houders, ons van die verantwoordelijkheid jegens heu die in onzen dienst staan dus en vroeg „Wilt ge met my een opstel maken „O. ik een man." „Met my, een meisje." Hy wandelde nog een paar keeren door het vertrek als of hy er niet toe kon be sluiten heen te gaan, en Helena steels wijze aanziendeeindelijk toch naderde hy de deur. „Ik zal hel u aanstonds terug brengen," zeide hij* „Doe geen moeite," antwoordde Ade laide, „Het is niet het groene, maar bet gele dat ik noodig heb." Een guitachtig glimlachend, ging zij weder aan haar werk. vervolgens eens klaps het hoofd oprichtend zeide zij „Dus zjjn de dieren die geen spraak hebben meer dier dan die spreken." Nauwelijks waien tien minuten verstre ken dat Guiseard vertrokken was, toen mynheer de Courtomer op i^jne beurt do leerzaal binnentrad. Op de buiging van Heleoa, die was opgestaan, antwoordde hp met een vrien delijk goeden dagvervolgens naderde hp zijn nichtje en kuste haar. „Ik heb eenige brochures te nemen," zeide hy tot Helena, als wilde hij zich verontschuldigen. Toen een gesloten kast met een sleu tel openende, nam luj daaruit twee bro chures in rosé omslagen, van een stapel van ten minste een vijftigtal. Helena, die hem met haar oggen volg- hebben gekweten, dat wij het recht heb ben den arbeiders zoo luide verwijten toe te voegen wegens het stellen van hun eigen klassebelang boven het alge- meene. Ronduit moet worden verklaard, dat het recht der arbeiders om mee te spreken waar het geldt hur. eerste belan gen, niet langer mag worden miskend. Dat geeu macht gezocht mag worden in het verzwakken der arbeiders organisaties, doch dat integeudeel van hun erkenning en hun waardeering als onvermydelijk strijdmiddel voor den alleenstaand al te zwakken arbeider verwacht mag worden een sneller ontwikkelen van het verant woordelijkheidsbesef onder leiders en leden. Wie in aanmerking neemt hoe weinig in ons land nog gedaan is aan de hoogere volksopvoeding, en hoe miskenning van den naar zelfstandigheid dringenden ar beidersstand tot voor korten tijd onze maatschappij en onzen Staat beheerschte zal niet kunnen loochenen dat, afgezien van het gansche feit der staking zelf, de bezadigdheid in het optreden onzer spoor wegorganisatie en de zelfbeheersching getoond in het terugkomen op een in tijdelijke opwinding genomen besluit (als van gemeentewerklieden te Amster dam) vertrouwen wekken in de toekomst onzer arbeidersbeweging en in het toe nemend verantwoordelijkheidsbesef van haar voortstuwers. De geleidelijke poli tieke en maatschappelijke emancipatie van onzen »vierden< stand, door velen gevreesd als het begin van ontbinding onzer natie, zal integendeel tot haar versterking strekken, wanneer zij wordt begroet met vertrouwen, in plaats van tegengegaan met onwil en zelfs met geweld Het intoomen van overschatting, het beheerschen van overijling, de over winning van een te eenzijdig opvatten van »solidariteitsgevoel« zullen te sneller en te zekerder hun beslag krijgen als wij ze overlaten aan het inzicht en overwicht der meest bezadigden en meest verant woordelijken onder onze werklieden zei ven en aan het overtuigingswoord van buitenstaanders, niet aan hun dreigen. De nieuwere volksgemeenschap moet in v r ij h e i d groenen, en waar wij vaG de arbeiders met reden eischen, dat zij de gemeenschappelijkheid van ons aller belangen zoowel als de vrijheid der indi viduen zullen eerbiedigen hebben ook wil ons van dwingen te onthouden en op onze beurt ons van onze gemeenschap pelijke verantwoordelijkheid te dieper te doordringen Voor haar plicht tot hand having van gezag en orde zal de Overheid te beter berekend zijn, naarmate zij te sterker de uitdrukking is van de gemeen de, las den titel dier brochureCanon Sylvestre. „Wel," vroeg hij nu aan Helena, „is dat meisje gevorderd „Niet gevorderd, mijnheer de markies, maar zy is schrander, goedwillig en daar bij gehooizum." „Dan zal 't gaan." „Ik ben er van verzekerd zy zal doen wat zy wil, indien zij aandachtig en ijve rig kan zijn." „Hoe zou zij dat niet wezen Én mijnheer de Courtomer zag Helena met een glimlach aan, die duidelijk zeide dat men bij een vrouw als zy niet on- aandachtig kon zijn. En steeds glimlachend zyn witte tan den toonend, de neusgaten uitgezet, bleet hij haar zoo opmerkzaam aanschouwen, dat zy een oogenblik verlegen werd. Maar zij verzette zich tegen deze bespottelijke aandoening en zeide „Indien u het vergiïbt, willen we met de les voortgaar." Welzeker! ik verzoek 't u zelfs; bet zal :njj overigens aangenaam zijn te zien hoe de kleine leert." Indien Helena gehoopt had den mar kies te doen vluchten, had zij zich bedro gen rustig zette hy zij neder en hoorde haar dicteeren vervolgens toen zy daar mede g: ëmdigd had, zag hij haai tot het korrigeeren overgaan; hoewel zij de oogen met opsloeg, .oelde zij denzelfJen blik van den vorigen dag op haar rusten. schappelijkheid aller belangen Verzeke ring van de bronnen van ons aller wel vaart zal te steviger steun vinden bij allen, naarmate allen van die welvaart te duidelijker mee genieten. Tot het ook voor hemzelf boos weermiddel van staking zal de arbeider te minder zijn toevlucht hebben te nemen, als zijn rechten meer zijn erkend, en voor het doen hooren en doen wegnemen zijner grieven de rechtmatige organen zijn aan gewezen En te sterker zal men van hem mogen vragen, dat hij de op zich genomen plichten nakome, als ook zijn rechten te eerlijker geërbiedigd worden. Op dit oogenblik beleeft ons volk een crisis, niet ongelijk aan die, welke het vóór 1848 doormaakte, een crisis van groei, die, als de vorige, kan en zal eindigen met een versterking en verhoo- ging van ons volkswezen, wanneer men zich niet door vrees laat verleiden tot reactie en dwangmiddelen, integendeel vertrouwen wordt betoond in Vrijheid onder Verantwoordelijkheiden wij allen ieder in zijn kring en naar zijn invloed, ons beijveren die verantwoordelijkheid voor het wèl en wee van heel ons volk na te leven EEN ALGEMEENE STAKING? Zijn wij wel ingelicht. - schrijft het Hbld dan zijn de debatten op de Vrijdagavond te Amsterdam gehouden vergadering van hoofdbesturen van Ned vakbonden zeer warm geweest. Er bestond vooral verdeeldheid over de vraag of onmiddellijk de algemeene werkstaking zou worden geproclameerd, dan wel ge- tracht zou worden het gemeende gevaar af te wenden door een gedeeltelijke staking. De uiterste partij heeft het op de ver gadering niet kunnen winnen. Echte»- werd aan haar wenschen in zooverre tegemoet gekomen, dat aan het comité van verweer een uitgebreide volmacht werd gegeven. De bevoegdheid van het comité wordt slechts beperkt door de beslissing dat bij een mogelijke »aanran ding van de vrijheid van den arbeider onmiddellijk de staking zal worden gepro clameerd voor het spoorwegpersoneel en alle transportarbeiders*. Leidt deze staking niet tot het ge- wenschte resultaat, of geeft /,e aanleiding tot een krachtig optreden van oveiheids- wege, dan zal ze worden uitgebreid tot de bedrijven, welke voorzien iu de dage lijksche levensbehoeften en zal zoo noodig ten slotte de algemeene werkstaking worden geproclameerd. Wy vernamen dat de gemeente-werk- Zou bij nu diar gedurende de geheele les blijven zy wist niet goed meer wat zy zeide. Plotseling naderde by de schrijftafel van Adeluïle eo een pen nemend, schreef bij eenige woorden op den titel van een zyner biochuies. Vervolgens die aan Helena reikend, zei de hij „Ge zijt hier in de gelegenheid over de Conon Sylveste te hooren spreken, want men spreekt er veel overhet zou u mis schien in verlegenheid brengen niet te weten wat bet is; die onaangenaamheid zul u bespaard worden door deze brochu re, welke ik het genoegen heb u aan te bieden En hij reikte liet exemplaar geheel opengeslagen aan Helena, opdat zij goed de opdracht zm zien, waarmede hij haar vereerde. Zij wilde hem danken, maar kweet er zich slecht van. Is geen technisch werk," zei myn heer de Courtomer, „noch heu werk van schrijver van beroep; maar eenvoudig de schoonbeidsregel op de natuur toegepast en goed vooigesield houd u slechts aan de ideën." Daarop vnrwydorde hy zich. Het was Adelaide niet, wie hat by het einde der les aan aandachtigheid ontbr k eu indien de leerli ig gedui ld had zou zy haar meesteres meer dan eens neboen kunnen verwijlen dat zij verstrooid was. Wordt vervolgd. lieden zich wel onthielden van deelne ming aan de beraadslagingen, doch te kennen gaven voor een groot deel althans, waarbij in 't bijzonder werden genoemd de gasbewerkers dat zij zich aan het bevel tot staking zullen onder werpen. De hoofdbesturen van het Ned werk liedenverbond Patrimonium, den Christe lijk Nat Werkmansbond, de Werklieden- vereeniging „Maarten Luther" en het Christelijk Arbeiderssecretariaat spreken in een manifest aan de Ned. arbeiders er hun verontwaardiging uit over den op roep tot staking, uitgegaan van zich noe mende neutrale en soc:alistische bonden op 20 Februari te Amsterdam vergaderd Pr itesteereu tegen de poging om de Ned arbeiders te brengen tot revolutio nair verzet en beslisten strijd met de Christelijke verhouding tusschen volk en overheid, niet te rechtvaardigen door het bestaan van rechtmatige grieven onder de spoorwegarbeiders. „spreken hun overtuiging uit dat de arbeidersbeweging door de paden van het recht te verlaten zich de kracht tot bly- vend welslagen rooft, daar Gods zegen niet kan rusten op een streven waarin met zijn woord en wet niet wordt gere kend. „zijn overtuigd dat dit Ministerie krach tens zijn beginselen en Regeeringsprogram bij het vervullen zijner zware taak de de rechtmatige zelfstandigheid der arbei ders zal handhaven, „verklaren dat de Christen-arbeiders de Regeering in deze moeilijke tijden heb ben te steunen, „en roepen alle arbeiders op zich te organiseeren in eigen vereenigingen op dat ook in de vakbeweging de doorwer king der revolutionaire beginselen worde gekeerd en de strijd voor recht en be lang der arbeiders worde gevoerd naar de beginselen van Gods woord." AXEL, 24 Februari 1903. Gisterenochtend keken vele menschen alhier vreemd op, toen zij zagen, dat ramen, deuren, stoepen, enz. met een roode stof waren bedekt, gedurende den nacht door den hevigen wind aangebracht; vooral de vrouwtjes en dienstboden, die met het schoonhouden van een en ander zijn belast, vonden het meer dan erg. Het was, alsof hier of daar een huis of muur was afgebroken en het fijne puin zich overal op had vastgezet. Ook op andere plaatsen heeft het ver schijnsel zich voorgedaan, we zullen er dus wel meer van te weten komen, want ongetwijfeld zal de wetenschap over dit verschijnsel wel eenig licht doen opgaan. Volgens de Midd. Ct. scheen de stof te bestaan uit fijne aarde of misschien lava asch, vermengd met stukjes van plant- aardigen oorsprong. Er was met dat al gisteren heel wat te poetsen en te schuren. Tot predikant bij de Geref. Kerk A, alhier, is beroepen Ds. van Dam van 's Gravendeel. Zaterdagmiddag ontstond door een nog onbekende oorzaak brand in een stal van zekeren de W., metselaar te Philippine. Het schuurtje met wat stroo en ook een geit werd een prooi der vlam men. Dank zij c<le hulp van inwoners en brandweer, mocht het gelukken, de belendende perceelen voor brand te be schermen. Voor de nieuwe schatting der pacht waarde van de landen in den calami- teuzen polder //Nieuw Neuzen" is door Gedeputeerde Staten van Zeeland tot deskundige benoemd de heer P. F. Fruij- tier van Hontenisse. - De Voorzitter der Tweede Kamer heeft aan de leden dier Kamer medege deeld, dat hij van plan is voor te stellen Woensdag a. s. in behandeling te nemen het wetsontwerp tot goedkeuring der overeenkomst met België omtrent het kanaal GentTer Neuzen.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1903 | | pagina 2