J)ï VÏMJINJ.
Xo. 80.
Zaterdag IV Januari 1903.
18e «faarg.
Gemeenteraad.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
ÏLSCHE
COUIU
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Bel o ix 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlyk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De BURGEMEESTER der gemeente
Axel maakt bekend, dat Openbare Ver
gadering van den Gemeenteraad is belegd
tegen Dinsdag den 20 Januari 1903.
des voormiddags ten 93/4 ure, ten Raad
huize alhier, ter behandeling der volgende
zaken
1. Mededeeling ingekomen stukken
2. Aanbieding rekening Alg. Burg
Armbestuur over 1902.
3. Wijzigen Gemeentebegrooting 1902
4. Verzoekschrift van A. P. Freeken
horst om verhooging van jaarwedde als
vuilnisman.
5. Vaststellen kohier schoolgelden.
Axel, den 16 Januari 1903.
De Burgemeester voornoemd
D. J. OGGEL.
Huilen land.
dijitschli\o
De nieuwe Duitsche ryksbegrooting
ziet er voor de Duitschers niet prettig
uit. De uitgaven zijn 160 millioen mark
hooger en om het tekort te dekken zal
er een ieening moeten worden aangegaan
van 220 millioen mark, d. i. 132 millioen
In de memorie van toelichting wordt
zegd, dat do bydragen der Bondstaten
niet hooger kunnen worden opgevoerd
en er derhalve naar nieuwe belastingen
moet worden omgezien. De minder gun-
fctige toestand wordt toegeschreven aan
Je kwijning van handel en nij vei beid
F E l) i li li E T 0 iY.
XVI.
Het hoofd fier opgericht, vertrok zy
Vastberaden ging zij het bpides af, den
'uin door en vooiby bet paviljoen van
o po: tier
Maar in de dreef gekomen en geloo-
ïende niet meer gezien te kunnen wor-
zette zlj zich op den stam van een
lik neer, dio nog niet weggehaald was
jewoiden de moed ontzonk haar, schaam-
8 deed haar stikken.
Die man
En zy had geloofd dat hij een vroom
au was
Mei welk een sluwheid bad hij bet ge-
iprek geleid om haar niet te verontrus
te en zyn doel te bereiken, reeds dade-
i|k sprekende over den diepen indruk'
'eikeu zij door haar schoonheid op hem
[smaakt had, en over den toover, Uien
en zoo bekoorlyke vrouw als zij uitoe-
tedevervolgens tot de belofte overgaan-
fei had hij gezegd: „Mijn tyd zal u ge-
teel gewijd z.jn en de tegenwerpingen
•elke zlj hem kon doen, bestrijdend
Jiiels is onmogelijk met beleid en be-
Mzaambeid -" en dadelijk den prys stel
pte, voor welken hy zyn medewerking
(Shook
Dit laatste is waar, maar 't is een on
gezonde staatkunde de uitgaven van den
Staat alleen te bouwen op gunstige jaren,
De geschiedenis toch leert, dat de perio
dan van gunstige en ongunstige jaren
telkens afwisselen, behooren tot de gere
gelde verschijnselen. Bouwt men nu bij
de uitgaven op gunstige jaren en leent
men iu de ongunstige, dan raakt men
zoo diep in de schuld, dat men er nooit
meer uitkomt en eindelijk failliet moet
gaan. Of de Staat zulk een averechtscbe
economie leert van de individuen of de
menschbeid haai van den Staat heeft
overgenomen, is moeilijk uit te maken
maar het feit is, dat er tegenwoordig
algemeen zoo geleefd wordt. Heel gun
stige jaren zijn buitenkansjes, maar in
plaats van daarmee rekening te houden
wordt het uitzicht op een goeden loop by
voorbaat reeds gebruikt om de uitgaven
op te drijven en do deur open te zetten
voor allerlei onnoodige dingen, in elk
g-vaJ dingen, waar men buiten kan Vei
andert dan het tij, dan zit men mot
handen in bet baar en kaD zich de snel
aangewende zoogenaamde behoeften niet
meer afwennen.
Een der Duitsche kranten geeft van
de Hofgeschiedenis betreffende de Saksi
sche Kroonprinses een lezing, die een
heel anderen indruk geeft, dan alle vori
ge veitelsels. Of dit nu eigenlijk de rech
te toedracht der zaak is, valt moeilijk
uit te maken, maar zeker is, dat de wijze
waarop ze verhaald wordt, een gunstigeü
indruk maakt. Volgens deze lezing draagt
aan de verwijdering tusschen den Kroon
prins en de Kroonprinses voornamelijk
schuld, dat de Prins, wauneer hij van al
„Ge zult een vriend verkrygen, die u
geheel behoort," maar daarbij als bedrei
ging voegende
Ge zult verstandiger terugkomen, en
dan zal ik voortgaan met mijne stappen,
die, zoo ge wilt, slagen zullen."
Geen woord, dat geen zekere strekking
bad, en werkelijk niet twintig maar
honderdmaal meer zeide, da i bet scheen
te willen zeggen, en wel zoo, dat, al die
woordeD iu verhand gebracht met elkan
der, men er de wezeolyke bedoeling van
Hij was dus niet een loyale, edelmoe
dige man. zooals zyn aanhangers zuden
:naar wel een schuit en huichelaar, wel
ke naruen zyn vyanden hem gaven, die
hem overigens niet kenden zooals hij wer-
kelyk was.
Hij bad in haar bel ng gesproken, bad
hy gezegd, met verscüeidene personen in
staat hem te onderrichten. Als dat waar
was. moest by weten dat zy een eerbare
jongedochter was; en toch had hij haar
als een vu le deern behandeld.
Zy werd moedeloos en hare oogen vul
den zich met tr nen. Niemand zag haai
te midden van het groen, waar eenige os
sen traag graasden zij kon daar weenen
en zich aan haar droefheid overgeven.
Het was' helaas 1 de eerste beproeving
van haar reeds zoo treurig en hopeloos
leven.
Het afgrijselijke van het tegenwoordige
wierp haar terug in het verleden. Wie
to vroolijke partijen thuis kwam, in zijn
liefdesbetuigingen tegenover Je Prinses
alle vormen te buiten ging, onverschillig
waar hij zich bevond. De Prinse3 ver
zocht herhaalde raaien die onhebbelijkhe
den na te laten en toen dit niet hielp,
groeide de verwijdering aan, die zoo sterk
werd dat de Prinses aan hare familie
schreef om echtscheiding. Van een lief
desverhouding tot den jongenheer Giron
zou niet zoozeer sprake zijn Giron zou
meermalen getuige zijn geweest van de
onhebbelijke behandeling der Prinses en
meer uit medelijden met haar lot haar
bij de vlucht geholpen hebben. Een feit
zou het zijn, dat er meermalen gedreigd
is de Prinses in een klooster ot in een
krankzinnigengesticht op te sluiten. Zij
werd voortdurend bewaakt eerst te Salz
burg, waar haar meer vrijheid gelaten
werd, gelukte de reeds zooveel besproken
ontvluchting.
Men beeft Giron voorgesteld als den
voornaamsten helper by die vlucht, maar
dit is onjuist evenals ongeveer alles wat
van de verhouding van Giron van de zij
de van het Hof werd verteld, om den
Kroonprins in een goed daglicht te steilen.
Tijdens de vlucht te Salzburg was Giron
te Brussel en deze kreeg uit Zwitserland
het verzoek vau de Prinses om over te
komeu. Dit verbaal strookt ook met
hetgeen onlangs gemeld werd, dat Giron
op verzoek van de Prinses naar Lausanne
ging, daar zij tijdens de behandeling van
haar proces aileen wilde zijn. Da Prinses
is overspannen, zenuwachtig en zou dit
göworden zijn onder de vreemde behan
deling aan het Saksische Hof. Naar baar
aard is zij een flinke, zeer zelfbewuste
zou haar gezegd hebben, toen zij de zwak
heid had hoogmoedig te zijn over hare
schoonheid, dat er een dag zou komen
wanneer zij er zoo wreed door zou lijden
Zij kon deze beleediging niet ondergaan
hebben ware zij leelyk geweest. En haar
arme vader, ook hij was zoo trolsch op
deze schoonheid geweest In hun graf
hebben de dooden ten minste het voor
recht de ellende en de schande niet te
zien, welke degenen die zij achterlaten,
te ondergaan hebben. Dod dood voelende,
was bij wanhopig om haar geweest, maar
zekerlijk bad hij zich niet voorgesteld wat
nu gebeurde.
Zoo diep was bc-ar moedeloosheid, dat
zij déar lang gebleven zou zijn, indien de
kou baar niet tot de weikelijkbeid terug
geroepen bad. Men mocht zich niet aan
moedeloosheid overgevener moest ge
handeld wordenniet wanhopen maar
stryden. Te weenen te zuchten was een
weldaad, die haar niet vergund was.
Zy keerde naar Condé terug en trad het
college binnen.
„Welnu, myn dochter vroeg de groot
moeder. haar tegemoet snellende.
„Nu, grootmoeder, op myubear Piétavoi-
na is niet te rekenen
„Ach! hemel, waarom?"
„Hij wil te Bou'laodus een onderwij-
;eres aanstellen, maar hy vordert van haar
zekere voorwaarden, welke ik niet
kan vervullen."
Ik dacht dat ge in staat waart alles
vrouw, die zeer goed weet, wat zij doet.
SPANJE.
De Spaansche bladen houden zich nog
druk bezig met Feito. Of er werkelijk
niets achter dien man zit, zal nog moe
ten blijken. De offieieele voorstelling
schijnt or belang in te zien dit te ont
kennen. Feito wordt thans geobserveerd,
of by toerekonbaar is. Zija vrouw en
twee dochters zyn te Baenos-Ayres. Aan
de Argentijnsche Regeering zijn inlich-
tingen over Feito gevraagd. De politie
te Madud zoekt den anarchist Piercouti,
die uit Argentinië verbannen, uit Barce
lona, waarheen hy gegaan was, is ver
dwenen. Aan het station te Madrid is
op 6 dezer in een uit Barcelona komen
de kist een dynamietbom ontdekt. Men
vermoedt, dat een anarcbistische aanslag
was beraamd.
VENEZUELA
Het laatste antwoord 7an President
Castro zou bespreking van verwijzing van
het geschil naar een arbitragehof mogelijk
maken. He9l veel verder is men dus
nog niet. En of de blokkade zal wordm
opgeheven, is ook nog onzeker. DeEuro-
peesche verbondenen moeten eerst uitrai-
kon, of genoemde bespreking zal kunnea
leiden tot verwijzing naar een arbitrage-
bof Volgens berichten uit New-York
steunen Amerika en Italië den eisch van
Castro, dat het blokkade voor het begin
van de on ie; handelingen betreffen le het
scheidsgerecht opgeheven wordt. Italië
voeit daarbij aan, dat eene voortgezette
blokkade Venezuela zooveel schade kau
berokkenen dat het do betaling die het land
opgelegd wordt, niet zal kunnen voldoen.
te doen wat men van een scboolvrouw vor
deren kan
„Neen, grootmoeder."
„Welk een oegeluk' mijn God wat zal
van ons worden?" Ik heb den nieuwen
directeur gesproken gedurende uw afwe
zigheid, en binnen veertieG dagen moeten
we hem de plaats ruimen.
„Goed, grootmoeder binnen veertien da
gen vertrekken wij."
„Maar waarheen?"
„Wy hebben veertien dagen tijd om te
zoeken, en we zullen iets vioden. Waar
schynlyk zal mynbeei Mérault niet zoo
moeilijk zyn als mijnbeer do graaf Pré-
tavoine 't ueweest is."
jOzoo bij te Condé was, maar hij is,
helaas 1 te Parijs."
„Ja, helaas
't Was niet met oprechtheid dat zij be
laas zeidewie weet als by haar zag, of
de afgevaardigde niet tot haar dezelfde
'aal zou voeren als de raadsheerden vo-
rigen dag zou zulk een gedichte niet in haar
geest zijn opgerezen, maar thans geloof
de zij alles mogelijk en vreesde zij alles.
Slechts veertien dagen. En dan, waar
heen wat te doen
Zicb illuziën te maken was niet onmo-
gelykzij zou een tegenstander, een vij
and hebben aan dm graaf Piécaviine die
den invloed, welken hij wilde a ra wenden
aanwenden om haar te doen slagen, zoo
zij verstandig wilde zijn, zooals hij zeide
nu zou aan wenden om haar te dóen at-
