II
JE 7SE1EIDIHS.
i\o. 73.
Woensdag 17 December 1902.
18e Jaar
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u wsch- Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
Bnitenlaad
FEUILLETON.
AXELSCHE
Dit Blad verschgnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A BONNEMENTSPRLJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlpk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het Duitscb EDgelsche standje met
Venezuela begint meer de aandacht te
trekken om de zonderlinge verwikkelingen,
welke er uit kunnen voortvloeien, nu
President Castro weigert zich aan den
eisch van de twee groote Europeesche
Mogendheden te onderwerpen. Gastro
beeft de nationale militie opgeroepen om
de vreemde indringers te verdrijven, wan
neer zij het heilige Venezuelaanscheland
durven bezetten. Op papier ia dia militie
250.000 man sterk, die wel niet allen
zullen opkomen, maar er is geestdrift,
zoolang als het duurt. Duitschland en
Engeland zijn niet volkomen vrij, want
de Amerikanen kijken hen scherp op de
vingers en het oude gevoel, dat de Euro
peanen in Amerika niets te zeggen hebben,
komt weer boven. Het consulaat van
Venezuela te New-York, werd bestormd
met aanvragen van Amerikanen, die
willen vechten voor Venezuela.
In het Amerikaansche Huis van Volks
vertegenwoordigers heeft een lid een
voorstel ingediend, den President mach
tigend, om aan Engeland en Duitschland
voor te stellen hun geschil met Venezuela
aan een scheidsgerecht te onderwerpen
en de schadeloosstellingen, die mochten
verleend worden, te waarborgen. Presi
dent Roosevelt heeft Hay, den Ministei
van Buitenlandsche Zaken, bij zich ont
boden, om met hem over den toestand
te beraadslagen. De voorzitter der Senaats
commissie voor de buitenlaudsche aan
gelegenheden zeide overtuigd te zgn, dat
de Unie niet zal jusschenoeide komen,
aangezien Engeland of Duitschland geen
XIII.
De inventaris, opgemaakt door Mr.
Griolet zelf, die geen enkele zitting ver
zuimde en zich altijd als een volmaakt
notaris vertoonde de inventaris lever
de de verwachte resultaten ophet pas
sief overtrof het actie)zoo er voor He
lena na den verkoop van het meuoilair
iets overbleef zouden het hoogstens eeni-
ge honderden franken zgn, en dat was
nog niet zeker. Kan men vooraf precies
de opbrengst van een meubilaire verkoo
ping bepalen
Helena had niet op dezen verkoop ge-
Wacht, om te trachten haar denkbeeld
van arbied te verwezenlijken op den
dag dat haar grootmoeder en zij het colle
ge-gebouw zouden verlaten, moesten zij
weten waarheen zij zich te begeven had
den en hulpmiddelen hoe zwak ook heb
ben, om niet van honger om te komen.
In haie slapelooze nachten, wanneer
ze nauwelijks te bed, verschrikt overeind
sprong, meenende de stem te hooi en van
haar vader, die haar riep, had zij nage
dacht over het besluit, dat zij nemen
moestmoest zg als onderwijzeres in een
partikulier buis, als ondermeesteresse in
oen kostschool gaan of schooljuffrouw
veroveringen wenscbt. Hij drukte echter
zijn leedwezen uit over het vernielen der
Venezuelaanscbe schepen en vond, dat
de bondgenooten heel goed die schepen
hadden kunnen in beslag houden tot de
schuld betaald was.
In de Engelscbe bladen leest men, dat
de werven van Devonport last hebben
gekregen om op het eerste bevel binnen
een etmaal het reserve-smaldeel uit te
rusten. Men bemerkt echter aan de
Engelscbe kranten zeer goed, dat men te
Londen er wel wat over inzit, dat de
zaken in Venezuela die wending genomen
hebben. De dreigende opstand daar is
uitgesteld, omdat het verzet tegen den
vreemdeling een nationale zaak is geworden
De Standard vraagt of de reeds genomeD
maatregelen en de beschieting van eenige
havens voldoende zullen zijn om Vene
zuela te onderwerpen. Het blad acht het
mogelijk dat de bende avonturiers, die
het leger van Venezuela uitmaakt, Enge
land noodzaken zul troepen van de Ber
muda's, van Trinidad en zelfs uit Europa
te zenden. Da Daily Mail werpt da schuld
der overhaastig genomen beslissingen en
van het gemis van beleid op Duitscnlan i.
De Times, altijd gereed om de Duit-
schers een hak te zetten, begrijpt niet,
waarom het noodig was de Venezuelaan-
sche vloot te vernielenhet blad wacht
nadere inlichtingen af, en hoopt dut de
Engelsche schepen aau die vei nieling geen
deel genomen nebben.
Maar misschien loopt alles nog met
een sisser af, want Venezuela heeft door
middel van den Amerikaanschen gezant
Engeland en Duitschland laten vragen
het geschil te onderwerpen aan scheids-
worden
Alleen zijnde, zou zij in een familie of
io een kostschool zijn gegaan - want
zij was vei pletterd door den slag die haar
getroffen had, en een zekere lust ge
vonden hebben, ten minste een betrekke
lijke gerustheid wat de bezwaren en
moeielijkheden van hef leven betreft.
Zekerlijk zou dit leveD niet zeer aange
naam en zoet voor haar geweest zijn
maar de tijd was voorbij toen zij nog op
het aangename kon hopenzij had dien
bij baar vader gehad, die zoo oplettend,
zoo voorkomend was voor alles wat haai
gelukkig kon maken of vei maak doen;
thans, mits zjj niet het slechtste had,
moest zij tevreden zgn en niet klagen.
Maar zij was niet alleenzij had haar
grootmoeder, wat zou de arme vrouw
beginnen, als Helena in een famdie of
in eeo kostschool was Als onderwijzeres
of ondermeesteres *ou zij wel genoeg ver
dienen, om hare grootmoeder te onder
houden van hetgeen zg haar geven kon.
Maar als schooljuffrouw in een dorp, zou
zij haar grootmoeder bij zich kunnen
nemen en beiden te zamen wonen. De
arme grootmoeder, zoo ruw behandeld
door tante Toutcha, was gewoon aan ont
beringen en zij, Helena, zoo teeder be
handeld, zoo vertroeteld tot heden, zou
zich er ook aan wenoen.
Hoe goed evenwel deze beslissende
redenen om schooljuffiouw te worden haar
schenen, wilde zij zulk een ernstig besluit
rechterlijke beslissing, 't Is de vraag, of
daarmee nu nog genoegen zal worden
genomen.
President Castro past overigens geheel
in het kader van onzen tijd, hij verstaat
uitnemend de kunst groote woorden te
smeden. Men leest in zijn proclamatie
De onbeschaamde vloot dei buitenlanders
heeft Venezuela's heiligen grond ontwijd.
Het is een barbaarscb bedrijf, een aanslag
tegen de allereerste beginselen der natiën.
Het is een onedele behandeling, omdat
zij de vrucht is eener onzedelijke en
lafhartige samenspanning van geweld en
trouweloosheid. Maar het recht is aan
onze zjjde. De God der volken, die
Bolivat en zijn helden bezielde tot het
groote werk, ten koste van groote opoffe-
ringeD vrijheid en onafhankelijkheid ons
te schenken, zal op het beslissend oogen
blik met ons zjjn."
Een zoon van den vroegeren President
Bianco van Venezuela beeft aan een
krant eenige mededeelingen verstrekt over
den toestand in het land. Volgens hem
heeft de Venezueiaansche Regeering op
papier de beschikking over 70.000 man,
maar President Gastro heeft inderdaad
slecnts over 4000 man te bevelen. Da
opstandelingen hebben nog 10.000 man,
verdeeld iu kleine troepjes en ouder
verschillende aanvoerdeis Deze 10.000
man zouden, als er geen burgeroorlog
was, het veldleger vau Venezuela vormen.
Maar men is er lang niet zeker van, dat
de opstandelingen aan President Castro's
oproep gevolg zullen geven. De bewa
pening der Venezueiaansche troepen is
goed, maar de artillerie is onvoldoende.
niet nemen vóór eenige personen geraad-
pleegl te hebben.
Vervolgens, hoe zulk een aanstelling
ais schooljuffrouw te bekomen Dat wist
zij niet. Tot wien zich te wenden Welke
aanspraken kon zij doen gelden
Het getal personen, welken zg kon
raadplegen, was gering, wam zij kende
niet, of ten minste zeer weinig de oude
vrienden, welken haar vader te Gondé
wedergevonden had.
Degene, di6n zij raadpleegde was een
onderwijzer aan het college, niet Radou,
die haar niet toegesproken had sinds
de begrafenis, en zich integendeel met
gebogen hoofd en krommen rug uit de
voeten maakte zoodra hg haar zag
maar het was een collega van Radou, die
minder door naar gekend als deze, haar
echter meer vertrouwen inboezemde.
Een directeursdochter, schoolmeesteres
Vader Bonjean hief jamm rkreten aan,
maar toen zijne verbazing gestild was,
verklaarde hij dat haar besluit verstandig
was, en daar zij genoodzaakt was te ar
beiden er in de omstandigheden waarin
zij zich bevond, voor haar niets beter was
dan schooljuffrouw te worden buitendien
was zulks geen slechte zaak, daar de
toekomst aan da lagere school behoorde.
Hoe standvastig Helena ook was, zij
behoefde ondeisteuning oo bemoediging;
die raad ontnam haar alle weifeling.
Miar het was niet voldoende te weten
wat zg wilde doen, zy[ moest het kuouau
En dan zou hot zeer de vraag zijn, of
Castro na een burgeroorlog van elf maan
den nog over voldoende munitie beschikt.
Als President Castro bopeikt blijft tot
zijn eigen hulpbronnen, Jan zal hij, naai
het oordeel van Blanco, slechts weinig
tegenstand kunnen bieden.
De werkstaking onder de bakkers
te Marseille neemt een gevaarlijke wen
ding, vooreerst door haar algemeenheid,
en vooral ook door de botsing met de
gewapende macht. De Regeering heeft
eerst beproefd de stakers over te halen
tot scheidsrechterlijke beslissing. Dat
voorstel werd hooghartig verworpen. De
stad wordt nu door militaire bakkers van
brood voorzien onder bescherming van
de militaire macht. Zulke dingen herin
neren, dat het tijd woidt, dat elk menscb
zich zoo inricht, dat hg desnoods ook
zgn eigen brood kan maken. Zoo heel
moeilijk is dit niet.
Botha en Da la Rey zijn Zaterdag
middag te vgf uur van Southampton
vertrokken naar Zuid-Afrika. Botha heeft
dus blijkbaar een gunstig advies van zijn
dokters gekregen. Hij denkt met Mei
terug te keeren om ziju vrouw te halen.
De Ia Rey heeft verklaard dat hij dan
waarschijnlijk niet mee terug zal komen.
Aan het Waterloo 'station te Londen
waren veel vrienden aanwezig ec er was
ook veel belangstelling te Southampton
waar de passagiers van de Boston" zich
om hen verdrongen mat het verzoek om
bun handteekening.
De generaals hebben een manifest van
afscheid gereed gemaakt dat-vandaag zou
verschijnen.
doen het stedelijk bestuur benoemt de
onderwijzeressen van de lagere schólen,
Hiervoor vond zij wederom ondersteu
ning bij den onderwgzer die haar besluit
goedgekeurd had en in haar belang den
inspecleui wilde spreken.
»Men is wel iets schuldig aan de dochtèr
van een man als mijnheer Marguaritte,
en zekerlijk zal de administratie verblijd
zijn u die schuld te betalen morgen zal
ik u zeggen, wat mijnheer Malattré mij
geantwoord heeft.
Het was een liefelijk woord voor Helena
in zgn graf beschermde haar vader baar
nog. En zij voedde hoop't was geen
eerste plaats, welke zij zou vragen die
men haar gaf, hoe nietig zij ook zijn
mocht, zou haar bevredigen, mits ze haat
en haar grootmoeder het noodige gaf.
Maar de zaken gingen niet vooruit met
de snelheid, welke zg wenschte en die
voor haar een voorwaarde van bestaan
was.
Het eerst wat de inspecteur verlangde
was haar te zien, en toen zij zich tot
hem begaf met vader Bonjean, die haar
voorstelde, was 't geen beloften, welke
hg haar gaf, maar raad.
Mijnheer Malatiré was een schuchter,
verlegen mensch, die scheen geleefd te
üebbeu in een onderworpenheid, welke
hem alle zelfstandigheid en eigen wil had
doen verliezen. De grond zijner ijdele en
niets zeggende woordenpraal bestond uit
twee zinnen, die telkens wederkwamen.
