Landbouw.
Zaterdagmorgen kwart over tien be
gaven Koningin Wilhelmina en Groother
togin Maiie zich naar Doblio.
Voor de stad Ludwigslust is de 7e
November altijd een bijzondere dag. De
Hertogin Charlotte van Mecklenburg, echt-
genoote van den oommandeut der briga
de Mecklenburgscbe dragonders, Prins
Heinricb XVIII Van Reuss, viert dan
haar geboortedag, en daar deze Prinses
zeer bemind is om baar lief en opgewekt
karakter is deze dag een feestdag, waar
aan veel aanlacht wordt gewijd.
De dag van beden ontleende eenter bij
zondere betekenis aan de aanwezigheid
der hooge gasten.
Dank zij het prachtige herfstweer was
de geheele bevolking, ook uit de omgeving
uiigeloopen om de Koningin van Neder
land, die hier aller harten veroverd heeft,
te begroeten:
Toen de Koningin uit den trein stapte
werd er een geestdriftig >Hocd« geroepen
De begroeting van den Groothertog was
zeer hartelijk. De Koningin zag er zeer
opgeruimd uit. H. M. droeg een parelgrijs
kleed onder een mantel van donkere stol
en een hoed van dezelfde parelgrijze kleui.
SURTAXE?
Door de firma W. van Oordt en Co
en 13 andere firma's te Rotterdam, alle
handelende in of belanghebbenden bij den
handel in suiker hebben aan den Minis
ter van Financiën een adres gezonden,
waarin adressanten verklaren
„dat zij niet zonder zorg en met be
vreemding hebben kennis genomen van
de pogingen die vanwege de beetwortel
fabriekanten bij de Regeering werden
aangewend, ten einde behalve de zeer
belangrijke protectie die zij reeds genie
ten, bovendien nog de heffing van een
surtaxe op suiker te verkrijgen, welke
bijzondere protectie men vraagt op grond
van
ie. de schadelijke uitkomsten van hun
laatste exploitatiejaar. en
2. uit vrees dat de invoer van suiker
tusschen nu en 1 Sept. 1903 buitenge
wone afmetingen zal aannemen
„dat zij, wat punt 1 betreft meeneu
zich te mogen refereeren aan de uitne
mende rede door Uwe Excellentie uitge
sproken in de vergadering van de Eerste
Kamer der Staten-Generaal op 1 en 2
Juli, daar ook zij van meening zijn. dat
de suikercrisis alleen moet gezocht wor
den in de verregaande overproductie van
beetwortelen als gevolg van de door ver
neusgaten badder, zich verwijd, zijn lippen
waren bleek, zijn borst hijgde, en even
wel giDg de oude onderwijzer, voorover
gebogen, glimlachend en het hoofd heen
en weer schuddend, steeds voort, zyn
woorden met een beweging zijner handen
begeleidende, welke by beurtelings, nu
rechts dan links op en neer liet als een
Jan Klaassen.
Plotseling stond mijnheer Margueritte
diiftig op.
>Nu, Radou,» riep hij uit, »ik wil niet
dat ge mij over hem of iemand spreekt,
verstaat ge, ik wil niet.*
»Maar mijnheer de directeur
»Ik heb alles gedaan om u te sparen,
en ge hebt van myoe toegevendheid mis
bruik gemaakt, om my lasterlykheden
over te brengen het zou laag van my
zijn zulks langer te hooren. Verwijder u.«
»Maar ik heb niets gezegd.»
»Ga of zelf zal ik u uit de deur zetien.»
Vader Planchot had een «ogenblik ge
aarzeld, tot hij den rug krommende ein
delijk besloot heen te gaan.
Toen had mijnheer Margueritte, op zijn
leunstoel neerzakkende zich weder neêr
gezethem overviel een flauwte als of
hij onmachtig werd.
Na een oogenblik bad hij toch nog de
kracht den arm uit te steken en te
schellen.
>Ga mijn dochter roepen,» sprak hij,
>dat zij dadelijk kome.»
schillende Staten gegeven premiën, en
waar trouwens in iedere zaak. zoowel
industrieele als handelszaak met afwis
selende resultaten wordt gewerkt, toonen
de balansen van de beetwortelsuikerfa
brieken. die gepubliceerd zijn aan dat
tot op het jaar 1900 de zaken met enor
me winstsaldo's gedreven werden
„dat, wat betreft de vrees als zou ge
durende het tijdsveiloop tusschen nu en
Sept. 1903 buitengewone suikeraanvoe
ren op onze markt zijn te verwachten,
die vrees op geen enkelen positieven
grond steunt, daar de marktwaarde daarop
allereerst van veel invloed zal zijn, ter
wijl bovendien door de premie die tot
Sept. 1903 den fabrikant nog toekomen
de toestand vrijwel gelijk is aan vroegere
jaren, en de onzekerheid omtrent den
toestand na 1 Sept. 1903 vanzelf de in
voeren zal limiteeren
„dat met het oog op de door den han
del reeds afgesloten contracten voor een
lang tijdsverloop een tijdelijke surtaxe,
alware die ook van het standpunt der
fabrikanten met billijkheid te verdedigen
(wat ondergeteekenden meenen in geenen
deele het geval te zijn) niettemin toe
standen in het leven zou roepen, waar
van eerst recht de gevolgen niet zouden
zijn te overzien
„dat zij als hun bescheiden meening
uitspreken dat het bij aanneming van
de Bi usselsche conventie, slechts kan zijn
in het belang van handel en indus
trie beide, indien zoo min mogelijk
beletselen in den weg worden gelegd
„dat zij mitsdien met den meesten
aandrang aan Uwe Excellentie vragen
zeer zeker geen surtaxe voor te stellen
„dat zij voor het oogenblik zich bepa
len, gelijk uit het bovenstaande blijkt
tot het tijdvak tusschen nu en 1 Sept
1903 maar dat zij vast overtuigd zijn,
dat ook na het in werking treden der
conventie geen surtaxe dient geheven te
worden als in stryd met onze koloniale
en handelsbelangen en het uit niets over
tuigend is bewezen, dat voor de indus
trie zulk een surtaxe een vereischte zou
zijn.
Door het hoofdbestuur der „Maat
schappij tot bevordering van Landbouw
en Veeteelt in Zeeland" is, naar wij ver
nemen in beginsel aangenomen de ver
gaderingen van dat hoofdbestuur voort
aan te houden in 't openbaar en daarbij
de pers en verdere belangstellenden toe
te laten
Dit besluit moet intnsschen nog door
de afdeelingen worden goedgekeurd eer
het kan worden uitgevoerd.
VII.
Toen Helena de schrijfkamer binnen
snelde, lag mijnheel M irgueritte achter
over in zijn armstoel
»Wat deert U, papa?»
Hij stamelde eenige onsamenhangende
woorden
»Een onpasselijkheid een flauwte
't is niets.»
Maar dat geloofde zij niet, en zich
haastig tot de dienstmaagd wendend, die
mei haar binnengekomen was, zeide zy
»Loop dadelijk naar dokter Graux als
by niet thuis is ga dan naar mijnheer
Evette, kortom, breng een geneesheer
»'t Is niets,» poogde mijnheer Margue
ritte te zeggen.
Het was duidelijk dat by sprak om haar
gerust te stellen, maar wat hij gevoelde
was zeer ernstig.
Zoowel zijn lippen als wangen waren
loodkleurig, de halsaderen waren gezwollen
en hadden een driftige, golvende beweging,
bij scheen niet te kunnen ademhalen en
deed herhaalde pogingen om eon weinig
lucht te scheppen.
Als hij kon spreken, herbaalde hij
»'t Is niets
Men moest hem helpen, verlichten
wat te doen
Zy vroeg eon glas watermaar toen
zij het hein aan de iippen biHclit, scheen
hij te stikken en verwijderde hel met
heide handeu, waai by by krachtig ademde.
De heer G. A Vorsterman van Oyen
is met algemeene stemmen herbenoemd
als algemeen secretaris der maatschappij.
M. Cu
AXEL, den 11 November 1902.
Naar we vernemen hoopt op een Vrij
dagavond in December de heer Mr. P.
Diolemau uit Middelburg op te treden
voor do Aulirevolutionnaire Kiesvereeni-
ging alhier, om een rede te houden over
„Socialisme on Godsdienst."
Deze vergadering, waarvan datum en
uur nader aangekondigd zullen worden,
zal ook voor niet-leden van genoemde
Kiesvereenigiug toegankelijk zijn.
Aan den cursus in paardenkennis,
weike alhier jl. Zaterdag is aangevangen,
wordt door 16 leerlingen deelgenomen.
Naar wij vernemen zullen er nu
toch in deze gemeente oefeningen in den
wapenhandel gehouden worden. Zy zullen
waarschijnlijk den 18e° dezer eeu aan
vang nemenhet aantal deelnemers be
draagt ongeveer 30.
Een werkman alhier, die Zondag
ochtend een bezoek aan zijne moeder te
Zuiddorpe had gebracht, vond by zijn
thuiskomst zijn vrouw uitgestrekt op dèu
grond liggen, geheel bewusteloos Genees
kundige en, daar men het ergste vreesde,
ook geestelijke hulp werd ingeroepen.
Nadat de vrouw weer bij kennis was
gebracht, bleek, dat zij het spraakver
mogen had verloren. Kort daarop viel
zy in een diepen slaap. De toestand is
nog steeds dezelfde.
Zondagmiddag heeft zekere L. v. C.
door het springen van een geweer zich
ernstig de hand bezeerd. Het lichaams
deel werd door een geneesheer verbonden
en zal. hoewel het deerlijk geschonden
was, toch kunnen behouden blijven.
Gisteren had alhier in het »Gulden
Vlies» ten overstaan van de Notarissen
P. Drogmans, alhier en Em. Percij te
Lokeren, de herveiling plaats van onroe
rende goederen, behoorende aan de fami
lie Percij.
Van koopen 1 4 zijnde bouwgrond
en bouwland onder de gemeente Clinge
werd kooper dhr. A de Beijn van Clin
ge voor 2170 per den hoop. Van koo
pen 15-21, zijnde Bouwland onder de
gemeente Zuiddorpe werd kooper dhr. B.
C. IJsebaert, alhier; wat koopen 15-17
betreft voor 640, en koopen 18 21
voor 715 per 44 Are 56 centiaren.
Zy haalde een fleschje spiritus en hield
bet hem on lei den neus, zonder dat hem
zulks eenig goed deedhet moeilijk ade
men vermeerdei de integendeel.
Zij was buiten zichzelve van wanhoop
over haar machteloosheid, haar ontwe-
tendbeid
De dienstboden waren toegesneld en
ieder gaf raad, de ongerijmdste genees
middelen voorstellende want hoewel nie
mand wist wat den kranke deerde, wist
iedereen daarentegen wat aan hem gedaan
moest wordenallen spraken te gelijk.
Inmiddels stikte mynheer Margueritte
en zijn reeds zoo bleeke lippen werden
nog bleeker, teiwijl zijn pogingen om te
ademen verdubbelden plotseling zonk zijn
hoofd op zyne hoist en by ademde niet
meer.
Zulks ziende hieven de dienstboden
smartkreten aan.
»Onze arme heer, hij is dood
Helena slaakte geen enkelen kreet,
maar aan de voeten van haar vader neder-
kuielend, drukte zij baar hoofd tegen hem
en luisteide aan zijn hart.
Eerst hoorde zij niets, maar na de
dienstboden te nebben doen zwijgen, luis
terde zij opnieuw met ingehouden adem
toen hoorde zij eenige zwakke kloppingen.
Hy was dus niet dood 't was een
onmacht.
Zy vroeg koud water en haar vingei
doopend in het glas dat men haar bracht,
besprenkelde zy het gezicht haars vaders
Zaterdag was de jachtopziener De
C. van Zuiddorpe met een paar heeren
onder deze gemeente aan het jagen.
Terwijl hij een stuk geschoten wild
wilde oprapen sprong juist een jachthond
toe, met hetzelfde doel Het dier wierp
den jachtopziener daarbij om. waarbij
deze laatste zich zoodanig aan een been
bezeerde, dat het lichaamsdeel na korten
tijd sterk opzwol eu geneeskundige hulp
moest worden ingeroepen.
Als een bewijs, dat men tegen
woordig uiterst voorzichtig moet zijn met
het krabben van wondjes, al zijn ze dan
ook maar veroorzaakt door muggesteek
kan dienen, dat te Zaamsiag een schoen
maker, die een muggebeef aan zijn hand
had, en om het jeuken te doen ophouden,
aan zijn vinger krabde, plotseling hevige
pijn gevoelde. De vinger begon zoo op
te zetten, dat hij dadelijk geneeskundige
hulp moest inroepen, waarbij bleek, dat
hier van bloedvergiftiging sprake was. en
dus die hulp niet te vlug was ingeroepen.
Hy is nu gelukkig zoo goed als genezen.
Voor de betrekking van onderwij"
zeres te St. Maartensdijk komen op de
voordracht mej M. E. Scheffelaar Klots
te Sluiskil en te Krabbendijke mej Note-
boom te Ossenisse.
Een met suikerbieten geladen houten
tjalkschip, gevoerd door schipper De Bruin
van Ter Neuzen afkomstig, verliet Zater
dagmiddag de haven van Burghsluis Ter
hoogte van de Heerenkeet (district Flau
were), aan de zuidkust van Schouwen is
dit vaartuig, tengevolge van hooge zee,
zeilende vervuld en gezonken De schip
per, diens vrouw en vijf kinderen konden
zich nog tijdig in de roeiboot redden en
kwamen behouden aan wal. Schip en
lading zijn verzekerd.
Armoedig en gekleed met de weinige
kleedingstukken, die de moeder nog in
de haast voor de arme kinderen had
kunnen bijeen zamelen, kwamen gisteren
vrouw en kinderen te Ter Neuzen aan
waar ze veler medelijden opwekten.
Gisteren had te Sas van Gent in
het hotel „Rotterdam'' van dhr N. Acke,
te Assenede de verkooping plaats van
eenige onroerende goederen Van koop
1 4a, zijnde Bouwland Moeras, Water
en Weiland in den Van Remoorterpol-
der, werd kooper dhr. P. Wouters te
Sas van Gent voor ƒ22 600. Van koop
4b zijnde Bouwland en kreek in den
Piersenspolder werd kooper dhr. P. Cort
vriendt, te Terneuzen, voor j 7000. Van
koop 5, zijnde Bouwland en Wei
land in den Seijdtlitzpoideiwerd kooper
dhr J Caluwé. te Westdorpe en van
kooopen 6 9, zijnde Bouwland in den
Smidschorpolder werd koopsr dhr. A. de
Beleir, te Axel, voor /"15 375.
met eenige krachtig geworpen droppels.
lederen droppel beantwoordde hy rant
een trekkiDg van het gelaat en schudding
van geheel het lichaamvervolgens hief
hij langzaam het hoofd op eu staarde oin
zich heen.
Een langere ademhaling dan vroeger
scheen hem lucht te geven zijn benauwd
heid vermiuderde.
Hoe is 't met u vroeg zy.
»'t Is niets,» stamelde hij, »veiontrust
n niet, mijn kind't zal beter gaan ik
ben beter.»
Even werd de deur geopend voor dokter
Graux, die buiten adem toesnelde.
Den kranke naderende, verloor de ge
neesheer hem niet uit het oog, en wat
hij zag, waren voor hem voldoende ken-
teekenen om te begrijpen wat er gebeurd
was Voor een aits, die zijn zaak ver
staat, en in dit geval was mijnheer Greux,
was het tooneel dat hij zag, maar van
al te veel bbteekenis dat opgeblazen aan
gezicht, die flikkerende oognn, die blauwe
huid, die hijgende borst, die zwelling der
halsaderen, dat alles sprak duidelijk.
»Men late ons alleen,» zeide hij tolde
dienstboden. »Maar u, mejuffrouw, ver
zoek ik te blijven.»
Wordt vervolgd.)