Landbouw. Zaterdagmorgen kwart over tien be gaven Koningin Wilhelmina en Groother togin Maiie zich naar Doblio. Voor de stad Ludwigslust is de 7e November altijd een bijzondere dag. De Hertogin Charlotte van Mecklenburg, echt- genoote van den oommandeut der briga de Mecklenburgscbe dragonders, Prins Heinricb XVIII Van Reuss, viert dan haar geboortedag, en daar deze Prinses zeer bemind is om baar lief en opgewekt karakter is deze dag een feestdag, waar aan veel aanlacht wordt gewijd. De dag van beden ontleende eenter bij zondere betekenis aan de aanwezigheid der hooge gasten. Dank zij het prachtige herfstweer was de geheele bevolking, ook uit de omgeving uiigeloopen om de Koningin van Neder land, die hier aller harten veroverd heeft, te begroeten: Toen de Koningin uit den trein stapte werd er een geestdriftig >Hocd« geroepen De begroeting van den Groothertog was zeer hartelijk. De Koningin zag er zeer opgeruimd uit. H. M. droeg een parelgrijs kleed onder een mantel van donkere stol en een hoed van dezelfde parelgrijze kleui. SURTAXE? Door de firma W. van Oordt en Co en 13 andere firma's te Rotterdam, alle handelende in of belanghebbenden bij den handel in suiker hebben aan den Minis ter van Financiën een adres gezonden, waarin adressanten verklaren „dat zij niet zonder zorg en met be vreemding hebben kennis genomen van de pogingen die vanwege de beetwortel fabriekanten bij de Regeering werden aangewend, ten einde behalve de zeer belangrijke protectie die zij reeds genie ten, bovendien nog de heffing van een surtaxe op suiker te verkrijgen, welke bijzondere protectie men vraagt op grond van ie. de schadelijke uitkomsten van hun laatste exploitatiejaar. en 2. uit vrees dat de invoer van suiker tusschen nu en 1 Sept. 1903 buitenge wone afmetingen zal aannemen „dat zij, wat punt 1 betreft meeneu zich te mogen refereeren aan de uitne mende rede door Uwe Excellentie uitge sproken in de vergadering van de Eerste Kamer der Staten-Generaal op 1 en 2 Juli, daar ook zij van meening zijn. dat de suikercrisis alleen moet gezocht wor den in de verregaande overproductie van beetwortelen als gevolg van de door ver neusgaten badder, zich verwijd, zijn lippen waren bleek, zijn borst hijgde, en even wel giDg de oude onderwijzer, voorover gebogen, glimlachend en het hoofd heen en weer schuddend, steeds voort, zyn woorden met een beweging zijner handen begeleidende, welke by beurtelings, nu rechts dan links op en neer liet als een Jan Klaassen. Plotseling stond mijnheer Margueritte diiftig op. >Nu, Radou,» riep hij uit, »ik wil niet dat ge mij over hem of iemand spreekt, verstaat ge, ik wil niet.* »Maar mijnheer de directeur »Ik heb alles gedaan om u te sparen, en ge hebt van myoe toegevendheid mis bruik gemaakt, om my lasterlykheden over te brengen het zou laag van my zijn zulks langer te hooren. Verwijder u.« »Maar ik heb niets gezegd.» »Ga of zelf zal ik u uit de deur zetien.» Vader Planchot had een «ogenblik ge aarzeld, tot hij den rug krommende ein delijk besloot heen te gaan. Toen had mijnheer Margueritte, op zijn leunstoel neerzakkende zich weder neêr gezethem overviel een flauwte als of hij onmachtig werd. Na een oogenblik bad hij toch nog de kracht den arm uit te steken en te schellen. >Ga mijn dochter roepen,» sprak hij, >dat zij dadelijk kome.» schillende Staten gegeven premiën, en waar trouwens in iedere zaak. zoowel industrieele als handelszaak met afwis selende resultaten wordt gewerkt, toonen de balansen van de beetwortelsuikerfa brieken. die gepubliceerd zijn aan dat tot op het jaar 1900 de zaken met enor me winstsaldo's gedreven werden „dat, wat betreft de vrees als zou ge durende het tijdsveiloop tusschen nu en Sept. 1903 buitengewone suikeraanvoe ren op onze markt zijn te verwachten, die vrees op geen enkelen positieven grond steunt, daar de marktwaarde daarop allereerst van veel invloed zal zijn, ter wijl bovendien door de premie die tot Sept. 1903 den fabrikant nog toekomen de toestand vrijwel gelijk is aan vroegere jaren, en de onzekerheid omtrent den toestand na 1 Sept. 1903 vanzelf de in voeren zal limiteeren „dat met het oog op de door den han del reeds afgesloten contracten voor een lang tijdsverloop een tijdelijke surtaxe, alware die ook van het standpunt der fabrikanten met billijkheid te verdedigen (wat ondergeteekenden meenen in geenen deele het geval te zijn) niettemin toe standen in het leven zou roepen, waar van eerst recht de gevolgen niet zouden zijn te overzien „dat zij als hun bescheiden meening uitspreken dat het bij aanneming van de Bi usselsche conventie, slechts kan zijn in het belang van handel en indus trie beide, indien zoo min mogelijk beletselen in den weg worden gelegd „dat zij mitsdien met den meesten aandrang aan Uwe Excellentie vragen zeer zeker geen surtaxe voor te stellen „dat zij voor het oogenblik zich bepa len, gelijk uit het bovenstaande blijkt tot het tijdvak tusschen nu en 1 Sept 1903 maar dat zij vast overtuigd zijn, dat ook na het in werking treden der conventie geen surtaxe dient geheven te worden als in stryd met onze koloniale en handelsbelangen en het uit niets over tuigend is bewezen, dat voor de indus trie zulk een surtaxe een vereischte zou zijn. Door het hoofdbestuur der „Maat schappij tot bevordering van Landbouw en Veeteelt in Zeeland" is, naar wij ver nemen in beginsel aangenomen de ver gaderingen van dat hoofdbestuur voort aan te houden in 't openbaar en daarbij de pers en verdere belangstellenden toe te laten Dit besluit moet intnsschen nog door de afdeelingen worden goedgekeurd eer het kan worden uitgevoerd. VII. Toen Helena de schrijfkamer binnen snelde, lag mijnheel M irgueritte achter over in zijn armstoel »Wat deert U, papa?» Hij stamelde eenige onsamenhangende woorden »Een onpasselijkheid een flauwte 't is niets.» Maar dat geloofde zij niet, en zich haastig tot de dienstmaagd wendend, die mei haar binnengekomen was, zeide zy »Loop dadelijk naar dokter Graux als by niet thuis is ga dan naar mijnheer Evette, kortom, breng een geneesheer »'t Is niets,» poogde mijnheer Margue ritte te zeggen. Het was duidelijk dat by sprak om haar gerust te stellen, maar wat hij gevoelde was zeer ernstig. Zoowel zijn lippen als wangen waren loodkleurig, de halsaderen waren gezwollen en hadden een driftige, golvende beweging, bij scheen niet te kunnen ademhalen en deed herhaalde pogingen om eon weinig lucht te scheppen. Als hij kon spreken, herbaalde hij »'t Is niets Men moest hem helpen, verlichten wat te doen Zy vroeg eon glas watermaar toen zij het hein aan de iippen biHclit, scheen hij te stikken en verwijderde hel met heide handeu, waai by by krachtig ademde. De heer G. A Vorsterman van Oyen is met algemeene stemmen herbenoemd als algemeen secretaris der maatschappij. M. Cu AXEL, den 11 November 1902. Naar we vernemen hoopt op een Vrij dagavond in December de heer Mr. P. Diolemau uit Middelburg op te treden voor do Aulirevolutionnaire Kiesvereeni- ging alhier, om een rede te houden over „Socialisme on Godsdienst." Deze vergadering, waarvan datum en uur nader aangekondigd zullen worden, zal ook voor niet-leden van genoemde Kiesvereenigiug toegankelijk zijn. Aan den cursus in paardenkennis, weike alhier jl. Zaterdag is aangevangen, wordt door 16 leerlingen deelgenomen. Naar wij vernemen zullen er nu toch in deze gemeente oefeningen in den wapenhandel gehouden worden. Zy zullen waarschijnlijk den 18e° dezer eeu aan vang nemenhet aantal deelnemers be draagt ongeveer 30. Een werkman alhier, die Zondag ochtend een bezoek aan zijne moeder te Zuiddorpe had gebracht, vond by zijn thuiskomst zijn vrouw uitgestrekt op dèu grond liggen, geheel bewusteloos Genees kundige en, daar men het ergste vreesde, ook geestelijke hulp werd ingeroepen. Nadat de vrouw weer bij kennis was gebracht, bleek, dat zij het spraakver mogen had verloren. Kort daarop viel zy in een diepen slaap. De toestand is nog steeds dezelfde. Zondagmiddag heeft zekere L. v. C. door het springen van een geweer zich ernstig de hand bezeerd. Het lichaams deel werd door een geneesheer verbonden en zal. hoewel het deerlijk geschonden was, toch kunnen behouden blijven. Gisteren had alhier in het »Gulden Vlies» ten overstaan van de Notarissen P. Drogmans, alhier en Em. Percij te Lokeren, de herveiling plaats van onroe rende goederen, behoorende aan de fami lie Percij. Van koopen 1 4 zijnde bouwgrond en bouwland onder de gemeente Clinge werd kooper dhr. A de Beijn van Clin ge voor 2170 per den hoop. Van koo pen 15-21, zijnde Bouwland onder de gemeente Zuiddorpe werd kooper dhr. B. C. IJsebaert, alhier; wat koopen 15-17 betreft voor 640, en koopen 18 21 voor 715 per 44 Are 56 centiaren. Zy haalde een fleschje spiritus en hield bet hem on lei den neus, zonder dat hem zulks eenig goed deedhet moeilijk ade men vermeerdei de integendeel. Zij was buiten zichzelve van wanhoop over haar machteloosheid, haar ontwe- tendbeid De dienstboden waren toegesneld en ieder gaf raad, de ongerijmdste genees middelen voorstellende want hoewel nie mand wist wat den kranke deerde, wist iedereen daarentegen wat aan hem gedaan moest wordenallen spraken te gelijk. Inmiddels stikte mynheer Margueritte en zijn reeds zoo bleeke lippen werden nog bleeker, teiwijl zijn pogingen om te ademen verdubbelden plotseling zonk zijn hoofd op zyne hoist en by ademde niet meer. Zulks ziende hieven de dienstboden smartkreten aan. »Onze arme heer, hij is dood Helena slaakte geen enkelen kreet, maar aan de voeten van haar vader neder- kuielend, drukte zij baar hoofd tegen hem en luisteide aan zijn hart. Eerst hoorde zij niets, maar na de dienstboden te nebben doen zwijgen, luis terde zij opnieuw met ingehouden adem toen hoorde zij eenige zwakke kloppingen. Hy was dus niet dood 't was een onmacht. Zy vroeg koud water en haar vingei doopend in het glas dat men haar bracht, besprenkelde zy het gezicht haars vaders Zaterdag was de jachtopziener De C. van Zuiddorpe met een paar heeren onder deze gemeente aan het jagen. Terwijl hij een stuk geschoten wild wilde oprapen sprong juist een jachthond toe, met hetzelfde doel Het dier wierp den jachtopziener daarbij om. waarbij deze laatste zich zoodanig aan een been bezeerde, dat het lichaamsdeel na korten tijd sterk opzwol eu geneeskundige hulp moest worden ingeroepen. Als een bewijs, dat men tegen woordig uiterst voorzichtig moet zijn met het krabben van wondjes, al zijn ze dan ook maar veroorzaakt door muggesteek kan dienen, dat te Zaamsiag een schoen maker, die een muggebeef aan zijn hand had, en om het jeuken te doen ophouden, aan zijn vinger krabde, plotseling hevige pijn gevoelde. De vinger begon zoo op te zetten, dat hij dadelijk geneeskundige hulp moest inroepen, waarbij bleek, dat hier van bloedvergiftiging sprake was. en dus die hulp niet te vlug was ingeroepen. Hy is nu gelukkig zoo goed als genezen. Voor de betrekking van onderwij" zeres te St. Maartensdijk komen op de voordracht mej M. E. Scheffelaar Klots te Sluiskil en te Krabbendijke mej Note- boom te Ossenisse. Een met suikerbieten geladen houten tjalkschip, gevoerd door schipper De Bruin van Ter Neuzen afkomstig, verliet Zater dagmiddag de haven van Burghsluis Ter hoogte van de Heerenkeet (district Flau were), aan de zuidkust van Schouwen is dit vaartuig, tengevolge van hooge zee, zeilende vervuld en gezonken De schip per, diens vrouw en vijf kinderen konden zich nog tijdig in de roeiboot redden en kwamen behouden aan wal. Schip en lading zijn verzekerd. Armoedig en gekleed met de weinige kleedingstukken, die de moeder nog in de haast voor de arme kinderen had kunnen bijeen zamelen, kwamen gisteren vrouw en kinderen te Ter Neuzen aan waar ze veler medelijden opwekten. Gisteren had te Sas van Gent in het hotel „Rotterdam'' van dhr N. Acke, te Assenede de verkooping plaats van eenige onroerende goederen Van koop 1 4a, zijnde Bouwland Moeras, Water en Weiland in den Van Remoorterpol- der, werd kooper dhr. P. Wouters te Sas van Gent voor ƒ22 600. Van koop 4b zijnde Bouwland en kreek in den Piersenspolder werd kooper dhr. P. Cort vriendt, te Terneuzen, voor j 7000. Van koop 5, zijnde Bouwland en Wei land in den Seijdtlitzpoideiwerd kooper dhr J Caluwé. te Westdorpe en van kooopen 6 9, zijnde Bouwland in den Smidschorpolder werd koopsr dhr. A. de Beleir, te Axel, voor /"15 375. met eenige krachtig geworpen droppels. lederen droppel beantwoordde hy rant een trekkiDg van het gelaat en schudding van geheel het lichaamvervolgens hief hij langzaam het hoofd op eu staarde oin zich heen. Een langere ademhaling dan vroeger scheen hem lucht te geven zijn benauwd heid vermiuderde. Hoe is 't met u vroeg zy. »'t Is niets,» stamelde hij, »veiontrust n niet, mijn kind't zal beter gaan ik ben beter.» Even werd de deur geopend voor dokter Graux, die buiten adem toesnelde. Den kranke naderende, verloor de ge neesheer hem niet uit het oog, en wat hij zag, waren voor hem voldoende ken- teekenen om te begrijpen wat er gebeurd was Voor een aits, die zijn zaak ver staat, en in dit geval was mijnheer Greux, was het tooneel dat hij zag, maar van al te veel bbteekenis dat opgeblazen aan gezicht, die flikkerende oognn, die blauwe huid, die hijgende borst, die zwelling der halsaderen, dat alles sprak duidelijk. »Men late ons alleen,» zeide hij tolde dienstboden. »Maar u, mejuffrouw, ver zoek ik te blijven.» Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1902 | | pagina 2