1
'i
VÏELEIDIK.
No. 58.
Zaterdag 25 October 1902.
18e Jaar^.
Jaarlijksche Veemarkt
Maandag
t
Nieuws- en Advertentieblad
Zeeuwse h-V I
voor
a a n o e re iu
F. DIELEMAA,
AXEL.
Ituitcnlaiid.
FEUILLETON.
WELSCHE
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdag-avond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Burgemeester en Wethouders
van AXEL, maken by dezen
bekend, dat de
in deze gemeente dit jaar zal gehouden
worden op
Burgemeester en Wethouders voornoemd
D. J, OGGEL, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
Als moest De Wet vluchten uit Berlijn
zoo onopgemerkt wilde hjj vertrekken. Do
trein kwam 's nachts twee uur te Hannover
aan. De Wet meende, dat hjj na veilig
was voor da ovaties. Maar jawel, het was
stampvol bij het station en de trein werd
als bestormd men klo.-n tot op de waggons
en half gekleed moest De Wet voor den
dag komen en half slaapdronken een toe
spraak houden, die met onstuimig gejuich
werd begroet. Ook te Essen was een tal
rjjke menigte aan het station.
Zulke inderdaad spontane huldigingen
maken eigenljjk een droevigeD indruk. Im
mers, zij getuigen van de groote sympa
thie van het volk voor de Boeren, voor de
menschen, die zoo heldhaftig hun vrijheid
hebben verdedigd. Welk een contrast met
het officieels Europa, dat geen vinger heeft
uitgestoken om de Boeren Ie helpen tegen
de verwoesting van hun land en het ver
moorden van hunne kinderen in de con
Tante Toutcha was niet wat men ern
goede vrouw noemt, zij was noch gemak
kelijk, noch inschikkelijk, noch beminne
lijk, niet in den grond ondeugend maar
vurig op winst, onvermoeibaar bij den ar
beid, geen mobile ontziende, wilde zij dat
alles in hare omgeving meDschen, dieren
en dingen .tot haar doel, winst te bejagen,
medewerkte. Dat alles behoort ons en nog
dat alles.» Moedei van acht jongens was
zjj de eenige man van het huisgezin, en
met vaste, en somwijlen zelfs met ruwe
hand regeerde zfl zoowel haar man als
baar jongens, die allen evenzeer voor haar
beefden,
In bet denkbeeld dat haar neef, «mijn
heer de direkteur,* haar kon verhinderen
op ien verkoop barer kalkoenen te win
nen, omdat hij haar van de medehulp ha-
'er schoonzuster beroofde, was zij boos
geworden, en indien de waardigheid van
mijnheer den direkteur haar niet een ze
kere eerbiedige vrees ingeboezemd bad,
fóu zij zich hebben overgegeven aan een
bier aanvallen van toorn, wanneer, zoo
nis zij zelve zeide, »illes danste» maar
'oen, hare kalkoenen verkoent zijnde het
bleek dat haar winst grooter was dan zij zich
centratiekampen. Integendeel, de groote
Mogendheden vonden zelfs geen termen
om haar neutraliteit te handhaven. Slechts
éeo gekroond hoofd, de Koningin van het
kleine Nederland, had den moed, die ge
waagd heette, om altbaDS het grijze hoofd
van Transvaal door een oorlogsschip te la
ten afhalen en in veiligheid brengen. Over.
al juichte het volk die daad van Koningin
Wilhelmina toe. strookend met haar aard
want reeds als kind sprak zjj naïefJe
'ai jamais peur.
Wjj konden het eerst niet gelooven en
toch bleek het waar de Keizer van Duitsch-
land heeft tegenover de Boerengeneraals
nog een dwaasheid begaan, waartoe men
zelfs hem niet in staat achtte. Hel geheim
werd weer door de socialistische »Vor-
warts* verklapt. Toen de mislukking van
de audiëntie vaststond beeft Z. M. een
legerorder laten uitvaardigen, waarbij aan
officieren en soldaten ten strengste verbo
den werd mee te doen aan de ontvangst
der generaals oi zich op de vergaderingen
te hunner eer te vertoonen. Een dergelijk
bevel moet ook aan de civiele ambtena
ren zijn verstrekt. Toch zijn er nog eenige
officieren geweest, die aan de meeting in
de Philharmonie deelnamen en de gene
raals de hand gedrukt hebben. Ter hun
ner verontschuldiging wordt in officieuss
bewoordingen gezegd, dat het verbod
te laat ter hunner kennis was gekomen.
Dit is zelfs de Duitsche kranten wal te
kras en de nationaal liberale »Neueste Nach-
richt.en« durtt er haar afkeuring over uit
spreken. Scherp laat de conservatieve Reichs-
bote« zich uit, waar men leest»Geen
Duitsch offbier behoeft het beneden zijn
waardigheid te achten in aanraking te ko-
had voorgesteld, keerde zy goed geluimd
en in de beste stemming om eer aan het
ontbijt van baar neef te doen, naar het
schoolgebouw terug. Het was waai lijk een
goed deukbeeld van hem geweest zich tot
direkteur van het gymnasium te Condé
te doen benoemen. Zulks zou zeer ge
makkelijk zijn op markt- en kermisdagen
niet alleen voor Cocotte en haar veulens
maar ook voor baarde tegenwoordige
herbergiers hebben hunne prijzen zoo zeer
verhoogd, dat men dwaas zou zijn bij hen te
gaan eten. En daarbij, terwfil men bij
neef aan tafel zat, kon men hem voor
een goeden prys brandhout, appelwijn,
boter, eieren, aardappelen verkoopeu, wel
ke artikelen hij voor zijn kostleerliugen
noodig zou hebben. Dat alles bad zijen
te drommel, 't is voorwaar geen misdaad
nietwaar, met zijn gezin, natuurlijk op
eerlijke wfize, maar toch zooveel en zoo
dikwijls men kan veel te verdienen
Toen zij de eetzaal binnentrad en op
de, met een zeker vertoon van lijnwaad
en vaatwerk prijkenle tafel een groote
forel als middenschol el met een galatine
aan het een en een kreeft aan het andere
eind zag, bekoorde zij neef.
»Zulk een overdaad is te veel voor mij,
zeide zij op een volkomen naïeven toon
s een vrouw, die bet denkbeeld niet
toelaat dat men een andere vrouw dan
zij feestelijk onthalen kan »of ge zouat
mij verhindeien u op mirkidigen te ko
men verzoeken mij vriendschappelijk aao
men met deze generaals, die groote dingen
gedaan hebben. Zooveel zorg om de ge
voeligheid der Engelschen niet te krenken,
bjj zooveel onverschilligheid voor wat het
Duitsche volk gevoelt, brengt zeer ernstige
ontevredenheid teweeg."
Men spreekt van een interpellatie in den
Rijksdag over deze uitwerking van het
Engelsche bloed in dezen Keizer.
DE OPLICJITEItSBEVDE TE PARIJS.
Heel Frankryk is vol verrassing over
de daden van Rozenberg c. s. Dit heer
schap is wel de voornaamste van deze
merkwaardige bende. Hij hield er te
Parijs niet éen woning op na, maar acht
of tien. Eigenlijk gezegd waren het slech
te plaatsen waar hij te spreken was, en
in iedere ontving hij clienten van een
ander soort. Op de eone plaats hoorde
hij in geestelijke kleedij de biecht aan
van sommige boetelingen. Op een tweede
plaats verscheen bij in burgerlijke kleeding
om financieele kwesties te bespreken.
Vaak verscheen hij in gezelschap van een
jonge dame, die bij voorstelde als zijn pupil.
Het vorige jaar, toen zijn schuldeischers
te Parijs liet hem te lastig maakten,
heeft hij zich teruggetrokken op een dorp.
Hij woonde daar op een landgoed dat by
nooit betaald heeft, liet zijn familie en
vrienden overkomen, een twintigtal per
sonen met elkaar, leidde er een vroolijk
leventje en bracht het dorp op stelten
door ruzie met dan pastoor, en door bijv.
in 't geheim jongelui te trouwen die.
geen toestemming konden krygen. Toen
de politie mat een bevel tot aanbouding
kwam, was hy net den vorigen dag ver
dwenen.
't ontbijt te noodigeD 't is te veel. Mijnheer
Margueritte antwoordde niet wat kon hij
ook eigonlijk zeggen Dat het ontbijt voof
zijn moeder was Zeker was dat waar,
muur in een zeker opzicht wa3 hel ook
voor zijne tante Toutcha. Wat hij in den
laatsten tijd van het lijden zijner moeder
gozien en begrepen had, kon niet verhin
dei en dat zulks het geval was
Toen hij na een afwezigheid van der
tig jaren in zijne geboortestad terugge
keerd was had niet alleen de liefde voor
zijn landstreek, maar ook gehechtheid aan
zijn familie hom teruggebracht.
Gedurende dertig jaren had hij het treu
rrg leven van een ondergeschikt beambte
geleid, beden hier, morgen elders, altoos
op de straatwegen als een wezenlyke
wandelende jood van hel onderwijs «al
ma paiensc - zonder vooruitzicht, zon
der eigenlijke betrekking, zonder vrienden
op wie hij rekenen kon, daar hij hen eik
oögenbfik zou moeten verlaten. Ouder
wordend was bem dat zwervend leven
ondragelijk geworden voornamelijk van
den dag af toen bij, zijn vrouw verloren
htbbend9, alleen met zyn dochter geble
ven was.
Indien hy bij de tien jaren lang op zijn
benoeming te Condé had gewacht, was
het niet alleen de betrekking van diiek-
teur, waarnaar bij zoo geduldig gestreefd
had. want hij had er elders een andere
even goede; misschien meer voordeelige
kunnen krijgen maar die van direk-
Een van de bondgenooten, Guérin, is
reeds onlangs wegens oplichting veroor
deeld. Ook mgr Monrad' die de rol van
bisschop van Cyprus speelde, is men
blijkbaar nog niet op het spoor.
Over pastoor Guillaumin, verdacht van
medeplichtigheid met den bankier Malie-
val, wordt gemeld, dat hy altijd zich zeer
vroom voordeed. Hij was onderwijzer aan
het seminarie te Nogeni-le-Rotrou en
zijne leeilingen gaven hem omzijn over
dreven vrome manieren den bijnaam van
Chipié
Hij was echter weinig geacht. Hij was
geen ijverig onderwijzer, en was bijzon
der verkwistend, bijvoorbeeld door het
aankoopen van kostbare voorwerpen om
zijn woning mee te versieren. Sedert ge-
ruimen tijd kocht hij ook vaste goederen
die hij dan weer verhypothekeerde, maar
zijn schuldeische:» waren zeer dringend
geworden.
Afgescheiden vau de andere oplichters
in geestelijk gewaad is Maandag te Pa
rijs ook nog een zekere priester Bertrand
een oud zendeling gearresteerd eveneens
wegens oplichting. Hij had eenige maan
den geleden te Parijs een wijnhandol ge
opend, »Aux vins de Jurangon», die ver
schillende depots had. De wijnen, die hy
in voorraad had, waren op termijn ge
kocht en niet betaald. Dat was echter
nog het minste.
Voor zyn depóts had hij depöthouders
noodig. Hij stel Ie deze aan op een zeker
salaris, maar ze moesten 1000 a 2000 frc.
borgtocht storten. Hij stak die som ech
ter eenvoudig in zyn zak. Eindelijk werd
hij op aanklacht van een der door hem
bedrogen personen geanesteerd.
tear te Condé met alles wat zij hem
schenken zoudau terugkeer naar zijn
bakermat, hel gezelschap zijner oude ka
meraden, het familieleven, daarby rust
en zekerheid
Hoeveel plannen had hij al niet be
raamd, hoeveel variatiëo bad hij niet op
dat thema gemaakt met allerlei klassieke
citaten 1
Zou hij nu een zijner vei wachtingen
laten varen, omdat hij in zijne tante niet
de vrouw vond, welke bij gewild had
Evenwel had tante Toutcha goede hoe
danigheden, en aan die hoedanigheden
moest men denken, men moest ze in aan
merking nemen. Wat zou er van het fa
milieleven worden, zoo men volmaakt
heid bij zijn bloedverwanten eischte?
Onder den invloed van deze gedachten
wischte zich weldra de slechte indruk uit
dien de tante veroorzaakt bad.
Tante Toutcha was een vroolijke disch-
genoot, die smakelijk at, wanneer bet
baar niets kostte, die baar drinkglas ni6t
vol liet en kluchtige verhalen ten beste
gaf.
Mijnheer Margueritte die haar aan zjjn
linkerzijde, zijn moeder aan zijn rechter
hand en zijne dochter tegenover zich had,
gevoelde zich de gelukkigste mensch ter
wereld. Zijn blikken zweefden van zijn
moeder naar zijne dochter en van zijne
dochter naar zijne moedei, en ais zy op
bet tatelgei eedschap, op de meubels der
eetzaal bleven rusten, had hij een ge-
