DE VEMJIBir
i\o. 50.
Zaterdag 18 October 1902.
I8e «faarg.
B ekendmaking.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli -Vlaanderen.
F. DIELEMAft,
AXEL.
Herhalingsonderwijs,
L 5000 K.G. prima Belgische Anthracit,
II. 8000 K.G. Mechanisch geklopt, ge
sorteerd en gezeefde Cokes No. 1
FEUlLLETOiY.
Jaarlijksohe Veemarkt
Maandag
den 27 October, aanstaande,
Uniteiiland.
AXISLSCIII!
COURANT.
Dit Blad verschjjnt eiken Dinsdag- en Vrijdajravond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Axel, maken bekend, dat zij die
wenschen deel te nemen aan het met
1 November a. s., aan te vangen
zich daartoe tot en met 25 dezer ter
Secretarie kunuen aanmelden.
Axel, den 14 October 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL. Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Axel, maken bekend, dat op Maandag
den 20 October aanstaande, des voor
middags te 9 uren, ten raadhuize, zal
worden aanbesteed de levering van
grootte 2°/^ M.M.
Axel, den 14 October 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL.
De Secretaris
J. A. VAN VESSEM.
I.
Het dienstpersoneel van het college of
gymnasium van Condé-le-Chatel was uit
geput van vermoeidheid men was bezig
met bet verhuizen enondeidak brengen
van den nieuw benoemden direkteur mijn
teer Margueritte, en vermits er nog maar
vier dagen waren vóór den eeisten Maan
dag in October, den noodlottigen dag die
aao moeders en kinderen zooveel tranen
doet storten, was er geen tijd te verlie
zen om alles gereed te hebben.
Alsof deze werkzaamheden, welke die
plotselinge aanstelling noodzakelijk maak
te, niet meer dan genoeg waren geweest,
tad mijnheer Margueritte de drukte nog
vermeerderd door eeu gala-dejeuner voor
dien Dinsdag te bestellen.
Toen zij dat bevel ontving had de
keukenmeid, waQhopig de armen ten he
mel opheffend, luide vertogen aangeheven.
»En hoe zal dat dejeuner opgebracht
worden, nu nog niets op zijn plaats is.
Ware het slechts in het »Refectorium
Mijnheer Margueritte had naar niets
geluisterdhij verwachtte zijne moeder
met een zjjoer tantes, bij wie deze sinds
'ele jareD te Bezu-Bas woonde, een groot
Burgemeester en Wethouders
van AXEL, maken bij dezen
bekeDd, dat de
in deze gemeente dit jaar zal gehouden
worden op
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
F R A k it I J k
Was meu in België al luiddruchtjg bjj
de ontvangst der Boerengeneraals, in Parijs
is men nog uitbundiger, wat we wel kunnen
begrjjpen, als we op het karakter der
Fransclien letten.
Volgens Fransche bladen was het stamp
vol in den omtrek van het station en overal
waar de Boeren maar kwamen, zag het
zwart van de menschen.
Bij aankomst van den trein heerschte
eene plechtige stilte, maar nauwelgks stap
ten de generaals uit of onstuimig klonk
het: Leve de Boeren! Met moeite konden
de generaals doordringen naar het oot-
vaugstsalou, waarheen ze geleid werden
door Pauliat, president van het ontvangst
comité. Deze hield daar een koite toe
spraak. Lastig was dat vertalen telkens
van 't EGgelsch in 't Fransch en omgekeerd.
Pauliat zeide, dat Frankrijk altijd gestaan
had aan den kant van de onafhankelijkheid
en rijk dorp drie uien van CoDdé gele
gen, en hij was er op gesteld beide vrou
wen ten beste te ontvangen en feeste
lijk ie ODthalen.
Het was dus een algemeene drukteen
beweging in de oude gehouwen der school.
Een oud Kordeliers-klooster dat zoo
goed en zoo kwaad mogelijk, of lie ver heel
slecht in een school is veranderd, zooals
bet leenheerlijk kasteel der graven van
Perche dat zijn naam aaD da stad
heeft gegeven in onderprefectuur, pa
leis van justitie, gemeentehuis, bibliotheek
en museum is onveranderd geworden.
Van den kelder Lot den zolder, van de
keuken lot de spreekkamer, van de slaap
kamer tot in de schoollokalen, op de dreu
nende trappen, in de lange donkere gan
gen ontmoetta men dienstboden, ververs
timmerlieden, behangers, die bedrijvig
neen er. weer liepen, want alles moest
tegelijkertijd geschieden: de aanstelling
van den nieuwen direkteur en het schoon
maken der vertrekken voor de leeriiagen.
En in het midden dazer bedrijvigheid
bewoog zich mijnbeer Margaeiitte, van
's morgens tot's avonds, in de handeei
bes sleutels welk: hij schommelde mat
een gerinkel dat reeds in ue verte zijn
aankomst aankondigde.
Meestal doorliep hg zoo alleen het ge
bouw, op ieder en op alles het oog des
meesters houdend en aanmerkingen ma
kende, somwijlen ook begeleid door een
schooue negen tienjarige maagd me-
der volkeren. (Ook in den tjjd van Napo
leon I, vragen wjj misschien
Bol ha antwoordde io het Engelsch en
zei, dal ze veel geleden hadden alvorens
den vrede te sluiten, die een even groole
schok voor de Franschen was als voor de
Boeren.
Bij den intocht zijn, jammer genoeg,
een paar ongelukken gebeurd. Het ver
wondert ons, dat er nog niet meer onge
lukken zjjn gebeurd door die uitgelaten
geestdrift.
Een nieuwsgierige, die juichte, kreeg
het uithangbord op zijn hoofd en dienten
gevolge schedelbreuk.
Dinsdag hebben de Generaals het stad
huis bezocht, waar behalve de ondervoor
zitter van den gemeenteraad die hen ontving,
een groot aantalraadsleden aanwezig waren.
De la Rej voelde zich een weinig on
gesteld en henffc dus de aangekondigde
receptie ten stadhuize niet medegemaakt.
Zwichtende voor den aandrang der me
nigte, verschenen de generaals op het bal
kon, waar ze warm werden toegejuicht.
Hoewel De la Rey nog niet was opge
knapt, ging hjj toch mede naar het Nou
veau Thé&tre, waar de generaals zouden
spreken. De toegang moest hier betaald
worden, maar de zaal was mooi bezet.
De voorzitter dezer bjjeenkomst, Senator
Pauliat hield een rede waarin hg den hel
denmoed en de taaiheid der Boeren ver-
heerljjkte. Hun tegeustand opende de
oogen voor de werkelijke macht van Enge
land. Wjj moeten hen bewonderen omdat
het helden zjjn die der menschheid ten
voorbeeld strekken.
Botha k wam toen naar voren, met bravo's
begroet. Hg sprak nu iu het Hollaudsch
juffrouw Helena Margueritte,
Wanneer men beiden te zamen zag,
behoefde men ze niet te kennea om de
baDden van bloedverwantschap, die hen
vereenigden, te raden, zoozeer geleken
zij elkander.
De vader, boog van gestalte, nog lenig
in weerwil van zijn vijttig jaren, vlug, ge
zond van uitzicht, goed gebouwd, fraai
van lyf en leden, kortom een heerlijk
staaltje eens nortnandiërs van echt ras,
met eenigszins nolle wangen, rechten neus,
vleezige lippen, blauwe oogen, blond baar
blozenden tint en lorsche, goed geëven-
ïedigde gestalte. Ineen enkei punt ver
loochende zich deze typemen vond aan
hem veel stijfheid en afgemetenheid. Maar
deze afwijking was blijkbaar aan bet be
roep te wijtea de onderwijzer had den
mensoh gewijzigd, de opvoeding, bet con
ventioneel, de wil, de gewoonte hadden de
natuur misvormd De docoter was slank
als de valer, bad blond haar met eea
gouden weerschijneen huid fijn door
schijnend bewonderenswaardig rooskleurig,
blauwd oogen lichter van tint dan die
baars vad irseen open, fluweel zachteu,
doordringend schitterenden, maar schach
teren blikeen volkoman ovaal gelaat
met hoog voorhoofd, rechten neus, boog
vormige lippen. Zy was dun van taille
en hield hat aoofd opgeheven, wat haar
nog groeter maakte, zouder evenwel iets
ernstigs te gevaa aan da gewone uitdruk
king van gelaat en glimlach, die zacht en
Nog vóórdat zijn rede vertaald was be
groette een warm gejuich zjjn woorden.
Vooial De Wet werd onstuimig toege
juicht. Het duurde wel vjjf minuten vóór
hjj aan het woord kon komen. De linker
hand op den rug, de rechter bewegend met
breed gebaar, onderschrappend zjjn woorden,
zoo stond bij daar men verstond hem niet,
maar men begreep hem. Ik zou hier nooit
gekomen zjjn voor mijzelf, zeide hjj, maar
ik doe het voor mjjn volk. Ik spreek mijn
harteljjken dank uit aan de nomité's voor
de sympathie en de hulp aan ons betoond.
Misschien denkt iemand, dat ik vroeger op
hulp had gerekend, maar ik heb altijd ge
zegd, dat wjj niet moesten rekenen op in
terventie. Ik heb maar weinig verstand,
maar zie toch in, dat ieder volk op zich
zelf rekenen moet, want als die vuur op
die buskruit kom, ben ik niet graag daarbij.
Daarom zorg ik er voor, er buiten te blij
ven. Ik ben geen Napoleon, (gij zjjt een
held! werd er geroepen), maar slechts een
echte Afrikaansche Boer, en ik ben onbe
vreesd om voor de vrijheid op te komen.
Daarom kom ik hulp vragen om onze on-
afhankelijkheid te redden. Ik ga niel met
mgn gevoel te rade, maar laat alleen mijn
verstand spreken. Voor de vrouwen en
kindereu komen wg op. Zonder dezen zou
ous volk ophouden een volk te zjjn. Zonder
vrouwen is het leven ongezellig. Nu wjj
eenmaal de wapens hebben neergelegd en
den vi ede geteekend, zullen wjj ons daar
strikt aan houden. Volgens de Engelscben
zjjn wjj hier met politieke bedoelingen ge
komen. Dit is niet waar, alleen wenschen
wij niet geldelijk alhankeljjk van Engeland
te zjjn, Het is een groote eer voor ons
door Koningen eu Keizers ontvangen te
oprecht waren. Nu Helena naai haar vader
ging was het niet om hem over schoolzaken
te spreken, waarmede hij zich volstrekt niet
bemoeide, tnaar om bem over bun per
soonlijke inricbting voornamelyk over die
harer grootmoeder te raadplegen.
Hy kende zeer weinig deze grootmoe
der, want daar zij tot nu bet noorden en
oosten van Frankryk bewoond had, was
zij slecbts zeiden te Goadé le-Chalet en
te Bazu-Bas geweest, welke plaatsen de
goede vrouw nooit verlaten had maar zij
keude de bedoeling baars vaders, en zulks
was voldoende te doen zorgen dat die
nauvt keurig verwezenlijkt werd.
»De brave vrouw moet in het laatste
deel baars levens rust en den welstand
vindon, welke baar ongelukkig in bet eer
ste gedeelte er van geheel ontbrouen heb
ben," had mijnheer Mirgueritte gezegd,
»an ik reken op u om haar die te ver
zekeren."
Ofschoon haar grootmoeder een drie-en-
zeventige oude boerin was, die haar leven
lang op het veld gewernt en volstrekt
ge6Q denkbeeld van burgerlijken welstand
bad, wilde Helena evenwel dat de kamer
welke zij voor haar iuricatte oven zoo
gemakkelijk en elegant zou zijn als die
zij voor zicbzelve liet gereed maken. Een
voorwaar zeer bescheiden kamer wat ge
mak en elegantie betreft met voorwerpen
van aardewerk voor bet toilet, kersen
boombouten meubels, katoenen stoffen,
maar tocb nog kostbaar voor eeu
