Binnenland.
sluiting voor, waarop de zusters de school
verlieten. Onder gehuil der menigte werd
de deur verzegeld.
De groote feesten te Kortrijk ter
herdenkiDg van den 600sten-jaardag van
den Gouden Sporenslag hadden Zondag uit
alle deelen van Vlaanderen een zeer groot
aantal feestgangers getrokken. Kortiijk
was vol, en toeD de hoofdgebeurtenis van
den dag plaats hadde optocht der ver-
eenigingen, namen er daaraan 452 met
hun banieren deel, - een lange, lange
stoet met tal van muziekkorpsen. Van
de muziekstukken domineerde »De Vlaam-
scbe Leeuw" natuurlijk.
Op het plein van de Leeuw van Vlaan
deren weri het geschilderde model ont-
hu'd van het gedenkteeken, dat daar zal
komen te staan.
Hoewel er zooveel politiek-tegenstrijdige
elementen aanwezig waren, en hoewel een
groot deel vaD de plechtigheden een cle-
ricaal stempel droegen, liep alles zonder
stoornis af. M. Ct.
ZUID-AFRIK A.
WENSCHTEN DE BOEREN VREDE
De heer H. J. Poutsma schrijft in het
»Hbid."
De Afrikaner Boeren zijn zeer merk
waardige menschen. »Ons kom daarom
klaar" is een hunner uitdrukkingen, die
hen typeert. Hoe moeilijk hij 't ook dik
wijls had en heeft, hoe ontzettend zwaar
hij 't ook kreeg in den nu voorloopig
afgeloopen oorlog, over al dat zware spre
kende, was toch altijd de eindverzuchting
>0. jamaar laat ons maar staan, ons
kom daarom klaar."
Hoezeer de Engelsche overmacht ook
trachtte de Republikeinen totaal af te
sluiten van de buitenwereld, toch wisten
wy in 't veld tamelijk wel wat er zooal
omging in Europa en elders, vooral dat
gene wat betrekking had op den strijd.
Hadden de Engelschen een uitgebreid
Intilligence Departement, met een byna
ontelbare menigte van officieren, met
dukes, lords en met geld gekochte Afri
kaners onder hen, toch was de Intelligence
afdeeling der Boeren, hoe eenvoudig ook,
veel betereen feit hetwelk door de En
gelschen zelf werd bewonderd en erkend.
Wellicht was het hieraan te danken,
dat we spoedig vernamen dat de Hol
landsche RegeeriDg een vrijgeleide voor
de deputatie had gevraagd.
We verdiepten ons nu in gissingen,
en bij de woning van den rentmeester
Fanstelmann aangekomen was. Zyn gelaat
was zeer bleek en nog beefde zijn hand,
waarmede hij aan de schel der huisdeur
trok. Op zijne vraag naar deD heer Fau
stelmann, voerde de dienstmaagd hem
door een mime, zindelijke keuken ineen
achterkamer, waar de rentmeester, zoo-
even van zijne wandeling naar de Kropp
teiuggekeerd, reeds weder achter zijn
schrijftafel over papieren en rekeningen
gebogen zat.
»Wat - reeds terug?* riep de rent
meester verwonderd.
»Hoe bleek en verschrikt ziet ge er uit
Wat heeft de prinses kunnen doen, om
u zoo ontsteld te maken In dien korten
tijd hebt ge haar toch niet kunnen spreken.*
»De prinses heeft mij niets gedaan ik
heb haar inderdaad ook niet gezien, maar
wat ik gezien heb, is
De heer Vod Uffeln zag om zich been,
of de deur achter hem goed gesloten was
vervolgens zich zwaar in deo naasten stoel
nederlatend, zeide hy fluisterend en be
drukt
»Wat ik gezien heb is een man, die
duidelijk en luid zich Ulricb Gerhard Von
Uffeln noemde I*
Mijnbeer Faustelcnann kwam van achter
zijn schrijftalel en, Uffeln strak aanziende,
zeide ontsteld
»Hebt ge een tweeden Ulrich Gerhard
Von Uffeln gezien. Och nonsens
waarom dit gedaan was. Van een wei
gering door de Eng. Regeering, daarvan
was ieder overtuigd Toen we later nader
bekend werden met de redenen en hoor
den dat Holland de zaak der Republikei
nen als verloren beschouwde, toen bracht
dit een geweldigen schok in de stand
vastige strijders. Men geloofde en ver
trouwde op een goeden afloop, als men
maar volhield, en Holland werd geacht
te staan met de strijders, arm in arm,
medegeloovende in een goeden afloop.
Sommigen zeidenMisschien is het
een politieke streek van Holland, om op
die manier de deputatie door te krijgen,
en dan zou het goed zijn, doch wanneer
dit niet het geval is, dan ware het maar
beter geweest, dat Holland zich had stil
gehouden, want noch onze gedelegeerden,
die reeds zóó lang in Europa vertoeven,
noch de Hollandsche Staatslieden kunnen
eenig besef hebben van den waren toe
stand hier. Eindelijk werd het ons dui-
delyk, dat Holland werkelijk wanhoopte
aan een goeden afloop en toen zeiden de
Boeren Maar Holland beeft geen recht
om te wanhopen, nog veel minder was
het eenig Hollandsch Staatsman gegeven
te beslissen of overgave van moederland
en vrijheid noodzakelijk was geworden.
Dat konden en mochten alleen beslissen
de leiders der Boeren, en dan nog alleen
de besten onder hen, als President Steyn,
De Wet, De ia Rey e. a. Het waren
deze mannen die altijd de wankelmoedi
gen hadden weten op te beuren.
De verhouding tusschen Kitchener en
De Wet was niet van de beste, de Engel
sche lord kon ellendig onbillijk tegen den
braven Boeren-geDeraal zijn, dit en de
overtuiging die bij De Wet en den Pre
sident vaststond, dat alleen door vol
houden Engeland eindelijk moet uitbloeden,
was wel oorzaak, dat het voor Kitchener
alles behalve gemakkelijk was om met
De Wet tot een onderhandeling of be
spreking te komen.
Toen nu Kitchener van zijn gouveme-
nement de opdracht kreeg om afschriften
van de correspondentie, gevoerd tusschen
baron Gerieke van Herwijnen en lord
Landsdowne, omtrent het zoogen Dutch
proposal, aan de Boerenleiders te zen don,
was hij voorzeker bevreesd dat. wanneer
hij de twee Republikeinsche gouverne
menten tegelijkertijd in 't bezit er van
stelde, zijn verzoek om een onderhoud
zeker door De Wet en President Steijn
geweigerd zou zyn geworden niet alleen,
maar dat de President met zijn ontzet
tende overredingskracht ook den plaats
vervanger van President Kruger en andere
Transvaalsche hoofden weder overtuigd
dat heeft u een ziekelyke verbeelding
voorgespiegeld.*
»Kon, mocht ik het gelooven,* hei nam
diep zuchtend, de heer Von Uffeln.
»Zeg mij oprecht rayiheer Von Uffeln,*
zei Faustelmann, terwijl hy nog altoos
zijn oogen met een uitdrukking van twyfol
en ontroering strak op den terneergeslagen
jongen man richtte, »hebt ge reeds vroeger
wij kennen elkander nog zeer kort
zulke zinsbegoochelingen gehad
De heer Von Uffeln schudde smartelijk
glimlacbond het hootd. »Wees niet be
vreesd dat ik u in uw handwerk zal
onderkruipen, Faustelmann. Zinsbegooche
lingen behooren tot uw domein, en ik
laat ze u, zooals, na onze dooi zo :king van
de Kropp, ook de opperhoutvester niet
met u concureeren zal. Wat ik gezien heb,
was de levende, lichamelijke werkelijkheid
en geen droombeeld, en wat ik hoorde
was de luid en nauwkeurig gesproken
naam Ulricb Gerhard Von Uffeln
De rentmeester zette zich tegenover den
heer Von Uffeln.
•Verhaal nauwkeurig en uitvoerig een
en ander,* zeide hy.
De heer Von Uffeln vertelde uitvoerig.
De rentmeester luisterde nieuwsgierig met
een steeds langer woideud gezicht; ten
laatste na menige tegenwerping zijnerzijds,
riep hy
»'t Is allernoodzakelijkst, dat wij de
zaak onderzoeken, en liet eerste en een
voudigste, om daartoe te komen is, onbe-
zou hebben om toch niet op dit verzoek
in te gaan. Kitchener zond nu de twee
dossiers naar het Transvaalsche gouver
nement en verzocht het eene dossier te
willen doorzenden naar den Vrijstaat.
Als excuus werd aangegeven, dat de En
gelschen voor 't oogenblik niet precies
wisten waar Do Wet e. a warenEn
terzelfder tijd werden De Wet en Presi
dent Steijn gejaagd en omsingeld met een
kolossale macht
De waai nemende President Schalk Bur
ger vroeg nu een vrijgeleide aan door de
Engelsche lijn. om de Vrijstaatsche Re
geering gemakkelijker te kunnen bereiken.
Dit werd hem natuurlijk onmiddellijk toe
gestaan en reisde Z H Ed per trein naar
Kroonstad, van waaruit hij de Vrijstaat
sche Regeering liet weten, dat hij daar
was en den President en De Wet gaarne
wilde zien
Het is moeillijk te zeggen, welken in
druk dit op de laatstgenoemden maakte,
doch zeker is, dat deze ernstige mannen,
die geen enkele reden hadden om te
onderhandeleu, ot om besprekingen te voe
ren, de directe aanleiding tot deze bijeen
komst veroordeelden.
Niettemin de twee groote Vrijstaters
gingen om Schalk Burger te ontmoeten
op Klerksdorp waar de rest van de Trans
vaalsche Regeering ook kwam, van daar
ging men naar Pretoria en na zeer ge
wichtige en ernstige vergaderingen, waar
volhouden het parool was. kregen
gezamenlijke leiders van lord Kitchener
naar 't hoofd dat het onverantwoordelijk
van hen was, daar het volk. de burgers,
als één man haakten naar den vrede
Kitchener's nieuwe voorstellen, eenvoudig
een kopie van die welke in Mei aan kom-
mandant-generaal Louis Botha waren voor
gelegd, zouden nu den burgers worden
bekend gemaakt en wilde Kitchener gaarne
de volksstemming daaromtrent kennen.
Dit namen de leiders onmiddellijk aan,
om Kitchener te toonen, dat de 20 000
nog in 't veld staande strijders als éen
man voor het behoud hunner vrijheid op
de bres stonden en zooals overal en altijd
de aanvoerders meer werden geleid dan
zelt leidden.
In verschillende districten vonden nu in
de twee Staten groote samenkomsten
plaats der strijders; schrijver dezes was
in den Vrijstaat en woonde de vergade
ringen bij, waar generaal De Wet het
volk de gewenschte inlichtingen af Op
fiere wijze stond daar de eenvoudige man
de zuivere waarheid te verkoudigen, deelde
mee de besprekingen en de voorstellen
van Kitchener, wees op het voor en tegen
z. i. van voortgaan met den strijd en liet
wimpeld de prinses te vragen, wie de
man, die heden in stede van u, by haar
gekomen is, zyn kan, wat hij van baar
wilde.*
Moet ik dat d ien
•Laai bet mij doen!* hernam Faustel
mann, »dat is boterik ben ook beter in
staat dadulyk naai Mar te gaan. Die
wandelweg schijnt u ontsteld te hebben.*
•Inderdaad,* antwoordde de h9er Von
Uffeln, verheugd dat hein deze wandeling
bespaard bleef.
En nu verstoutte zich Faustelmann
opheldering en verklaring in deze, de twee
mannen in zulk een ontsteltenis gebracht
hebbende zaak van prinses Elizabeth te
verzoeken althans zoo zij in staat was
deze te geven. Hij veranderde van klee
ding en ging op weg naar Idar, terwijl de
heer Von Uffeln stii zyn verblijf in het
beereDhuis weer opzocht. Hij ging daar
langzaam op en neder, bleef eindelijk voor
bet klein portret zijner moedei staan, en,
na hel lang aanschouwd te hebben, nam
hij het van den wand. drukte er een kus
op en barstte in een vloed van tranen los
De heer Faustelmann legde inmiddels
den weg naar het stadje in minder vlie
genden haast af. dan Uffeln 't gedaan had,
en besteedde al dien tijd met over alles
grondig na te denken. Toen hij te Idar
in het slot aangekomen was, werd hij
langs de trap naai de eeiste verdie ing
en door lange gangen gevoerd, wier wan
den met oude en zeer slecht geschilderde
dan stemmen en de noodige afgevaardig
den kiezen
Op geen enkele vergadering is ook maar
éen stem opgegaan om het hoofd in den
schoot te leggen Overal bleek dat toe
standen die misschien een jaar geleden
reden hadden kunnen zijn zich over te
geven, nu niet meer bestonden. De am
munitie- en voedselquaestie bestond niet
meer, met de paarden ging het nog goed,
het was merkwaardig te zien hoe goed
de burgers nog gekleed waren en alzoo
werd aan de in totaal 30 gekozen afge
vaardigden in den Vrijstaat opgedragen
naar de vergadering te Vereeniging te
gaan, hen vrij latende alle besprekingen
en onderhandelingen bij te wonen, doch
in geen geval vrede, dan met behoud van
de onafhankelijkheid.
Zoo was het in den Vrijstaat.
(Slot volgt.)
De heer T. C. Dommisse, gemeente
ontvanger te VlissiDgen, heeft tegen 1
October eervol ontslag als zoodanig ver
zocht. Sedert 1869 vervulde de heer
Dommisse deze betrekking en deed dit
steeds met den meesten lust en ijver. Hy
ziet zich genoodzaakt, thans na een ern
stige ziekte en ook wegens zijn 80-jari-
gen leeftijd, rust te gaan nemen. Ook
eerst onlangs nam de heer Dommisse
ontslag als secretaiis van de Kamer van
Koophandel, welke betrekking hij gedu
rende ruim een halve eeuw bekleedde.
(Vad.)
BEZOEK DER BOEREN-GENERAALS
AAN NEDERLAND.
Door de besturen van de Z. A. Ver
eeniging, het Nederlandsch Comité voor
Transvaal en het Christelijk Nationaal
Boeren-comité is in overleg met eenige
Amsterdamsche particulieren het initia
tief genomen tot het bereiden van een
waardige en passende ontvangst in de
hoofdstad aan de drie Boerengeneraals
Botha, De la Rey en De Wet bij hun
komst in Nederland.
Het spreekt vanzelf, dat in de omstan
digheden, waarin de generaals ons land
bezoeken, elk feestelijk vertoon blijft uit
gesloten. De ontvangst zal daarom een
eenvoudig en ernstig karakter dragen en
in bijzonderheden veel overeenkomen met
die, welke Kruger werd bereid, toen deze
tijdens den oorlog onze hoofdstad bezocht,
met dit verschil echter, dat de generaals
niet twee dagen, zooals Kruger, doch
daar slechts één dag zullen vertoeven.
De dag van ontvangst en de nadere
regeling zullen intijds worden bekend
gemaakt. Van de generaals is, in ant
woord op een hun toegezonden telegram
reeds het bericht ontvangen, dat zij deze
eerste, hun bij hun bezoek aan Nederland
toegedachte hulde gaarne aannemen.
De boerengeneraals zijn gisteravond
om 6 uur per Batavier III, hetzelfde schip
dat president Steijn naar Nederland bracht,
van Londen naar Rotterdam vertrokken,
om aldaar omstreeks half tien hedenoch
tend aan te komen, vermoedelijk aan de
Boompjes. Zij zouden direct naar den
Haag vertrekken om hun intrek te nemen
in het hotel »De oude Doelen."
AXEL, den 19 Augustus 1902.
Aan de alhier op 15 Augustus gehouden
gaaischieiing, namen deel 46 schutters.
De hoöfivogel werd geschoten door den
heer Aug. Baes van Koewacht.
De zij vogels door de tieeren M. Puijlaert
van Zuiddorpe on F. Dullaert van Moerbeke,
familieportretten van het vorstelijk huis
bedekt waivn vervolgens kwam bij door
een paar zalen, ten laatste in een groote,
met boekenkasten gevulde kamer. De jonge
prinses zat alleen in het ruime vertrek
aan een groote, met zware oude boeken
bedekte tatel, die op schragen rustte en
teekende uit een dezer oude werken een
groot wapenboek met fijne pen
streken een wapen op een vel papier, dat
zeker voor een bord uur-patroon dienen
moest.
Wordt vervolgd.)
