Binnenland. Landbouw. bevelen zoodanig dai den Britschen gene raal voor den aanval de terugtocht zou worden afgesneden. Hij kon echter den Britsc'nen troepen slechts een gevoeligen slag toebrengen. Na het gevecht stoitte hij uitgeput van zijn paard en bleet een maand laog zwaar ziek. Tegen dtn raad van zgn geneesheer keerde Meijer 24 December naar het oor logsterrein terug. In het gevecht bg Pont Diift ontkwam bij aan een ernstig gevaar een vtjmdelijke kogel raakte zijn veld- kyker, stuitte daarop af en viel in een der zakken van den generaal. Mevrouw Meijer draagt sedert den kogel als broche. Meijer was een innemend man, die in zgn omgeving steeds grooten invloed had- Hij behoorde evenmin ah Botha tot de Krugerpartij en hem werd wel eens En- gelscbgezindbeid aangewreven om die reden. /II D A F it I K I. Dr. VON RENNENKAMPFF OVER DEN OORLOG. De Russische dr. Von Rennenkampff, die deel uitgemaakt heeft van de Russisch- Hollandsche ambulance en met President Steijn uit Z,-Afrika is teruggekeerd heeft aan een medewerker van de »N, R. Ct." een en ander over den oorlog in Z.-Afrika Over het sluiten van den vrede vertelt dr. Von R onder meer het volgende Er waren er onder de voornamen van de Boeren die door wilden vechten en er waren er die vrede wilden sluiten. Steyn en De Wet waren voor doorvechten, de Transvalers voor vrede sluiten, met enkele uitzonderingen, Kemp bv. Voor beider standpunt waren stellig goede redenen Steyn en De Wet (en. naar wij van andere zijde vernomen hebben, waren van de dertig Vrijstaatsche afgevaardigden te Vereeniging slechts drie voor den vrede) hadden goede redenen, maar de Trans valers hadden ze ook. In elk geval staat vast, dat de Boeren volkomen vertrouwen hebben in hun voormannen en zich bg hun besluit neerleggen, in de overtuiging dat zij voor iand en volk het beste be slist hebben. Aan omkooperij wordt niet gedacht. In het Westen van Transvaal (waarover dr. Von R. het best oordeelen kan) heb ben de Engelsche officieren en soldaten herhaaldelijk getracht op Boerenvrouwen geweld te plegen Zoo is het (Jan. 1902) gebeurd, dat in Lichtenburg de vrouw Faustelmann zette zich. en de heer Von Ufteln maakte toilet. Vei volgens ver lieten beiden bet huis, de heer Von Üf- feln in een elegante groene frak met vergulde knoopen en een lange grijze broek, het hoofd bedekt met een vilten hoed, van wonderlijken vorm. De heer Faustelmann sloeg door houtgewas en over velden heen een, aan zijn geleider natuurlijk nog geheel onbekend voetpad in zij spraken weinig samen Faustel mann was overigens een stil gezel, en de heer Von Uffeln scheen wederom in gedachten verdiept. >Faustelmann,« zeide hij plotseling als uit die gedachten ontwakend, »zeg mij de waarheid Bemint de freule een ander bemint zg den jongen arts, die haar tot nu behandeld heeft? Ik wil het weten. Want als het zoo is, heb ik geen lust mij aan haar op te dringen en ze onge lukkig te maken.* «Oriep Faustelmann, „wie heeft u dat gezegd «Niemand een zeker instinkt heeft het mij doen onderstellen. Zg is bepaald ziekelijk, en men roept den arts niet, terwijl ik toch uit de gesprekken moet afleiden, dat hg vroeger dikwerf gekomen is. Toen ik, eenige dagen geleden, me vrouw den raad gaf den arts te doen roepen, antwoordde zij zichtbaar verdrie tig er was te Idar geen arts, in wien zij vertrouwen stelde; daar was slechts een zeer jong en nog onervaren man en toen riep heule Adelbeid met beven- van iemand die ons genoemd is, aange vallen werd door een Engelsch officier van gezondheid. En die vrouw was in bijzon dere omstandigheden. Op haar hulpgeroep kwamen de soldaten, die buiten het huis stonden, binnengeloopen, en zoo werd de toeleg verijdeld Er zijn herhaaldelijk dergelijke aanslagen beproefd, en het is meermalen gebeurd, als de Engelschen onverrichterzake moesten wegtrekken.dat spoedig daarop een Kaffercommando ver scheen en met ruw geweld uitvoerde wat de Engelschen zoo niet durfden. Tegen over Kaffervrouwen en meisjes waren dezen minder schroomvallig. Dat ging heel eenvoudig toe. Een paar soldaten pakten deu Kaffer beet en gooiden hem zijn huis uit, en de andere khaki's gingen binnen. Aan dergelijke behandeling door Kaf fers stonden ook de Boerenvrouwen bloot En dan hadden de commando's nog met de gewapende Kaffers te doen. Naar schatting hadden de Engelschen in Trans vaal alleen tusschen de vijftig en zeventig zend Kaffers gewapend In het W. van Transvaal was de toe stand zoode Boeren hadden de distric ten Krugersdorp en Potchefstroom geheel en Lichtenburg en Rustenburg gedeeltelijk opgegeven Wolmaransstad en Bloemhof waren moeilijk te nouden en zouden door het verlengen van de blokhuisliniën door de Engelschen licht geheel ingenomen kunnen worden. Bleven nog Marico en Rustenburg, districten van korenbouw en veeteelt. Maar die streken zgn van Decem ber tot begin Mei voor paarden en muil dieren onbewoonbaar. Ze gaan er dood. Tijdens de vredesonderhandelingen was de tijd gekomen om zich daarheen te begeven, en de commando's waren juist door de linie Lichtenburg Mafeking ge trokken, toen het bericht van den vrede kwam. Dit bericht trof de burgers als een bliksemstraal. Zij hadden geen vrede ge wild zonder de onafhankelijkheid, en nu dit. Maar het eind was berusting en ver trouwen in de beslissing der voormannen. Men heeft gevraagd, waarom de com mando's. als het daar in Transvaal zoo slecht ging niet de Kaapkolonie introk ken, maar het groote bezwaar daartegen was, dat er geen rijdieren waren. En zonder die kon men niet. Reeds was een deel van De la Rey's commando's op muildieren bereden. Dat deze vrede veel Boeren persooulijk een grief is. is waar. Er zgn er, in wie de haat tegen Engeland zoo sterk is, dat zij met spijt hun geweer afgeven. «Dokter, ik is met die Engelse nog niet klaar nie", zeide er een tegen dr. Von R. En hg (of een ander) vroeg: «Wanneer komt er oorlog tusschen Rusland en Engeland Dan kom ik over om tegen de Engelse te vechten Zoo was er een Boer, die zeide: «Dokter, ik krg swaar dat ik nie dood is nie Waarom dan «Kijk, die Engelse het mijn huis verbrau en mijn beeste gevat Dat kan mij nie baing skeel nie. Mar helle het mgn vrouw en mijn kinderen weggehaal, en helle is nou dood. Wat sal ik nou En zoo zgn er velen. En dan zijn de vrouwen uit de kampen verbitterd en zg hitsen de mannen nog op. Die allen heb ben geen vrede, dat de oorlog uit is Maar zij gaan slechts met persoonlgke over wegingen te rade, niet met de redenen, die de leiders tot hun beslissing gebracht hebben. Hoe de Engelschen tegenover het Roode Kruis handelden Dr v. R. had een hos pitaal even ten Z.-O. van Rietvlei in Lichtenburg Omtrent Kerstmis 1901 kwam een afdeeling Engelschen, sterk on geveer 220 man. De bevelvoerende officier zeide, dat hg alle levensmiddelen van het de lippen en blgkbaar diep bewogen, toornig: «Ik stel vertrouwen in mijnbeer Gunther Tot antwoord wieip haar moe der haar een woedenden blik toe en het gesprek staakte. Een en ander geelt ge noeg te kennen, geloof ik.* „Och wat, niets anders dan dat moe der en dochter omtrent den doctor van zienswijze verschillen.* Wordt vervolgd) hospitaal zou wegvoeren, enz. Vergeefs protesteerde dr. Von R. Maar er daagde hulp op, Op 4 KM. af- stands stonden een zeventig of tachtig Boereu onder Celliers Die kwamen aan zetten. Zoodra de patrouille Engelschen, die op een kopje geposteerd waren, ze aan zagen komen, renden zij naar de hoofdmacht, en weldra was de geheele Engelsche troep in vliegende vlucht, het hospitaal latende als 't was. De Boeren hen achterna Ten slotte kwamen tachtig Engelschen veilig Lichtenburg binnen. De overigen waren gesneuveld gewond of gevangen. Dr. Von R ging uit om langs deu geheelen weg de gewonde Engelschen te helpen Hij verbond ze allen Overal waar een Engelschman lag vond hij een kruik water, die de Boeren naast den gewonde neergezet hadden Generaal Cel liers hield drie ambulancewagens van de Engelschen aan tot straf voor hun op treden tegen het hospitaal (Een Boer was gesneuveld, geen gewond). Er kwam bericht van Lord Methuen. Hij vroeg om de drie ambulancewagens. Men antwoordde hem wat er gebeurd was. O die aanslag op het hospitaal was een «mistake", een vergissing. Hij gaf zijn woord van eer, dat de ambulancen der Boeren niet meer gedeerd zouden worden. Celliers gaf de aangehouden ambulancen terug. Een week later kwam een troep Engel schen onder kolonel Hickie (onzekere spel ling) bij dr Von R 's hospitaal en nam alle slachtschapen weg In 1902 kwamen de Engelschen weer en verbrandden het hospitaalde zusters en ander personeel werden gevankelijk weggevoerd Dat is het eerewoord van Lord Methuen Drie veldhospitalen van dr. Von R. hebben de Engelschen in den oorlog ver brand. En een ossewagen, door de Roode Kiuis-vlag gedekt, hebben zij weggenomen, met geneesmiddelen, instrumenten, ma trassen, kleeren en alles. O maar. ik heb het nog best gehad, zeide dr. Von R Mij hebben ze nog ont zien, misschien omdat ik een Rus ben. en omdat de Boeren in het W. van Trans vaal nog het meest vergelding konden nemen Maar vraag hoe ze dr. Thielemann, den Duitschen dokter, die in het O. van Transvaal, meest onder Ben Viljoen (n. f.) gewerkt heeft, en den Hollandschen dokter Poutsma behandeld hebben. En dr. Von R wilde ons vertellen wat er bij Harri- smith met het hospitaal van den heer Poutsma gebeurd is. Maar wij kenden het verhaal al. Een Vrijstater had het ons verteld, en de heer Poutsma bevestigde ons zelf dat verhaal in bijzonderheden. Hier is het. Hij had een hospitaal bij Harrismith, een groot gebouw met een vijftigtal bedden twee assistenten en verscheiden zusters. Eens komt de colonDe van Rimington voorbg Ze bestormen het hospitaal. De soldaten steken hun geweer door de ven sters en schieten op de patiënten, schieten op den dokter, schieten op de zusters. Een zuster valt met zeven kogelwonden. (Ze leeft nog) Een protest bg Lord Kit chener kreeg ten antwoorddat verhaal was zoo duidelijk onwaar, dat hij er geen onderzoek naar hoefde te doen. Men herinnert zich, dat de Engelschen den ambulancewagen, waarin de gewonde Lord Methuen naar Klerksdorp werd ver voerd, terug hebben gezonden Dat moes ten zg doen, dat hadden de Boeren ge- ëischt in ruil voor de ambulancen die de Engelschen afgenomen hadden. Generaal De la Rey had herhaaldelijk in Engelsche ambnlancewagens geweren» en munitie gevonden. In den zomer van 1900 hield hij een Australische ambu lance om die reden aan. De Australische dokter werd gevankelijk naar Rustenburg gezonden En hoe verdedigde deze zich Hij had 't moeten doen. Het was voor schrift, dat elke ambulance zorgen moest, verantwoordelijk was voor de geweren en munitie van de gewonden, die zij behan delde! Dr. Wordtmann, nu weer te Ber lijn. toen bij de Duitsche ambulance, hoorde er van en wou 't niet gelooven. Hij ging naar Rustenburg en bezocht den dokter in de gevangenis Daar werd het hem bevestigd. Maar we moeten om niet te lang te worden ons bekorten en stippen nog even een paar dingen aan. Weet men, dat de Engelsche opperbe velhebber gedurende don oorlog het strikte bevel heeft gegeven, dat er voor niets, dat men var. de Boeren requireerde, be taald mocht worden Weet men - wij hadden 't ook meer gehoord dat de Engelschen patronen met dynamiet gevuld langs den weg en in hun kampen lieten liggen, opdat de Boeren ze zouden vinden, gebruiken en gedood worden Een paar Boeren werden, niet ernstig, er door gewond, en sedert was men voorzichtig en gebruikte ze niet. Een Boer herkende ze wel Over deu Bouwgrond. XI. Zonder water kan een plant onmogelijk leven en groeien. Wel hebben alle planten niet evenveel water daartoe noodig, maar geheel zonder water tiert geen enkele plant. Sommige planten kunnen op zeer droge, heete gronden leven, doordat zg daarvoor bijzonder ingericht zgn. In den regel hebben zulke planten dikke, vetachlige bladeren; zulke planten houden het water langer vast, dan gewassen met gewonp, dunne bladeren, Enkele planten zjjn er, die geheel kunnen uitdrogen, zonder te sterven. Een voorbeeld daarvan is «de roos van Jericho," die langen tijd geheel uitgedroogd bewaard kan worden en bij bevochtiging opnieuw begint te «leven". Maar de meeste planten gebruiken gedurende hun groei verbazend veel water, Een gedeelte van dat water wordt gebruikt voor den opbouw van het plantenlichaam, en een ander, grooter gedeelte verdampt in de lucht. Soms kan die verdamping zóó sterk zijn, dat de bladeren er slap bjjhangen, zooals ieder op een heeten zomerdag b.v. bij beelen wel eens heeft opgemerkt. Waar halen de planten het water vandaan Voor een deel nemen zg het op uit de lucht b.v. in den nacht, als het dauwt en voorts als het regent. Maar voornamelgk zuigen de planten het water op uit den grond In onze streken ontvangt de grond het water van den regen in bergachtige landen wordt de bouwlaag soms bevochtigd door water, dat uit, de diepte komt, uit bronnen. Water is een noodzakelijk bestanddeel van een vruchtbaren grond want niet alleen, dat de planten zoo ontzaglijk veel water tijdens hun groei verbruiken, maar ook in ander opzicht is water onmisbaar in den bouw grond. En wel hierom. Alle stoffen, die de planten uit den grond opnemen, om zich daarmede te voeden, moete in opgelosten vorm zgn. Aan stoffen, die niet oplosbaar zgn in water, hetzg dan in zurier water of in min of meer «zuur" water, heeft de plant voor hare voeding hoegenaamd niets. Het is om deze reden, dat men b.v. van Snperphosphaat eischt dat het daarm voorkomende phosphorzuur oplosbaar raoet zgn in watereen enkele maal hoort men ook wel e-ns van phosphorzuur, dat «citraat oplosbaar" is, dat wil dau zeggen oplos baar in water, dat tot zekeren graad zuur gemaakt is met citroenzuur. Zoo is het. gemakkeljjk te verstaan, dat een grond zonder water onvruchtbaar is en ook, dat er gronden kunnen gevonden worden, waarop geen enkel plantje tiert en die toch alle andere stoffen, noodig voor den plantengroei, in overvloed bezit ten. Dit is b. v. het geval bg woestgneu; als men deze van het noodige water kou voorzien, zon in vele gevallen een zeer weelderige plantengroei volgen. De «oasen" zgn daar om dit te b«wjjzen. Maar ook een plant kaD van „het goede te veel" krjjgen als er zooveel water in den grond is, dat de lucht er uit verdreven wordt, heeft dit op den duur den dood van de plant ten gevolge. Wel zgn er planten, die zelfs in water groeien, waterplanten, maar deze zjjn daarvoor speciaal ingericht, Onze landbouwgewassen kunnen evenzeer lgden door te veei als door te weinig water. Te veel water kan soms alleen reeds bier-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1902 | | pagina 2