No. 78.
Zaterdag 4 Januari 1902. 17e Jaarg-.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaandterën.
F. DIELEMAfl,
AXEL.
Itniieiiland.
FEUILLETON.
P 0 S RIH A.
Landbouw en Veeteelt,
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde»
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Omtrent de jongste operaties van De
Wet wordt uit Pretoria het volgende ge
seind aan de Standard
De Wet verscheen en verdween in de
laatste twee weken herhaaldelijk, met
afwisselend geluk, ofschoon schoorvoe
tend moet worden toegegeven, dat over
't geheel de uitslag gunstig voor hem
was. Na het mislukken van den aanval
op Wilson's strijdmacht bij Heilbron,
splitste De Wet zijn commando en trok
ten Westeu van Lindley, waar hij de
kolonels Elliot, Broadwood en Delisle ont
moette. De Wet, die deze drie te zamen
te gevaarlijk vond, gaf zijn mannen last
uiteen te gaan. Dartnell, die intusschen
in Oostelijke richting trok, in de hoop
De Wet van achteren te kunnen aan
vallen, had, toen hij vernam dat het com
mando uiteen was gegaan, geen andere
keus dan op zijn schreden terug te kee-
ren. Toen hij later vernam, dat de Boe
ren zich bij Langberg weder samentrok
ken, trok Dartnell op Landberg aan De
Wet had zjjn manschappen verborgen in
diepe donga's maar toen hij inzag, dat
verder verbergen onmogelijk was, gaf hij
bevel tot den aanval. De Boeren spron
gen uit de Donga's, snelden over een
open ruimte, onder bedekking van een
hevig vuur van geweren en pompon's,
rechtstreeks op het centrum aan. Maar
zij konden niet verder gaan tegenover
het doodend vuur der Engelschen. Zij
trokken terug, veranderden van taktiek
en hernieuwden den aanval van een
hoogen rand af. Z(j vochten vier uren
door en trokken toen terug in de geberg-
>Hoeveel £ost dit vroeg zij be
schroomd.
»Tien centimes.*
Zij betaalde, hief de oogen op en bleef
als vastgenageld aan den grond staan. Eene
groote vensterruit scheidde het kantoor
van den winkel. Dhar waren marmeren
tafeltjes, waar men koffie 9n likeur diende.
Aan het eerste dezer tafeltjes, dat slechts
door de dikte van het glas van haar ge
scheiden was, zag zij Neri, et>n der oor
belletjes, die hij haar bad willen geven,
in de hand, en vóór hem, Ersilia, de
kruidenierstei van Vicopelago, glimlachend
blozend van pleizier, bezig met zich het
andere halvemaactje in het oor te steken.
Rosina sprong op als eene leeuwin, gei eed
om zich te wreken. Het wilde instinct
in haar triompheerde. Er lag een mes
op de toonbank. Snel greep zij het en
sprong vooruit, terwijl haar het bloed naai
de oogen drong. Plotseling hield zij echter
stand. Neen zij wilde hem niet dooden
zij had het in hare macht om zich op
zekerder wijze wraak te verschaffen. Nog
altjjd had zij den kwast van zijde en goud,
die zjj onwillekeurig in haren boezem had
verborgen. Met vlammende oogen, en door
wilden haat verwrongene gelaatstrekken
verliet zij den winkel.
ten van Langberg. daar zij hoorden dat
Campbell in aantocht was uit Bethlehem.
De Wet versterkte daarop zijn com
mando met de manschappen van Prinsloo
en Celliers en trok Noordwaarts met 1700
man. Dit bleek een schijnbeweging te
zijn, met de bedoeling een aanval op de
400 Yeomen van Firman te dekken.
Hierna is De Wet, plotseling Zuidoost
waarts terugvallend, naar Tweefontein
getrokken, dat hij in den Kerstnacht be
reikte. Hij verraste er de Yeomen, wier
kamp op de helling van een wigvormigen
heuvel lag. In alle stilte kropen 1500
Boeren naar den voet van een afgrond,
met de laarzen uit, zooals zij deden op
Majuba en Wagenheuvel. Zij overmeester
den de wacht, openden toen een vreeslijk
vuur en sprongen tusschen do tentea,
waaruit de verschrikte Yeomen met de
wapenen in de hand te voorschijn kwa
men. Iedere man, die naar voren sprong,
stak als een zichtbare, duidelijk omlijnde
schijf af tegen de heldere lucht, terwijl
de Boeren in de verwarring nauw te onder
scheiden waren. Men kon slechts aan hun
triomfkreten hooren waar zij waren. De
vreeselijke worsteling duurde nauwelijks
een half uur. Het kamp met het kanon,
den pompoD en de helft der Yeomanry
was in de macht der Boeren. Het gevecht
was hevig aan beide zijden het verlies
groot.
Rundie hoorde te Harrismith het vuren
en zond eenige manschappen af, die de
Boeren in het bezit van het kamp vonden
en nauw aan gevangenneming ontsnapten.
De »Imperial Horse" begon drie uur
later de vervolging, maar tevergeefs. De
Wet had zijn terrein goed gekozen en
>Zij is dol,* zeide de winkelier»men
moest haar opsluiten zij zou anders ge
vaarlijk kunnen woiden.*
Zij ging regelrecht naar het paleis, waar
zij de karabiniers op wacht had gezien
Zij wilde Neri aangeveD, men zou hem
gevangen nemen, en wellicht zou hy
worden opgehangen. Maar toen zij ter
bestemder plaatse aangekomen was, be
merkte zij, dat het gelaat van haar Kind
met loodkleurige plekken bezaaid was, en
zij vei gat het doel, waartoe zij daar ge
komen was. Zij ging op eén steen zitten
en bedekte het kind met lielkozingen
Tnans kon zjj aan geen wraak denken,
Wat zjj nu te doen had, was de zwakke
levensvlam, die op het punt scheen van
uitgebluscbt te zullen worden, brandend
te houden.
Helaas 1 helaas 1 bare kussen en hare
liefkozingen brachten het gekerm van het
arme wicht niet meer tot zwjjgen. Wan
hopig stond zjj op, en ging verder. Eene
kbrk voorbijgaande, wier ingang slechts
door eene gordjjn was afgesloten, gelijk
het de gewoonte is in Italië, naderde zij
zonder naar binnen te gaan, maai wierp
den kwast, die haar de vingeis brandde
naar binnen.
»Madonna santafluisterde zjj, »aan
U draag ik het op onb te wreken. Laat
mjj slechts mjjn kind, en dan zal ik alles
vergeven, alles vergeten.
En toen vervolgde zjj weder haren loop
zonder doel. Tegen den avond bemerkte
was .'reeds weder in de heuvelen. Hij was
in veiligheid met zijn buit, voorraden,
kanonnen en munitie.
Verder verneemt de Standard uit Pre
toria nog het volgende
Uit de nadere bijzonderheden omtrent
het gevecht bij Tweefontein blijkt, dat
de troepen, die gestationeerd waren op
den kam van het kopje, verrast en ge
dood werden, maar dat er geen schot
gelo3t werd, voordat de Boeren gereed
waren om van den top naar beneden te
snellen en zich te werpen op het sla
pende kamp. Eenige losse schoten en
eenig geschreeuw wekten de soldaten
spoedig, maar inmiddels waren tal van
Boeren reeds binnen de liniën, die de
manschappen van de Yeomanry neersta
ken met hun eigen bajonetten en het
piket afmaakten. Majoor Williams leidde
de verdediging totdat hij viel, veertien
maal gewond.
Gedurende eenigen tijd werd het ge
vecht voortgezetmaar het overstelpende
aantal van den vijand was oorzaak, dait
er geen sprake was van een verdediging,
die iets kon uitrichten.
Generaal Elliot was later gedureüde
twee dagen in gevecht met De Wet
maar aan deze schermutselingen zonder
uitwerking kwam Zondag een einde ten
Noordoosten van Lindley. toen de com
mando's zich verdeelden en zoo de verdei e
vervolging verjjdelden.
Verder verneemt de »Standard," dat
volgens de laatste berichten uit Swaziland
de Boeren er niet in zijn geslaagd de
kraal van de Koningin door te breken.
De Swazis waren besloten verdere schen
dingen van hun grens te voorkomen een
sterke macht observeerde het commando
bij Darkton. Eenige verspieders, behoo-
rende tot hun strijdmacht, waren met de
Boeren in gevecht en verscheidenen van
hen werden gedood.
Botha zou op 29 Dec. hebben getracht
versterkingen naar De Wet te zenden
maar de poging om bij Standerton de
blokhuizenlijn te forceeren zou zijd
mislukt.
zij, dat bare beenen haar nauwelijks meer
konden dragen. Waar zou zij den nacht
doorbrengen De warmte was verstikkend
geweestde avonddauw begon reeds te
vallen, die avondlucht kon noodlottig wezen
voor haar kind. Zjj begaf zich op weg
naar het hospitaal. Daar, onder den kruis
gang zou men haar wellicht vergunnen
den nacht over te blijven. Plotseling zag
zij een dier akelige optochten uit eene
naburige straat komen, die zoo vieemd
schijnen in de oogen der toeristen, die nog
onbekend zjjn met ltaliaansche zeden en
gewoonten. Eene groep mannen, in lange
zwarte mantels gehuld, het hoofd bedekt
met eene spits toeloopende kap, waarin
zich slechts twee gaten bevinden voor de
oogen, droegen eene baar. Het waren
leden van de broederschap der Misericordia
(Barmhartigheid) die zich ten taak heeft
gesteld om onbekend en in het verborgen
allen ellendigen te bulp te komen. Zoodra
eene misdaad of een ongeluk bekend wordt,
komen zij gemaskerd en zwijgend, en be
lasten er zich mede om den zieke of ge
wonde naar het hospitaal te voeren en
indien geneeskundige bulp niet meer baat
vergezellen zij hel ljjk tot aan zjjne laatste
woonstede.
De kapucijner, die in het hospitaal de
wacht had, ging den stoet te gemoet,
Rosina boorde dat bjj hun vroeg, of het
een doode of een gewonde was.
»Een zieke,* antwoordde een der gemas-
kerden. Een jonge man, die stuipen kreeg
Paardenvoedering.
Yan zeer groot belang is de voedering
in het eerste levensjaar, waarin het veu
len evenveel groeit en in lichaamsgewicht
toeneemt als in de volgende ontwikke
lingsjaren te zamen. Men zorge daarom
in dien tijd voor voldoende, ja rijkelijk
voedsel. Veulens vooral moeten dikwijls
gevoederd worden en regelmatig. Een
paardenmaag is betrekkelijk zeer klein,
de maag van een middelmatig groot rij
paard komt in grootte Overeen met die
van een' grooten hond. Krachtvoer geve
men aan paarden grootendeels des avonds
na den arbeid het wordt dan gedurende
den nacht verteerd en stelt het paard
den volgenden dag tot arbeiden instaat.
Vlak voor den arbeid moet niet sterk
worden gevoederd; het voer wordt dan
onvolkomen verteerd. Wanneer kracht
en groenvoeder wordt gegeven, moeten
deze niet worden vermengd, maar eerst
het laatste, daarna het krachtvoer wor
den toegediend. Steeds geve men 't kracht
voer n& het drenken, dewjjl 't anders
bij groote hoeveelhededen water, naar
in een café. Het is vallende ziekte of
watervrees.*
Onder het zwarte dekkleed der draag
baar zag men de stuipachtige bewegiDg
van den ongelukkige.
Rosina trad ontzet achteruit. Ziekte 1
Dood 1 Zou zjj zelve weldra niets dan
een ljjkje in de armen dragen 1
Zij naderde den kapucijner.
»Pater I erbarm u over mijGij moet
er verstand van hebbenzie eens naar
mijne bambina (klein meisje.) Zjj is ziek,
niet waarZij gaat sterven I Zie hoe
bleek zij is.«
De kapucjjner beschouwde moeder en
kind.
»De bambina is ziek, maar gjj figlia
mia, zjjt nog zieker dan zij 1 Als gij dat
kind de borst geeft, dan hebt gij het ver
giftigd, uw zog is zeker bedorven, gjj hebt
de koorts.
Zij vergiftigde haar kind, zij, die haren
laatsten bloeddroppel zou gegeven hebben
om het arme wicht bet geringste lijden
te besparenAch 1 zjj was gevloekt 1 en
de vloek, die op haar rustte, zou ook
neder komen op dat arme bleeke hoofdje,
indien zjj het aan haar hart bleef drukken.
Maar zjj wilde alleen het gansche gewicht
der vreeseljjke jettatura dragen haar kind
moest gelukkig, geliefd en verzorgd zijn.
Zij zal den moed wel hebben om zich van
haar te scheiden. Zjj liep weder voort,
maar thans wist zjj waarheen. Zij ging
naar Vicopelago om haar kind op den