No. 78. Zaterdag 4 Januari 1902. 17e Jaarg-. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaandterën. F. DIELEMAfl, AXEL. Itniieiiland. FEUILLETON. P 0 S RIH A. Landbouw en Veeteelt, AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde» naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Omtrent de jongste operaties van De Wet wordt uit Pretoria het volgende ge seind aan de Standard De Wet verscheen en verdween in de laatste twee weken herhaaldelijk, met afwisselend geluk, ofschoon schoorvoe tend moet worden toegegeven, dat over 't geheel de uitslag gunstig voor hem was. Na het mislukken van den aanval op Wilson's strijdmacht bij Heilbron, splitste De Wet zijn commando en trok ten Westeu van Lindley, waar hij de kolonels Elliot, Broadwood en Delisle ont moette. De Wet, die deze drie te zamen te gevaarlijk vond, gaf zijn mannen last uiteen te gaan. Dartnell, die intusschen in Oostelijke richting trok, in de hoop De Wet van achteren te kunnen aan vallen, had, toen hij vernam dat het com mando uiteen was gegaan, geen andere keus dan op zijn schreden terug te kee- ren. Toen hij later vernam, dat de Boe ren zich bij Langberg weder samentrok ken, trok Dartnell op Landberg aan De Wet had zjjn manschappen verborgen in diepe donga's maar toen hij inzag, dat verder verbergen onmogelijk was, gaf hij bevel tot den aanval. De Boeren spron gen uit de Donga's, snelden over een open ruimte, onder bedekking van een hevig vuur van geweren en pompon's, rechtstreeks op het centrum aan. Maar zij konden niet verder gaan tegenover het doodend vuur der Engelschen. Zij trokken terug, veranderden van taktiek en hernieuwden den aanval van een hoogen rand af. Z(j vochten vier uren door en trokken toen terug in de geberg- >Hoeveel £ost dit vroeg zij be schroomd. »Tien centimes.* Zij betaalde, hief de oogen op en bleef als vastgenageld aan den grond staan. Eene groote vensterruit scheidde het kantoor van den winkel. Dhar waren marmeren tafeltjes, waar men koffie 9n likeur diende. Aan het eerste dezer tafeltjes, dat slechts door de dikte van het glas van haar ge scheiden was, zag zij Neri, et>n der oor belletjes, die hij haar bad willen geven, in de hand, en vóór hem, Ersilia, de kruidenierstei van Vicopelago, glimlachend blozend van pleizier, bezig met zich het andere halvemaactje in het oor te steken. Rosina sprong op als eene leeuwin, gei eed om zich te wreken. Het wilde instinct in haar triompheerde. Er lag een mes op de toonbank. Snel greep zij het en sprong vooruit, terwijl haar het bloed naai de oogen drong. Plotseling hield zij echter stand. Neen zij wilde hem niet dooden zij had het in hare macht om zich op zekerder wijze wraak te verschaffen. Nog altjjd had zij den kwast van zijde en goud, die zjj onwillekeurig in haren boezem had verborgen. Met vlammende oogen, en door wilden haat verwrongene gelaatstrekken verliet zij den winkel. ten van Langberg. daar zij hoorden dat Campbell in aantocht was uit Bethlehem. De Wet versterkte daarop zijn com mando met de manschappen van Prinsloo en Celliers en trok Noordwaarts met 1700 man. Dit bleek een schijnbeweging te zijn, met de bedoeling een aanval op de 400 Yeomen van Firman te dekken. Hierna is De Wet, plotseling Zuidoost waarts terugvallend, naar Tweefontein getrokken, dat hij in den Kerstnacht be reikte. Hij verraste er de Yeomen, wier kamp op de helling van een wigvormigen heuvel lag. In alle stilte kropen 1500 Boeren naar den voet van een afgrond, met de laarzen uit, zooals zij deden op Majuba en Wagenheuvel. Zij overmeester den de wacht, openden toen een vreeslijk vuur en sprongen tusschen do tentea, waaruit de verschrikte Yeomen met de wapenen in de hand te voorschijn kwa men. Iedere man, die naar voren sprong, stak als een zichtbare, duidelijk omlijnde schijf af tegen de heldere lucht, terwijl de Boeren in de verwarring nauw te onder scheiden waren. Men kon slechts aan hun triomfkreten hooren waar zij waren. De vreeselijke worsteling duurde nauwelijks een half uur. Het kamp met het kanon, den pompoD en de helft der Yeomanry was in de macht der Boeren. Het gevecht was hevig aan beide zijden het verlies groot. Rundie hoorde te Harrismith het vuren en zond eenige manschappen af, die de Boeren in het bezit van het kamp vonden en nauw aan gevangenneming ontsnapten. De »Imperial Horse" begon drie uur later de vervolging, maar tevergeefs. De Wet had zijn terrein goed gekozen en >Zij is dol,* zeide de winkelier»men moest haar opsluiten zij zou anders ge vaarlijk kunnen woiden.* Zij ging regelrecht naar het paleis, waar zij de karabiniers op wacht had gezien Zij wilde Neri aangeveD, men zou hem gevangen nemen, en wellicht zou hy worden opgehangen. Maar toen zij ter bestemder plaatse aangekomen was, be merkte zij, dat het gelaat van haar Kind met loodkleurige plekken bezaaid was, en zij vei gat het doel, waartoe zij daar ge komen was. Zij ging op eén steen zitten en bedekte het kind met lielkozingen Tnans kon zjj aan geen wraak denken, Wat zjj nu te doen had, was de zwakke levensvlam, die op het punt scheen van uitgebluscbt te zullen worden, brandend te houden. Helaas 1 helaas 1 bare kussen en hare liefkozingen brachten het gekerm van het arme wicht niet meer tot zwjjgen. Wan hopig stond zjj op, en ging verder. Eene kbrk voorbijgaande, wier ingang slechts door eene gordjjn was afgesloten, gelijk het de gewoonte is in Italië, naderde zij zonder naar binnen te gaan, maai wierp den kwast, die haar de vingeis brandde naar binnen. »Madonna santafluisterde zjj, »aan U draag ik het op onb te wreken. Laat mjj slechts mjjn kind, en dan zal ik alles vergeven, alles vergeten. En toen vervolgde zjj weder haren loop zonder doel. Tegen den avond bemerkte was .'reeds weder in de heuvelen. Hij was in veiligheid met zijn buit, voorraden, kanonnen en munitie. Verder verneemt de Standard uit Pre toria nog het volgende Uit de nadere bijzonderheden omtrent het gevecht bij Tweefontein blijkt, dat de troepen, die gestationeerd waren op den kam van het kopje, verrast en ge dood werden, maar dat er geen schot gelo3t werd, voordat de Boeren gereed waren om van den top naar beneden te snellen en zich te werpen op het sla pende kamp. Eenige losse schoten en eenig geschreeuw wekten de soldaten spoedig, maar inmiddels waren tal van Boeren reeds binnen de liniën, die de manschappen van de Yeomanry neersta ken met hun eigen bajonetten en het piket afmaakten. Majoor Williams leidde de verdediging totdat hij viel, veertien maal gewond. Gedurende eenigen tijd werd het ge vecht voortgezetmaar het overstelpende aantal van den vijand was oorzaak, dait er geen sprake was van een verdediging, die iets kon uitrichten. Generaal Elliot was later gedureüde twee dagen in gevecht met De Wet maar aan deze schermutselingen zonder uitwerking kwam Zondag een einde ten Noordoosten van Lindley. toen de com mando's zich verdeelden en zoo de verdei e vervolging verjjdelden. Verder verneemt de »Standard," dat volgens de laatste berichten uit Swaziland de Boeren er niet in zijn geslaagd de kraal van de Koningin door te breken. De Swazis waren besloten verdere schen dingen van hun grens te voorkomen een sterke macht observeerde het commando bij Darkton. Eenige verspieders, behoo- rende tot hun strijdmacht, waren met de Boeren in gevecht en verscheidenen van hen werden gedood. Botha zou op 29 Dec. hebben getracht versterkingen naar De Wet te zenden maar de poging om bij Standerton de blokhuizenlijn te forceeren zou zijd mislukt. zij, dat bare beenen haar nauwelijks meer konden dragen. Waar zou zij den nacht doorbrengen De warmte was verstikkend geweestde avonddauw begon reeds te vallen, die avondlucht kon noodlottig wezen voor haar kind. Zjj begaf zich op weg naar het hospitaal. Daar, onder den kruis gang zou men haar wellicht vergunnen den nacht over te blijven. Plotseling zag zij een dier akelige optochten uit eene naburige straat komen, die zoo vieemd schijnen in de oogen der toeristen, die nog onbekend zjjn met ltaliaansche zeden en gewoonten. Eene groep mannen, in lange zwarte mantels gehuld, het hoofd bedekt met eene spits toeloopende kap, waarin zich slechts twee gaten bevinden voor de oogen, droegen eene baar. Het waren leden van de broederschap der Misericordia (Barmhartigheid) die zich ten taak heeft gesteld om onbekend en in het verborgen allen ellendigen te bulp te komen. Zoodra eene misdaad of een ongeluk bekend wordt, komen zij gemaskerd en zwijgend, en be lasten er zich mede om den zieke of ge wonde naar het hospitaal te voeren en indien geneeskundige bulp niet meer baat vergezellen zij hel ljjk tot aan zjjne laatste woonstede. De kapucijner, die in het hospitaal de wacht had, ging den stoet te gemoet, Rosina boorde dat bjj hun vroeg, of het een doode of een gewonde was. »Een zieke,* antwoordde een der gemas- kerden. Een jonge man, die stuipen kreeg Paardenvoedering. Yan zeer groot belang is de voedering in het eerste levensjaar, waarin het veu len evenveel groeit en in lichaamsgewicht toeneemt als in de volgende ontwikke lingsjaren te zamen. Men zorge daarom in dien tijd voor voldoende, ja rijkelijk voedsel. Veulens vooral moeten dikwijls gevoederd worden en regelmatig. Een paardenmaag is betrekkelijk zeer klein, de maag van een middelmatig groot rij paard komt in grootte Overeen met die van een' grooten hond. Krachtvoer geve men aan paarden grootendeels des avonds na den arbeid het wordt dan gedurende den nacht verteerd en stelt het paard den volgenden dag tot arbeiden instaat. Vlak voor den arbeid moet niet sterk worden gevoederd; het voer wordt dan onvolkomen verteerd. Wanneer kracht en groenvoeder wordt gegeven, moeten deze niet worden vermengd, maar eerst het laatste, daarna het krachtvoer wor den toegediend. Steeds geve men 't kracht voer n& het drenken, dewjjl 't anders bij groote hoeveelhededen water, naar in een café. Het is vallende ziekte of watervrees.* Onder het zwarte dekkleed der draag baar zag men de stuipachtige bewegiDg van den ongelukkige. Rosina trad ontzet achteruit. Ziekte 1 Dood 1 Zou zjj zelve weldra niets dan een ljjkje in de armen dragen 1 Zij naderde den kapucijner. »Pater I erbarm u over mijGij moet er verstand van hebbenzie eens naar mijne bambina (klein meisje.) Zjj is ziek, niet waarZij gaat sterven I Zie hoe bleek zij is.« De kapucjjner beschouwde moeder en kind. »De bambina is ziek, maar gjj figlia mia, zjjt nog zieker dan zij 1 Als gij dat kind de borst geeft, dan hebt gij het ver giftigd, uw zog is zeker bedorven, gjj hebt de koorts. Zij vergiftigde haar kind, zij, die haren laatsten bloeddroppel zou gegeven hebben om het arme wicht bet geringste lijden te besparenAch 1 zjj was gevloekt 1 en de vloek, die op haar rustte, zou ook neder komen op dat arme bleeke hoofdje, indien zjj het aan haar hart bleef drukken. Maar zjj wilde alleen het gansche gewicht der vreeseljjke jettatura dragen haar kind moest gelukkig, geliefd en verzorgd zijn. Zij zal den moed wel hebben om zich van haar te scheiden. Zjj liep weder voort, maar thans wist zjj waarheen. Zij ging naar Vicopelago om haar kind op den

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1902 | | pagina 1