No. 48.
Zaterdag 21 September 1001.
17e Jaan»;.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaand eren.
F. DIELEMAV,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
PO YERIÏÏA.
Binnenland.
ELSCHE
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde»
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Aüvertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De klinkende woorden van Keizer Wil"
helm, die de ontmoeting met den Tsaar
eene van groote beteekenis noemde, en
afgeloopen tot volste tevredenheid van
beide partijen, hebben niet nagelaten
indruk te maken. Voornamelijk in Duitsch-
land. Het bezoek van den Tsaar heeft
dus zijn uitwerking niet gemist. De Duit-
sche gemoederen zullen door de feesten
van Duinkerken, Compiegne (en misschien
van Parijs) niet meer verontrust worden.
Uit de woorden van den Keizer wil
men afleiden, dat alle moeilijkheden, die
tot dusver tot wrijving tusschen Rusland
en Duitschland wel eens aanleiding gaven
uit den weg zijn geruimd.
Er is weinig bekend geworden van het
daar verhandelde en met de betuiging
van tevredenheid van den Duitschen Kei
zer moeten we het voorloopig doen. Mis
schien dat de woorden, die Tsaar Nicolaas
en de heer Emile Loubet elkander zullen
toespreken meer licht zullen schenken.
Deze laatste is nu reeds in Duinkerken.
In Atrecht hield hij zijn eerste gelegen
heidsredevoering gedurende deze dagen
van vriendschap en alliantie en legde er
nadruk op, dat deze reis, den Russischen
Keizer tegemoet, gelukkig en voordeelig
zou wezen voor de natie.
De Fransche Regeering is inmiddels
niet vrij van zorgen. Oorlogsgeruchten
worden wel niet door het geschil met
Turkije in de wereld gebracht, maar toch
wordt het conflict door Frankrijk vrij
ernstig opgenomen.
De „Porte" acht het verstandige politiek
om te doen alsof er in het geheel geen
ii.
Toen de perzikboom6n zich met hunne
rooskleurige bloesems begonnen te ver
sieren, en de viooltjes hunne zoete geuren
in de olijfbosschen verspreidden, verliet
Rosina iederen morgen voor dag en dauw
de gastvrije woning der Strega.
Den geheelen dag bleef zij rondzwerven
op den weg van Santa Maria, om maar
den terugkeer van het vee uit te zien.
Haar hart klopte bij h9t zien van de eerste
kudden, die voorbij trokken. Maar de her
der was haar onbekend. Ei kwamen ande
ren voorbij, die zij vroeger wel eens ont
moet had. Rosina ondervroeg hen. De een
zeide, dat hare moeder overleden was,
een ander zeide, dat haar vader zijn vee
had verkocht en zich naar Corsica had
ingescheept. Wederom een ander ver
klaarde, dat hij naar de Romagna was
vertrokken. Aan geen van allen schonk zij
geloof, maar immer bleef zij wachtend uit
zien, en des avonds keerde zij terug met
eene leege maag en een treurig hart. De
roode bloesems der perzikboomen verwelk
ten en vielen afde groote, gele en blauwe
lisiiK.bemen bloeiden aan den oever der
beekjes, de knoppen aau de wijnranken
begonnen uit te botten, nog slechts eenige
gespannen toestand met Frankrijk bestaat.
Voor de Fransche legeroefeningen heeft
zij dus een Turkschen majoor aangewezen
om het Turksche leger te vertegenwoor
digen. Maar op zeer kouden toon is aan
Turkije beduid, dat het -zijn militairen
vertegenwoordiger wel thuis kon houden,
daar men hem niet op Franschen bodem
wenscht te ontvangen.
Frankrijk heeft denkelijk al genoeg aan
de talrijke Jong-Turken en Armeniërs en
wenscht er geen oud-Turken bij voor het
oogenblik. De Jong-Turken doen thans
weer pogingen tot organisatie en bespre
kingen in Servië.
Een bericht, waarvan wij het geloof
waardige, moeilijk ten volle kunnen be
oordeeien is het telegram, dat in Peters
burg uit Howokiewski bij Wladiwostok
werd geseind, dat de Chineesclie generaal
Loe-danday zich den 7en September in
Toedagoe in Mandsjoerije aan den Rus
sischen overste Monajeff heeft overgegeven
nadat hij ongeveer een jaar door de Rus
sische troepen achtervolgd werd.
Het wijst in allen gevalle op toenemen
de rust in Oost-Azië en, niet te vergeten,
op bevestiging van Ruslands invloed in
Mandsjoerije.
Zulke berichten zullen door Engeland
niet zonder naijver worden vernomen. In
China heeft het weinig kunnen praestee-
ren, ZuidAfrika liet het geen oogenbMk los
en ZuidAfrika schijnt dit nog lang niet
van plan.
De Engelschen troosten zich met aan
klachten als tegen Krause en Broeksma
Dat gaat hun beter af dan oorlogvoeren.
Dr. Krause is voor de derde maal in
Bowstreet voor zijn rechters verschenen,
dagen, en alle klokken verkondigden door
haar vroolijk gelui, dat het Paascbfeest
daar was, geen vee kwam meer voorbij
de hoop was vervlogen
Van daag is het notenmarkt te San
Lazzaro, zeide Tonina. Ga met mij
mede. Ik durf er niet alleen naar toe te
gaan, want moeder zou niet tevreden zijn,
en ik heb niemand, die met mij mede gaat.
Daar gij niets hebt om aan te trekken,
zal ik u mijn fraaien gelen halsdoek met
rozen en lilas leenen, en ook een paar
roode kousen en een groenen boezelaar.
Gij zult eens zien, hoe prachtig het is
Daar zijn heel veel menschen, - en met
zachte stem voegde zy er bij -» Ik zal
er ook Geppino zien.
Rosina had niet veel zin om de uitnoodi-
ging aan te nemen.
En als er dan in dien tijd vee voorbij
komt?
Welnu, het is juist de weg, dien zij
langs moeten.
Al zuchtend stemde zi1 loe.
Eenige wagens met hazelnoten, die ron
dom de kerk geschaard stonden, maakten
de geheele markt uitmaar wat het meeste
aantrok, was het vroolijk en luidruchtig
gepraat rondom deze stallen. De weg was
versperd door karren, getrokken door witte
ossen, biroccini, kleine cabrioletten dei-
boeren en welgestelde landbouwers, koks,
die met hunne wagens uit de naburige
villa's gekomen waren, om hunne aan-
koopen te doenallen hielden stil op de
doch enkel om te hooren verklaren dat
de stukken, waardoor het proces voort
gang kan hebben, nog niet waren aange
komen en zijn voorloopige aanhouding
met een week te hooren verlengen.
Dat men in Kaapstad langzamer
hand bang wordt, is begrijpelijk, want
berichten uit Zuid Afrika in Boerenkrin-
gen te Brussel ontvangen, laten zich zeer
hoopvol uit over de vooruitzichten iu de
Kaapkolonie. Er moeten veertien afzon
derlijke commando's opereeren, die elk
goed uitgerust zijn en in voortdurende
gemeenschap staan met Botha en De
Wet.
Van deze twee wordt verwacht, dat
zij dezer dagen een nieuwe gecombineerde
actie zullen beginnen.
YEREENIGDE VERGADERING VAN DE
BEIDE KAMERS
op Dinsdag 17 September,
tot opening van de gewone zitting der Staten-
Generaal.
De heer Van Naamen van Eemnes*
die den voorzittersstoel bekleedt, opent, nadat de
leden zich naar de vergaderzaal van de Tweede
Kamer begeven hebben, des middags te 12 uren
de vergadering en laat door den griffier van de
Eerste Kamer voorlezen een Kon. besluit van 11
Sept. 1901, houdende zi)n benoeming tot voorzitter
van de Eerste Kamer, gedurende de zitting die
heden zal aanvangen.
De Voorzitter benoemt een commissie die Hare
Majesteit de Koningin in het gebouw zal ontvangen
en uitleiden, bestaande uit de heeren C. Pijnacker,
Hordijk, W. Merckelbacli, Schimmelpenninck van
der Oye, Roëll, F. Van Bylandt, Kolkman, Smeenge,
JCravaglino, Van Boneval Faure, Van Heek, Mut-
saers, Tydeman, Drucker, De Waal Ma lef ij t en De
Visser.
De Ministers, hoofden van Ministerieële Departe-
markt, niet om hazelnoten te koopen,
't kon hun ook wat schelen maar om
een praatje te maken en nieuwtjes op te
doen. Al die lieden hebben zich op den
weg geposteerd, met den bal spelende, of
wel in het vingerraadspel verdiept, rooken-
de, met de handen in den zak en voor
niemand uit den weg gaande. In die dicht
in een gedrongene menigte kunnen de
verloofden elkander ontmoeten en met
elkander praten, discorrere, zooals het met
den geijkten term genoemd wordt. Het
duurde niet lang, of Tonina en haai damo
ontmoetten elkander, en Rosina bleefalleen.
Zij gevoelde zich vreemd, zjj was bang
te midden der luidruchtige menigte, zij,
het kind der eenzaamheid, en der hooge
bergtoppen. Zij zette een paar groote ver
schrikte oogen op, en hoorde niets meer
te midden van het gegons, dat haar be
dwelmde en versulde. Waarom was zij
hiei gekomen Waaiom bleef zij er?Zy
wilde wegvluchten en naar de Strega
terugkeerentoen plotseling een gerucht
tot haar doordrong en haar als aan den
grond vastgenageld deed staan blijven.
Het was het btafltau van een' hond, zich
mengende aan het geblaat van schapen
en geiten en het gefluit der herders. Er
outstond een groot gei aas onder de menigte
die al scheldende en tierende op zijde
week. Thans echter kende Rosina geene
vrees. Zij baande zich een' weg door de
menigte, en liep zoo hard zij kon naar
de voorbijtrekkende kudde.
menten en de leden van den Raad van State ver
eenigen zich ten 1 unr des namiddags mede in de
vergaderzaal.
Hare Majesteit de Koningin, vergezeld van Zijn
Koninklijke Hoogheid den Prins der Nederlanden,
kort daarna in het gebouw der Tweede Kamer
aangekomen, wordt in de vergaderzaal binnengeleid,
neemt plaats op den troon en houdt, terwijl Z. K. H.
de Prins der Nederlanden heeft plaats genomen,
de volgende rede
MIJNE HEEREN.
Het is Mjj aangenaam, voor de opening
van de nieuwe zitting der Stateu-Geneiaal
in Uw midden te verschenen, en Ik acht
Mij gelukkig dit thans te mogen doen,
verzeld van mjjn Doorluchtigen Gemaal.
De betrekkingen mot de buitenlandsche
Mogendheden bleven van zeer vriendschap-
pelijken aard. Door den Nederlandschen
Minister-resident te Peking is. gezamenlijk
met de vertegenwoordigers van andere be
langhebbende Mogendheden, een overeen
komst met China gesloten, waarbjj dat Rijk
zich verbindt tot schadevergoeding wegens
de vernieling der Legatiën.
Het personeel van Zee- en Landmacht,
en van de overige takken van 's Rijks dienst,
gat Mij, zoo hier als in de overzeesche
gewesten, door de loffelijke volvoering van
zijn taak, reden tot tevredenheid
De algemeene volkstoestand stemt in
velerlei opzicht tot dank. Intusschen mag
niet worden voorbij gezien, dat, zoo op
geestpipk als stoffelijk gebied, een wjjzigiDg
van toestanden is ingetreden, die meer dan
tot dusver de Overheid tot het geven van
leiding en het verleenen van steun nood
zaakt. Hierbij behoort zij voort te bouwen
op de Christelijke grondslagen van ons
volksleven.
De bestaande Zondagswet eischt herzie-
»Fidoriep zij >Fido
Een verbazend groot dier, dat meer
bad van een' beer dan van een hond,
sproDg naar haar toe, en wierp haar bijna
ter aarde. Met beide armen omklemde zij
den hals van baren trouwen vriend en
snikte van blijdschap. Maar toen de herder
naderbij kwam gaf zij een schreeuw van
verwondering. Zij kende hem niet.
Waarom is Fido bij u, en niet bij
mijn vader
»Ik weet niet, wie uw vader is,'" ant
woordde de herder. Ik heb dien hond in
de Maremmen gevonden, waar hij alleen
ronddwaalde. Ik heb hem medegenomen,
omdat bij fraai haar heeft, want, daar ik
hem niet noodig heb, en hij veel kost om
te onderhouden, nam ik hem mede naar
Lucca, waar ik hem zal laten dooden
om zijn vel te kunnen verkoopen. Ik
kryg er zeker wel vijf lire voor.
»Hem dooden! mijn vriend dooden!"
riep Rosina. Och, geef hem mij, ol liever,
neem my mede.
»Dank u wel!" zeide de herder. Ik heb
de middelen niet om u den kost te geven
noch u, noch den hond. En wat betreft
hem u te geven, bimba rnia, niets liever
dan dat. als gij maar betaal!
Betalen maar ik bezit gsen ceDt!
Voort dan maar! en gauw ook, want
gij ziet, dat wij den weg versperren.
Wordt vervolgd
