No. 50.
Zaterdag 20 Juli 1901.
17e Jaafg.
mDl STAD.
Nieuws- e ii Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
KnilenLand.
FEUILLETON.
liiunenlaiid.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdag-avond.
A'B 0 N N E M E N T S PR IJ S
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlgk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Reuter seint uit Middelburg dd. 7 de
zerDe afdeeliug van generaal Blood
is hier aangekomen na een langdurigen
marsch over het hooge veld.
Ze heeft de streek tusschen Amster
dam en Bethal-zorgvuldig schoongeveegd
De troepen ondervonden geen ernstig ver
zet, maar de achterblijvers werden voort
durend door kleine troepjes Boeren be
schoten, die intusschen zorg droegen,
buiten het bereik der Engelschen te blij
ven Tal van gevangenen, eene groote
kudde vee en veel paarden zijn door de
afdeeling meegebracht. Generaal Beatson
die te Middelburg nieuwen voorraad is
komen opdoen, is hardnekkig gevolgd,
schoon op een afstand, door BenViljoen
die eenige commando's bijeengebracht
had. Beatson had bijna kommandant
Trichardt gevangen genomen, maar de
Boerenkommandant wist te ontsnappen,
voordat de hoeve waar hij zich bevond,
geheel omsingeld was. KolonelPoulteney
bevindt zich ook hier om zijn voorraad
te vernieuwen.
Men lette op de vermakelijke Engelsche
inkleeding van dit telegram. Dat „bijna*
is weer kostelijk.
Methuen wordt te Mafeking verwacht,
nadat hij het gebied tusschen deze plaats
en Rustenburg heeft schoongeveegd. Ko
lonel Featherstone Hough is.- hem voor
gegaan met zestig gevangenen, een aan
tal vrouwen en kinderen, meer dan 2000
stuks vee en aanzienlijke voorraden.
In het concentratiekamp te Potchef-
stroom bevinden zich thans 6500 perso
nen. Een commissie heeft daar onlangs
>Wel neen lieve moes, dat zou ik niet
willen. Wie ik graag zien wil Ze
noemde een paar vriendinnetjes, »en dan,"
ging zij voort, »mij dunkt, Carolina van
Meenen, want de oude lui komen toch
zeker ook, en Theodora Spilman."
Zoudt ge dat wezenlijk wenschen, mijn
engel er. hij streek het meisje onder
de kin, »meen je dat?"
»Ja papa, 't zou me vreeselijk hinderen
als u haar L'huis liet."
Het feest ging door. Men besloot eerst
te dineeren en dan te laten dansen. Boude-
wijn, die zijn vader met een nog eens
zien wilde, ging reëds des morgens naar
Groenewal.
De oude dominé was in den laatsten
tijd zeer achteruit gegaan, zoodat hij er
sterk over dacht, zijn emeritaat te nemen.
Juffrouw Van Solmen klaagde steen en
been.
Boudewijn, die, door den omgang met
zoo vele menschen meestal van een vrfj-
zinnig karakter, niet zoo uiterst afgemeten
was in zijne woorden als vroeger, en ook
niet meer hechtte aan een rechtzinnig
geloof, van lijd tot fyd wel eens een vloek
liet vallen enz., werd nu door juffrouw
Van Solmen beschouwd als een satanskind
een aantal kleedingstukken uitgedeeld.
Onder de bewoners van het kamp zijn
zeshonderd menschen uit de districten
Lichtenburg en Ventersdorp.
Van de 25 Boeren, van het com
mando Scheepers, in het oosten der Kaap
kolonie krijgsgevangen genomen, zijn er
18 Kaapsche reoellen.
Zij zullen te Dordrecht voor den Krijgs
raad gebracht worden.
Die zal men toch niet allemaal durven
ophangen
Er heerscht nu al groote verontwaar
diging over het hetgeen is geschied in
de Kaapkolonie en de Republieken is men
van oordeel dat Botha nu ook het recht
heeft de Engelsche krijgsgevangenen te
doen doodschieten.
Uit de verlieslijstWaterkloof 8 Juli
8 gewonden, Oegvaumarica 7 Juli 2 ge
wonden, Qwardiefontein 9 Juli 1 gewonde
Aberdeen 12 Juli 1 gewonde, Middelburg
(Tr) 13 Juli 1 gewonde, Chrissiemeer 8
Juli 1 gewonde, Vaderland 30 Juni, 1
gewonde, Loughdearg 6 Juli 1 vermiste,
Carolina 11 Juli 1 gewonde, Doornplaats
12 Juli 1 gewonde, Springüelddrift 5 Juli
1 gewonde, Smalput 6 Juli 1 gewonde
Te Madrid verwacht men na het
uiteengaan van de Kamer een Minister-
crisis, met behoud echter van den premier.
Dat zal wel de laatste verandering niet zijn.
In de Belgische Kamer begon Dinsdag
de algemeene beraadslaging over het ont
werp waarbij de verhouding van den
Congostaat tot België wordt geregeld. Als
gevolg van de conventie, den 3 Juli 1895
of zoo wat daarop leek en de twee boeren,
die bij den dominé zaten, merkten ook al
heel gauw »dat de jongeheer Bondt arg
los in zen mond was geworden en dat de
achte vroomigbeid der hillekendaluitwas.''
Da dominé was zóó suf geworden, dat hij
voor een geregeld gespiek ten eenen male
ongeschikt was en alleen jeremiëerde over
Karei.
Boud was dus blij, toen hij met fatsoen
naar Van Willigen kon opstappen.
Toen hij kwam was er nog niemand
Lom ze liep in de tuin en kwam hem te
- Dag, Boudewijn," ze reikte hem de hand.
»Ik kom wat te vroeg, niet waar."
»Wel neen, waarom? naast wie denk
je dat je zit
„Als jij me dat vraagt dan weet ik
het al, Louize. Ik wou het je natuurlijk
niet vragen. Och je kunt je niet begrij
pen, hoe verblijd ik ben, dat je weer
hersteld zijt.«
Ze wandelden door deD schoonen tuin
en kwamen het bankje voorbij, waar zij
Boud het eeist had getroost,
„Herken je dat zitje nog, Louize? Ik
moet toch zeggen dat je altijd dezelfde
yoor me geweest zijt
Zij kreeg eeu traan in het oog.
„Neen Louize, in 's hemels naam niet
sclneien, want dat kan ik niet zien.*
Ze herstelde zich „daar zie ik al
gasten komen, duukt mij,* [riep ze en
vloog naar het hek.
gesloten, moet België zich na het eindigen
van den vastgestelden termijn van tien
jaren uitspreken over de vraag, of het den
Congostaat wil annexeeren of opgeven.
In het laatste geval moet de Congostaat
aan België terugbetalen 25 millioen francs,
die België den Staat heeft geleend, welke
leening werd aangegaan krachtens de
genoemde conventie. Het ontwerp, dat
thans in behandeling genomen is, heeft
ten doel den datum waarop België een
beslissing moet nemen betreffende de
annexatie uit te stellen, en verder de
regeling der terugbetaling van de geleende
25 millioen francs, te verschuiven naar
den datum, waarop deze beslissing zal
worden genomen.
De minister-president, De Smet de
Naeyer, wees nadrukkelijk op den voor
uitgang door het werk in den Congostaat
verkregen. De openbare meening was op
allé punten eenstemmig met de Regeering.
Hij wees op de bedoeling van het ontwerp
en deed uitkomen dat het ontwerp het
recht van België om eventueel den Congo
staat te annexeeren vastlegt Hij zette
verder de redenen uiteen, die in 1895
geleid hebben tot het terugnemen van het
ontwerp door de regeering ingediend, en
herinnerde dat hij reeds in 1896 de thans
voorgestelde oplossing heeft doen voorzien.
Hij twijfelde niet of de Kamer zal zich
met groote meerderheid voor het ontwerp
verklaren.
Eeu groot aantal sprekers namen deel
aan het debat. De socialistische afgevaar
digde Van der Velde bestreed het ont
werp der Regeering. Hij zeide dat uit
de bemoeiing van den Koning gebleken
is, dat de Koning nóch de onmiddellijke
Zoo kwam allengs het gezelschap bij
elkander en men ging aan tafel. Daar
warén twee tafels, eene voor de oudeen
de andere voor de jonge lui. Boud na
tuurlijk zat naast Theodora.
Deze wist bem al zeer spoedig te be
duiden, dat het hem volstrekt niet mooi
stond, van haar zoo te negligeeren, en
toen Boud tot zijne verontschuldiging
vertelde, dat Louize zoo ernstig ziek was
geweest, en hij zoo gevreesd had, dat ze
den zomer niet zoude beleefd hebben,
bevredigde dit het meisje niet, ja ze gaf
hem zelfs kennen, dat ze het een vrij
zonderling excuus vond, dat zij haar ver
waarloosd had, om een ander meisje te
bezoeken, 't Zou me doen denken, dat
het praatje van de Goudsbloemstraat
Pas had ze dit gezegd, of Bondt riep
driftig uit»Tbeodora, dat niet."
Zij at voort zonder in de eerste vijf
minuten een woord te spreken.
Bondt kon niet nalaten in zich zeiven
een vergelijking te maken, tusschen The
odora en Louize. Voor het eerst kwam
er spijt bij hem op, dat hy de laatste
niet beminde.
De dochtei van de Oostersche vrouw
kon echter niet lang zitten te bouderen
en begon spoedig weder te praten met
de haar zoo eigen tact en levendigheid,
zoodat binnen weinige oogenblikken Boud
weer geheel en al aan haar gekluisterd
was. Zoodra beu meisje maar wilde kon
zij den jongeling boeien.
anexatie door Belgie, noch een conventie
met België wenscht. Hij verklaarde dat
hij en zijn partij tegen het ontwerp zul
len stemmen.
De minister-president zeide in zijn
antwoord, dat de socialisten nieteischen
de aanspraken op den Congostaat op te
geven, uit vrees van door het land te
worden uitgeflotenen dat zij daarom
liever een dubbelzinnigen toestand wen
schen ingevoerd te zien. Belgie zou een
ontzettende fout begaan, zoo het zich
onverschillig toonde voor het bewonde
renswaardige werk van den Koning
In China weer een nieuwe ramp.
De Jang-tse-kiang is buiten haar oevers
getreden. In den omtrek van Han-kou
hebben honderden menschen bij de over
stroomin het leven verloren. Te Nang-
tsjang moeten ernstige onlusten plaats
gehad hebben tusschen Protestantsche en
Katholieke bekeerlingen.
Aangaande de ministerieels crisis meldt
een speciale correspondent uit Amsterdam
het volgende aan Het Vad.
Nog eenige dagen en de „Staats-Courant"
zal de namen van de nieuwe Ministers
vermelden. Het is thans een feit dat aan
dr. Kuyper met alleen een opdracht is
gegeven om een Ministerie saam te stel
len, maar dat deze, na met zijn politieke
vrienden overleg) te hebben gepleegd, die
opdracht ook heeft aanvaard. Ik kan dit
zoo stellig mogelijk verzekeren, omdat ik
het heb vernomen van een vriend van
den aanstaanden premier, die mij zeide,
De advocaat De Vrieze, was als vriend
van Boud, ook tegenwoordig. Hij was
gezeten naast Louize en boeide baar zeer
door zyn belangrijk discours.
Daar werd door dezen en genen aange
merkt, dat de advocaat het wel druk had
met zijne dame aan de rechterhand, te
meer daar bij zich niets bemoeide met
die aan de linkerzijde't was echter niet
heel kwalijk te nemen, want daar zat
juffrouw Van Meenen, en buitendien, De
Vrieze ontdekte in Louize hoedanigheden,
die hij nooit in eenige andere vrouw had
gezien.
Hij had in waarheid bij de dames onder
vonden wat hij op het bal bij Spilman
had gezegd„dat de vrouw alleen het
hart op de tong heeft, als zij spreekt
over eene polonaise.* Velen had hij het
hof gemaakt, doch altijd weer verlaten,
niet omdat hij een vinder was, maar
omdat ze hem, bij nadere kennismaking
altijd tegen waren gevallen. Dit echter
kon nu het geval niet zijn, hiervan had
hij de meest vaste overtuiging, hoewel
hij haar voor het eerst zag. »Laat Van
Hoen vrij het gevoel weg cijferen,* dacht
hij »dit meisje kan niemand bij eene na
dere kennismaking, niet teleurstellen. Ik
kan ni6t zeggen hoe ik dat zoo weet,
maar ik voel het.* De man had nooit
zuiverder gevoeld.
Niemand was vrolijker op een feest
dan Van Meenenhfj was de aange
naamste mensch dien men zich aan tafel
