No. 12.
Woensdag 15 Mei 1901.
17e Jaar
Nieuws- en Advertentieblad
4\ I
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. Dl EL FM AA,
AXEL.
Buitenland.
F E CIL L E T 0 N.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post GO cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Methuen meldt een kanon, dat de
Boeren vroeger hadden veroverd, te heb
ben hernomen. Er vielen 4 Boeren en 7
werden gewond.
Een ander Kruppkanon is door gene
raal Babington opgegraven.
Wanneer zullen de Boeren nu eens
heusch hun laatste kanon verliezen
Tengevolge van de gecombineerde be
weging in het Boschveld zijn 1500 ge
wapende Boeren gevangen genomen of
hebben zich overgegeven ook is de basis
van Pieterburg uit de handen de ver
bondenen gewrongen.
Een depêche uit Pretoria deelt officieel
mede, dat Lord Kitchener, gedurende de
afwezigheid van Sir Alfred Milner is be
noemd tot Hoogen Commissaris en Be
windvoerder van Transvaal en Oranje-
Vrijstaat.
Uit de verliezenlijst blijkt nog, dat op
2 Mei een detachement van 4-3 man bij
Botha pas door de Boeren is gevangen
genomen.
Den 4 Mei zijn zij weder vrij gelaten
na natuurlijk hun wapenen en ammuni
tie te hebben achtergelaten.
Weder verluidt te Londen en in
Zuid Afrika een gerucht, volgens hetwelk
mevrouw Botha te Durban is aangekomen
op weg naar Europa, om President Kru
ger mee te deelen, dat de kans voor de
Boeren verkeken is en het verstan
digst zou zijq als de Boeren zich onder
wierpen.
Het Lagerhuis behandelde een voor
stel van Dillon, om de zitting te verda-
Zoo werd voorlgepraat, totdat het beurs-
tyd werd. Daar Jochems en Boudewyn
niet naar de beuis moesten, bleven zij
het langst op het kantoor.
Boud zat met de armen onder het
hoofd, Jochems nam eindelijk het woord.
«Jongeheer Bondt, hoe vond u die taal
van menheer Van Meenen Wil u wel
gelooven dat het mij dooi merg en been
ging? Voor geen honderdduizend gulden
zou ik het gezegd hebben. En daarom
iemand zoo af te jachten, ik heb u in
mijn ziel beklaagd.
»Ach Jochems, ik wou dat ik bjj mijn
vader was.«
»Ja jonge heer, ik begrijp niet waarom
u niet op uwees dorp gebleven bent,
want dat zou mijn grootste geluk wezen
om op zoon dorrepie te leven, zonder
dat ik uitgescholden hoef te worden, om
dat ik niet goed loopen kan, en ik niet
zooveel versland gekregen heb van onze
lieven Hetr als een ander. Maar-ik bad
wezenlijk meelij met uwe, en uwe zal
me niet kwaljjk nemen, dat ik uwe dat
zoo zeg, maar ik moest dat doen, want
ik begreep dat het uwe hinderen moet,
om zoo uitgescholden te worden omdat
uwe in Gods woord las."
gen als protest tegen het beslag leggen
op het Dublinsche blad «Irish* People
wegens opruiende laster In het blad
had een artikel gestaan waarin 's Konings
persoonlijk karakter in de grofste termen
was aangevallen.
Wyndham de secretaris voor Ierland,
verdedigde de stappen van den Ierschen
Uitvoerenden Raad, op zijn aandrang
genomen hij wilde zijn lippen niet be
zoedelen door het artikel voor te lezen.
De Nationalistische leden verklaarden
dat de Regeering een veldtocht voerde
tegen de vrijheid der pers in Ierland.
De motie tot verdaging werd verwor
pen met 252 tegen 64 stemmen.
In een redevoering te Birmingham
zeide Chamberlain Wij vechten niet voor
geringe details, maar voor het bestaan
zelf van het Britscbe Rijk in Zuid-Afrika
Als wij waren teruggedeinsd voor den
strijd zouden wij den eerbied en het
vertrouwen der Koloniën hebben verloren
en een voorwerp van minachting zijn
geworden voor de beschaafde wereld.
De natie is de beproeving te boven ge
komen op een wijze die bewijst, dat wij
onzen voorvaderen niet onwaardig zijn.
Met betrekking tot de belasting opsteen
kolen zeide de Minister, dat die moet
neerkomen op den vreemdeling, die onze
kolen koopt, of op den eigenaar der ko
lenmijnen, maar autoriteiten op het ge
bied der economie beweren dat het de
vreemdeling is die betaalt.
Woord gehouden heeft de radikale
afgevaardigde Markham, die in het par
lement de groote Johannesburger bankiers
Beit en Eckstein voor dieven en zwen-
En terwijl hij dat zei, trok hij zijne
lange groene kuitendekker aar. en strom
pelde met een »nu goeieu dag, jongeheer
Bondt" het kantoor af.
Langzaam ging ook Boudewijn heen,
en liep drooraende langs de straat, zoodat
hij eens, niet onzacht tegen een man aan
liep, die hem wederom met vloeken en
scheldwoorden overlaadde. Na eerst aan
een verkeerd huis aangescheld te hebben,
(hetgeen hij eerst bemerkte toen hij een
vreemd maagdengezicht voor zich zag,
waarop hij, na de meid een paa: minuten
vrij 'ounouzel aangekeken te hebben, uit
riep «O, o, ik geloof dat ik verkeerd ben.''
waarop hij begroet werd, met een »nu,
ezel, kijk dan uit je oogen," kwam hij te
huis.
Misschien beweert men. dat de beschre
vene zaken niets dan kleinigheden zijn.
Ik verzeker den Lezer echter, dat, ze voor
onzen vriend wezenlijk niet nietig, maar
van groot gewicht waren, dat ze belang
rijk genoeg waren, om een natuurgenot
diep rampzalig te maken. Hij slenterde
naar den tuin, viel neder op eene bank
van het prieel, met het hoofd rustende
in zijne handen en snikte luid.
Had Louize het gehoord, of was het
toevallig, dat het lieve kind, naar den tuin
huppelde, en hem zachtkens op den schou
der tikte
«Wat scheelt er aan?"
«Och niets."
«Ja wel. Toe dan, vertel mij eens. Foei
delaars uitgemaakt had en uitgenoodigd
was dit ook daarbuiten te doen om ge
legenheid tot vervolging te geven.
De vorige week heeft hij zijn beschul
diging in openbare vergadering voor een
overtalrijk publiek en herhaald ver
klaard de bewijzen gereed te hebben.
De gemeenteraad van Batersea de
plaats die John Burns naar het parlement
heeft gestuurd, heeft met groote meer
derheid besloten een straat naarJoubert
te noemen.
De Engolsche Jingo pers is natuurlijk
woedend.
Te Barcelona blijft het broeien. De
kapitein-generaal althans meldt aan de
regeering dat het nu vooral de vrouwen
en kinderen zijn, die op den openbaren
weg de orde verstoren en dat de circu
latie der trams onmogelijke is bij gebreke
van personeel. Dat lijkt nog niet veel
op «herstelde orde
Zaterdag zijn weer een groot aantal
troepen te Barcelona aangekomen die op
verschillende belangrijke punten der stad
zijn opgesteld. Er is bevel gegeven alle
werklieden vereenigingen te sluiten. Er
hadden weer veel arrestaties plaats, waar
onder ook die van een Fransch anarchist
De laatste onlusten worden hoofdzakelijk
aan de anarchisten toegeschreven.
De Indépendance* heeft de verklarin
gen door den welbekenden Esterhazy
indertijd afgelegd voor den Franschen
consul-generaal te Londeh. Esterhazy
verlangde dat zijn verklaringen zouden
worden gegeven aan de amnestie-com
missie van den Senaat, wat niet gebeurd
is. Het stuk werd door den consul -
dat je zoo schreien kan, en papa en mama
zijn zoo goed voor je. Ik kwam je net
vragen of ja een beetje mei me wou
wandelen
«Wandelen neen heb jij daai plezier
in Louize?1'
«Ja zeker."
«Nu dan Ik zal met je wandelen.''
Op de wandeling vertelde Boudewijn
alles wat hem wedervaren was, en dit
gaf zijn hart wezenlijk lucht. Het lieve
gevoelvolle meisje Waardeerde in Boude
wijn dat kinderlijk christelijk geloofhet
deed bhar goed iemand aan te treöen
met wien zij spreken kou, over datgene
wat haar gevoel aandeed Zij veroorloofde
zich eene vraag
«Maar Boud, zoo laat was het toch van
morgen nog niet, toen we in den bijbel
gelezen hadden, of je hadt nog wel op je
tijd op kantoor kunnen zijn. De klok had
nog niet geslagen toen we gedaan hadden
«Ja maar ik ben toch dadelijk naar
kantoor gegaan."
«Niet omgeloopen, bedenk je eens goed
niet opgehouden op weg
«Neen, of ja, dat's ook waar, maar dat
heeft toch zoolang niet geduurd. Ik heb
gekeken naar een paard dat ze mishandelen.
O dat hadt je moeten zien, foei het was
verschrikkelijk
En Bondt vertelde wat hij aanschouwd had.
Men kwam thuis. Boudewijn ging naar
zijn kamer.
Yan Willigen sprak Louize aan«boe
•generaal gezonden aan den Minister van
buitenlandsche zaken te Parijs; deze
zond het aan den Minister van Justitie
en deze aan den Minister president,
Waldeck-Rousseau. De politiek bracht,
zooals men weet, mee, dat de amnestie
tot stand kwam en Waldeck Rousseau
zond daarom de verklaringen van Ester
hazy naar het Departement van oorlog,
waar het stuk als groot geheim wordt
bewaard. De verklaringen van Esterhazy
zijn breed en komen daarop neer
wat iedereen weet - dat hij gehandeld
heeft op last van zijn chefs en de beve
len werden overgebracht door Henry en
Du Paty. Esterhazy noemt tenslotte de
stukken op, die hij verlangt, dat gepu
bliceerd zullen worden, teneinde het be
wijs te leveren, dat Henry en Du Paty
ook slechts de gehoorzame dienaars van
hun chefs zijn geweest.
In berichten uit Petersburg wordt
officieel verzekerd dat van het groote
gevecht dat in Mantsjourije met de Chi-
neezen zou zijn geleverd, geen enkele
bevestiging werd ontvangen. De Engel-
sche kranten hebben 't heel druk gehad
over dat gevecht.
LONDEN, 13 Mei. De correspondent
van de Standard meldt o. m
Generaal Campbell op zijn tocht naar
Middelburg en Smith Dorrien op zijn
marsch naar Wonderfontein zijn voort
durend lastig gevallen door Boerencom-
mando's die veldgeschut en pompons bij
zich hadden.
Ook blijkt dat de Boeren zich in het
Oosten en Westen van Transvaal weer
samentrekken. Voorts heeft French ver-
kan je nu met dien droomer gaan wandelen
voor je amusement?"
«Och papa, ik vind Boud wezenlyk
wel een lieven jongen
«Nu, ik wou niet dat Gust zoo was,
hoor
«En ik wel, papa," gaf zij ten antwoord.
«Zoo zoo, dat begint al vroeg. Mag mt>n
zich zoo over vreemde heertjes uitlaten
zei de vader schertsende.
Maar mama wilde hier wat dieper door
dringen, trok het meisje tot zich en hei -
nam «zeg eens, lieve, waai om dan Wat
is de reden, dat je hem boven je broer
stelt
►Neen, lieve moes, boven me broer stel
ik hem niet, maar als ik met Boudewijn
alleen ben, dan kan hij zoo gevoelig
.preken, en dan kan ik zien, dat hij zijn
vader zoo lief heeft, en dat heb ik van
Gust toch nooit zoo opgemerkt. U begrijpt
ik zeg het zoo als ik het meen," en daar
kwam een blos over haar gelaat als dacht
dit kind reeds, dat ze zich te voel uitliet
over den vreemden jongen. DocC de ware
reden mag wel deze zijn, dat net aan den
dag leggen van eeuig gevoel meestal zoo
zorgvuldig vermeden wordt, dat zelfs het
kind, dat onwillekeurig, als by ongeluk,
toont te kunnen voelen, zich schaamt als
ware het eene misdaad gevoel te bezitten
of eene verwaandheid gevoel aan den dag
te leggen.
