No. 84.
Woensdag 30 Januari 1901.
I0e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen
F. DIELEMAN,
KIESWET.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van ltot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
Het jaar 1901 is zeker wel het jaar
der Verkiezing. Minstens driemaal zullen
we dit jaar naar het stadhuis moeteu
gaan om te stemmen. Een lid voor de
Tweede Kamer, leden voor de Provinciale
Staten en drie leden voor den Gemeen
teraad moeten gekozen worden Waar er
dus zulke belangrijke verkiezingen in het
vooruitzicht zijn is het plicht van ieder,
wien het welzijn van Land, Provincie,
en Gemeente nog ter harte gaat, te zor
gen dat hij tusschen 1 en 15 Februari
van de gelegenheid gebruik maakt om op
de kiezerslijst te komen. Kiezers en aspi
rant-kiezers (dat zijn personen, die nog
geen kiezer zijn maar het kunnen worden)
maken we op het onderstaande opmerk
zaam
Een algemeene voorwaarde voor het
kiesrecht is, dat men zij mannelijk inge
zeten des Rijks Nederlander en voor of
op 15 Mei a. s. den leeftijd van 25 jaren
bereikt hebbe.
Gaan wij achtereenvolgens na wat elke
categorie van kiezers te doen heeft om
zich de uitoefening van hun kiesrecht te
verzekeren.
Belastingkiezers zijn zij, die over het
dienstjaar loopende van 1 Jan. tot 31
Dec. 1900 zijn aangeslagen naar een of
meer der vijf eerste grondslagen van de
personeele belastingof in de grondbe
lasting voor ten minste een bedrag van
1 aan hoofdsom en rijksopcenten of in
het dienstjaar, loopende van 1 Mei 1899
tot 30 April 1900, in de vermogens- of
Kaatje, die tot nu toe, vrij stijf en als
waren de meisjes haar te min, de hon
neurs had waargenomea, was wat blijde
ook een kameraadje gevonden te hebben
Eerst ging het nog wel wat getrokken
maar weldra kregen ze met hun beiden
de hoogste praats, en als men ze zoo
boorde, zou men denken dat dn groote
stad een verzameling van apengezichten,
meerkatten, krokkedillen en kameelen was.
„Kaatje, heb ik ook een naam in de
stad vroeg Eduard.
„.Ta, dat zullen ze mij zeggen."
Ondertusscben begon de oudste Schoone-
velden harder te lachen, dan noodig was,
zoodat Eduard bemerkte, dat hij ook een
bijnaam had. De ontdekking van zoo iets
is nooit prettig, en hij ging daarom een
beetje met van Spaan praten.
Zoodra ze kon, fluisterde de oudste
dochter des burgemeesters Mientje in het
oor: Weet je hoe hij in de wandeling
heet de bazendans, want hij vliegt als
een razende door de straten."
»Dat's met lechtin de wandeling,"
antwoordde Mientje.
Ze had niet eens gelachen om de zet,
en daarom begaf de aodere zich maar
bedrijfsbelasting. Zij moeten, om op de
kiezerlijst te komen, de directe rijksbe
lastingen, waarvoor zij aangeslagen zijn,
voor 1 Febr. a. s. hebben voldaan.
Belastingkiezers behoeven zich niet aan te
gevenzij worden ambtshalve op de kie
zerslijsten gebracht.
Alleen zij, die mede-eigenaren zijn in
een onverdeelden boedel, waarvoor in
1900 grondbelasting is betaald, terwijl
hun aandeel in die belast ing 1 bedraagt
behooren zich tusschen 1 en 15 Februari
aan te geven aan de secretarie, waar zij
een formulier ontvangen, dat voor 15
Februari ingevuld en onderteekend aan de
secretarie moet worden ingeleverd met
het belastingbiljet.
Zij die in een of meer andere gemeen
ten een der genoemde belastingen over
de genoemde tijdvakken betaald hebben
moeten daarvan door overlegging van de
voor voldaan geteekende belastingbiljetten
voor 15 Eebr. aan het stadhuis doen
blijken.
De aanslag der vrouw in de rijks directe
belastingen geldt voor haar man die van
minderjarige kinderen wegens goederen,
waarvan hun vader het vruchtgenot heeft
voor hun vader.
Wie op 1 Februari zijn belasting nog
niet voldaan heeft, krijgt van den ont
vanger een gratis waarschuwing gezonden,
waarin gezegd wordt, dat, is de belasting
op 1 Maart niet voldaan, men niet op de
kiezerslijst komt.
De overige kiezers behooren zich aan
te geven tusschen 1 en 15 Februari ter
secretarie waar formulieren kosteloos ver
krijgbaar zijn. Zij ontvangen een for
mulier, dat onderteekend en ingevuld vóór
gauw weer naar Catharina, waar haar
grappen veel meer opgang maakten.
„Wel Mien," spiak de jongste burge
meesterstelg, „ik vind dat Ant (haar
zuster) erg veranderd is, sinds ze zoo lang
in de stad is geweestze heeft opi'.eder
een wat."
„Ja Suus," klonk het antwoord, „en ik
wed dat juffrouw van Willigen ons ook
op den duur niet zal bevallen."
Van Spaan onderhield zich intusschen
met Eduard, en vertelde hem, natuurlijk
in vertrouwen, dat hij een pestilenten
hekel aan den burgemeester had dat de
dominé een taalbederver was en de dokter
goed was om de menschen te repatrieeren
Van den schoolmeester kon hjj niets
anders zeggen, dan dat hy een gek of
een ezel was vooi ts was or geen edn
aardige meid in het dorpen kon oen dén
notaris voor zijn part ophangen.
Het brandde Eduard op de lippen om
te vragen, wat voor heerlijk compliment
hy voor den gastheer bestemd hadmaai
dacht hij, „man, je bent me te gek," 'i
bleek toch duidelijk, dat de dwaas zich
hij den bewoner der groote stad fameus
wilde intorduceeren, door vreeselijk op
zijn plaatsje te schimpen.
Verder werd er nog veel meer gepraat,
tamelijk gegeten, veel gedronken, tot dat
het bürgerklokje slqeg, waarop ieder naar
huis of naar bed ging.
den 15en Februari moet worden ingeleverd
aan het stadhuis.
Woningkiezer is hij, die op den 31sten.
Januari sedert 1 Augustus van het vorige
jaar in een huis of een deel van het huis
heeft gewoond van een huurwaarde, voor
Axel bepaald op ƒ1,— per week. Men
mag eenmaal verhuisd zijn, mits een huis
van gelijke huurwaarde bewoond hebbende.
Men kan ook kiezer worden, wanneer
het huis of het gedeelte van het huis. dat
men bewoont, niet den geëischten huur
prijs heeft, doch wanneer men in zijn
woonplaats grond in huur heeft, en daar
mede het voor de gemeente geldende be
drag wordt verkregen.
Natuurlijk moet men dien grond net
zoolang in huur hebben als het huis.
Loonkiezer is hij die op 31 Januari 1901
sedert 1 Januari' 1900 achtereenvolgens
bij niet meer dan twee personen, onder
nemingen. openbare of bijzondere instel
lingen in dienstbetrekking of als inwonen
de zoon in het bedrijf of beroep der
ouders werkzaam is geweest en .als zoo
danig over dat jaar ëen inkomen heeft
genoten, dat voor Axel bepaald is op
ƒ300 per jaar.
Het loon in vaste dienstbetrekking door
de vrouw genoten, kan worden geteld
bij dat van den man, en evenzeer het
halve loon van minderjarige, inwonende
kinderen. Wanneet dat alles bijeen het
bedrag van 300 haalt, kan de man kiezer
worden.
Men kan volstaan met- op te geven, dat
men 300 verdientopgave van het
juiste loon is on noodig
Als loon wordt ook gerekend een pen
sioen op de lijfrente, dat door openbare
instellingen wordt verleend, en ook dat,
door ondernemingen of bijzondere instel
lingen uitbetaald.
Pensioenkiezers die op de lijst van het
vorige jaar voorkomen behoeven zich niet
opnieuw aan te geven.
Staat in een of ander bedrijf in den
regel het werk gedurende een gedeelte
van het jaar stil, dan wordt de tijd, dat
niet gewerkt wordt, toch als diensttijd
beschouwd. Is men hoogstens twee maan
den ziek, dan wordt toch het loon gere
kend ontvangen te zijn.
Vrije woning of inwoning wordt in Axel
berekend op ƒ37,50, kost en inwoning
op 200 bij het eerste moet dus 262,50
en bij het tweede 100 loon of pensioen
komen
Grootboek- of Spaarbankkiezer is hij, die
op 1 Februari 1901 sedert een jaar den
eigendom met recht van vrije beschikking
heeft van ten miuste 100 (nominaal,)
ingeschreven in de Grootboeken der Natio
nale Schuld of van ten minste 50, in
gelegd in de Rijkspostspaarbank, in een
gemeentelijke spaarbank of in een spaar
bank, beheerd door het bestuur van een
rechtspersoonlijkheid bezittende vereeni-
ging, van een naamlooze vennootschap,
van een coöperatieve vereeniging of van
een stichting. Deze kiezers moeten zich
tusschen 1 en 15 Februari op de secre
tarie aanmelden onder overlegging van een
bewijs van de directie van het Grootboek
of het bestuur der Spaarbank, dat zij
inderdaad sedert een jaar eigenaar zijn
van de gevorderde bedragen.
Onder de laatstgenoemde bijzondere
spaarbanken, zijn die, opgericht na 1 Mei
1900, alleen begrepen voor zoover en voor
DE SCHOOLMEESTER.
„O papa, ik heb me gisteren toch ge
amuseerd, dat kan ik u zeggen. De meis
jes bevallen me hier heel goed en die
vroolijke Mien vooral.*
„Zoo, kom je aanstaande week weer
om
„Dat hoeft u Diet te vragen papa.
Mientje Warenveld vindt ja vroolijk Ja
dat vind ik ook, heel violijk,* zei Kaatje
met een malicieus glimlachje.
„Wat je daarm neent weet ik niet,
zei Eduard.
„Wel, wat was zij vu) mbt jeu
„Zoo, maar ik kan je dan zeggen dat
ik meer dan een half uur met haar ge
sproken heb, en dat ik niets heb gevon
den dan gepaste vroolljkbeid en een goed
hartigheid, daar je in onze stad lang
naar zoeken kunt. Ik geloof bij voor
beeld niet, dat ze over je zoo zal spre
ken als jij het over baar doet; en ik heb
nog minder gemerkt dat zij de maat
schappij in een menagerie hervormt. Enfin
ik heb geen tijd om op dit thema te varie
ren en hervat bet naderhand wel eens.
Papa ik schrijf u stellig over den afloop
der veiling.*
„Goed Eduard vergeet me niet hoor.
„Ik heb plezier van dien jongen,* zei
papa, toen hij weg was, „knap in zijn
zaken
„Ja maar erg piquant in het dagelijk-
sehe leven.*
Och meisje, bet hart ligt hem op de
tong, en hij heeft zoo groot geen óngeljj
Schel eens even om mijn jas.*
De jas kwam, Van Willigen ging uit
om een wandelingetje te maken. Hij was
nog niet ver gevorderd of de schoolmees
ter en voorzaDger Van Vliezen, kwam
hem achterop.
Zoodra namelijk Van Willigen met
zijn stok met gouden kDop voorbij de
school was komen wandelen, had Van
Vliezen zijn ottervellen pet opgezet en
was hem achterna geloopen. Toen Van
Willigen aan het eind van het dorp was
had de schoolmeester hem juist ingehaald
en zou hem wel aangesproken hebben
maar hoe het aan te leggen, want
die rijke koopman kon hem met zijn
rijksdaalders wel dood gooien. Hij liep
dus als een hond achter zijn heer en
keek in het rond, net of er heel veel
moois in en aan de herberg v in Goenewal
te zien was. Hoe jammer dacht by, dat
ik menheer niet eerder heb kunnen in
halen maar als ik hem hier aansprak,
en ik kreeg een grauw, want ik weet
niet of hij wel heel vriendelijk is, dan
maakte ik nog gekker figuur voor den
kastelein, die toch in alle geval meester
tegen mij zeggen moet.
Het was heerlijk weêr, en de goede
makelaar scheen veel genoegen te hebben
in bot fraaie landschap. Hij voelde eene
Mgeruimdheid aio hij op zijn kantoor te
j laidden van stoffige boeken en papieren
zelden gekend had. De meester zou zeka