President Kruger,
Rechtszaken.
tiemengd Nieuws.
De troepen zijn nu weer te Peking terug.
Waldersee zegt, dat ettelijke duizenden
geregelde troepen onder twee generaals
in wilde vlucht uit de provincie Tchili
naar Schansi zijn gejaagd.
De aanvoerders van een Britsche ko-
lonne Torek is gestikt door kolendamp
en naar Peking gebracht om begraven
te worden Met de Chineezen wordt min
der omslag gemaakt. Daar is de Peiho
of het open veld goed genoeg voor.
Een wanklank in deze victoriezangen
is het bericht uit Tientsin, dat vier com-
pagniëen Duitsche troepen op 35 mijl ten
Westen van Paohingfoe ernstig bedreigd
werden. Acht compagniën Franschen zijn
er op uit om hen te ontzetten.
IN DE RESIDENTIE.
We stonden te wachten. Duizenden en
duizenden in de Rijnstraat en op het
perron, thans ordelij it een ruimte latende
voor de deur der ontvangkamer.
Daar stonden de Gemeenteraadsleden,
met den burgemeester en de comités. Daar
waren Zuid-Af rikaaDsche hoofdambtenaren,
prof. Van Hamel, levendig vertellende van
de zegetocht van Kruger door Frankrijk,
ook dames, mevr. Van Harinxma, de echt
genoote van onzen burgemeester, Tbérèse
Scbwarze en andeien.
Eindelijk kwam het signaal de trein is
Voorburg gepasseerd. Er kwam leven in
de rijen. Het ging van mond tot mond
de trein is in aantocht. Toen op eens
gejuich, aangolvend uit de verte en plot
seling daar vliegt de trein het station
binnen, de Transvaalsche vlaggen aan de
locomotief. Daar heften de 600 zangers
op bet peiron het welkomstlied Psalm 72,
vers 6, 7 en 11 aan
Ja, elk der Vorsten zal zich buigen
En vallen voor Hem neer.
Daarna weer oorverdoovend gejuich-
Voor het portierraam verschijnt de eer
waardige gijjsaard President Kruger. Zoo
enthousiast als toen zal men de Hollanders
zelden gezien hebben Het was een geroep
van Leve Kruger, Leve de Boeren
Dr. Leyds begeleidt den President en,
rechtop nog, stapt hij vriendelijk buigend
het perron over de ontvangzaal binnen.
Daar scharen met dr. Leyds en dr. Muller,
de heeren Fischer, Wolmarans, Wessels,
Haymans, Eloff en anderen z.ch om den
President, die niet plaats neemt, maar
rechtop blijft staan. Hij ziet er goed uit
en naar het schijnt is hij niet vermoeid.
Flink kijkt hij rond en met aandacht volgt
hij de sprekers. Het eerst is de burge
meester baron Van Harinxma aan het
woord. Hij zegt ongeveer het volgende
«Mijnheer de President der Zuid-Afri'
kaacsche Republiek, hoogedele heerNa
mens den Gemeenteraad van 'sGraven-
hage, namens de geheele Haagsche bevol
king, heb ik de eer, u welkom te heet6n
op deze plaats.
Gij weet, aan den grond van geheel ons
vaderland, byzonder aan dien van 's Gra-
venhage, zijn groote geschiedkundige herin
neringen verbonden.
Ligt het daaraan, of ligt het aan de
stamverwantschap van uw volk en van
ons volk, dat zoo groote sympathie hier
overal in den lande zich heeft vertoond
Ik weet het niet, maar ik kan u wel ver
zekeren, dat in deze gemeente aller harten
hebben gebloed bij 't vernemen van do
rampen die uw volk hebben getroffen.
Aan dezen bodem zijn groote geschied
kundige herinneringen verbonden en ik
bid u, wanneer een dei eerstvolgende
dagen de gelegenheid zich voordoet, wend
dan uw schreden naar 't voormalig verbljjf
van onze stadhouders. Daar kan de bodem
waarop gij gaat, bij eiken voetstap u ver.
paard mei roffelende trom en achelklin
kende muziek aftrok, zoo dat Fontaine
bieiu zo» stil word als een graf, riep de
kardinaal buiten zich zeiven 7an ver
wondering»wat is dat? Is het toeval,
of heeft de windmaker Rosier een verbond
mt" „oesten aangegaan
Wordt vervolgd.)
kondigen, hoe dikwijls op diezelfde plaats
de groote Zwijger en zijn doorluchtige
zonen een zucht hebben geslaakt, toen
him land in even moeilijke omstandig
heden verkeerde als thans het uwe. Moge
die herinnering aan den grooten Zwijger
en zijn groote zonen Mautits en Fredeiik
Hendrik, u bemoedigen en u nieuwe
krachten schenken. En moge dezelfde Voor
zienigheid die hun stryd tot een zoo ge
lukkig einde heeft geleid, ook uw reis tot
een gelukkige uitkomst wenden, uw volk
ten zegen, de menschheid tot eer."
Hierna treedt dr. Muller naar voren om
den President namens de Zuster-Republiek
welkom te heeten en hem toe te wenschen,
dat het doel zijner reis moge beantwoorden.
Kruger, die al dien tijd gestaan heeft,
schijnt zich thans wat vermoeid te gevoe
len, maar hij neemt toch niet plaats op
de voor bem gereed staande zetel. Hij
heeft aandachtig de verschillende sprekers
gevolgd en vraagt nu aan dr. Leyds Kan
ik sprekeD Zeker, President, luidt het
antwoord en Kruger spreekt. Zjjn stem is
nog krachtig, flink en vol overtuiging
spreekt hij. Het is doodstil als hij begint
Mijne heeren. Laat mjj eerst vooraf ex
cuus maken, ik heb nooit veel school ge
had, weet niet van mannelijk of vrouwe
lijk, van lidwoorden of verbuigingen. Ik
spreek zooals ik ben, en ik zeg bet zoo-
als ik het weet. Ik ben niet ongeleerd,
maar ik ben ongeletterd.
Ten eerste dan moet ik u hartelijk dank
zeggen voor deze ontvangst. Geen woor
den kunnen zeggen hoe ik alles, wat Hol
land gedaan heeft, waardeer, Holland was
onder allo landen de ernstigste die onze
zaken heeft verdedigd. Ik ben daar har
telijk dankbaar voor.
Gij heeren hebt in uw woorden het
eerst aangehaald den tachtigjarigen oorlog
van Holland. Wij weten -.vat oorlog is.
Wij zijn een klein kindje tegen zoo'n
groote Mogendheid. Ik zal u zeggen wat
die zaak is. Het is begonnen reeds met
Jameson. Telkens werden weer grieven
tegen ons geuit. De ergste was. dat de
vreemdelingen geen stem hadden. Wjj
hebben alles gedaan wat wij konden, om
de z. g. grieven weg te nem'en. Wij heb
ben naar Salisbury geschreven om den
vrede te bewaren, maar die Engelschen
wilden niet. Die Republieken moesten
niet langer bestaan, niet om de grieven
maar om de grond van ons land was
bet te doen en om dien van de Oranje
Vrijstaat, onze Zuster-Republiek. Die
Vrijstaat is ons trouw gebleven. Zij wis
ten, dat als wij ten onder gingen, ook
hun land weg moest.
Toen konden wij niet anders. De En
gelschen troepen stonden aan de grenzen
en namen de beste plaatsen in. Wij schre
ven nog, dat wij na 5 jaar kiesrecht zou
den toestaan, maar dat hielp niets. De
Engelschen wilden niet, Wij hebben het
toen in Gods hand gegeven en gedaan
wat wij konden. En heeft God niet reeds
een mirakel aan ons gedaan Zoo'n kleen
hoopje menschen. tegen zoo groot een
Rijk?
Ik vei trouw vooral ook op Holland en
op Frankrijk, op allen wie God vreezen
naar Zijn Woord, hoe zij dat Woord ook
uitleggen, van welke gezindte zij ook zijn.
Want wie God liefheeft, heeft de recht
vaardigheid lief.
De Regeeringen hielpen ons niet, maar
God bleef toch met ons Ik ben met mijn
volk gebleven zoolang dit mogelijk was,
maar ik ben een oud man, 75 jaar al, en
toen de oorlog veranderde en wij telkens
moesten verder tiekken, zij die gouver
nement President, gaat gij van ons, gaat
over de zee en zegt daar de volken wij
willen recht. Wat doen de Engelschen
nu zij niet de mannen overwinnen kunnen,
nu komen zij op tegen de vrouwen en
de kinderen, ontnemen hun kost om te
leven en laten hun geen dak boven het
hoofd. Lord Roberts is voor mijn familie
zelf welwillend geweest, maar ik vraag
niet voor mijn familie, ik vraag het voor
mijn arme volk. Ik vraag, kan een be
schaafd volk, dat iD God gelooft, aanzien
t kinderen gemoord worden? Maar ik
geloof, dat de dagen zullen komen, dat
alle Christen, volken,, dat allen, hoe zij de
Bijbel ook verklaren, tot rechtvaardigheid
zullen komen. Het gaat tegen Kerstavond
Al wat God vreest zal dan nadei komen
tot God, nader tot Hem, die al het ver
keerde van de aarde zal doen verdwijnen.
Dit vertrouwen in God geeft mij kracht,
want al willen de gouvernementen ons
thans niet helpen, als God zegt gij moet,
dan zullen zjj ook moeten. Dan zullen zjj
het niet langer aanzien, dat kinderen en
vrouwen mishandeld worden. Het gou
vernement der Republiek wilde daarom,
dat ik over de zee zou gaan en net de
gouvernementen vragen: steun ons, want
onze zaak is die dei rechtvaardigheid. En
ik blijf vertrouwen, dat God de bai ten zal
neigen en alle menschen nad^r brengen
tot Hem en tot het goede.
Zoo sprak Kruger en er was gloed en
geloof in zijn woorden, hartstochtelijk zelfs
klonk soms nog zijn krachtige stem. Her
haaldelijk werden zijn woorden dooi een
applaus of geroep van juist zoo, zeer
goed, onderbroken en toen hij uitgesproken
had, barstte een hartelijk gejuich losLeve
Kruger, leve de Boeren.
De heer Canneel, vice consul alhier,
heette daarna den President welkom en
onmiddellijk daarna nam Kruger weer
het woord Laat mij nog eens zeggen,
mijne heeren, dat ik vraag om arbitrage
laten alle geschillen onderzocht en laat
ons rechtvaardigheid geschieden. Ik vraag
om arbitrage, want die kan vrede Dron
gen over alle volken.
Nogmaals weerklonk hetLeve Kru
ger, leve de Presidenten toen ging men
naar de rijtuigen en begon de zegetocht
door de stad naar het „Hófel des Indes*
Langs de straten een dichtopeenge-
pakte menschenmassa jubelend in éen
onafgebroken kreetLeve Kruger. En de
oude Presiaent, getroffen met dit eerbe
toon, altijd door maar groetend met zijn
hoed.
Zoo bereikt de stoet het voorplein van
het Hotel des Indes. Aan den ingang
stonden twee meisjes, de eene met de
Transvaalsche de andere met de Holland-
sche vlag in den arm.
Ook hier weer een onstuimige begroe
ting van de enthousiaste menigte.
Als bjj op het balcon verschijnt, gaat
een oorverdoovend gejuich op. Van alle
kanten weerklinkt het Krugerliedje, op
de wijze van de zilvervloot, door een
vriendelijke hand onder de menigte ver-
spieid In het midden van een groep van
heeren, half beschenen door het licht, dat
de lantaarns omhoog werpen en dat naar
buiten diingt door de geopende salon
deuren, slaat daai de krachtige gestalte
van den President Het is een zeldzaam
tooneel, daar voor he Zoover het oog
reikt, tusschen de boomen door,een zwarte
massa in het spaarzame licht der straat
lantaarns, wuivend met hoeden en zak.
doeken, jubelend tot in bet onstuimige toe.
Enkele minuten duurt het. Dan gaat de
President, al maar groetend, naar binnen-
En 't juichend volk trekt af, zingenójde
liederen van Transvaal en Nederland 1
AXEL, den December 1900.
Dinsdag avond te half 6 trad in de
Christelijke School te Spui, op voor ruim
200 peisonen de heer H. van Wyck uit
Transvaal, thans te Ter Neuzen verblij
vende.
Spreker schetste in het kort zijne er-
vaiingen, opgedaan in de veldslagen te
Colenso, Spionkop en Macbadodorp en door
hem medegemaakt.
Met belangstelling werd er naar spreker
geluisterd.
De vergadering werd met psalmgezang
en dankgebed gesloten.
Het aandeel door de gemeenten in
Zeeuwscb-Vlaanderen te dragen in de
lichting der Nationale Militie voor 1901
is door Gedep. Staten vastgesteld als volgt:
Ter Neuzen 19, Aardenbui g 5, Axel
12, Biervliet 6, Boschkapelle 3, Braskens
5, Cadzand 4, Clinge 6, Eede 2, Graauw
5, Groede 5, Hengstdijk 1, Hoek 5, Hon-
tenisse 5, Hoofdplaat 4, Hulst 5, IJzen
dijke 8, Koewacht 6, Oostburg 3, Osse-
nisse 2, Overslag 1, Philippine 2, Retran-
chement 2, Sas van Gent 3, Schoondfoke
5, Sluis 5, Stoppeldijk 4, St. Jansteen 7,
St. Kruis 1, Waterlandkerkje 2, West-
dorpe 5, Zaamslag 9, Zuiddorpe 3 en
Zuidzumle en Nieuwvliet 3.
PREDIKBEURTEN TE AXEL.
Voorin. 91/, ure
Nam. 2 ure
Zondag 9 December 1900.
Ned. Herv. Kerk.
Ds. J. B. T. Hagenholtz
Ds. J. B. T. Hugenholtz
(Gereformeerde Kerken.)
Kerk A.
Voorm. 9 ure Ds. K. J. Kapteijn
Nam 2 ure Ds. K. J. Kapteijn
(Voorbereiding H. Avondmaal.)
Kerk B.
Voorm. 9 ure Ds. R. van der Kamp
Nam. 2 ure Ds. R. van der Kamp
(Voorbereiding B. Avondmaal.)
Arrondissements-Reclitbauk te Middelburg-
Zitting van 7 December 1900.
R., 23j., huisvrouw van P. v. B., zonder
beroep te Axel, is wegens twee feiten van diefstal
veroord. tot eene maand gevang.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag
is in da Nes te Amsterdam omstreeks half
twee de hulp van de politie ingeroepen by
een hevige vechtpartjj, waarbjj iemand door
een messteek ernstig was gewond.
In een café-chantant, een nachtlokaal,
waar zekere Laufer kastelein is, kwam een
clubje van vijf Duitschers, verbonden aan
een bierbrouwerij en maakte daar eenige
vertering. Toen 't op betalen aankwam,
kreeg men verschil over het verschuldigde
bedrag, dat de bezoekers te hoog vonden,
maar dat de kellner toch van hen bleef
eischen, omdat de chanteuses toch ook had
den meegedronken. De Duitschers verkozen
niet te betalen wat er gevraagd werd, de
kastelein kwam er bij, een paar andere be
zoekers gaven hem gelijk, de woordenwis
seling werd heftiger en heftiger het lokaal
raakte in rep en roer, de pianist en de
kellners kwamen er by en ten slotte weid
men handgemeen.
In de hitte van het gevecht trok een
van de Duitschers een laug, scherp jacht
mes en gaf daarmede den kastelein Laufer
een steek in den buikeen vud de twee
andere bezoekers, die voor den kastelein
partij trok, kreeg een steek in den rug.
De dader vluchtte op straat, maar werd
door den nachtportier van een ander lokaal
tegengehouden en gegrepen een politie
agent kwam er by en nam hem in verzeker
de bewaring. Hy ti achtte het mes Dog hei
melijk weg te werpen, maar dit mislukte.
Op het politiebureau legde de gearresteerde
een volledige verklaring af. De beide ge
wonden zijn naar het Binnen-Gasthuis ge
bracht en daar verbonden. Daarna hebben
beiden zich weer naar huis laten brengen,
niettegenstaande de toestand van Laufer
van dien aard was, dat de doctoren hem
zeer ernstig aanraadden in het Gasthuis te
blijven, omdat zijn verwonding inderdaad
ernstig was. De dader is ter beschikking
van de justitie gesteld, (N. v. d. D.)
Te Tiel is een meisje overledeD aan
de gevolgen van hevige brandwonden, den
16en November opgeloopen. Geheele stuk
ken van haar lichaam, als neus en ooren,
waren afgevallen.
Een 's nachts van Geleen, alwaar hy
dienst had gedaan, naar Sittard terugkee-
rende maréchaussee ontmoette nabij het ge
hucht Ophoven eenige hevig twistende per
sonen. Toen hij tusschenbeide wilde komen,
werd de maréchaussee, naar het schynt,
door de noodzakelijkheid gedwongen van
zijn revolver gebruik te Diaken. Een der
twistenden, iemand nit Leijenbroek is daar
door zoodanig verwond dat zyn toestand
hoogst bedenkelijk is.
Het geheele getal rijwielen, aan de
belasting onderworpen, bedroeg in 1899
94.370 De Min. heeft geen reden om te
twijfelen of op de toepassing der wet in
dezen naar behoeren wordt toegezien.
De voorloopige hechtenis van de ver
dachten in zake den ntoord op het doch
I tertje van den heer Kessels te Tilburg is
weer met dertig dagen verlengd.
wt
DO
I PO
