Bemengd Nieuws. Laatste Nieuws. Burgerlijke Stand. Abtskerke 56 (7) Koudakerke 226 (24), St Laurens 353 (34). Middelburg 213 (26), Nieuwerkeik 166 (15), Oosterland 136(12), Oostkapelle 66 (4), Overslag 70 ("4), Re- trancbement64(7), Ritthem 51 (6), Bchoon- dijke 62 (5) Serooskerke (W.) 104 (11), Sluis 250 (39), Veere 107 (11), Vrouwe polder 121 (15) en Zuiddorpe 343 (9) De tusschen haakjes geplaatste cijfers geven het getal eigenaren aan. AXEL, (leu 26 September 1890. In den afgeloopen nacht zijn op een drietal plaatsen aan den oostelijken bui tenweg alhier konijnen gestolen. Zaterdag weid alhier door het »A1- gemeen Burgerlijk Armbestuur* aanbesteed de levering van het benoodigde biood, ge durende de maanden, October, November en December. Ingeschreven werd door: J. F. Scheele te Axel voor ƒ9.25 per 100 Kg., A. J. Baden voor 8 95 en door J, C. Verbruggen voor 8.75. Aan den laagsten inschrijver is dele vering gegund. Door den heer L. J, van der Moer te Terneuzen, den eersten Dinsdag in September benoemd tot wethouder, is thans reeds als zoodanig ontslag genomen. Pogingen, door eenige raadsleden aange wend om hem op zijn besluit te doen terugkomen, mochten niet baten. Ambts bezigheden en minder gunstige gezond heidstoestand moeten hem hebben geieid tot het besluit. De directeur der boterfabriek in Abs- dale is zonder orde op zjjn zaken te stellen Daar België vertrokken. Er moet een tekort in de kas geconstateerd zijn. De heer H. Zwartelé is in zijne plaats tol directeur aangesteld. De naam van den voortvluchtige is F. de Poortere. Nabij 't station te Hulst trof de bliksem Zaterdag een elftal, langs de spoorlijn staande telegraafpalen, waarvan er vier geheel vernield werden. De ge stoorde verbinding, want ook de draden waren gebioken werd spoedig hersteld. Door den bisschop van Breda is de heer A. J. Bogers, kapelaan te Koewacht, overgeplaatst naar Teteringen. In zijne plaats is benoemd de heer Smoors, priester van het seminarie. Het te Wesldcrpe gevonden kinder lijkje is Zaterdag door het parket uit Middelhui g onderzocht, waarbij bleek dat het kind heeft geleefd. De moeder, van den moord verdacht, is naar Middelburg gevankelijk overgebracht. Door de justitie uit Middelburg is Zaterdag na opgraving het lijk onderzocht van den verdronken veekoopman E. v. B. Er werden echter geen sporen van mis handeling waargenomen. Diefstal in het Paleis te 's Hage. Daaromtrent schrjjft de Haagsche brief schrijver in de „N. Prov. Gron. Ctr." o a. het volgende Men schjjnt den waren omvang en de toedracht daarvan niet wereldkundig te willen maken en heeft daarom ook in een soort van tegenspraak beweerd, dat de reeds bekend geworden bijzonderheden onjuist zijn. Zie hier hoe mij de toedracht der zaak uit zeer vertrouwbare bron is meegedeeld en ik meen voor de waarheid te kunnen instaan, zeifs al mocbt er nog een tegen spraak op volgen. Reeds voor een paai jaren werd in de zilverkamer van het paleis een niet onbe langrijke diefstal oDtdekt. Een geheel zilve ren ontbjjt-servies van de Koningin werd vermist en bij onderzoek teruggevonden in een der Haagsche huizen voor verkoop met recht van wedei inkoop. Een van dien diefstal verdachte beambte werd toen ontslagen. Of hij de schuldige was zal misschien eerst nu blijken, indien, wat ik zeer twijfelachtig reken, over den thans gepleegden diefstal ooit het volle licht opgaat. Die diefstal werd begaan door den eer sten zilverbewaarder, Le Blanc, een gehuwd man en vader, die indertijd door wijlen den Koning als zoodanig werd aangesteld om zijn bejaarden trouwen vader in de betrekking op te volgen Le Blanc was destijds sergeant bij de jagers en kreeg het hofbaantje louter als gunstbewijs des Konings tegenover zijn vader. Die vorstelijke gunst was den man noodlottig; hij knoopte toch in de zilverkamir relatiën aan met een gehuwde vrouw, als /.ilverpoetster werk zaam. waaruit allerlei treurige dingen voort vloeiden een moordaanslag op de bedoelde vrouw, door haar man, vlak voor het paleis, haar verwijdering uit de zilverkamer, Le Blancs finantieele ondergang en de verstoring van het huwelijksgeluk. De man moet steeds meer achteruit ge gaan zijn en door oneerlijke handelingen getracht hebben zich te redden. Jarenlang wist hij, listig de chefs verschalkend, die de controle over de zilverkamer uitoefenden, dure, doch weinig in gebruik zijnde kost baarheden, te verduisteren. Hij vond een zilversmid in onze achterbuurten beieid, die voorwerpen van hem te koopen en 't is zeker verbazingwekkend dat deze man nooit begreep, dat de prachtige zilveren vazen en schotels, meerendeels met kronen en monogrammen of wapens versierd, sommigen met portretten er op, of duide lijke aanwijzingeu dat zij uit het paleis kwamen bijv. zaken die van wijlen de kroonprinsen Willem en Alexander afkom stig waren, niet op eerlijke wjjze door den verkooper konden zijn verkregen. Dat de man evenwel, al schjjnt het nog zoo onverklaarbaar, te goeder trouw was, bewijst de omstandigheid dat hg de rjjke kunstvoorwerpen altijd aan ieder die ze wilde zien, vertoonde en aan de handela ren te koop aanbood en dat hij, de nu laat stelijk vermiste gouden toiletbenoodigdheden van H. M., geschenk van de Koningin- Moeder aan haar dochter door twee be ambten van de bank van leening liet waar- deeren. Leblanc stal op den dag dat HH. MM. van Het Loo hier terugkeerden, de prachtige flacons en andere toiletbenoodig- heden van de kaptafel der Koningin hij begreep dus dat zijn wandaad onmiddelijk moest worden ontdekt en was dus zeker voornemens de vlucht te nemen, maar wilde dan ook eerst nog een slag slaan. De meeste gestolen voorwerpen zjjn weder in het bezit der vorstelijke eigenares. Waar om men den omvang van de gepleegde diefstallen nu zoekt te verkleinen, is me niet duidelijk maar een feit is het niette min dat ook een niet onaanzienlijke hoe veelheid tafelzilver, vischcouverts deels met Saksisch porselein gemonteerd en alles van monogram en wapen voorzien »zoek« is ge weest en dat de goudsmidopkooper nog voor eenigen tijd een zeer kostbaren zilveren schotel, antiek ciseleer-werk in zijn bezit had, die blijkbaar ook uit een paleis moest komen. Vermoedelijk zal deze gebeurtenis, daar gelaten ol er een rechtsvervolging uit voor komt of niet toch leiden tot een verscherp te controle over de administatie van het paleis, misschien ook wel tot andere tak ken van beheer, waarbjj het niet altjjd even »precies" heet toe te gaan. Te Eraraen woont een man, van be roep jager, maar een eigenaardige jager, zooals er in heel Nederland geen tweede bestaat; hjj laat zich nl. op een kruiwa gen door het jachtveld rjjden. Den eersten dag na de opening van de jacht was hjj reeds vroeg op weg, en dat hjj wel een uitstekend schutter is, bewezen de haas en vjjftien patrjjzen, welke hjj dien dag schoot. En als Jan man, zoo wordt hg genoemd, dan goed wat schiet, dan zijn alle blij, want ze gunnen bet hem van harte, maar niet enkel hjj, ook andere jagers hadden over 't geheel wel succes. Dat het veld flink van wild voorzien is, bleek duideljjk. Eenige burgers vonden in het Kia- renbeeksche bosch het ljjk van een vrouw drjjven. Op den wal gebracht, bleek het te zgn van de 60-jarige vrouw da R. te Arnhem, die zeei veel misbruik maakte van sterken drank, zoodat dit ook hier wel als oorzaak van haren dood kan worden aangenomen. Leblanc, de oütrouwe zilverbewaarde- van H. M. de Koningin, werd Vrijdagna middag gevonden in een hotel in de War moestraat te Amsterdam. Hjj logeerde daar onder d^n naam van De Wit. Hg werd door de recherche aangetroffen in de ge lagkamer, keuvelende met een der kellne- rinnen. De man ontkende natuurljjk de ge zochte te zgn, maar de portier van het Paleis op den Dam herkende hem ter stond. 's Avonds werd Leblanc naar 's Gra- venhage overgebracht en aan het hoofdcom- missaiiaat verhoord. Men verneemt dat hg in den loop van het verhoor een bekente nis aflegde. Hij is toen naar het huis van bewaring overgebracht. Donderdag is de bliksem geslagen in dc Christelijke school te Landsmeer. Kin deren zgn niet getroffen, maar de materi- eele schade is zoo groot, dat de school eenigen tijd gesloten moet bljjven. Van een gezin te Dongen zgn man» vrouw en vijf kinderen vergiftigd doos ge bruik van eten, dat van d^n vorigen dag bewaard was in een pan met koperen bodem. Ook de werkster trof hetzelfde. Allen zijn nog in leven, sommigen echter niet buiten gevaar. De appel als vogelvoeder. EeD rjjpe zoete appel is voor de meeste kamervogels eene versnapering. Men moet daartoe den appel schillen en dan een stukje tusschen de tralies steken, zoodat de vogel op zgn stokje er gemakkelijk kan bgkomen. Nog beter is het. den appel fjjn te maken, wat men gemakkelijk kan doen door dunne schrjjfjes door een draadzeef te drukken, waardoor men stukjes krjjgt zoo groot als haverkorrels ongeveer. Wie zjjn vogels dus eens trakteeren wil, denke hieraan de appeltjjd staat voor de de ur. Woensdag vertrok uit Antwerpen de Congo-boot »Leopoldville«, welk vertrek als gewoonlijk door een talrijk publiek werd bijgewoond. Een dame, die zich op de Kade bevond en een kaart wilde aannemen van een der passagiers aan boord, verloor hierbjj het evenwicht en stortte tusscheD de Kade en het schip te water. Niet dan met veel moeite gelukte het haar weer op het droge te brengen. Te midden van de ontroering, door dit ongeval teweeggebracht klonk een hevig rumoer uit de machinekamer van de »Leo- poldville*, waarin, zooals bleek, nlanke en zwarte stokers aau het vechten waren ge raakt. De toegesnelde politie had heel wat last, voor de vechtersbazen tot rust waren gebracht. Te Parjjs nadert de stadsspoorweg, die tegen den tjjd van de opening der ten toonstelling in gebiuik genomen wordt, zgn voltooiing. Hjj loopt grootendeels onder den grond Op deD beganen weg worden kiosken geplaatst, toegang gevende tot een trap, welke naar een hospitaal leidt. Daar worden twee loketten aangebracht iD het eene bestaat gelegenheid geld te wisselen, zoodat in het tweede de ambte naar enkel het biljet heeft af te geven zonder geld terug te moeten geven. Twee trappen leiden dan naar de dubbele spoor baan, waarop de electrische treinen rjjden. De wagens hebben aan weerszijden, op eenigen afstand van elk der vier uiteinden, een schuifdeur en een doorloop in het midden. De 32 zitplaatsen zjjn er aange bracht, niet in twee lange rjjen over elkaar, maar in de breedte, in 5 compartimenten van 6 of 7 zitplaatsen, tusschen welke de doorloop is. Het uur van Zondagnacht was reeds ver gevorderd, toen eenige vreedzame bur gers der gemeente Oeleghem zich nog met biljartspelen vermaakten in de herberg »De Wildeman* bij M. Alf. Ryraenant. Sedert lang bestaat in deze semeente een ploeg schuimers, die de schrik der be volking is, en als een ware dorpsplaag mag doorgaan. Die ploeg is er steeds op uit, wanorde te verwekken, alles overhoop te zetten, daarbij allen tot vechter, bereid, zoodanig dat iedere bewoner zijn herberg sluit, als hjj die kwelgeesten hoort aankomen. Twee mannen dier ploeg, de eene een zekere Aug. Goris, 30 jaar, bijgenaamd Gust de Wever, de andere, een zekere P. de Beukelaer, 22 jaar, maar bekend onder den bjjnaam van de Max, waren in ge melde herherg gekomen en het duurde niet lang, of zjj begonnen twist te zoeken, zoo danig zelfs, dat de baas de Max op straat zette. »Ha zei Goris tot zekere Lod. Van de Velde, een der biliartspelers, dag brouwer, gjj kunt maar eens trakteeren.* »Ik ben slechts een brouwgast* ant woordde deze. Daarop meer stoornis in het spel, door het baldadig gedrag van Goris, die dreigde hem te ljjf te gaan. »Ik wil met u oiet vechten», riep Van de Velde, voor u heeft reeds iemand on schuldig in de gevangenis gezeten. »Ik zal u wel vinden* wedervoer Goris. Tegen half twee giög Van der Velde naar huis, doch pas was hjj weg, of Goris ver liet eveneens de heiberg. Nabjj de kerk stond de Max op wacht, en naar men zegt met een mes in de hand. Nabjj de herberg van M. Meeuwsen had Goris zijn slacht offer ingehaald, en een puntachtigen steen uit het voetpad rukkende, bracht hjj er Van de Velde eenen vreeseljjken slag mee toe op het hoofd. Het slachtoffer viel be wusteloos, badend in zgn bloed ten gronde en bleef zoo te zeggen leveuloos liggen. Op dit oogenblik verlieten twee anderen »De Wildeman, en bg het maanlicht be merkten zjj, wat gruweijjk feit er op den steenweg gepleegd was. Zjj snelden hun nen vriend ter hulp, waarop de laffe aan randers de vlucht namen. Beiden tilden Van de Velden op en brachten hem naar de herberg terug, waar men de ongelukkige zoo goed mogeljjk verzorgde en het aangezicht van het bloed zuiverde. Nadien leidde men hom naar zgne wo ning en in allerhaasc werd de geneesheer verwittigd. De achtbare geneesheer verklaarde den toestand van den ongelukkige zeer gevaar lijk. Deze had een vreeseljjke wonde aan het voorhootd. Indien er zich geene verwikkelingen voor doen, hooDt de geneesheer het slachtoffer van dien laffen moordaanslag in het leven te behouden. De Max heeft reeds bekentenissen ge daan wat de andere betreft, deze had nog de stoutmoedigheid, des morgens aan zjjn slachtoffer te verklaren, dat hg gansch onschuldig is. De gele koorts in de Zuidelgke ha vens der Vereenigde Staten neemt toe het schijnt zeker dat de ziekte is overge bracht door van Cuba terugkeerende sol daten. TERROL (Spanje). Alhier hebben weder om opstandjes plaats gehad. 7000 oproer lingen bombardeerden het stadhuis van verscheidene andere huizen werden de ruiten ingeworpen. Door de gendarmes te paard, die een woedenden uitval deden werd de menigte verspreid. LONDEN. Uit Johannesburg wordt ge meld, dat de zaken aan den Rand bijna alle stilstaan. Voordat de maand teneinde is, zullen wellicht alie mijnen gesloten zjjn. Aan de Times wordt nog gemeld, dat de regeering van de Z. A. Republiek be sloten heeft, den leeuw, die door Rhodes gezonden werd, terug te sturen, daar zij weigert iets met Cecil Rhodes te hebben uit te staan. Van 1 tot en met 15 September 1899. dtraauw. Huwelijks-Aangiften. 4. Jan Fran- cies Vlasveld, 22 j., jm. en Anna Maria de Smit, 19 j., jd. Huwelijks-voltrekkingen. 18. Jan Francies Vlas veld, 22 j., jm. en Anna Maria de Smit, 19 j.,jd. Geboorten'. 5. Petrus Jacobus, z. van Jacobus van Immerseel en Rosalia Maas. Jacobus, z. vau Jacobus Andries Bruggeman en Anna Marie Boeij- kens. 7. Emerie Franciscus, z. van Amandus Poppe en Maria Lossie. 11. Benignus Joseph Marie z. van Alpbonsins Marie Plasschaert en Maria Franc- ken. 12. Jacobus Augustinus Gijsbertus, z. van Petrus Alpbons Stallaert en van Maria Anna van Esbroeck. 20. b ertha Maria Louisa, d. van Petrns van Gimst en Apolonia de Klerk. Overlijden. 23. Jan Francies de Smit 2 m., z. van Josephns en Rozalia Janssens.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1899 | | pagina 3