JONATMJBOCL No. 1361. Woensdag 27 September 1899. !5e Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zee tl wsch-Vlaanderen F. DIELEMAN, AXEL. Bnilenland. FEUILLETON. AXELSCHG COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTS PK. IJ S per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Grooté letters worden naar Dlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Generaal De Gallifet zegt in zijn rap port, betreffende de gratie van Dreyfus o. a.De hoogste roeping eener regeering is, zonder onderscheid en zonder neven bedoelingen de beslissingen der justitie, te doen eerbiedigen. Doch zij moet zich ook bezig houden, met hetgeen de barmhartigheid en het algemeen welzijn noodig maken. De uitspraak van den krijgsraad, die verzachtende omstandigheden heeft aan genomen; de wensch dadelijk uitgespro ken, dat het vonnis verzacht werd en daarbij nog de geschokte gezondheid van den veroordeelde in aanmerking genomen, zijn zoovele aanwijzingen, die de aan dacht moeten trekken. Die hoogere staatkundige belangen, de noodzakelijk heid, al hare krachten te verzamelen, hebben aan de regeeringen altijd na moeielijke tijden, en ten aanzien van fei ten van bepaalden aard, maatregelen van barmhartigheid en vergeving voorgeschre ven. De regeering zou niet handelen in den geest der natie die naar bevrediging haakt, indien ze niet door handelingen, die zij of uit eigen beweging mag doen, of aan het parlement voorstellen, alle sporen van een smartelijke botsing tracht te uit te wisschen. Het is uw recht, mijnheer de president, om door een groote daad van barmhar- tigheid den eersten stap te doen, tot het werk van bevrediging, dat de openbare meening verlangt, en dat het welzijn der republiek voorschrijft. Dreyfus heeft met een der medewer- keis van de Figaro, die met hem van Erock werd vuurrood, en zijn hast klopte zoo hevig, dat hij nauwelijks kon »Me- jufïrouw, wat zegt gij toch? Hoe kunt gij zoo denken »Des te beter," zeide Josephine. »wan- neer ik mij mocht bedrogen hebben Het zal veel tot mijne tevredenheid voor het vervolg toebrengen antwoord mij oprecht wij zijn alleen doch God, is onze getuige. Wilt gij Frock antwoordde sidderend »Ik wil 1" en had nauwelijks den moed het meisje aan te zien, die daar in eene statige hou ding schitterend van schoonheid voor hem stond. Beken het dan 1 Gij wilt mynen vader en mijne zuster verdriet veroorzaken gij wilt voor altijd scheiden van hen, die u zoo teor beminnen, en jegens wie gij zelfs de teederste vriendschap niet verlooche nen kunt gij wilt ons voor altijd ver laten en dat alleen om mijnentwil." Hij zweeg, overwonnen door de kracht der waarheid en door zijn gevoel over weldigd. Hij kon zich niet herstellen. »Uw lang stilzwijgen is eene bekente nis zeide Josephine»Ik vreesde er somtijds voor en Leonore raadde het. Doch Rennes tot Avignon reisde, een onder houd gehad. Dreyfus' gelaat toont kalmte en energie Hij was verheugd nu een vrij man te zijn. Sprekende over zijn proces, zei hij, dat er zich schoone ka rakters hadden geopenbaard, dat Mercier een slecht mensch is, doch die onbewust is van zijn kwaad. Esterhazy noemde hij een schurk. Hij gelooft, dat de ver zachtende omstandigheden, die Esterhazy werden toegestaan tegenstrijdig schenen met het gezond verstand. Hij zwoer nogmaals, dat hij onschuldig was. Dreyfus woont thans op eeu villa te Carpentras De buigemeester van dit stadje heeft van de regeering order be komen om de noodige maatregelen te nemen voor de veiligheid van Dreyfus. Omtrent de onlusten te Algiers schrijft men nog, dat de commissaris van politie te middernacht bevel had gekregen de menigte te verstrooien, die zich voor de villa van Max-Regis opstelden. Nauwelijks was de politie bezig met de uitvoering van dit bevel of een zevental pistool schoten werden door den ex-burgemeester en zijn vrinden uit de villa gelost. Daar niemand getroffen was, ging de politie voort met het verwijderen der nieuws gierigen. Hiermede nog bezig zijnde werd er echter meer geschoten uit het gebouw met het gevolg dat een inspecteur gewond werd. De agenten schoteu nu terug, ver spreidden daarop de menigte en trokken af. Doch het volk, dat op de been was verzamelde zich weer, plunderde de win kel van een geweermaker en schoot toen op de politie. Deze maakten nu ook dapper van hun wapens terug en ver spreiden ten slotte met veel moeite de ik verzeker u plechtig, lieve Frock dat het de Alwetende weet, het nooit mijne bedoeling, was, u te beleedigen of te grie ven. Mijn gedrag jegens u mocht beris pelijk zijn. Ik was jegens u niet zooals mijn vader, zooals mijne znster waren, zoo als ik had moeten zijn doch grieven wilde ik u niet. Gij zijt mij dierbaar, zeer dierbaar. O, geloof dat toch. Had ik dan anders uwe geschenken aangenomen, terwijl ik die van den Inspecteur zou geweigerd hebben Zeker, ik heb u niet willen beleedigen. Wel was ik anders jegens u dan jegens anderen, doch, de Hemel is mijn getuige, ik kon niet anders handelen. Vergeef mij, en leg mijn, tot hiertoe jegens u gehouden gedrag niet verkeerd uitgij zoudt u bedriegen, zóo gij dacht, dat ik ooit iets tegen u heb gehad of nog heb. Trij zijt mij dierbaarj al kon ik u dat niet te kennen geven, zoo als vader en Leo nore. Niet waar, gij schenkt mij ver giffenis? Gy zyt niet boos op mij?" Ontsteld en door zijne aan ioeningen overmand, riep Frock, terwyl hy Josephi nes hand greep »Wat denkt gij, mejuf frouw Gij mij beleedigen Hoe hebt gij zoo iets ooit kunnen gelooven O neen, neen, mejuffrouw! In uwe nabij heid te kunnen ademen, was immer mijn eenigst, mijn hoogst geluk. Ja, de ge dachte aan u zal steeds mijne schoonste gedachte blijven." Hij drukte hare hand aan zijn hart, liet oproerige menigte. Onderwijl werd de villa Regis door troepen ingesloten. Op sommatie werden de poorten geopend en acht personen in hechtenis genomen. Doch de arrestatie van Max Regis is mislukt. Bij het onderzoeken van het gebouw werd hij niet gevonden. Men vermoedt, dat hij over de daken is gevlucht en zich thans in Spanje ophoudt. De toestand in Oostenrijk-Hongarije, blijft nog steeds gespannen. De Duit- schers voeren reeds jaren lang oppositie in de wetgevende lichamen van Hongarije. Het ontwerp betreffende de taalverorde ning en de eisch, dat ook Hongarije zijn aandeel zal betalen van de som, die by de wet is vastgesteld voor den keizer koning zijn er de oorzaak van. De zaken, die aan de orde kwamen zijn niet af kunnen doen door de vechtpartijen enz., die steeds in de Kamer plaats vonden. Twee ministeries zijn reeds gevallen en nu pas weer het kabinet-Thun. Nieuwe ministers zullen dus benoemd moeten worden. Voorwaar, geen gemakkelijke taak wacht hen. Wanneer zij de ge moederen tot bedaren kunnen brengen, dan zullen zij trotsch mogen wezen op hun volbrachten arbeid. Bij den keizer en zijn omgeving schijnt een veranderde stemming te komen. Zoo worden de manoeuvres dit jaar gehouden in dé ultra-Duitsche streken. Toen de keizer in die streken verscheen weid hij overal met veel geestdrift toegejuicht. Zijne Majesteit schijnt daardoor een geheel anderen indruk gekregen te hebben van zijn Duitsche onderdanen. Van een Carlisten opstand in Spanje zal voorloopig wel niets komen. Want die vervolgens los, sidderde en stamelde »zegen mij, en laat dan de ongelukkige heentrekken >Ben ik u," vroeg zij vorschende en op eenen langzamen toon »ben ik u even dierbaar als mijn vader en Leonore?" Hij viel aan hare voeten, drukte zijne lippen op bare hand en zoide»meer!" Wat duet gij, Frock?" riep Josephine en richtte hem, die niet wist wat hij deed, in onuitsprekelijke verwarring op. Hare handen lagen in de zijnen, en zij trok die niet terug. »Het misverstand," zeide zij bevende, »is opgeheven. Nu kan ik vader en Leo nore zeggen, dat gij ons niet wilt ver laten Mejuffrouw, riep Frock»alleen gij, niemand in deze wereld als gy, kunt over mij beschikken en mij beveleu, wat ik moet doen. Ik zal u gehoorzamen maar verg niet dat ik blijf, gy zoudt mijnen dood wenschen Nu sprongen Josephine de tranen uit de oogen eg stroomden over hare wangen, doch zij veranderde geenen trek in haar gelaat, maar zeide met eene afschrik wekkende koelheid, wanneer men die be daarde stem, die rustige gebaren onder dien stroom van tranen zoo mag noemen »En als gij ons voor altijd verlaat, ver woest gij het geluk onzes levens, de vreugde van Leonore en vader, en mij geeft gij den dood." Bij deze laatste woorden, die zij eerst na eenige aarzeling uit San Sebastiaan wordt gemeld, dat voor eenige dagen te Venetië belangrijke bijeenkomsten van Carlisten waren ge houden, doch dat er besloten was om de voorbereidende maatregelen tot een op stand te onderbreken. De leiders zijn wel voor een opstand, doch het volk wil er niet aan. De bewoners der Baskische provinciën schijnen terug te schrikken van een burgeroorlog, en hun steun wordt onmisbaar genoemd, daar zij over de meeste gelden beschikken om den opstand te helpen volhouden. Vrijdag vergaderde de Engelsche mi nisterraad De beraadslagingen hebben veel tijd in beslag genomen, doeh tot een resultaat is men niet gekomen. Chamber lain heeft zijn zin niet gekregen. Intusschen wordt het hoe langer hoe duidelijker, dat' er tusschen Engeland en de Transvaal geen oorlog zal komen. De Engelsche bladen, 'die eerst erg oorlog zuchtig waren beginnen een veel kalmeren toon aan te slaan Sir Alfred Milner heeft last gekregen om aan den heer Steyn, president van den Oranje-Vrijstaat opheldering te vragen aangaande de beschuldiging door hen ge uit omtrent den Britschen agent Greene. Uit Kaapstad wordt gemeld, dat de Volksraad van den Oranje-Vrijstaat een stemming heeft besloten de Transvaal bij te staan, zoo Engeland aanvallend mocht te werk gaan In Johannesburg blijft men ondertus- schen maar onrustig. Verscheidene vens ters werden ingeslagen, terwijl men voort gaat met het opwerpen van verspeiringen. Te Durban zijn Zaterdag 1100 vluch telingen uit Johannesburg aangekomen. kon voortbrengen, viel zij luid snikkende met wanhopige smart op eenen stoel neder. Frock, zich zeiven geen meester, ving het half bezwijmende meisje in zijne ar men op, en drukte haar aan zijn hart. Hij bukte over haar gelaat en drukte zijne lippen op de haren. Vergeten was het verledene eo de toekomst. Haar zuchten zeide, hetgeen hij van alle Engelen des hemels niet geloofd zou hebben, wanneer zy het hem verzekerd hadden. En toen Josephine zich met fiere schaam te terug trok, dacht hy over alles, wat gebeurd was, twijfelende na, en naderde, zwijgend nog eenmaal het meisje en trok haai nog eenmaal aan zijne borst. En zij zeide»gij zijt dus zeker niet boos op mij geweest »Voor dat gij mij kendet, beminde ik u reeds meer dan mijn levenriep de gelukkige verrukt uit. BE BEKENTENIS. In dit oogenblik hoorde men den ma joor met Leonore naderen. Josephine snelde hen te gemoet, omhelsde beiden en riep met eenen verheerlijkten blik in geestdrift uit»Het is nu alles goed, alles »God dank 1" riep de majoor, en drukte den bedwelmden Frock hartelijk de hand. »De duivel maakt toch rare bOKkesprongeu met u lieden. Er zou een ongeluk ge beurd zyn, wanneer deze kleine hier niet

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1899 | | pagina 1