Binnenland.
Lamlbonw.
derom toestond aan Engeland om de bin-
nenlandsche aangelegenheden te beheer-
schen.
LAATSTE NIEUW S.
ROME. Minister de Pelloux heeft een
decreet uitgevaardigd, waarin aan de po
litie het recht gegeven wordt, vergade
ringen te verbieden, die het verstoren
der orde zouden kunnen bewerken. Zij,
die de politie weerstaan, kunnen gestraft
worden met eene boete van drie duizend
lire en gevangenisstraf van een maand.
Zij, die werkstakingen willen verwekken
onder staatsbeambten, zullen gestraft
worden met 3000 lire boete en zes maan
den gevangenisstraf.
Rennes. Kapitein Dreyfus heeft zijn
nieuwe uniform ontvangen, dat hij tij
dens de zittingen zal dragen.
De Beaurepaire heeft een onderhoud
gehad van een half uur met de commis
saris der regeering. Omtrent het verhan
delde is nog niets bekend.
Atjeh. Blijkens een uit Kota-Radja ont
vangen bericht, rukte majoor Yan der Wed
den 6 Juni met vivres voor drie dagen in
twee colonnes uit van Segli en Padons
Tidji naar Gié Siblab en kwam hij meer
malen in vuurgevecht met bend6n van
Toeankoe Mohamad, waarbij sneuvelde de
Europeesche fuselier Albag, licht gewond
raakte de Europeesche fuselier Jonkeis
en de le luitenant H. M. Luchsinger een
scbampscnot kreeg.
Aan bekomen wonden overleed een in-
iandsch fuselier en een Amboneesche hand
langer werd licht gewond.
De vijand liet vier dooden liggen.
Blijkens een van den Civielen en Mi
litairen Gouverneur van Atjeh en Onder-
boorigbeden ontvangen telegram, gedag-
teekend Peusangan 14 Juni, trok deze met
zijne colonne grootendeels op geringen af
stand der bergen dwars door Merdoe,
Samalanga en de afdeeling Djeumpe van
Peusangan.
Er viel nergens een schotalle hoofden
maakten hunne opwachting en de bevol
king was overal ongewapend en aan den
arbeid.
Toekoe Tji Peusangan vroeg vergiffenis
en onderwierp zichhij belooft 14 dezer
per Gouvernementsstoomer naar Telok
Semawé te zullen gaan, maar gaf even
voor het verzenden van net telegram kennis
dat hij eerst over vier dagen zou kunnen
komen.
In den nacht van 18 op 14 dezer was
hij naar Tjot Pi teruggekeerd. De colonne
smeulde de vlam des oproers sedert jaar
en dag, en dreigde loa te zullen barsten.
Vader Danielis was een ijverig dagblad
lezer geworden, zooals honderd anderen
te dier tijde. Maar even begeerig als hjj
altijd de jongste bladen in de hand nam,
wierp hij ze even veidrietig telkens weer
van zich, eeuen afkeer hebbende van de
zich telkens wederspekende tijdingen, van
boosaardige miskenningen, ruwe partij
schap en hartstochtelijken toon.
In zulk een gemoedstoestand trad hij
op zekeren dag voor het opene venster,
waaronder het door een zodenrand om
geven bloemperk het oog met alle kleu
ren streelde. Zijn blik zweefde vrjj over
de bedden, de weide, rivier en stad, woud
en verwijderde burgten, pis trachtte hij
zijn geest te verzoenen met de woest
heid van een eeuw, die in de opgewon
denheid zijner hartstochten en dwalingen,
met altijd nieuwe geesels kwelt en straft.
»Men zou bijna denken.* zeide hij bij
zich zeiven, »dat deze schoone aarde in
het heelal een tucht- of verbeterhuis wa
re voor gevallene geesten.*
»Niet voor allen! niet voor allen!*
riep een jeugdige stem. Het was Elsje
die schaterende in de breede lanen de
kleine Cristina voor zich uitjoeg, vein
zende haar een vol bloemenkorfje te wil
len ontnemen om het hare broeders te
geven.
»Zjj heeft werkelijk gelijk; niet voor
allen!* dacht hij, teiwjjl hjj met welge-
volgt hem thans derwaarts en blijft dus
nog eenige dagen te Peusangan.
Volgens de laatste berichten versterken
de hooiden in de Pasoi-streeK zich mét
Tengkoe Tapa in Boven-Geudong en Kerti.
De gezondheidstoestand is goed en de
weersgesteldheid gunstig.
De afdeeling Oostburg van de (Maat
schappij tot bevordering van Landbouw en
Veeteelt in Zeeland) hield Woensdag 11.
eene vergadering, waarop 5 leden van het
bestuur met een vijftigtal leden tegen
woordig waren. Aan de vergadering werd
voorgesteld de heer L. J. M. Koert, on
langs benoemd tot zuivel-consulent in deze
provincie. De voorzitter dpelde mede, dat
sedert de laatste vergadering aan het be
stuur ontvallen was de heer C. le Nobel,
die eene lange reeks van jaren met groole
nauwgezetheid de betrekking ver vuld had
van penningmeester der afdeeling. Door
het bestuur was de secretaris, de heer
M. Lucieer voorloopig met het penning
meesterschap belast. In de najaarsver
gadering kan dan worden overgegaan tot
de benoeming van een nieuwen titularis.
De commissie ter aanbieding van het
adres in zake de grenskwestie was, bege
leid door de heeren Hennequin en Van
Deinse, leden der 2de kamer, zeer heusch
ontvangen door den minister van binnen-
landsche zaken, die beloofd had, alles te
willen aanwenden om de zaak tot een goed
einde te brengen. Verdere resultaten daar
van zijn nog niet bekend.
Nog wees de voorzitter op den goeden
afloop van de tentoonstelling te IJzendjjke
waar aan kaartjes ƒ607,50 ontvangen
werd, zoodat er van het verleende crediet
tot ƒ400, slechts weinig gebruikt zal
moeten worden. De ingezonden paarden
lieten aan aantal en hoedanigheid niet te
wenscheu over; de inzending van rund
vee was zeer geriDg landbouwwerktuigen
waren in groote hoeveelheid ingezonden
door de firma's Polak, Massee en De Jonge
en door nog vele andere inzenders.
De vooi zitter sprak een woord van dank
aan allen, die hadden medegewerkt om
de tentoonstelling zoo goed te doen slagen
meer in het bijzonder aan de regelings
commissie en den heer De Jaegher, die
zijne weide zoo geheel belangeloos ter be
schikking had gesteld.
Nog werd besloten de heeren Massee
en De Jonge uit te noodigen in October
een proeve te nemen met betenrooiers en
daarvoor eenen prijs uit te loven van ƒ30,—
Na rondvraag werd de vergadering ge
sloten en na eene kleine pauze hield de
vallen op de spelende neerzag, »gij bei
de onschuldige schepsels zijt alleen door
uwe onschuld gelukkig. verlaat die
nooit. Ons menschen, waarom zijn kin
deren ons zoo lief? Is het alleen de wer
king van een blinde natuurdrift? Neen,
zeker iets verhevener. Het gevoel dat
wij hun toedragen neemt zijn oorsprong
in hun rein geluk, dat voor ons verloren
is, omdat wij gevoelen dat zij reiner, en
volmaakter zijn dan wij. Wanneer gij
niet wordt zooals de kinderkens
Elsje hurkte bij de kleine neder, met
de vingors knippende, en de handen beur
telings op en neder bewegende omfhaar
te laten dansen, terwijl zij lachende
daarbjj zong: »ainsi font, font, font, les
petites marionnettes.* Het blondlokkige
kind trippelde alsdan als een kleine ma
rionette in de rondte, wierp zich einde
lijk lachende in de armen der zangeres,
die het meisje opving en in de hoogte
hief.
In de vlugge beweging van het meis
je lag veel bevalligheid. De landelijke
kleederdracht, die de vormen van haar
slanke leest niet onvoordeelig deed uit
komen het donker paarscbe, naauw
sluitende keursje, de licht blaauwe rok
met scharlaken kleurigen zoom, spelende
rond de enkels van den kleinen voet, de
zwart kleurige kraag met zilveren loovers,
welke de blankheid van den hals en de
witheid van het geplooide borsthemdje
nog meer deden uitkomendit alles zette
heer Oollot d'Bsoury eene toespraak om
aandeelhouders to winnen voor de op
richting eener coöperatieve suikerfabriek.
Ieder aandeel is groot ƒ400,— daarvan
moet onmiddellijk ƒ100,— gestort wor
den; voor de overige ƒ300,— is de aan
deelhouder wel verbonden, maar slechts
in uiterste gevallen, zullen die opgevraagd
worden.
De coöperatieve fabriek zal ook voor
schotten geven aan de aandeelhouders,
maar tegen eene lente van 4°/5 's jaars.
Donderdag den 27sten zal eene defini
tieve beslissing genomen worden over de
al of niet oprichting.
Een der toehoorders deed den inleider
de vraag, waar de aandeelhouder, die meer
beten teelde dan hjj volgens genomen aan-
deelen kon of mocht leveren, daarmede
bljjven moest werd niet volkomen duide
lijk beantwoord. Iemand heeft bijv. vier
aandeelen hij kan dus een maximum leve
ren van 80.000 KG. Nu wil hij 12 ge
meten zaaien. Kan hij de opbrengst van
de 8 gemeten meer aan de coöperatieve
fabriek leveren tegen denzelfden prijs of
moet hjj trachten die te verkoopen aan
andere fabrikanten, die hoogstwaarschijn
lijk hunnen agenten zullen verbieden met
aandeelhouders in eene coöperatieve fabriek
te contracteeren. Deze moeilijküeid bleef
onopgelost, maar belette niet, dat er
eenige belangstellenden zich aanmeldden
voor het nemen van een of meer aan
deelen.
Daarmede eindigde deze bijeenkomst.
Veeinvoer in België.
Belgische bladen deelen het volgende
mede over de willekeurige wijze, waarop
het gouvernement de grenzen opent of
sluit voor den invoer van het Hollandsche
vee, telkens wanneer juist de groote vee
houders, door de regeering hierin bevoor
recht. het noodig achten te verkoopen ot
te koopen. Het kunstje is eenvoudig maar
onbeschaamd. Zoodra de beesten onzer
veehouders goed zijn voor den verkoop en
deze ze voor de hoogste prijzen van de
hand willen doen, wordt fluks het ge
rucht verspreid dat het Hollandsche vee
besmet ismen sluit de grenzen en de
veehouders, door de regeering begunstigd
zijn verlost van eene hiudereude concus
rentia. Wanneer nu de veehouders alles
verkocht hebben en het noodig achten om
hun veestapels weer van beesten te voor
zien, dan houdt de ziekte van bet Hol
landsche vee eensklaps op en de veehou
ders doen door den minister de grenzen
openen. Sommigen van de meest bevoor
rechten worden zelfs ten aanzien van die
heropening gewaarschuwd voor dat de Mo-
zonder eenige toiletkunst, hare jeugdige
bekoorlijkheid nog meer aanvalligheid bij,
dan het met de meeste zorg gekozen bal
kleedje onzer meest behaagzieke dames.
Hare donkere oogen tintelden van on-
schuldigen moedwil, lippen en wangen in
vollen bloei van gezondneid, het heldere
voorhoofd, waai over het geschelde haar
glinsterend heen krulde en van achteren
in vlechten bijeen gehouden werd. maak
ten paaiden, Kunstbloemen en juweelen
ounoodig.
»De jongen heeft geen kwaden smaak!*
zeide de oude heer bjj zich zelven, den
kende aan Jacob. »Ook de spelingen der
natuur getuigen van de eicdelooze wijs
heid des scheppers. Gelijk in de geringste
klassen van het volk de ve) hevenste gees
ten leven, het schitterende talent van
menig Socrates, Phocion, Cincinnatus,
Franklin of Washington achter weefstoel
of ploeg loopt, terwijl aan het hoofd van
legers, kerk of staat iemand van beperk
te geestvermogens zich verheft, {evenzoo
gaan vrouwen, door de natuur tot vor
stinnen gevormd, onopgemerkt door de
wereld; terwijl andereD, door de natuur
stiefmoederlijk bedeeld, in hooge kringen
schitteren, en zich eenige menschelijke
waarden traebten te geven door versier
selen, bijeen gezocht uit het planten-,
dieren-, en delfstoffeljjk rijk. Ja, Ja, kwaad
gekozen heeft de jongen nietjammer
is het echter, dat hij zijne keus weder
zoo lichtzinnig heeft laten varen, als
niteur gesproken neeft, waardoor b(J ia
de gelegenheid zijD, om tegen concur-
roerende prijzen ook hunne Belgische col
lega's den loef af te steken. De klachten
van de verbruikers, zoowel als die der
slagers zijn talrijk en waarlijk Diet zon
der reden, aangezien onder dat willekeu
rig bebeer minstens 25 op het vleesch
meer moet betaald worden dan vroeger
door een huishouden werd besteed, terwijl
de handel der slagers wordt benadeeld,
nu zij niet meer vrjj zijn in hunne in-
koopen.
Die periodieke vertooning, vanwege het
gouvernement, zijn des te ergerlijker daar
het Hollandsche vee door de geheele
wereld beroemd is. Al onze landbouw- en
handelsboeken spreken er met den groot
sten lof over; maar volgens den minis
ter De BruiD zouden er eik oogenblik al
lerlei besmettelijke ziekten ontstaan.
Die protectionistische politiek is scnan-
delijk.
Niet alleen wordt het Belgische volk
op rantsoeD gesteld, teD voordeele van
enkele veehouders, maar zij stelt den weg
open voor huichelarij, leugen en' laster.
Al wie de bewonderenswaardige Holland
sche pachthoeven heeft gezien, weet hoe
veel zorg er aan het vee besteed wordt.
Het is dus schandelijk om de Holland
sche veehouders te belasteren, door te
doen gelooveu, dat hun vee zoodanig be
smet is, dat men er den invoer van moet
verbieden.
Om de grenzen te sluiten weet men
zeer afzonderlijke gevallen op te duikelen
zooals overal voorkomen, die men dan
overdrijft en veimenigvuldigt.
Het is wei degelijk heteigenoelang.dat
het masker der gezondheidsleer voordoet.
Om nu de grenzen weer te openen,
laat men diezelfde gevallen onbesproken
en wordt zoogenaamd gehandeld volgens
de gewone voorzorgmaatregelen.
Maar altijd komt dat openen en sluiten
toevallig op de perioden van koop en ver
koop, dat is te zeggen het regelt zich
naar het belang der door de regeering be
gunstigde veehouders.
Esds zoo deelt een Belgisch blad
mede zeide een onzer vrienden, die
flinke beesten in de weide van een vee
houder, aan den minister vermaagschapt,
had zieD loopen, dat het sluiten der Hol
landsche gi onzen wel spoedig zou plaats
hebben en ziet veertien dagen daarna was
het zoo. Men had op het goede tijdstip
hier of daar eene zieke ontdekt.
Het protectionisme, dat altijd bestaat
om uit de zakken van enkelen te nemen
wat men in Ie zakken van anderen stopt,
en dat bijgevolg een berooving is, door
de wet georganiseerd, wordt bijzonder
stuitend, wanneer het zich schamende en
de publieke verontwaardiging vreezende
zich verschuilt achter de eischeu der ge
zondheid, en lafhartig de belangen der
gebruikers inroept, om lastige concurren
tie te^ereD. Zij, die zulke politiek voor
staan deDken misschien hier handig te
zijD, maar zij hebben geen greintje ge
weten.
Eenig gedruisch achter hem stoorde
hem in zijne overdenking, en gelijktijdig
omarmde hem de persoon met wien hij
zich iD den geest onderhield.
iWat voert u zoo onverwacht tot cds
vroeg de vader verrast, na hUDne eerste
wederzijdsche vreugdebetuiging over hun
ne ontmoeting.
»Eene aangelegenheid des harten. eeDe
gewichtige zaak, vader, waartoe ik uw
raad en uwe toestemming noodig heb,*
antwoordde Jacob hem vragend aanzien
de. Aangelegenheid des harten, eene ge
wichtige zaak!* hernam de oude heer
terwijl hij een schalks lachje niet koo
verbergen: »ik weet het al, ik begrijp
u!« »Neen, gij begrijpt mij niet,* hernam
de jonge man, vuurrood wordende en
zijn vader beter begrijpende dac deze
hem. >Neen gij begrijpt mij niet. Hebt
gij tijd? Mag ik u mijne zaak voorstel
len?* »Laat hooren, mijn zood, ik ben
nieuwsgierig.*
Wordt vervolgd)
