HEISAIMHIIOÜW.
1\<>. 13^26.
Zaterdag 27 Mei 1899.
15e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h- Vlaanderen
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
COURANT.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordej
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het te Brussel vergaderd internatio
naal congres van mijnwerkers onderzocht
het voorsrel der Engelsche Miners Fede
ration tot invoering van den 8 uur-werk
dag. Een aantal sprekers verdedigden en
bestreden het voorstel, dat ten slotte
werd aangenomen met de stemmen der
afgevaardigden van Nnrthumberland te
gen.
In België doet zich een zonderlinge
rechtskwestie voor. Iemand die wegens
diefstal van zijn politieke rechten was
ontzet, kwam door toeval toch op de
kiezerslijst, en wijl alle kiezers verplicht
zijn om t6 stemmen, trok ook hij ter
stembus Maar het kwam uit, dat de
fiaan niet bevoegd was, waarom proces
verbaal tegen hem werd opgemaakt.
Op zichzelf is het natuurlijk een merk
waardige vraag of deze man zijn stem
plicht had moeten verwaarloozen. Maar
nog vreemder is, dat tot dusver reeds
drie rechterlijke colleges zich onbevoegd
hebben verklaard van de zaak kennis te
nemen, wijl men het oneens is over de
zaak of het hier een burgerlijk vergrijp,
of een staatkundige overtreding is.
De zaak van de uitwerping van den
Franschen spion uit de Fransche kamer
van koophandel maakt veel sensatie. Een
deel der pers is zeer verontwaardigd, dat
de Franschen te Brussel Moutier nu heb
ben verraden. Maar het ergste is dat de
gezant, die de kamer verbood Moutier
een haar te krenken, tot den president
der kamer zeide dat Moutier in het be
zit was van zeer belangrijke stukken.
Indien men hem losliet, zou hij uit wraak
(Slot.)
»Maar nu had ik, arme man, geene
kinderen wel verre bloedverwanten die
nieuwsgierig op mijn zalig verscheiden
wachtten, maar meestal raenschen, die
met het geld niet weten om te gaan dat
wil zeggen, zij weten slechts van rente
berekeningen en sparen voor zich zei ven
zij willen aanzien by de menschee neb
ben houden eene goede tafel, en noemen
het dwaasheid wanneer m9n zelve ont
beert, om des te meer overvloed ten nutte
van anderen te hebben, die gebrek Ijjden
die menschen, dacht ik, hebben voor zich
zelve waarachtig reeds te veel. Nu had
ik wel vele kindeien ouderhouden en laten
opvoeden, maar of zij waren, wat zij wezen
moesten, dat wist ik niet; zij hadden
allen hun gat in de mouwik maakte
h6t kort bestemde voor ieder eeGe som
zonder onderscheid, dewijl ik toch niets
met mij nemen kon, en werd gezond.
Eerst in mijne ziekte, toen ik daar
nederlag, van huurlingen bediend gevoelde
ik diep de behoefte van bemind te worden
om mijns zelfs wiltoen dacht ik meer
malen aan u, en ik verlangde naar uwe
terugkomstgij kwaamt en nu wilde ik
wellicht die stukken openbaar maken en
daardoor het ministerie ten val brengen.
De uitzonderingen dat de Dreyfusbla-
den onwaarheden mededeelen, zijn te
tellen - een natuurlijk gevolg van den
overvloed van werkelijke feiten, welke
kunnen worden aangevoerd. Maar toch
is eenige reserve noodig bij het overne
men van de volgende mededeeling, wel
ke aan de siècle is gericht, door iemand
die alle tegenspraak tart. Toen nu ruim
4 jaren geleden de crisis uitbrak, welke
tot het aftreden van Casimir Périer leid
de, raadpleegde de president de minis
ters. Deze waren allen tegen het aftre
den van den president. Een slechts drong
er sterk op aan, dat Casimir Perier zijn
zetel zou ruimen, en die eene was de
minister van marine, Felix Faure, die,
toen de president werkelijk besloot heen
te gaan, 48 uur later diens plaats innam.
Thans is het officieel dat het hof van
cassatie Maandag met de behandeling
der Dreyfuszaak een aanvang zal maken.
In tegenwoordigheid van Loubet is
te Dijon een standbeeld voor Sadi
Carnot onthuld. De president hield daar
ter stede een rede over het leger, welke
in zichzelve onberispelijk was. maar toch
verkeerd zal worden uitgelegd door hen
die den staf als het leger beschouwen.
Loubet deelde o. a. mede, dat de re
geering had besloten, ter herinnering aan
de heldhaftige verdediging der stad in den
oorlog van '70 haar het ridderkruis van
het Legioen van Eer toe te kennen, om
dit voortaan op het wapen der stad te
voeren Dijon deelt deze onderscheiding
met Belfort, Chateaudun en Saint Quentin
Behalve Marchand, zal ook generaal
weten, of gij ook de man waart zonder
gat in de mouw. Ik had de heerlijkheid
Altek gekocht, een waar voddennest, daar
kon iemand zijn proefstukjeafleggen, dacht
ik of hij hoofd en hart op de rechte plaats
heeft. Mijn vriend de heer van Walien-
roth, was zoo goed om zpnen naam daar
toe t leenen de heer Schmidt liet de
schoutsplaats in het nieuwsblad zetteo,
bracht u het blad, leidde u naar den heer
van Wallenroth, en het overige weet gij
ik mocht nooit te voorschijn komen, want
ik wilde u leeren kennen.
Toen maakte mij de lieve van Wallen
roth eene clausule ter gunste der arme
weduwe van eenen predikant, welker man
ik wel gekend had de man was een der
vrienden mijner jeugd geweest, en de vrouw
was een engel in vrouwelijke gedaante
had zij niet mijnen vriend Walter bemind
ik zou haar tot mijne vrouw gemaakt
hebben, want ik beminde het meisje in
stilte zij wist niets daarvan zij kende
mij nauwelyks, doch zoo als gezegd is, zij
beminde Walter toen deed ik alstand en
bestreed eens neiging, die mij bijna, ik wil
het niet loochenen, oen onherstelbaar gal
in de mouw gescheurd had. Door van
Wallenroth kreeg ik van tijd tot tijd be
richten van mijne oude beminde, en toen
do edele Walter zonder vei mogen stierf,
liet ik de weduwe door van Wallenroth
verzoigen wij deden haar naar Altek
gaan, want de vrouw zeide ik tegen van
Wallenroth, is zeker nog een engel. »En
Galliéni, de terugkeerende bevelhebber
van Madagascar, het voorwerp zijn van
betoogingen, der nationalisten, die nog
steeds een opvolger voor Boulanger zoe
ken. Men wil dat de regeering den ge
neraal, die heden te Marseille wordt ver
wacht, heeft verzocht, nog een dag of
veertien buiten de hoofdstad te blijven,
dus tot na de uitspraak in de Dreyfus
zaak. Ook zullen maatregelen worden
genomen, om te beletten dat de natio
nalisten zich van Marchand meester ma
ken.
Hel verschil van meening in den Spaan-
schen ministerraad schijnt zoo groot, dat
het den vorm van een conflict tusschen
den premier Silvela en den minister van
oorlog Polavieja aanneemt Nog voor de
bijeenkomst der Cortes zou het conflict
worden opgelost door de vervanging van
enkele ministers Of dit niet zal leiden
tot verzwakking der regeeringsmeerder-
heid, zal later blijken
De leiders der meeste bladen te Madrid
hebben besloten mondeling bij den mi
nister van Justitie aan te dringen op een
herziening van het proces vaD Montjuich.
De aandrang is de laatste weken te
sterker, omdat reden bestaat aan te ne
men, dat de eenige man. die aan den
aanslag te Barcelona schuldig was, in
Amerika overleed.
Rusland heeft eindelijk een gedeelte
der Armeniërs willen terugzenden naar
Aziatisch Turkije. Maar toen de eersten
de grens bereikten, verbood de grens
wacht den toegang tot het land. De Porte
moet bereid zijn voor elk der 11,000 Ar
menische gezinnen 10 Tpd. (f 110) te
betalen, zoo zij op Russisch gebied blijven.
wanneer zij nog een engel is," zeide hy,
»dan is hare dochter Josephine zeker een
seraf." Hm, dacht ik, als dat zoo en Koen-
raad de recht6 man is, dan kan het niet
missen en vrouw Walter met hare seraf
bleef in Altek en u zonden wij er heen.
»Zoo dikwerf gij bij den heer Schmidt
in de hoofdstad waart, om- hem gelden te
bezorgen en rekening te doen, reisde ik
incognito door Altek mijn hait verheugde
zich over ugy inaaetet eenen aanvang
bij het gat in de mouwgij hebt in een
jaar veel gedaan toen besloot ik u voor
mijnen zoon aan te nemen en u mijn have
en goed te geven, want dacht ik, Koen-
raad treedt in mijne voeistappen, hij is
een goede jongen, maar of hij mij ook kan
liefhebbon als een vader? Dat was bij
mij nog de vraag, en lieve Koem aad, moge
het u een gat zijn of niet, voor mijn hart
het allergewichtigste Daarop speelden wij
die kleine komediewaarin uw hart ook
een beetje in de klem kwamdoch laat
het u niet berouwen gij hebt mij, ouden
man, gelukkig gemaakt en in het verloren
paradijs teruggebracht; nu houden de ko-
medien op, ik ga met u naar Altek, help
u een weinig; in Altek willen wij ons den
hemel op aarde bouwen, en den hemel
boven de stenen verdienen met grijs haar
wil ik thans aan vrouw Walter mijne
liefde bekennen en met de bekende seraf,
moet hij het afmaken."
De secretaris van het Armenische pa
triarchaat is naar Den Haag gezonden,
om den invloed der conferentie ten bate
van de Armeniërs in te roepen. Veel zal
dat niet baten, want de eerste voor
waarde, waaronder iets tot stand kan
komen, is dat politieke vraagstukken
streng geweerd worden. Zelfs schijnt het
ons met het oog op de vrees voor
wantrouwen - al een gevaarlijk iets toe,
als waar is wat enkele buitenlandsche
bladen mededeelen, dat de Britsche en
Amerikaansche gezant Zaterdag eeD con
ferentie hadden met een van de Arme
nische leiders
Te Konstantinopel ontkent men, dat
de Turksche bevelhebber in Yemen zoo
slap optreedt, als de Engelsche bladen
wel hebben beweerd. Abdoellah-Pacha
rukt steeds vooruit en heeft nog voor
vier weken ten Noorden van Samaaden
Arabieren gesDgen.
Uit Pretoria werd Dinsdag gemeld dat
de eerste volksraad dien dag de kies-
rechtvoorstellen behandelde.
Kruger zeide in zijn openingsrede, dat
de Raad de quaestie zonder veroordeeld
moest overwegen, maar de leden konden
op het oogenblik niets doen. daar de
quaestie moest worden uitgemaakt door
het volk. Wat de regeering wenschte te
weten, was of de Raad het wenschelijx
en volgens de wet veroordeelde, dat het
ontwerp tot wijziging van de kieswet zou
worden gepubliceerd.
Er volgde een langdurig debat, waaraan
vele leden en de president deelnamen.
Ten slotte werd met 15 tegen 9 stem
men het volgende besluit genomen
»De Eerste Volksraad gehoord de voor-
DE SERAF.
Niets van datgene, wat nu vreugde dank
baarheid en liefde Koenraad deden zeggen
ik denk, dat ieder zich zijne zaligheid ligt
kan voorstellen. Tn het eerste vrije avond
uur, toen hij eenzaam op zijne kamer was
zonk hij op zijne kniën, en met tranen der
vreugde en met omhoog gehevene handen
dankte hij de Goddelijke en liefdevolle be
schikking der voorzienigheid en vervolgens
zette hij zich met een nog diep bewogen
hart aan de schrijftafel. Hij schreef aan
vrouw Walter de geschiedenis van zjjn ge
luk en aan Josephine de geschiedenis van
zijn nait en deszelfs wenschen.
De heer Marbel had voor zijn belang
nog zoo veel in Regecsburg te verrichten
dat er drie weken verliepen, voor aan Je
reis naar Altek kon gedacht wordeD, doch
men kon toch brieven wisselen. Vrouw
Walter antwoordde in verrukking, zij meld
de, dat Josephine volkomen genezen was
en in haar stilzwijgend geluk meer naar
eene verheerlijkte dan naai een sterveling
geleek. Ook Josephine schreef en Koen-
raad las hare brieven, zoo dikwerf hij een
oogenblik van eenzaamheid kon bemachti
gen en kon hij niet lezen, dan beschouwde
hij toch als was het sieebts vluchtig en ver
scholen, de trekken van haar schriften
was hem ook dat niet vergund, dan legde
hij ten minste zijne hand op bet heilige
papier, dat hij altijd by zich droeg, en
dan was het hem, alsof hij Josephine's
hand aanraakte.
