EËTG&TUMW. n I5e Jaarg. No. 1322. Woensdag 10 Mei 1800. uÏÏJ kl Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h -Vlaanderen F. DIELfiMAN, AXEL. Bnitenland. FEUILLETON. COIIUNT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Het schijnt zeker, dat de Dreyfus-zaak in de dagen voor Pinkster aan de orde komt. Volgens de Temps zal het hof on afgebroken arbeiden, en zoo de zaak Za terdag niet tot een beslissing komt, ook de Pinksterdagen zitting houden. Lebret ontkende dat de regeering nu reeds aan vernietiging van het vonnis wegens onwettigheid denkt. Daarvan kan eerst sprake zijn als het hof eventueel de revisie verwierp. De Freycinet heeft weer een nieuw blijk van karakterloosheid gegeven. Hij heeft Symian geantwoord, dat geen enkel stuk uit het geheime dossier was achter ge houden, en dat de door Symian bedoelde stukken nooit tot het geheime dossier hebben behoord. Dit laatste was bekend. Het geheime dossier was eenzijdig samen gesteld, en bevatte alleen maar stukken, die tegen Dreyfus konden worden geëx ploiteerd. Maar juist daarom was het dubbel noodig, dat het hof ook de niet bij dat dossier ingedeelde stukken kreeg. Verschillende bladen maken melding van het gerucht, dat De Freycinet ontslag nam als minister van oorlog. Het bericht, dat De Freycinet wegens de incidenten in de kamerzitting van Vrij dag zijn ontslag heeft genomen als mi nister van oorlog, wordt thans bevestigd. In den Zaterdagochtend gehouden kabi netsraad is besloten den minister van openbare werken Krantz tot minister van oorlog te benoemen. Zijn departement zal aan den senator Monestier worden Door de Ligue des Droits de l'homme »Naar Oost-Indië riep vrouw Waller en Josephine werd in hetzelfde oogenblik zoo bleek als eene stervende hare handen zakten met het breiwerk op haren schoot neder. Koenraad, die te zeer met de voorstel ling van het ongeluk zijns vaders Marbel bezig was, zag niet naar het meisje zag niet, hoe het als eene geknakte lelie in den leuningstoel lag, zonder kracht, zon der spraak, zonder tranen, slechts de half gebrokene oogen op hem gevestigd hou dende; hij verhaalde zijne betrekking tot den heer Marbel, diens ongeluk, den schan delijken raad van den heer Schmidt, en eindelijk, wat hij meende verplicht te zijn. »Niet alzooik ware een booswicht, als ik in Altek blijven kon, al had ik hier den hemel en zag den dood voor mij op de zee." »Ei, ei," zeide de rentmeester, het is toch een geweldig gewaagd stuk." »Neen," riep vrouw Walter, en snikte heviger, »bet is schoon gedacht vau u, maar toch misschien al te ras gehandeld wanneer gij eenige dagen tijd naamt beter raad komt dikwerf na den nacht. Het is toch verschrikkelijk!" - zeide zij is andermaal een protest uitgevaardigd tegen de gevangenhouding van overste Picquart en de ongelijkheid van behande ling, waar de regeering verklaard heeft met al wat op een »liquidatie" der zaak lijkt te wachten tot na het eindvonnis van het hof. Ondanks de vredesonderhandelingen met de Philippino's, had Dinsdag een ernstig gevecht plaats. De telegraphische gemeen schap tusschen het hoofdkwartier en de strijdmacht was afgesneden. Later kwam bericht, dat generaal Law- ton Balinac en eenige omliggende dorpen had genomen en een macht van 1600 Philippino's had verspreid. De Herald verneemt uit Washington dat de afgezanten van Aguinaldo, tegen over de A merikaansche commissie op de Philipptjnen, formeel de souvereiniteit der Vereenigde Staten hebben toegegeven De berichten over de werkstaking in België luiden iets gunstiger. In het cen trum gestadige hervatting van den arbeid, in de buurt van Charleroi is het aantal stakers, hoewel grooter dan de vorige week, iets afnemende. Te Luik is een weinig verandering. Bij Mons neemt de staking goed af en wil men den eisch tot 10°/0 loonsverhooging beperken. De Smet de Naeyer, die volgens de jongste berichten weer geen staats-secre- taris van den Congostaat zal worden, krijgt den titel van baron. Kruger is door den volksraad met groote meerderheid als lid van den uitvoerenden raad herkozen. De kardinaal aartsbisschop Krementz is in den ouderdom van bijna 80 jaren over leden. op hare verbleekte Josephine ziende. Deze wendde zich met het verbleekte gelaat naar hare weenende moederen zeide met eene luide stem, als verzamelde zij daartoe hare laatste krachten »Moeder. lieve moeder, maak hem het hart niet zwaarhij moet voort, hij moet, hij mag niet blijven." Daarop zonk zij geheel be wusteloos neder. Vrouw Walter schreeuwde om hulp Koenraad vloog naar het meisje, en deient- meesler riep eenige meiden te hulp. Jo sephine werd in hare kamer gedragen, men bracht bronwatei om haar te bespren gen alsmede sterk riekende middelen. Ei verliep een kwartier, eer zij herstelde toen sloeg zij de oogen op en zeide zacht wat hebt gij gedaan? mij was het wel; ik weet nu, hoe zoet het is te sterven." Vrouw Walter had Koenraad verwij derd. Verheugd toen zij wist, dat Jos6- hlne leefde, zocht zij hem ophij stond in den tuin, bleek, met den sidderenden arm om eenen jongem boom geslagen, want zijne knieën knikten onder hem. »Kom riep zij hem toe, »zij is hersteld, zjj vraagt naar u." Met moeite sleepte hij zich naar Jo- sephines kamerzij zat in den leuning stoel hij nam eenen stoel naast haar, sprak geen woord, en zag slechts naar hare bleeke wangen, waarop een mat rood terugkeerde, toen hij binnen kwam. >lk heb u doen schrikken", zeide zei, en laentte hem toe: »bet spijt mij, ik De heer Henri des Houx heeft een on derhoud gehad met den paus, van welk onderhoud hij een schets geeft in de Matih, omtrent wat Z. H. sprak over Frankrijk. Ik heb aan uw land een bevoorrechte plaats gegeven in mijn genegenheid. Ik heb geen enkele poging nagelaten om het te herinneren aan zijn edele en glorierijke tradities van geloof en grootheid. Ik heb getracht de eensgezindheid in de harten en de menschen te herstellen. Allereerst heb ik begrepen, dat de re publiek de regeeringsvorm was, waaraan het grootste deel van uw burgers het meest gehecht is. Het is het stelsel, dat door het volk, door Frankrijk wordt ver langd. Welnu De kerk heeft geen tegen zin tegen dit regeeringsstelsel, hetwelk op zich zelf niets tegenstrijdigs in zich houdt met zijn wetten en voorschriften. Er zou zelfs niets schooners zijn dan een waarlijk Christelijke republiek, een staat waarde menschen, niet door dwang, maar uit vrije keuze, door een spontaden wil de wetten der maatschappelijke orde, van het familieleveu, in acht namen en onder de openbare vrijheden ook die van het geweten, van de kerk opnamen. Ik heb gewenscht, dat de Fransche katholieken zich niet afscheidden van de rest der natie, dat zij niet meer door zouden gaan voor de vijanden van den Staat en de constitutie en als zoodanig behandeld werden. Zij moeten niet gaan tegen den duidelijken wil van het land, die zoo herhaaldelijk is gebleken. Zij moe ten de loyale en trouwe dienaars zijn van de republikeinsche constitutie, welke is aangenomen en verlangd door het volk, en hun burgerrechten uitoefenen, niet als kon niet anders, maar ik gevoelde mij zoo wel." »En thans?« vroeg Koenraad sidderend. »Zeer welik wilde u echter nog zien, zoo lang ik mag, dat wilt gij im mers wel hebben? Moeder! geef mij een glas ouden wjjn, geef den heer Eek ei ook een, hij schijnt niet wel te zijn, hij heeft heden veel geleden, hij moet zich versterken; zijn geest is krachtiger dan zijn lichaam." De moeder ging. Koenraad staarde Josephine aan het was hem als een droom; zulk eene tee- dere deelneming had hij niet van dit meisje verwacht, zulk een diep gevoel niet in haar gekend. »Kan het u leed doen, dat ik Altek verlaat, lieve Josephine?" vraagde hij eindelijk. »Neen!" antwoordde zlI, »het is wel gedaan, dat gij gaat, gij moogt, gij kunt niet audeis; God zal met u zijn, u gaat hot niot kwaad, gij volgt uwen heiligen plicht," »Maar, Josephine! met een gebroken hart; ik verlaat ditscboone oord ongaarne." »Gij zult daarvan afwennen, gelijk gij u daaraan gewendet, heb daar geen zorg voor; de gedachten aan uwen ongelukki- gen vader moet van nu aan uw alles zijn en zij is het immers ook." »Zult gij in mijn afwezigheid aan mij denken?" Voorzeker, met eeuwige danbaaiheid". tegenstanders, maar als vrienden, als ver dedigers van de fondamentale wetten des lands. Alleen op deze voorwaarde zullen zij in de Republiek een heilzamen invloed uitoefenen en zij zullen een beslissenden invloed uitoefenen op de regeering en de binnenlandsche wetgeving. Maar om daartoe te komen, hebben de Fransche katholieken behoefte aan vol komen eensgezindheid, aan een strikte discipline. Dat heb ik steeds aangeraden, bevolen zelfs, krachtens de autoriteit, welke mij is opgelegd voor het welzijn en de belangen der zielen en der kerk. Ben ik er geheel in geslaagd Uw laatste verkiezingen schijnen te zeggen van neen Ik erken, dat de laatste Fransche ver kiezingen een teleurstelling voor mij ge weest zijn. Ik had gehoopt, dat zij aan de republikeinsche en conservatieven een vaste en compacte meerderheid zou heb ben gegeveu. Maar de katholieken zijn nog te verdeeld geweest; zij hebben in verschillende streken een verschillende tactiek gevolgd. Bij enkelen hunner is de politieke harts tocht sterker geweest dan de zuivere en onbaatzuchtige liefde voor het welzijn van godsdienst en vaderland. Van daar hun échec; daardoor hebben de revolutionaire, socialistische sectes ver trouwen gekregen in het succes van hun doctrines, welke vijandelijk gezind zijn aan de kerk en aan Frankrijk. De commandant van het le Duitsche legercorps, generaal Von Falkenstein, die Vrijdag na afloop van de revue bij Straats burg keizer Wilhelm een dejeuner aan bood, is den nacht daarop aan een slag aderbreuk gestorven. »Dankbaarheid, Josephine?" »Ik weet, waarvoor ik u die schuldig ben, maar ontsla mij van de bekentenis. Neen, ik wil 'iet u zeggen; ik ben door uwen omgang beter geworden dan ik was; neem die bewustheid mede op reis; op deze aarde ontmoeten wij elkander bezwaarlijk weder, daarom mogen wij voor het laatst wel oprecht zijn." »Gij brengt mij in verwarring, Josephi ne! zoo teeder spraakt gij anders nooit; wist gij, hoe dierbaar gij mij waartwat ik verlies, nu mijn lot u van mij scheidt!" Zij wendde het gezicht van hem af, toen htf dit zeide. Op betzelfpe oogenblik kwam vrouw Walter met wijn en gla zen binnen. Josephine werd weder vroo- lijk, zij dronk, en Koenraad moest twee glazen ledigen, waarna zij zeide: „Moeder, ik weet het, gij, neemt het mij niet kwa lijk, maar voldoe aan mijn verzoekgeef mijnheer Eek een kus voor mij, dat ik het zie." Vrouw Walter werd rood. „Zonder ling kind," zeide zij, „welk een opdiacht." Koenraad omhelsde de moeder en kus te haar, »gij zjjt mij dierbaar genoeg, dat ik U een kus om uws zelfs wil geve," zoide hij; maar zich toen tot Josephine wendende; wil Josephine Hij naderde haareen vuurrood brand de op Josephines gelaat. Zij hield beide handen voor haar aangezicht, en riep „nimmer" toen zeide zei tegen hare moeder: „ik ben niet wel, ik moet rus-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1899 | | pagina 1