No. 1311.
Woensdag 29 Maart 1899.
14® Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee 11 wsch -Vlaanderen
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
TANTETJE ROSMARIN,
Dit Blad verschuilt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De verhalen over alles wat met Dreyfus
verband houdt, zijn nog steeds talrijk.
Nu weer een verhaal van de Ind. Belg.
dat het van Madagascar teruggekomen
jongste lid van den krijgsraad van 1894
(Fryestatter) aan een diner (alweer een
diner!) had verklaart reeds anderhalfjaar
lang overtuigd te zijn van de onschuld
van den veroordeelde. De veroordeeling
werd uitgesproken na het voorlezen van
een officieel opgestelde levensbeschrijving
van Dreyfus, waarin o. a. het geheime
stuk was vermelden na de door Henry
bezworen mededeeliug, dat de chefs over
tuigd waren dat Dreyfus schuldig was.
Freystatter vertelde gewoon weg, dus
zonder het minste besef van zijn vreese-
lijke schande, dat Dreyfus op die gronden
werd veroordeeldhij zelf had
als jongste in rang het eerst vóór schul
dig gestemd.
Dat ronduit te vertellen, alsof het een
doodgewone zaak is dat te weten en
het niet uit te schreeuwen van wroeging,
dat te weten en niet den moed te
hebben zijn betrekking in de waagschaal
te stellen voor een officieele bekentenis,
dat te weten, en niet zooveel ver
trouwen in de zegepraal van het recht
te hebben, dat hij begrijpt, dat zij die
zeggen wat zij weten, niet de medeplich
tige zwijgers, de lieden van de toekomst
zijn inderdaad het moet er toch vreemd
uitzien met het eergevoel en verstand
van zoo'n kapitein van het Fransche
leger.
Het bedoelde diner had plaats bij
Lanessan, en deze weigert, zich uit te
OF ALLES VERKEERD.
Toekomende week wordt van het tri
bunaal de scheiding uitgesproken." - Tan
tetje zegevierde, maar verborg sluw hare
zegepraal voor broeder en nicht.
Maar Suusjes vernam in bet park bet
naderend ongeluk. De baron was buiten
zich zeiven van smart. »Niets kan ons
redden," zeide hij, »want het schriftelijk
verlangen eer.er gemalin, die alleen om
den vorm met haren echtgenoot gehuwd
werd en op scheiding van den man blijtt
aandringen, die roover van hare eer ge
worden is, ligt voor het gerecht. Niets
red ons, o geliefde, o eenigedan uwe
eigene wederroeping. De nood is voor
handen, de beslissende dag is daaropen
voor de onverbiddelijke tante uw hart
zij zal menschelijk gevoel hebben. Gij
zijt mijne vrouw, voor God, en de men-
schen mijne vrouw! wie kan u van
deze borst wegrukken, wanneer gp zelve
niet wilt loslaten."
Suusje sloeg beide armen om den ge
liefden vriend en zeide »neen, ik verlaat
u nietik zal nog heden met tante sproken,
zal haar bekennen, dat ik u lief heb, dat
ik het proces verwensch, dat ik dat wil
opgeheven hebben."
laten over wat bij hem is voorgevallen
Het kau geen verwondering baren,
dat eindelijk is opengelegd hoe schande
lijke rol Félix Faure in deze zaak heeft
gespeeld. Wat men tot heden toe als
zeker aannam, is nu bewezen. Faure
heeft vóór zijn presidentschap geweten
dat de veroordeeling van Dreyfus on
wettig was. Hij zelf heeft aan dr. Gibert
te Havre meegedeeld, dat de veroordeeling
plaats had op een geheim stuk.
En met deze wetenschap heeft dit
hoofd van den staat toegelaten, dat zijn
minister van oorlog, generaal Billot, keer
op keer in de kamers de gewijde for
mule uitsprak, dat Dreyfus rechtvaardig
en wettig was veroordeeld.
Gibert, die dit onder het zegel van
geheimhouding had vernomen, deelde
het voorgevallene schriftelijk mede aan
Gabriel Monod, die, gelijk men weet,
een der eersten was, om tegen de
pleegde onwettigheid te protesteeren, en
in de bres te springen voor recht van
verdediging. Hoe zwaar het hem wellicht
gekost zal hebben te zwijgen, toch heeft
Monod wel anderhalf jaar het bewijsstuk
voor de onwettigheid in handen gehad
zonder er gebruik van te maken.
Eerst nu Faure en dr. Gibert dood
zijn, heeft hij het oorbaar geacht het ge
heim van deze beide mannen openbaar
te maken en den brief van Gibert aan
Mornard te doen toekomen.
Herhaaldelijk is gebleken, dat het velen
Fransche chauvinisten minder te doen
is om Elzas—Lotharingen terug te hebben,
dan wel om te beletten dat Duitschland
deze beide provincies bezit. Vandaar
dat telkens wordt voorgesteld Elzas en
»Is dat alles
»Wat zou ik nog moer?"
»Suusje gij zijt mijne vrouw, zeg aan
de tantedat gij, de gemalin van den
baron van Malzen, in zijn slot wonen wilt
dat het uw plicnt is niet van hem ge
scheiden le leven dat het de plicht des
vaders is zijn kind te verzorgen en op te
voeden 1 Waarom moet ik eenzaam leven
zonder u en onzen Pompejus?"
De barones verborg haar gezicht aan
de borst van den geliefde. Ach, wat hij
vorderde, had zij nog nooit tegen zich
zelve durven zeggen zij had naauweljjks
moed genoeg om het te denken.
Zij drukte hem de hand en beloofde met
tant6 te zullen spreken.
Ik wil met u naar haar toegaan."
•Neen, lieve, ik alleen maar vergezeld
van oom,"
En als zij op haren wil blyft staan
boe dan, Suusje?"
God weet het 1"
Morgen avond ontvang ik een ant
woord
»Zeker."
»En als tante met van meening ver
andert, geeft gij mij eigenhandig geschre
ven uwe vei klaring dat het scheidings
proces tegen uwen wil gevoerd is?"
»Neen, maar de schriftelijke verklaring
voor het gerecht geldig, dat ik met mijnen
gemaal verzoend ben, en van het verlan
gen der scheiding af zie.
»Ook goed, doch kunt gij na zoodanig
Lotharingen tot een onafhankekelijken
staat te maken, dus tot buffer tusschen
Frankrijk en Duitschland.
Nog onlangs bevatte de Ind Beige een
artikel in dezen zin van iemand, die
het Rijksland in een republiek wilde
hervormen, welke onzijdig zou zijn.
De Berlijnsche bladeD houden zich
echter met een ander plan bezig De
herhaalde verwisseling van goeverneur,
de telkens wisselende inzichten, zouden
paar de regeering meent, een slechten
invloed op den gang van' zaken hebben
Men zou het land tot een groothertog
dom willen maken voor een lid van het
Beiersche koningshuis.
Eenige vrijzinnige bladen begroeten
dat plan niet onwelwillend, en men meent
dat het plan bevordelijk zou zijn aan de
betrekkingen tusschen Duitschland en
den vreemde
Of men er in Frankrijk veel aan zou
hechten, als de verloren provincies een
een erfelijken, in plaats van een gekozen
goeverneur kregen?
Het aantal berichten over woelingen
in Spanje neemt toe, zonder dat het
mogenlijk is na te gaan of men voor
weinig beteekenende, zelfstannige feiten
staat, of voor ernstiger symptonen. Te
Sagarossa hebben de socialisten een groote
meeting gehouden, om te protesteeren
tegen het reactionnaire bewind en tegen
het niet afbetalen der soldaten. Zoowat
alle partijen trachten bij deze troepen
in het gevlei te komen. In de officiers-
kringen te Madrid is men ontevreden,
wijl een kolonel een kapitein heeft doen
gevangen nemen, die zich tegerover een
korporaal aan handtastelijkheden had
eene verklaring een uur langer in Neder-
vaien vertoeven, zonder uw handschrift
te logenstraffen Zal de wereld niet
zeggen wanneer zi] met haren gemaal
verzoend is, waarom woont zjj gescheiden
van hem, en neemt niet het recht aan der
recbtmatigen gemalin Suusje, morgen
komt mijn wagon aan het park gij brengt
onzen zoon met u van Malzen veront
schuldigt gy uwen stap by tante het is
geene misdaad: wij zijn plechtig gehuwd.
Tante zal in het begin wellicht verstoord
zgn, doch oom zal haar bevredigen.
Suusje kon niet tegenspreken zij was
in eene te groote verwarringook zijne
kussen waren gloeiender dan anders.
LAATSTE STRIJD.
Suusje verschoof de beslissende verkla'
ring tegen haar tante tot den volgenden
morgen, want de heer predikant moest
eerst onderricht en dan getuige zyn.
»Kind, maak het kort!'' zeide de oom:
»de gansohe geschiedenis is mij een ergei-
lijkü streek. Gij zijt des barons gemalin
en gij wilt niet van hem gescheiden zijn
wel^u, zet u bp hem in den wagen, rijd
met hem en uw kind naar Malzen daar
hoort gij thuis. Tantetje Rosmarin kan
daar niets tegen inbrengeD zij zal zeker
lijk een vreeselijk geweld maken. Ik zal
den eersten storm uithouden, dan wordt
het weldra goed weder."
Suusje en den heer predikant gingen
derhalve naar tante, beiden met den bes
schuldig gemaakt.
Woensdag hielden 400 repatriados daar
ter stede een bijeenkomst. De politie
joeg ze uiteen en nam eenige betoogers
gevangen, die onder de overbrenging naar
het politiebureau voordurend maar riepen
Vandaag krijgen wij tenminste te eten!»
Don Carlos heeft naar Madrid getele-
grapheerd, dat nu het vredesverdrag bui
ten de cortes om is bekrachtigd, hij zijn
aanhangers in den komenden stembusstrijd
vrijlaat zich al of niet te onthouden.
De Sultan van Turkije toont de laatste
weken een sterke toenadering tot Engeland.
Een blijkt daarvan is, dat hij Lord Rosbery
met bijzondere onderscheiding ontving.
Ook liet Abdoel Hamid te Londen dank
betuigen voor de verklaringen van O'Conor
ten aanzien van Macedonië en Yemen,
terwijl eindelijk de Engelsche werven vrij
vast kunnen rekenen op de opdracht
om een paar pantserschepen voor de
Turksche vloot te bouwen.
Voor eenige weken hadden de Ameri
kanen het voordeel, dat een niet onbe
langrijk eiland dat tot den Philippijnschen
archipel behoorde, Negros geheeten, hun
vrijwillig werd overgeleverd door de be
volking, die daarin een waarborg voor
de rust zagen. Nu is echter een inlandsche
stam in verzet gekomen, waardoor de Spaan-
sche bevolking voor een deel is gevlugd.
De Amerikanen zullen troepen zenden.
Uit Manilla wordt net voortrukken
der gansche Amerikaansche linie tegen
de Philippino's gemeld.
Bij het gevecht werden de Philippino's
met groote verliezen uit hunne verschan
singen verdreven en vluchtten in de
bosschen.
ten wil om recht moedig te spreken. Maar
toen nu tantetje in hare gewone tautes-
majesteit vcor heu zat, verloren beiden
den moed de heer predikant nam het
eene snuifje na het andere en Suusje
speelde met eene bloem tusschen hare
vingers.
Lieve, beste tantetje" begon eindelijk
de barones en verbleekte. »Ik heb uiets
te zeggeD, maar gij moet niet boos worden
het proces staat mij tegen ik wil de ge
malin van den baron blijven."
Tantetje Rosmarin verschoot van kleur
en staarde Suusje lang aan wat deert u
»Het is haar ganschelijk ernst," zeide
de heer predikant, »en mij dunkt ook tan
tetje, dat was het beste eind van het lied."
»Zoo? u, mij ons allen voor de geheeld
weield aan de kaak stellen was dat uwe
meening waarom begon gij dan het proces
Suusje
»Ik was het immers niet, die hel be
gonnen heb, beste tantetje."
»Gïj hebt toch de scheiding-aanvrage
onderteekend."
»Dewijl ik den baron toen niet kende.
»Goed kind, gij verbeeldL u derhalve
dezen mensch thans te kennen?"
»Hij bemint mij."
Gelooft gij dat in ernst
»Ik acht hem zeer, en hij is toch
mijn man."
»Uw gewezene, lief kind, uw gewezens 1
Ik weet niet, wat uwe meening zoo
schielijk mag veranderd hebben, maar wan-
