No. 1304. Zaterdag 4 Maart 1890. 14® Jaarg. ize Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h -Vlaanderen F. I>IFLF»1A1\, AXEL. ttuiienlaiid. P E UI L L E T 0 N. TANTETJE ROSMARIN, - AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag1- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor Bklgiï 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde» naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, ui ter lp k tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Axel, brengen ter kennis der inge zetenen, dat op Dinsdag 7, 14 en 21 Maart aanstaande, telkens des voormid dags van 9 tot 10 ure, ten Raadhuize gelegenheid zal worden gegeven tot KOS- TELOOZE INENTING en HERINEN TING. Axel, den 28 Februari 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, D. J. OGGEL, Burgemeester. J. A. VAN VESSEM, Secretaris. Men tracht te Brussel een Vlaamsche volkspartij in het leven te roepen. Der gelijke pogingen zijn reeds vroeger mislukt. De hertog van Orleans heeft Zaterdag Brussel verlaten; men zegt in verband met een wenk, hem door den graaf van Vlaanderen gegeven. De beruchte d'Ormeschéville, die het onderzoek tegen Dreyfus leidde, is, zeker omdat zijn totaal gebrek aan rechtsbegrip in zijn berucht rapport was gebleken, voor goed bij de militaire justitie ge plaatst, met het gevolg dat hij telkens dwaasheden uitvoert. Zoo heeft hij Zaterdag eeD luitenant, die belast was met ae verdediging van een beklaagde, een standje gemaakt, omdat hij tegen over het rapport van den met het on derzoek belasten kapitein, het getuigenis van een luitenant inriep. OP ALLES VERKEERD. TWEEDE PROCES, BRIEFWISSELING. Met roodgeweende oogen kwam Suusje bij tanletje Rosmarin. De jonge barones moest nu alles haar klein vertellen de kleine Pompejus sprong vioolijk met het gouden horlogie zyns vaders naar haar toe doch tantetje schudde over alles het boofd. »Dat hem," zeide zq, het gezicht des kinds ontroerde, nu dat wil ik gelooven, goede Suusje hij moest immers van hout en marmer zijn, als hij den engel daar zag en niet als de tollenaar in het Evangelie op zijnb borst sloeg en sprakGod, zij mij armen zondaar genadig!-Dat hij het kind bet gouden horloge gaf-nu, dat was zeer natuurlijk; dat hij voor u op de knieën lag, bewijst nog niet, dat hij van zijne schandelijkheid oprecht berouw heelt, want lieve Suusje, zulke maDnen komen even zoo onwillekeurig tot knielen, als de vrouwen tot weenen. Over het geheel had ik gewenscht, dat gij hem met meer waardigheid hadt behandeld; hij verdiende niet getuige van uwe tranen te zijn. Gjj hadt den spring-in-het-veld rechterlijke hoogheid en gestrengheid moeten tconen; uwe majesteit zou hem verpletterd hebben. Ik moest maar in Het moeten bergen papieren wezen, die bij de jongste huiszoekingen in beslag zijn genomen, en wonder is dat niet, want de politie had zeventien mandaten voor even zoovele huiszoekingen, en bij enkele personen is hêel wat gevonden. Twee pakketten kunnen zeer belangrijk zijn: het valies met brieven van den hertog van Orleans en een stelletje brie ven van Esterhazy aan de Jodenhaters. Eenige der Zondag gehouden huiszoe kingen te Parijs hebben, naar eenige bladen mededeelen, werkelijk ernstige plannen tegen de republiek aan hellicht gebracht. Volgens de Figaro vond men zelfs alle stukken betreffende de organisatie der nieuwe koninklijke regeering, zooals lijs ten van de door koning Philips te be noemen ambtenaren enz. Ook een brief, waarin o.a »tracht generaal X. eens te polsen, of hij bereid is op te rukken Zoo ja, antwoord mij dan onmiddellijk, opdat ik u bericht kan zenden. Ik voor mij geloof dat alles goed zal gaan.* Volgens de Figaro was deze brief on derteekend, maar toch meent het blad, dat het bestaan van een complot niet te bewijzen is. De zaak is in handen van den rechter van instructie Fabre, die Maandag in tegenwoordigheid van den vertegenwoor diger van den hertog van Orleans te Parijs, deu heer Buffet, diens papieren heeft nagezien en gerangschikt. De heer Buffet is vrij gerust over den uitslag van het onderzoek. Hij zeide tot een ver slaggever van de Figaro »Men verzekert dat wij hebben saamgezworen tegen de veiligheid van den staat. Ik voor mij wil wel. uwe plaats geweest zijngij hadt mij moeten zien 1 Voor het overige blijft hij, wat hij was, en zoo als zijn hoog zalige vader: een h ogmoedige gek zonder be leefdheid. Het was wel met de beleefd heid ovei eenkomstig geweest, dat hij, eer hij het nuis verliet naar de vrouw des huizes gevraagd en van baar afscheid genomen had. Ik verlang slechts de in achtneming der allereenvoudigste beleefd heid; dat kwam mijnheer den baron in het geheel niet op de gedachte. Kind, ik zat hier reeds op de sofa bedaard en met een vast besluit met welk een ge zicht ik hem opnemen en zijn afscheid geven wilde, en daarvan kwam nu niets. Ik merk wel, waarop dat uitloopt. Hjj heeft gezien, dat gij te goed zijt, te week. Ik wed, hij legt het daatop toe, om aan de wereld te kunnen zeggen: gij ziet wel, menschen, dat ik gelijk had; zij was het, die mij eens verleidde, zij wil mij thans nog wel hebben; o Suusje gij kent de boosheid der mannen Diet daarom wil hij verlof om u meermalen te bezoekendoch waarom kwam by niet en verzocht mij om dat verlofHier zat ik en verwachtte hem. Ik vei sta hem wel: zyn kwaad geweten brandde, hy vreesde mijnen scherpen blik, die reeds veel van zijne plannetjes doorzag. Van het verlof, heer baron 1 komt nu en in der eeuwigheid niets. Suusje wilde wel sommige aan mei kingen van tantetje verzachten, en scheen in het Maar laat men het ons bewijzen. Laat men ons voor een Hooggerechtshof bren gen, dan zullen wij zien.* De democratische linkerzijde van den senaat heeft Peytral candidaat gesteld voor het voorzitterschap. Loubet heeft bepaald dat de wacht van het Elysée alleen bij bijzondere ge legenheden zal hebben aan te treden. Quesnay de Beaurepaire heeft senator Bérenger uitgedaagd, vermoedelijk wegens diens woorden, dat Quesnay de Beaupaire de vruchten van de bespieding zijner collega's aan de pers verkocht had. Als wat in de Temps wordt medege deeld, waar blijkt, dan zal Duitschland Frankrijk op een bedenkelijke wijze gaan navolgen. Men weet dat Frankrijk er het laatste jaar uitstekend in geslaagd is de bewoners van den Elzas van zich te vervreemden Dreyfus, Picquart, Leblois, Loew en andere hoofdpersonen uit het groote drama zijn Elzassers, en wat hun overkomt heeft kwaad bloed gezet. Maar nu gaat de Duitsche regeering denzelfden weg en wel door het Rijks- land een zeer impopulair bestuur te geven. Het Parijsche blad meldt, dat men zeer ontstemd is over de aanstaande benoeming van prins Adolf van Lippe- Schaumburg tot stadhouder. De eenige verdienste van den prins is, dat hij met een zuster van den keizer is gehuwd. Maar van de toestanden, weet hij niets. De staatssecretaris Von Puttkammer zou in het Rijksland in verband met deze benoeming, aftreden en vervangen worden door Yon Hammerstein of door Yon Koeller, den tegenwoordigen re- geerings-president in Sleeswyk, den man geheel niet ongenegen barmhartigheid voor recht te laten gelden, doch dat was vruch teloos. Tantetje Rosmarin, anders de beste vrouw van de wereld, eene hartelijke moeder, was tegen oen baron onverzoen lijk, ergdenkend, liefdeloosenkondenieuwe smart niet vergeten, dat zy op do sofa met hand, voet en gelaat gereed geweest was ter ontvangst van den gemelden spring- in-het-veld, en dat zij weder opstaan moest zonder hare hoogheid getoond te hebben. Den volgenden dag kwam een rijdende bode van Malzen met eenen brief van den baron aan mevrouw Rosmarin hij begon op de volgende wijze: »Ware ik gisteren Diet al te zeer eene prooi der geweldigste aandoeningen ge weest, ik zou u, vereerenswaardige vrouw mondeling gebeden hebben, wat my thans slechts vergund is schriftelijk te doen, na- meiyk, de gunstige toestemming, dat ik van tijd tot tjjd mijnen geliefden zoon in Nedervaren zien en aan een vaderhart drukken moge, dat deze zaligheid nauwe- lyks waardig is." »Wat dacht tantetje »en om zijne lomp heid te verontschuldigen dat hij Diel voor zijn vertrek bij mij gekomen is dat valt den heer in het geheel niet in, Daardoor was zijn lot beslist. Hooggeboren heer baron,* luidde het in het schriftelijK antwoord, dat in den Rosmarinschen staatsraad den volgenden dag besloten was »na hetgeen tusschen ons is voorgevalieB, en na de smaad- van de bekende vervolgingen der Deenshe onderdanen. In de begrootingscommissie van den rijksdag zeidp Yon Bülow, naar aanlei ding der aanvallen op Duitschers te Tientsin op 24 dezer, dat hij den gezant te Peking bevel zond bij de Chineesche regeering de verklaring af te leggen, dat, wanneer dergelijke voorvallen niet streng gestraft werden, of wanneer zij zich zou den herhalen, dit ernstige gevolgen voor haar zou hebben. Von Bülow voegde hier aan toe, dat het afsluiten van het verdrag met het spoorweg-syndicaat van Duitsch en Oost- Aziatische firma's voor den spoorweg Kiantschau-Hoangho, aansluitende aan de lijn Tientsin-Tschingkian, aanstaande was. Het syndicaat stelde reeds ingenieurs aau. Keizer Wilhelm gaat dezen zomer weer naar het Noorden. De vorige week hebben onder de stu denten te Petersburg opstootjes plaats gehad. Toen de politie tusschen beide kwam wapenden zij zich met be zems die zij aan de straatreinigers had den ontnomen. De Finsche postzegels worden afge schaft, waarmede weer een symbool van 's lands onafhankelijkheid verdwijnt. De Spaansche senaat nam met 130 7 stemmen in beginsel het voorstel maarschalk Martinez Campos be treffende een parlementaire enquête aan. Het voorstel, dat bestreden was door graaf Almenas, werd daarop naar de af- 1 elingen verwezen. Nadat de Spaansche regeering alle generaals en gezanten, die lid van den volle jaren, die gij ons huis gaaft, zal u hooggeb billijkheid zelve bevroeden, dat het te veel van ons gevergd ware zonder de pijnlykste aandoeningen den veroor zaker van zooveel ongeluk in onzen kring te zien houd u voor het overige verzekerd dat bet kind, dat gij niettegenstaande deu rijkdom van uw teeder vaderlijk gevoel en uwe brieven uit Italië meermalen een bastaard noemdet en in de voorhandene processtukken noemen liet, eene opvoeding ontvangen, zal die zijnen stand waardigis." Het antwoord werd verzonden. Suusje bad in stilte wel eenige verbetering der redactie gewenscht. - maar tocb was haar taDtetje te lief en te eerwaardigom tegen te spreken en reeds had zij de er varing opgedaan, dat tantetje anders toe gefelijk en goedwillig in alles, door de zachtste tegenspraak ter gunste des barons slechts bitterder en boozer tegen hem werd zwijgen gold derhalve voor wijsheid. Intusschen was het scheidingsproces aangevangen. Het ging daarmede voor het gerecht met de gewone majesteite lijke langzaamheid. Tantetje had ge hoopt de zaak in vier weken afgedaan te zien, doch in plaats daarvan, verkreeg de behandeling het uitzicht op vier jaren want zeer onverwacht verscheen van den heer advocaat Kort been het volgende berichtonzen tegenpartij zoext binnen kort alle mogelijke chianen op, om, zoo al niet over ons te zegepralen, ons toch de zege moeilijk te maken. Ik heb dq

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1899 | | pagina 1