No. 1290.
Woensdag 15 Februari 1899.
I4e Jaag.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen
F. DIELEMAA,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
TANTETJE R0SMARIN,
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor Beloxï 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentien van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Volgens het H. v. A. vergaderden Don
derdag ochtend circa 50 Belgische volks
vertegenwoordigers en senateurs in het
ministerie van spoorwegen.
Er werd breedvoerig beraadslaagd en
verschillende redenaars brachten hunne
meening uit over het aan te nemen
ontwerp.
Geen overeenkomst kwam evenwel tot
stand.
Op een punt was er echter eenstem
migheid Men wilde zich rond de regee
ring scharen en haar volkomen steun ver-
leenen, aangezien er geen gouvernemen-
teele oppositie bestaat.
Immers, het zou niet mogelijk zijn,
moest men het gouvernement laten val
len, een ministerie uit de linkerzij te
vormen.
Men moet dus met alle krachten de
bestaande regeering steunen.
De Belgische kamer behandelde Vrijdag
een interpellatie over de verpachting der
speelzalen te Ostende en over de gunning
aan den laagsten bieder.
De minister verklaarde dat er geen
termen bestonden voor een ingrijpen.
Eerst als door de rechterlijke macht was
beslist, dat er knoeierijen hebben plaats
gehad, zou de regeering de beslissing
kunnen vernietigen.
Een der Fransche kamerleden heeft
voorgesteld het decreet-Crémieux in te
trekken, dat is het decreet van 1870,
waarbjj de toenmalige gouverneur-gene
raal van Algiers bevorderde.
Een van de gevaarlijkste zijden van het
antisemitisme in Algiers is natuurlijk,
OF ALLES VERKEERD.
Tantetje Rosmarin had, al had zij het
proces verloreD, niet smartelijker kunnen
vernederd worden, dan door deze weinige
woorden, want vooreerst nad de baron niet
geheel ongelijk en dat was juist het ver
drietigste ten tweede trok hij hare fijn
gevoeligheid in twijfel, en ten deide, wat
het ergste was, moest een baron haar de
regelen der welvoegelijkbeid herinneren.
Zij verscheurde het briefje in duizend kleine
stukken, opdat nooit een levend mensch
slechts uit ééne letter, den inhoud zoo
kunnen raden toen bracht zij die stukjes
papier zelve schaamrood naar de keuken
wierp ze eigenhandig in het vuur, en
wachtte tot het laatste daarvan in asch
verteerd was.
Zij nam daarop met fonkelende oogen
eene gelatene houding aan en zeide tegen
hare huisgenooten, op onverschilligen toon,
dat de baron om zijne vele bezigheden,
dringend om nog eeuig uitstel verzocht,
dat zij,om niet gemeen di ingend te schijnen,
niet ongenegen was hem dit toe te staan.
Maar zoo bedaard als zij dat zeide zoo ge
weldig stormde het in haar harteen on-
uitwischbare wrok ontstond tegen den
baron, wien zij zwoer dezen brief haar ge^
dat een deel der blanke bevolking voor
de bereiking van haar doeleinden gaat
steunen op de inlandsche. Deze laatste
wordt dan aangezet dingen te doen, welke
niet mogen, en tegelijk gevoelt zij dat
de teugel wat losser is. Te St. Arnaud
heeft men daarvan weer gevallen gezien,
toen een groot aantal Ka bylen onder den
kreet „weg met de Jodende markt
bestoimden en de Joodsche winkels gin
gen plunderen. Velen, ook drie Europe
anen, werden gekwetst.
De Vie Illustrée gaf onlangs een afle
vering uit, hoofdzakelijk gewijd aan een
onderzoek naar de stemming over een
Fransch-Duitsche toenadering. De redactie
heeft thans een volksstemming uitgeschre
ven, en daartoe in de bladen een stem
biljet doen afdrukken met vier vraag
punten toenadering op de grondslag van
1 teruggaaf van Elzas - Lotharingen, 2
neutraal verklaring of ruil tegen een der
kolonies, 3 bijzondere bedingingen ten
aanzien van buitenlandsche, koloniale of
handelsvraagstukken, 4 'toenadering op
den grondslag van neerlegging bij voldon
gen feiten.
De begrafenis van graaf Von Caprivi
werd bijgewoond door vertegenwoordigers
van den Keizer, van den Koning van
Saksen, van den Rijkskanselier en van
de ministers van buitenlandsche zaken
en van oorlog, voorts door eenige staats
secretarissen, door den president en de
leden van het bureau van den Rijksdag
en door vele afgevaardigden.
De Frankf. Z. verneemt uit Petersburg,
dat men in Rusland zeer weinig waarde
hecht aan de voorstellen van denCzaar.
Maar in de meeste kringen is het groote
heele leveD niet te zullen vergeven.
Na een vierendeel jaars meldde de baron,
dat bij beieid was het trouwen voortgang
te doen hebben, en, zooals hij zich zeer
onaardig uitdrukte, de marteling door te
staan. Hij sloeg den dag voor, en men
kwam overeen om de plechtigheid in de
dorpskerk van Oudensteeg te laten vol
trekken, een dorp, dat juist in het midden
tusschen Malzen en Nedervaren gelegen
was.
Op den bepaalden dag reed Suusje ver
gezeld van de tante en den heer rent
meester daarheen. Alles in de grootste
prachtde koeteier in rijke liverci, en
tuinman en jager achterop, niet minder
kostbaar gekleed. Tantetje legde het er
op toe, om op dezen dag voor den baron
te schitteren en zooveel mogelijk hem ge
voelig te vernederen.
Suusje, schoon als een engel meer nog
door de zachte zwaarmoedigheid in hare
trekken, dan door de kostbaren ofschoon
eenvoudigen bruidstooi, zat zwijgend in
den wagen naast de spraakzame tante en
beantwoordde hare vragen met half ver
stikte zuchten. Thans stond haar leven
diger dan ooit haar zonderling lot voor den
geest, hoe zjj, bruid en weduwe te gelijk
ging om eenen onbekenden man de hand
te geven, dien zij verachtte, en met wien
zij alleen trouwen zoude, om des te eer
van hem te kunnen gescheiden worden.
Men kwam in de herberg te Oudensteeg.
Nog had zich geen bruidegom laten zien,
nieuws zelfs niet doorgedrongen. Men
zou dat met opzet niet hebben willen
doen uit vrees dat de bevolking er uit
zou afleiden, dat zij nu niet meer heeft
te bedienen.
Trouwens over het algemeen vindt men
in Rusland weinig bekendheid met wat
in het land omgaat. Zoo werd voor de
door hongersnood en epidemieën geteister
de streken alleen door de regeering en
door het Roode Kruis wat gedaan. Maar
van een algemeene en krachtige mede
werking van de zijde der bevolking was
niets te merken. Alleen toen bekend
werd dat de Czaar de reeds vermelde
gift van een miljoen roebels had geschon
ken, ontstond wat belangstelling en sedert
offert ook de burgerij meer dan vroeger.
In een door de Spaansche regeering
uitgegeven Roode boek wordt gezegd,
dat de pers een groot deel van de ver
antwoordelijkheid voor het uitbreken van
den oorlog draagt.
De bladen zijn daar zeer verstoord over.
Nu de gewone toestand in Spanje is
teruggekeerd, hebben 100,000 republikei
nen een adres aan Castelar gericht, om
hem te verzoeken nu wêer als leider op
te treden.
De opperste krijgsraad heeft beslist,
dat er geen termen bestaan om Cervera
wegens den slag bij Santiago voor een
krijgsraad te brengen.
Geaeraal Otis meldt, dat hij het tele
gram waarin Aguinaldo een samenkomst
verzocht, onbeantwoordt heeft gelaten.
D'e toestand te Manilla verbeterde en de
troepen deden ongehinderd verkenningen
in de buurt. Bij eenige schermutselingen
werden 1 officier gedood en zes gekwetst.
en in het gansche dorp was geene ander6
herberg. De tante vond dat zeer ergerlijk
en daar het eene kwartier na het andere
voorbij ging en de bruidegom niet var-
scheen, terwijl de predikant der plaats de
gewone zondags godsdienstoefening niet
langer vertragen kon, steeg de onrust der
tante bqna tot vertwijfeling »een nieuw
affrontde man laat ons boosaardigzitten
riep zy eiken minuut tien malen en liep
naar bet venster. Suusje zat in eenen
hoek en weende zacht.
De klok luidde. Daar vloog een ruiter
langs den weg door het dorp, steeg hij
de heiberg at, en trad binnen. Het was
een schoon blond jo-gman, met blauwe
oogen, in zijne bewegingen vol edele deftig
heid. Hij droeg een eenvoudigen ascn-
graauwen frak en ronden hoed. Het was
niet noodig, dat hjj zeide, dat hfl de baron
van Malzen wasde bakkebaard en het
kuiltje in de kin ontsloegen hem van die
moeite.
Suusje werd zoo rood als bloed zij drong
dieper in den hoek der kamer, waarin zij
zat. Ach, had zy zich voor de geheele
wereld kunnen verbergen
De baron vroeg, na eeDe beleefde buiging
op eenen al te onverschilligen toon »wie
van u mijne Dames zal of wil voor het
oogenblik mjjne bruid zijn
Met gevoeligheid inden blik doch zwijgen
de wees tantetje op de eenzame In den
hoek, die hare oogen vol schaamte op den
grond geslagen had. De baron trad zonder
Later seinde admiraal Dewey: Tenge
volge van de pogingen tot intiminatie
van Amerikaansche werklieden, gelastte
ik den gewapennen opstandelingen San
Roque dezen morgen te verlaten. Zij
verlieten de plaats in den afgeloopen nacht,
met uitzondering van enkelen die achter
bleven en het dorp in brand staken.
De Amerikanen hebben het dorp bezet
alles is rustig.
Naar gemeldt wordt heeft generaal
Otis aan generaal Miller bevel gezonden,
om de opstandelingen te gelasten Ilo-Ilo
heden morgen voor negen uur te ontrui
men zoo niet, dan zal de stad gebom
bardeerd worden.
De vrouwen der Philippinos, die gezwo
ren hadden de Amerikanen te zullen
bestrijden in de gelederen, waarin haar
echtgenooten en broeders zouden staan,
hebben woord gëhouden.
Onder de lijken, welke op het slagveld
van Manilla ziin gevonden, ontdekte men
talrijke vrouwen, die de soldatenuniform
aangetrokken en het haar hadden afge
sneden.
De Amerikaansche troepen hebben
Vrijdagmiddag een aanval gedaan op
Calvocan en dit, nabij Manilla gelegen,
plaatsje genomen. De Philippinos werden
met groote verliezen uit hun stellingen
verdreven.
Mac Kinley heeft het vredesverdrag
De marine-commissie uit de Ameri
kaansche kamer heeft voorgesteld het
aantal slagschepen met 3 uit te breiden
en op 16 te brengen.
De Cubaansche regeering acht 3 miljoen
d. voor de soldaten van Maximo Gomez
verder te zoeken naar Suusje, en toen hij
bemerkte, dat haar een paar tranen over
de wangen rolden, had hij op de lippeD
om te zeggen »gjj schreit water, ik heb
rpeds bloed geweend maar het verwijt
bestierf hem onder verbazing in den mond.
Alles, wat hij onderweg reeds bedacht
had, krenkends en verachtelijks voort te
brengen, om de schim zijns vaders zooveel
mogelijk, ook op dezen dag, door een kletee
wraak te verzoenen was hem uit het ge
heugen gegaan. Wel had hij, na menig
ingewonen bericht gehoord, dat Suusje niet
alleen rijk, maar ook een recht lief meisje
was, dat zij bij hare tante van jongs af
in eene kloosterlijke eenzaamheid geleefd
had en dus in verstand, zooals zich de
Waiblingerinnen in haar Christelijk oordeel
uitdrukten, »een i echt gansie" was. Doch
Suusje zoo te vinden al& bij haar vond,
dat was voor hem toovernjj. De edele
houding vol goedheid en waarde, dat be
vallige aangezichteener lijdende Magdalene,
die zielvolle blik der onschuld, die door
hare tranen hem trof, die heilige gloed
der schaamte dit alles had hij niet
verwacht.
»Mijn God, welk een meisje dacht hij
en verder kon bij ook niet denken, zoo
was zijn gemoed in verwarring,
»Heer baron, als het u belieft zeide
de tante en we9S op de deur welke de
rentmeester opende >men verwacht ons
in de kerk."
De baron bood zijne bruid den arm.
