H
\M
No. 1298.
Zaterdag 11 Februari 1899.
14* Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
j voor Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
TANTETJE ROSMARIN,
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar ulaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het rapport van Renaud-Morlière zou
vermoedelijk tegen het einde der zitting,
bij de kamer inkomen.
Natuurlijk dat een deel der pers reeds
mededeelingen heeft over den inhoud der
stukken. Maar wij achten het beter
nog 24 uur geduld te hebben, wel over
tuigd, dat de betrouwbaarheid daarbij
slechts kan winnen.
Alleen zij nu reeds gemeld, dat alle
berichten eenstemmig zijn over de beu-
selachtigheid van het dossier.
Vooral de generaals hebben het hunne
aan te merken gehad op de wijze, waar
op de strafkamer optrad.
Een reden tot beklag hebben zij wel.
De raadsheeren zijn zelfs zoo brutaal
geweest, om, als de generale staf stuk
ken zond, te onderzoeken of deze echt
waren, en de verklarende ophelderingen
door den vertegenwoordiger van den staf
werden niet eens voetstoots aangenomen.
De heeren wilden weten, en weigerden
te gelooven op gezag van den staf.
De overtuiging dringt door, dat het
kabinet een heelen dobber zal hebben
het onderwerp er door te halen. Het
oordeel der commissie, die bijna eenstem
mig tegen is, en welker minderheid niet
eens absolunt voor was, is van te meer
gewicht, omdat de commissie voor een
gioot deel uit leden der regeeringspartij
bestond.
Natuurlijk zal dit invloed hebben op
een deel der regeeringspartij, welker toch
eens verzwakt is door den afval van
Poinairé en Barthou, die toonen het ern
stig te meenen met hun bekende ont-
OE ALLES VERKEERD.
Op dezen brief af, welke da hoofdzaak
erkende, werd nu het proces met onge-
meene verbittering voortgezet. Tante
Rosmarin ontwikkelde daarbij hare ganscho
trotschheid. Zij liet den ouden heer baron,
die meermalen minnelijke schikkingen
wilde voorslaan, zeggen, dat het haar
niet daarom te doen was, om zich in de
familie van den beer baron in te dringen,
maar dat zij de eer van hare nicht voor
de wereld weder hersteld en naren achter
neef eenen fatsoenlijken naam bezorgd
wilde hebben, al zou het haar eenige dui
zenden dukaten kosten. Zij had in het
geheel geen plan den heer baron, die be
halve z\jn papieren stamboom, meerschuld
dan goed had, hare nicht tot echtgenoote
te geven. Zij beschouwde dat voor haar
huis als eene ware mesalliance en hij zou
wel niet de eeiste edelman' zijn, die mis
schien lust had in gg^elschap van zijne
zestien stamvaders,**naar de volle geld
zakken van een rijk en schoon burger
meisje te visscben. i Men wist heden ten
dage zeei goed, wat een arme adel waard
was men schoot op oen pergamenten ge
slacht register, dat tot Adam en Eva op
klom, geene halvegulden, terwyl men in
hullingen en nu flink op weg zijn om
niets te ontzien, dat de waarheid in den
weg staat.
Maar laten wij niet te vroeg prijzen
en niet te veel vertrouwen op de goede
voorteekenen.
Toch mogen deze niet onvermeld blijven.
Van veel belang achten wij het dat
de Temps scherp positie neemt tegen het
regeerings-voorstel en boos zich toont
over den uitslag der enquête.
Maar van nog meer gewicht is een
onthulling van dit blad.
De Voltaire had eenige mededeelingen
gedaan over het verhoor van Casimir
Perier en tevens verklaard, dat een der
jedenen van het ontslag van den presi
dent deze was geweest, dat de minister
van oorlog, generaal Mercier, buiten den
president en de ministers om het actief
van het Fransche leger belangrijk had
verzwakt, juist toen Casimir Perier met
den czaar onderhandelde.
De Temps heeft Mercier over dit punt
inlichtingen gevraagd. De generaal gaf
een uitvoerig antwoord, vol feiten en data.
En de generaal daalde zoo in details
af, dat hij gewonnen spel had. Over
tuigend was gebleken, dat de voorstel
ling van den Voltaire niet juist kon zijn.
Maar nu bevat de Temps een mede-
deeling, welke het geheele verhaal om
verwerpt. De hoofdzaak van het ver
haal van Mercier is leugen. Dat wordt
met andere feiten aangetoond door ie
mand. die wel niet wordt genoemd,
maar wiens naam te raden is.
Want niemand anders dau Casmier
Perier zelf kan hpt blad hebben inge
licht.
tegendeel, voor een paar honderd ellendige
goudstukken, het adelsdiploma overal
koopen en den diksten stamboom kon laten
schilderen. Op deze en andere gronden
stond zij er op, dat de heer Pompejus,
baron van Malzen volstrekkelijk in forma
plechtig met hare nicht trouwde en drie
dagen daarna, weder in forma rechterlijk
van haar gescheiden werd, zoodat elke
partij, wanneer haar dat aanstond weder
trouwen konde.
Deze hooge toon, dien tantetje Rosma
rin aansloeg, bracht den ouden heer bijna
tot razernij en dat te meer, dewijl hij wel
bemerkte, dat deze vrouw van welke hij
vroeger in zijn slot geene notitie genomen
had van wegen haren rijkdom grooteren
invloed op het gericht had dan, bij. Hij
zou, toen nij over de eigenaresse van
Nedervaren betere berichten ingewonnen
had, wellicht bij het slechte spet een goed
gezicht gezet en zelfs wel want Mal-
zeudorp was inderdaad met vele schulden
bezwaard in een melsalliance met de
rijke burgerdochter bewilligd hebben. Maar
die boodschap, zooals tante die zond, dat
bijtende, dat vergiftige harer toespelingen
en dat het burgertrotscbe bijvoegsel, dat
zij een zoodanig huwelijk voor een mesal
liance hield en daarom drie dagen na het
trouwen eene scheiding begeeide dal
was hem te veel trotschheid.
Hq bewoog nu hemel en aarde om de
voornemens zijner tegenstanders te schande
te maken. Hij strooide geld uit, links
Het bericht betreffende het sluiten van
het onderzoek van de zaak-Dreyfus was
uit een formeel oogpunt niet juist. Het
onderzoek is afgeloopen, maar een eigen
lijke afsluiting heeft nog niet plaats ge
had, wijl de uitslag van eenige bij
rogatoire commissie ingestelde onderzoe
kingen nog niet ontvangen was.
Te Nizza is overleden de graaf De
Chambrun, een man vol liefde voor het
volk en die zich in den laatsten tijd
vooral op sociaal gebied bewoog. Zijn
voornaamste schepping was het vóór
eenige jaren geopende Musée sociale, dat
in de eerste plaats bibliotheek en werk
zalen bevatte, en waar voordrachten
werden gehouden. Verder werden wed
strijden uitgeschreven. Bijzonderbelang-
rijk schenen ons de studie-reizen, welke
door leerlingen en anderen-op kosten van
het museum werden ondernomen.
De graaf was verder een groot muziek
liefhebber en hartstochtelijk Wagneriaan.
Nog onlangs kondigdeonze muzikale mede
werker een boekje over Wagner aan, dat
de graaf ons had toegezonden.
Uit de Temps blijkt, dat het werkelijk
waar is dat het nieuwe geval van ver
raad bii toeval ontdekt is, doordien een
postkar in het water reed waardoor de
brieven nat werden, met het gevolg dat
men verplicht was de couverten met
onleesbaar geworden adressen te openen
om den naam van den afzender te ver
nemen. In een der brieven bevonden
zich twee photographieën van Fransche
officieren, die aangewezen waren een
buitenlandsche reis te ondernemen, en
afbeelding van een vesting. Eerst is bij
vergissing een verkeerde gepakt.
en rechtsmaar tantetje altijd de helft
meer dan hij. Bij het gewicht harer
groiden werd, na verloop van een jaar,
in twee iestantiën de zaak in haar voor
deel beslist. Het proces werd tot de
derde instantie gebracht. De heer advo-
kaat Kortbeen bespotte den Justitiarius
met een beleedigenden lach.
ZEGEPRAAL OVER POMPEJUS DEN GR00TE.
Nadat de oude heer baron het proces
in twee instantiën verloren had, kon
niemand het meer bij hem uithouden.
Hij ;sloeg dagelijks honden en bedienden
beide, zoodat geen hond en geen bedien
den bljjven wilde. Hij dreigde den justi-
taiius een kogel door den kop te zullen
jagen, als hij den heilloozen rerhtshandel
ook in de derde instantie durfde verliezen
en ztjnen zoon zond hij bevelenden brief
op brief vol donder en bliksem om met
extrapost van Rome te Malzendorp terug
te komen.
Pompejus de groole had, terwijl hij
onder de oudheden van Italië de ge
schiedenis der voorwereld beoefende en
hartstochtelijk de meesterwerken der kunst
naging, zich weinig om de geschiedenis
van Malzendorp, Waibliugen en Neder
varen bekommerd. Hij fronsde wel bet
voorhoofd, toen men hem meldde, dat die
bewuste onbeschaamde persoon zich ver
stout had haren zoon den naam Pompejus
te geven, maar hij stelde zich spoedig
gerust over deze aanmatiging, waut eeD
Maar de fout werd spoedig hersteld.
De Fransche rijksmiddelen hebben in
Januari zoowat 8 millioen francs boven
de raming opgebracht.
De overleden erfprins van Saksen-
Coburg is lang lijdende geweest; reeds
voor twee jaar, toen hij bij het jubileum
van zijn grootmoeder te Londen was,
viel het op zoo ongezond en lijdend als
de prins er uitzag.
Zijn ziekte had onlangs een ernstigen
keer genomen, waardoor hij naar MéraD
moest gaan, en belet werd het zilveren
huwelijksfeest zijner ouders bij te wonen.
Zijn opvolger is de hertog van Con-
naught, en niet de tweede zoon van den
hertog van York, gelijk een Hollandsch
blad meldt. De overleden prins was tevens
geroepen in België op te volgen, indien
prins Albert eventueel kinderloos mocht
overlijden Merkwaardig is, dat in het
Huis Coburg zoo dikwerf het overlijden
van een troonopvolger te betreuren valt.
In België stierf eerst de hertog van Bra
bant, de eenige zoon van koning
Leopold, daarop prins Baudoin, de oudste
zoon van 's koning oudsten broeder.
In Engeland overleed de Duke of
Clarence, de oudste zoon van den prins
van Wales, en nu weer in Coburg de
eenige zoon van den hertog.
Keizer Wilhelm heeft aan de familie
Caprivi zijn deelneming betuigd in een
telegram, waarin hij o. a. verklaarde
>Als soldaat door zijn oppersten leger
bevelhebber steeds hoogeschat, als rijks
kanselier mijn werklustig, trouw aan zijn
overtuiging vasthoudend medewerker,
heeft graaf Von Caprivi ook in afzon
dering en non-activiteit de erkentelijkheid
Pompejus was toch nog geen Malzen, en
doopnamen zijn een algemeen eigendom
der geheele Christenheid, maar niet ba-
roniën. Toen hij ecbtei het verlies van
het proces in twee instantiën vernam, en
vreesde»die persoon met baren basterd"
mocbt hem opgedrongen worden, woedde
hij bij het grafteeken van Cestius en de
zuil van Trajanus tegen de hemelschrei
ende verblinding en ongerechtigheid der
rechters, en schreef ellen lange blieven,
waarin hij de species facti op het nauw
keurigst ophelderde om zijne onschuld
te bewijzen.
Reeds meermalen had hij in den zin
gehad zelf naar Duitschland te ijlen, in de
hoop om door zijne persoonlijke tegenwoor
digheid de zaak in zijn voordeel te wenden.
Toen hem nu zijn vader zelf opontbood,
reisde hij dadelijk des anderen daags van
Rome at.
Eene reize van Rome naar Malzendorp
is echter eenigzins vervelend. DaarbLj ver
oorloofde de bescheidens toestand zijner
beurs de vlucht niet met extrapost. In-
tusschen ging het proces zijner gang en dit
reize voor de derde instantie inderdaad
met extrapost, ten minste voor den ouden
heer baron. Het vonnis verscheen, de uit
spraak der eerste instantie werd beves
tigd, en den heer baron Pompejus van
Malzen veroordeeld de bedoelde vrouw
door een huwelijk in forma in hare eer
te herstellen evenwel was het beide par
tijen toegestaan na het voltrokken huwe-