No. 1286.
Zaterdag 31 December 1898.
14® Jaarg'.
BERICHT
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaand ere it
F. DIELEMAfl,
AXEL.
Nieuwjaars-Advertentiën
Builen land.
FEU1LLET0N.
DE TWEE BUREN.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor B k l g i 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlpk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Dinsdag a. s., wordt
de AXELSCHE COU
RANT Ti let: uitgegeven.
wordt
In het nummer, dat in plaats
van Dinsdagavond 3 Januari,
Maandagmorgen 2 Januari ver
schijnt kunnen
worden opgenomen a 25 cents,
welke worden ingewacht tot Zater
dagmiddag 31 December 4 ure.
DE UITGEVER.
De zaak van pastoor Daens neemt
groote afmetingen aan. De christen de
mocraten houden overal groote meetings,
waar Daens wordt toegejuicht. Deze
betoogingen hebben te meer beteekenis,
omdat zij fijtelijk tegen de kerkekelijke
overheid zijn gericht.
Eersten Kerstdag had, onder leiding
van Alfred Defuisseaux, te Charleroi het
congres van mijnwerkers plaats, waar de
vertegenwoordigers van de bassins Luik,
Charleroi, het Centrum en de Borinagé
aanwezig waren.
Men nam een nota aan, waarin werd
gezegd, dat de onverzettelijkheid derpa-
(Naar EMILE SOU VEST RE.)
Maar het was evenzeer verlegenheid als
droefheid die Williams beletten tespreken
h\j had de kracht niet gehad, zijne tranen
te weerhouden, thans ontbrak hom ook
die, om er de oorzaak van te zeggen. Hoe
meer echter de schaamte zijn stilzwijgen
verlengde, des te meer groeide ook de
schaamte door dat stilzwijgen aan.
LaDg zat bij daar reeds, zijn snikken
begon te verminderen, en toch scheen bjj
niet beter tot spreken geschikt te zijn dan
toen hij kwam. Hij had al de vragen die
zijn vader hem deed, met een ontkennend
hoofdschudden beantwoord.
«Hij is ziek of hij heeft te veel ge
dronken," riep de oude soldaat ongedul
dig uit.
«Williams te veel gedronken
Wanneer hebt hij hem zelfs ooit in eene
kioeg zien gaan
Terwijl ze zoo sprak, naderde Martha
baar zoon, aangespoord door haar vrouwe
lijk gevoel zij sloeg een arm om zijn
hals, omhelsde hem en zeide hem bijna in
bet oor
»ZLjt gij verliefd, mijn kind
Williams verborg zijn gezicht aan den
boezem zijner moeder.
troons een werkstaking onvermijdelijk
maakt en waarin de mijnwerkers uitge
noodigd worden zich gereed te maken
tot ondersteuning van een werkstaking,
zoodra deze mocht uitbreken
De Fransche kamer heeft Zateidag
een belastingontwerp aangenomen en is
daarop uiteen gegaan.
De Senaat behandelde o. a de wet op
de spoorwegen in Indo-China, waarvoor
200 millioen was gevraagd. Gelijk wij
destijds mededeelden, had in de kamer
een der leden de voordracht bestreden,
wijl kanonnen en oorlogschepen noodi-
ger waren dan spoorwegen. In den Se
naat heeft nu een der leden betoogd, dat
als andere landen zooveel kanonnen en
oorlogschepen kunnen koopeD, zij dit
danken aan den voorspoed, dien de kolo
niën het moederland schenken. De Se
naat nam het ontwerp met groote meer
derheid aan.
De nieuwste onthulling in de Dreyfus-
zaak is niet onbelangrijk, en wordt op
gezag van Zola door Jaurès gedaan.
Toen Esterhazy zich ontdekt zag, heeft
hij Von Schwarzkoppen gevraagd hem te
steunen, onder bedreiging openbaarheid
te geven aan de relaties tusschen hem
en een gehuwde dame. Toen Zola Yon
Schwarzkoppen wilde dagvaarden als ge
tuige, is deze dame naar Zola gegaan
met de vraag haar niet in het ongeluk
te storten.
De anti Dreyfus pers maakt groot ka
baal over het feit dat Quesnay de Beau
repaire, de raadsheer in het hof van cas
satie, bij toeval zou hebben gemerkt, dat
zijn mede raadsheer Bard kolonel Pic-
quart raadpleegde over de waarde van
»Verliefd," hernam Frantz»welnu,
moet men daarom zijne oogen in fonteinen
veranderen 1 Zijt gij bang, .om knorren
te krijgen, rekruut? ..Watduivel! als
men verliefd is, trouwt men
»Dat is onmogelyk
Bemint gij dan eene gehuwde vrouw.
Eene ontkennende beweging.
»Maar wie dan toch duizend bommen
Spreek en laat ons niet eeuwig met
de haDd aan de pan blijven."
«Lief kiDdherhaalde Martha, terwijl
zij over de haren van den jongeling streek
»wees niet banggij weet immers dat
wij uw geluk boven alles stellen
«Och, moeder, moeder 1 indien gij
wist
»Zeg ons slechts haar naam Williams
Hij wilde zich uit de armen zijner moeder
losmaken maar zij drukte hem vast met
kracht.
»Haar naam haar naam bad zij.
Welnu!" stotterde de jongeling.
«Welnu
«Zij is de nicht van Mijnheer Koffmann."
Twee uitroepen van verwondering en
van droefheid weergalmden te gelijk
Martha trad met io een geslagene handen
achteruitFrantz had zijne pijp laten
valleD.
»De nicht van den Heer Koffmann
Duizend donderszij gij gek
»Is het wel mogelijk mijne arme jongen
zeide Martha. «Juffrouw Elizabeth
Maar gjj kent haar niet
een ontvangen getuigenis. Bard spreekt
het verbaal beslist tegen. Quesnay de
Beaurepaire was afwezig.
Als het verhaal waar is, dan zou het
zeer ernstig zijn. Dat het advies van
Picqaurt wordt ingewonnen, is zeer na
tuurlijk. Maar dat mag natuurlijk niet
door éen raadsheer worden gedaan.
Volgens de Aurore zal De Freycinet
maatregelen nemen tegen enkele officie
ren, die deelnamen aan de inschrijving
voor het proces Henry.
Volgens een later bericht zijn zij 30
in getal, die allen 4 dagen arrest kregen
Duitschland is nu bezig zijn oostelijke
grens van vreemdelingen te zuiveren.
Men verwacht dat Rusland nu de Duit
schers gaat uitzetten.
Omtrent de verklaringen van graaf
Thun, betreffende de verbanningen uit
Pruisen, maakt het Weener blad de
Post een mededeeling openbaar, om
den schijn van misverstand tusschen de
verbonden mogendheden weg te nemen.
Het blad zegt dat graaf Thun er niet
aan gedacht heeft uiting te geven aan
een weinig vriendschappelijke gezind
heid, noch aan Duitschland vijandige be
doelingen wilde toeschrijven Ais zijn
woorden in Duitsche kringen indergelij
ken geest mochten zijn opgevat, dan
zou dit ten onrechte zijn. De minister
president is een overtuigd voorstander
van het verbond en hartelijke betrekkin
gen met Duitschland. De zinspeling op
wedeikeerige maatregelen had alleen ten
doel de gelijke rechten van beide regee
ringen vast te stellen.
Te midden van de groote politieke
moeilijkheden, welke al zijn aandacht
«O, vergeef mj.j, moederzij kwam alle
avonden op het terras." (I)
«En gij spraakt met haar?
«Ja moeder
«Geiegte Hemel! als Mijnheer Koffmann
dat eens wist 1"
«Hij weet het, want bij heeft Elizabeth
laten vertrekken."
«Wat zegt gij
«En ik zal haar niet meer zien
Ik weet zelfs niet eens, waarheen zij haar
gebracht hebben."
Naar den duivel met Koffmann en de
zijnen riep Frantz uit, ziju stoel met
geweld wegstootende «dat is eene onge
lukkige buurschap vooi ons 1 Ik had het
in den neus moeten kiijgen, toen ik u
dagelijks, zoo laat, achter iD den tuin zag
blijven. Maar boe is dat alles in zijn werk
gegaan Wie heeft u met Juffrouw Eli
zabeth in kennis gebracht?
«Dat ia een lahg verhaal vader
«Kom, vertel het ons," hernam Martha
«biecht ons eens trouw op, mijn arm
kind
Williams zweeg nog een oogenblik be
sluiteloos, daarna riep hij uit
«Het is toch eigenlijk beter, dat gij nu
van alles onderricht wordt; ik weetniet
waarom ik mij schaam voor u, die zoo
goed voor mij zijt."
De twee oude lieden zetteden zich neder.
(1) In Frankrijk heeft men heelal in de tuinen
terrassen of opgehoogde wandelplaatsen.
eischen, verloor de Oostenrijksche pre
mier, graaf Thun, zijn echtgenoote.
In Hongarije was er sprake van een
politiek duel, dat zeer de aandacht trok.
Banffy schreef aan een lid der nationale
partij een brief, waarin hij hem een ver
wijt maakte van de wijze waarop hij in
eene redevoering zekere persoonlijke on
derhandelingen had gelaakt.
Dat optrepen noemde Banffy een laf
heid. De door dit woord beleedigde Ho
ranszky heeft daarop den minister zijn
getuigen gezonden, maar de zaak is ge
schikt.
Hoewel de eerste berichten door den
secretaris van den prins werden tegen
gesproken, bevestigt de Secoio dat er on
min bestaat tusschen den hertog en de
hertogin van Orleans, door de aanmati
ging der laatste die zich met de politiek
wilde bemoeien. Dit leidde tot een hef
tig tooneel tusschen beide echtgenooten,
met het gevolg dat de prinses naar haar
vader terugkeerde. Deze bewerkte een
verzoening, waarbij als voorwaarde werd
gesteld dat de prinses zich van alle po
litiek zou onthouden.
Keizerin Frederik wordt te Nizzaver
wacht. De Echo de Paris moldt dat
graaf Hartzfeld haar dat gedeelte des lands
aanbevolen had voor een eerste reis in
Frankrijk. De keizer zou dan daar ko
men, om zijn moeder te bezoeken. Deze
laatste was gelijk men weet, reeds vroe
ger te Parijs.
In den toestand van Sagasta is verbe
tering gekomen, maar de doctoren blij
ven toch bezorgd, wijl de longen zijn aan
gedaan. Ook Castelar is lijdende aan
een longziekte.
«Gij weet, vadervervolgde Williams
«dat, toen wij, nu zes jaren geleden, hier
kwamen wonen, de Heer Koffmann reeds
onrechtvaardig en hard jegens u was ge
weest daarom kon ik hem dan ook niet
lijden, en zoude ik hem gaarne hebben
vernederd, indier. het in mijne macht had
gestaan. Ik trachte hem zelfs te bewijzen
dat ik niet van hem hield. Telkens wanneer
hij met zijne zonen op het terras kwam
lette ik wel op, hen stijf en zonder een
woord te zeggen voorbij te gaan. en, als
zij my riepen, om bloemen te hebben ant
woordde ik hen met den hoed op bet hoofd
even zoo als zij tegen mij spraken. Het
kostte mij weinig moeite tegen de mannen
onbeschaamd te zijn, ik vond er zelfs
vermaak in, maar toen Juffrouw Eliza
beth kwam werd het moeilijker. Ik had
hooren zeggeD, dat men haar ongelukkig
maakte, en somtijds zag ik haar als ze
alleen op het terras was, zoo treurig naar
de zijde dos velds staren, dat ik haar voor
bijgaande, onwillekeurig de hand aan mijn
hoed bracht.
«Eens toen ik bezig was den wijngaard
te snoeien, die ter hoogte van het terras
is, hoorde ik, verborgen door de blade
ren, boe Mijnheer Koffmann haar er aan
herinnerde, dat hij haar had opgevoed uit
medelijden en haai het brood verweet,
dat zij bij hem atHet arme meisje
weende bittere tranen doch de oom lette
er niet op. Ik voelde op dat oogenblik,
al de vooringenomenheid, die mij nog