No. 1271.
Zaterdag 5 November 1898.
14® Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad V®\ J voor Zeeuwse h -Vlaanderen
F. D1ELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
^3
COIIIÜNT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENT S PR IJ S
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 eent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlpk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Maandag heeft het hof van cassatie in
raadkamer beraadslaagd over de enquête.
Maar alles blijkt geheim. President Loew
heeft een langdurig bezoek ontvangen
van advocaat Mornard. Men verzekert
dat twee raadsheeren van het hof naar
het departement van oorlog werden af
gevaardigd om het dossier op te vragen.
Maar Lockroy, die tijdelijk minister is,
wilde het niet afgeven, en stond alleen
de inzage van enkele stukken toe.
Cavaignac heeft in een brief aan den
president van het hof van cassatie ver
klaard, dat Manau hem ten onrechte
beschuldigd heeft niet den juisten tekst
van de verklaring van Lébrun Renaud
te hebben voorgelezen. Van allen, die
in staat zijn de onjuistheden te verbete
ren, welke voor net hof zijn medege
deeld, is hij de eenige die volle vrijheid
van beweging heeft.
Eveneens komt hij op tegen de bewe
ring van Manau, dat de herkomst van
het borderau duister is. Hij en eenige
andere personen kennen den naam van
den agent, van wien Henry het bordereau
had.
Dit laatste komt niet onwaarschijnlijk
voor. Want er zou, als het bordereau
geheel verdacht was, geen sprake ziin
van verraad door Esterhazy.
Cavaignac vraagt te worden gehoord.
Een verkeerd overgebrachte mededee-
ling over een gesprek, dat Poincaré met
Cavaignac in de couloirs der Kam°r had,
geeft aanleiding tot een halve tegenspraak
en tot èen bevestiging van de mededee-
ling, dat volgens Cavaignac Brisson en
HOOFDSTUK LXXIII.
Ds kleine Viccmte wordt listig.
De kleine Vicomte begaf zich in het
rjjtuig naar de Rue Monceaux. Op weg
daarheen beschouwde hij den veroverden
zakdoek met groote oplettendheid. De
kanten er om waren fraai bewerkt en zeer
fijn. De doek zelf bevatte echter geen
monogram, geene cijfers. Florine rede
neerde aldus
»De doek behoort aan eene voorname
dame. Een vrouw naar de wereld, eene
tooneelspoelster of iedere andere voorna
me dame zou op een zoo kostbaren doek
zeker kroon, wapen of cijfers geplaatst
hebben. Een gehuwde vrouw is echter
voorzichtiger. Tehuis en voor de visites
heeft zij wel hare cijfers, voor zulke uit
stapjes echter niet. Wie kan echter de
»fatsoenlijke" dame zijn, die bij Hendrik
van Meillant zoo hare plichten
en haar zakdoek vergeet? Jeanne
Guérin? Neen. Hendrik acht zijne bruid
te hoog, om haar bij zich te zien. Err
dan behoort deze zakdoek met kanteD.
die minstens 2<>0 francs waard is, geen
bescheiden jong meisje. Wie kan het ech
ter anders zijn? Halt 1 Neen ik,
Sarrien het geheime dossier hebben ge
kend en het blijkens hun latere hou
ding niet afdoende vonden.
De Radical herinnert dat het Zaterdag
dag voor dag een jaar was, dat het eerste
bericht in de bladen verscheen, dat Scheu-
rer-Kestner zich de Dreyfuss-zaak aantrok.
Wat zou men Frankrijk een boel leed
en schande hebben gespaard, als generaal
Billot destijds zelf de zaak ter hand had
genomen
Picquart heeft twee bezoekers mogen
ontvangen, maar de directeur der gevan
genis verbood de Dreyfuss zaak aan te
roeren.
Kranten mag hij niet ontvangen.
Tezenas heeft een klacht ingediend we
gens het voorlezen van het hem door
Esterhazy gezonden telegram in het plei
dooi van Mornard.
Het stuk was bij het dossier, zoodat
Mornard het rechtens gebruikte Maar
de vraag is of het langs administratie ven,
dan wel langs gerechtelijken weg in het
dossier is gekomen. Tezenas heeft ook
den deken der orde van advokaten met
deze zaak in kennis gesteld, als een ver
korting van vrijheid der correspondentie
tusschen een beklaagde en zijn verdediger.
Er komt een kentering in de Parijsche
schandaal pers. Drumont, de groote anti
semiet, zegt alleen te hebben gestreden
door zijn geloof in de generaals Dezen
hebben volgens hem thans hun bewerin
gen waar te maken en de bewijzen te
leveren.
Het Fransche kabinet heeft besloten
het besluit van het hof van cassatie te
eerbiedigen. De regeering zal het hof zijn
taak vergemakkelijken.
verzin niet. Dit kantenmodel heb ik inder
tijd in een glazen toiletkast der Rue Bois-
sy d' Anglas gezien, toen ik kamenier was.
Toen sloot zij de oogen, en ademde de
lucht van den zakdoek in. »En dat
voegde zij er na een oogenblik bij, »dat
is eveneens een geur die ik herken. Ik
wil mij overigens niet in gissingen en mo
gelijkheden verdiepen en beden bp deze
goede markiezin oogen en neus open
houden. Ha daar zijn wij er reeds
De markiezin ontving den kleinen Vi
comte bijna met dezelfde woorden, als
waai mee Hendrik v. Meillant hem ontvan
gen had.
Hoe zelden zie ik u 1" zeide zij.
»Ik dank u, markiezin, dat gij dit schijnt
bemerkt te hebben. Maar gij begrijpt, de
soirées de bals de soupers.
Waarom zou zij op denzelfden zin niet
hetzelfde antwoord geven En Mathilda
hernam ook »Dit leven schijnt u wel te
bevallen. Gij ziet er goeduit, wordt vol van.
De kleine Vicomte lachte. »Ik kan er
waarachtig niet aan twijfelen, daar gij
heden reeds de tweede persoon zijt, die
het mij zegt."
Welke persoon was verstandig genoeg
met mij hetzelfde denkbeeld te hebben
vroeg de markiezin glimlachend.
Hendrik van Meillant," hernam hij
langzaam-
Z\j sidderde, en om dit te verbergen,
haastte zij zich op onverschilligen toon te
zeggen
Verscheidene bladen deelen mede, dat
het nader onderzoek in de Dreyfuss-zaak
niet door een commissie, maar door de
geheele strafkamer zal plaats hebben. Men
zou Maandag daartoe hebben besloten, en
wel op dezen grond, dat als een of meer
raadsheeren worden gedelegeerd, dezen
het voorwerp zouden zijn van alle aan
vallen.
Bevestigd is dit bericht nog niet.
Steeds opmerkelijker wordt de zwen
king van de anti-Dieyfuss-pers. DeCas
sagnac, die voor een paar dagen nog het
hof van cassatie aanviel, zegt nu dat, als
het geheime dossier niets blijkt te zijn,
de vijf personen, die sedert 1894 minister
van oorlog waren, naar het Duivelseiland
of naar de galeien moeten worden ge
zonden, als gewone moordenaars.
Picquart mag voortaan tweemaal per
week zijn neef Edmond Gast ontvangen.
De zaak van den geheimzinnigen ge
vangene op Mont Valérien wordt door de
Aurore weder aangeroerd. Maar het blad
stelt de aankomst van den geheimzinni
gen persoon op een veel later tijdstip dan
in de eerste berichten.
Dit vei schil van datum wordt door de
Droits de THomme opgehelderder zijn
twee geheimzinnige gevangenen, de een
zit sedert 11 October, de tweede sinds
den 22en.
Uit latere berichten van de Aurore
blijkt, dat beiden er des nachts zijn heen
gevoerd. De D. de TH. belooft spoedig
uitvoeriger mededeelingen.
Tot de jongste gissingen behoort vol
gens Duitsche bladen deze, dat de ge
vangene de officier Dolffus is, die in een
der onthullingen van Esterhazy is aan-
>Ach! Hoe gaat het met dezen
beer
»Zeer goed. Gij hebt hem den gehee-
len winter niet gezien, markiezin
»Neen. Gij moest het immers weten,
daar gij hem mij had moeten voorstellen."
»Juist. Wenscht gij nog altijd deze voor
stelling
»Ik Niet in het minst. Ik houd niet
van menschen, die zich laten verzoeken.
Het is te laat."
»Des te meer, daar Hendrik van Meil
lant op het punt is, naar de Koloniën te
rug te keeren."
»Zoo spoedig reeds hernam de mar
kiezin ademloos. »Wie heeft u dat ge
zegd
Hij zelf, heden morgen. Gewichtige
brieven roepen hem huiswaarts."
De markiezin had de kracht rustig te
antwoorden»Nu, goeie reis
Maar zij was doodsbleek geworden hare
lippen sidderden en hare oogen richtten
zich onwillekeurig op het horloge.
Florine was er nu van overtuigd, dat,
zoo spoedig zjj weg was, Mathilde zich
naar Hendrik zou begeven en hem vra
gen of hij inderdaad zoo spoedig vertrek
ken moest. Om tot dit resultaat te bomen
had Florine den kleinen Vicomte opge
offerd, terwijl zij hem onbeschaamd liegen
liet. Daar de markiezin, ondanks hare
zelfbeheorsching altijd zenuwachtiger werd
nam haar bezoeker spoedig afscheid.
Onderweg zeide Florine in zich zelve
geduid als Cet canaille de D., die verraad
zou hebben gepleegd ten bate van Italië.
De Siècle daarentegen geeft niet on
duidelijk te verstaan, dat de gevangene
prins Louis Bonaparte is.
Opmerkelijk is, dat de datum, waarop
de arrestatie zou hebben plaats gehad,
bijna samenvalt met die van de beweerde
onthullingen over een complot, waarin de
naam van dezen prins genoemd is.
Juist vijf jaar na het leggen van den
eersten steen voor de kerk te Jeruzalem,
op den Hervormingsdag, heeft keizer Wil
helm met groote praal de nieuwe kerk
te Jeruzalem ingewijd.
Deze kerk is gebouwd op de plaats,
waar eens de ridders van St. Jan een
klooster hadden, en was in 1869 door
sultan Abdoel Azis aan den toenmaligen
koniDg van Pruisen geschonken. Het plan
voor de kerk is van den Berlijnschen
architect Adlei, dat van den toren van
den keizer zelf.
De kerk staat juist op de plek, waar
de oude kerk der St. Jansridders stond.
Zij is in den stijl der Noorsche Kruis-
vaarderskerken gebouwd. Een gewelfde
zuilenbasilica met drie schepen en acht-
skige koepels. De toren staat boven
het Zuidelijk zijschip. Links naast den
toren is het hoofdportaal.
De platte daken en de getande randen
om de koepels herinneren aan den Ara-
bischen bouwtrant.
Kalksteen van Bethlehem en omstreken
heeft tot bouwmateriaal gediend. De
Duitsche kunst heeft het hare gedaan om
door fresco's geschilderde ramen, enz.,
het inwendige ter versieren, terwijl ook
de klokken uit Duitschland afkomstig zijn.
»Eu nu, zal ik haai betrappen, als zij naar
haren galant gaat, of wanneer zij hem
verlaat Ik heb dan ten minste tijd, den
>kleine Vicomte" te laten varen. Ik heb
hem juist op eene wyze gecompromitteerd
dat ik voor goed dat masker kan af
leggen."
Twee uur later, wist Florine alles, wat
zij weten wilde. De markiezin de Ribas
moest de minnares van Hendrik van Meil
lant zijn.
Zij hield nu alle personen van dit duis
tere zeldzame en verdachte tooneel in hare
hand en geloofde ze te kunnen besturen
als de maiionet tenman zijne poppen.
HOOFDSTUK LXXV.
Vertrouwelijke mededeeling.
Tweemaal in de week, des Dinsdags en
en des Vrijdags, onverschillig of het weer
goed of slecht was begat Jeanne Guérin
zich naar het kerkhof van Saint Ouen.
Zoë Lacassade vergezelde haar meestal,
soms echter ook Sophie Blanchard.
Den Vrijdag, die op de bovengenoemde
gebeurtenis volgde was Jeanna met Sophie
zooals gewoonlijk, om twee uur 's namid
dags in een gehuurd rijtuig gestegen, toen
een persoon die op den hoek der straat
op het vertrek scheen gewacht te hebben
op het nummer 32 toeliep en in de woning
der vrouwen ging, waarin Zoë Laccassade
zich op dit oogenblik alleen bevond.
Toen de kleine Kreoolsche de deui van
