If
No. 1252.
Woensdag 31 Augustus 1898.
14® Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
oor Zeeuwse li -Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FECILLETON.
DE WURGERS VAN PARIJS,
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad ver schijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor Belgik 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde»
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Vrijdag was het de gedenkdag van
Faures vertrek uit Rusland, waarbij de
bekende woorden nations amies et alliées
werden gesproken. Faure zond een har
telijk telegram aan den Czaar, waarin hij
herinnert aan de destijds gewisselde be
langrijke verklaringen, maar het woord
alliance wordt niet genoemd, en de Czaar
spreekt in zijn antwoord alleen van la
France amie. Och, dat de Franschen toch
eens leerden lezen!
Fransche werven krijgen acht groote
schepen voor de Russische vloot te bouwen.
'tls bijna om te gaan twijfelen, als
men ziet hoe wederom de Fransche gene
rale raden zich uitsloven door het aan
nemen van moties, waarin der regeering
wordt verzocht nu voor goed een einde
te maken aan de campagne tegen het
leger.
Is dan gansch het land zoo bekrompen
en verblind, dat de gemeenteraad van het
dorpje in de Deux-Sèvres alleen blijft staan?
Of zou Cornely toch gelijk hebben, dat
de vrèemdelingen eigenlijk niets van de
zaak begrijpen.
Maar de' nieuwe hoofdredacteur van de
Figaro en de justitie haasten zich allen
twijfel te verbannen, als deze soms mocht
rijzen. Cornely doet dat door alle protesten
uit den vreemde te negeerende justitie
door zich tot het werktuig te maken van
de wraak der regeering.
"Want men kan toch niet te goeder
trouw zijn, als men nu, na Picquarts ver
klaring dat Cavaignac zich van een valsch
stuk heeft bediend, een vervolging gaat
instellen wegens feiten, welke een half
Maar zulke toestanden vereischen ook
groote plichten en het koste hem veel
moeite om al zijne goederen en onderne
mingen onder nauwgezet opzicht te stellen.
Eindelijk tegen het midden van Au
gustus nam hij afscheid van 't zwart
volkje en scheepte zich op een Engelsche
pakketboot naar Havr9 in, waar hq be
houden aankwam.
Loreuz en Mathilda Simonnet of
veeleer de markies en markiezin de Ribas
waren eenigo dagen voor hem in deze
stad aangekomen.
Mathilde had van haren echtgenoot
verlangd, dal hij haar naar de Norraan-
dische kust brengen zou en Lorenz had
zich gehaast, deze begeerte te vervullen
Hij wilde in den volgenden winter zijne
salons openen en groote feesten geven
en niets is geschikter dan eene reis om
den kring onzer kennissen uit te breiden
Kon hij overigens haar iets weigeren, die
hij inniger dan ooit beminde, zonder
misschien zelf te weten, dat deze ver
meerdering van zijnen hartstocht juist
een gevolg der langzame verwijdering
van zijne vrouw was
Van Parjjs gingen zjj eerst naar Trou
ville, woonden daar de wedrennen by
jaar geleden ten processe gebleken zijn,
en door niemand strafbaar werden geoor
deeld, zelfs niet door de militaire justitie,
welke zich bepaalde tot een disciplinaire
straf.
Maar nu zal men Picquart zelfs dubbel
gaan treffen. Want de rechter van in
structie kwam tot de slotsom, dat in drie
van de vier ten laste gelegde feiten geen
medeplichtigheid van Leblois bestaat, zoo
dat Picquart deswege onderworpen is aan
de militaire justitie alleen voor het vierde
feit bestaat medeplichtigheid en wordt
vervolging van Picquart en Leblois voor
den correctioneelen reenter gevraagd.
Feitelijk wordt dus, door de heerlijke
instellingen eener dubbele justitie, een
misdrijf in tweeën gesplitst, en zoo kan
men Picquart wegens zijn mededeelingen
aan Leblois tweemaal straffen met ge
vangenis van 1 tot 5 jaar.
De zaak kan nog interessant worden,
omdat kolonel Henry en de archivaris
Gribelin weer genoodzaakt zijn meineed
te plegen, evenals tijdens het proces-Zola.
Op aandrang van den Franschen gezant
heeft de Zwitsersche bondsraad de regee
ring te Bern gewezen op de kans, dat de
opvoering van het stuk Dreyfuss tot vij
andelijke demonstraties tegen Frankrijk
zou kunnen leiden. De Berner iegeering
antwoordde dat zij niet bevoegd was de
opvoering te verbieden en dat de inhoud
van het stuk lang zoo erg niet is, als
alles wat men dagelijks in een deel der
Fransche pers kan lezen. Die heeren zullen
ook wel geen grootkruis van het Legioen
van Eer krijgen
Graaf Von Hoensbroeck deelt in de
Taglichte Rundschau mede, dat Bismarcks
en daar zij geene woning vonden, die
hem op den duur zou passen, begaven
zij zich naar Havre, waar zij in het hotel
Fascalieeen reeks van kameis vry vonden
en voor zich huurden.
Zij leefden met veel pracht en op grooten
voet, aan alle genoegens deelnemende en
waren omgeven door een k; ing van jonge
lieden, die zich rondom Mathildeschaarden.
Onder de ijverigste aanbidders van Mathilde
werd een jong persoon opgemerkt, die zich
Vicomte Arthur de Champy liet noemen
de echte type van eep pronker. Niemand
kende hom, maar dat was, zijne jeugd iD
aanmerking genomen, niet te verwonderen.
Hij was aardig, zijne trekken waren aan
genaam, ofschoon een weinig verwijfd,
zijne manieren beschaafd en zijn kleed
van de beste snede. Wat wil men meer
in eene badplaats
Op 8 September kwam de geheele
vroolijke partij, in verscheiden rijtuigen
verdeeld, van Saint Adresse tehuis, toen
Mathilda de Ribas het plotseling in den
zin kreeg, het kleine rijtuig waarin zjj
zich met den jongen Vicomte Champy
bevond, zelf te willen besturen.
In den beginne ging alles goed. Toen
zij echter op den havendam te Havre
aankwamen, schrikten de beide paarden
door het gefluit van een stoomboot, en
daar zij door göen krachtige hand bestuurd
werden renden zij langs den oever, die
zonder leuning steil in zee afliep. Het
gevaar was verschrikkelijk.
ziekte verergerde, doordien hij des ochtends
met Schwenieger twee flesschen cham
pagne dronk en 's middags een derde
flesch. De oorzaak van zijn ziekte ligt
volgens drS. in spijt over zijn ontslag.
De Engelsche pers toont zich zeer onder
den indruk van de verkiezing te South-
port. Men ziet in den brief van Holden
en in den bijval, dien deze daad heeft
gevonden, een bewijs van ontbinding der
regeeringspartij en herstel van de een
dracht onder de liberalen.
Dat de oppositie den zetel vanCurzon
won, brengt haar echter niet verder, daar,
gelijk men zich herinnert, een paar weken
vroeger Doughty naar de regeeringspartij
overliep en herkozen werd, zoodat de
oppositie destijds een zetel verloor. De
uitslag te Doughty was echter een harde
slag voor Chamberlain. Ten deele was
de strijd tegen zijn politiek gericht, en
hij was door het uitvaardigen van een
manifest tot bestrijding van den nu ge
kozene, meer op den voorgrond getreden.
De sedert 1895 gehouden bij verkiezingen
zijn 40 in getal, en deden de regeerings-
meerderhoid met 16 stemmen inkrimpen.
De gezamenlijke liberale candidaten zagen
hun stemmental met 21000 stijgen, ter
wijl dat eer regeeringscandidaten 3000
Verminderde. Er is dus heel wat drukker
gestemd dan 1895 en dat kwam steeds
den liberalen ten goede.
De Petit Bleu gewaagt van Carlistische
woelingen in Noord Spanje.
Het veilies van zijn marine plaatst
Spanje voor een reeks moeielijke vraag
stukken. Het heeft een ministerie van
koloniën met een minister en een geheelen
staf van ambtenarenLet heeft een kolo-
HOOFDSTUK LVI.
Gered en gewond.
Een oogenblik scheen het, dat het hevig
heen en weer geslingerde rijtuig zich naar
«ie huizenrij wendde, maar spoedig, door
de paarden naar links gerukt, was het
naast hel water. De kleinste ruk kon
hem in de diepte slingeren. De val zou
des te vrees9Üjker geweest zijn, omdat
net ebbe was over een steenachtige
helling rollende moest hij in die zwarte
drassige ondiepte, die den ingang van
die haven kenmerkt onheroepelijk veiloren
gaan.
Op de kade beproefde niemand het
rijtuig in zijne vaart te stuiten.
Men was slechts op zelfbehoud bedacht,
door in de winkels en huizen te vluchten.
Lorenz en het overige gezelschap waren
iets vooruil op den weg naar het hótei
Frascatie, zonder een voorgevoel van het
gevaar te hebben, waai in deze twee
achtergebleven zich bevonden.
Mathilda scheen minder geschokt, dan
men zou denken. Terwijl de kleine Vi
comte, doodsbleek, met geweld de teugels
•aantrok, die zij hem teruggegeven had,
zat zij rechtop naast hem, met opgeheven
hoofd, als wilde zij zeggen »Er is niet:
aan te doen. Zooals God wil I
Plotseling echter scheen haar stijve
blik een steunpunt te vinden. Een paar
honderd pas voor ben zag zij eeD man,
tegen een kiosk of koffiehuis geleund, diede
niaal leger met ettelijke generaals, dui
zenden officieren en een paar honderd
duizend soldaten, en bovendien heeft het
in de Cortes afgevaardigden van de kolo
niën die niet meer aan Spanje behooren.
En met de marine is het niet anders.
Wel een ministerie van marine, werven,
admiraals, hoofdofficieren en bemanning,
maar zoo goed als geen vloot. Wat men
nu met al die overtollige menschen moet
doen, is een zeldzaam lastige kwestie.
Te Corunna kwam het eerste transport
schip met troepen van Cuba aan. Den
manschappen werd mededeeling gedaan
van een telegram van de regentes, die
hen met hun houding geluk wenschte en
welkom, heette. Uit vrees voor besmet
telijke ziekte werd het schip geïsoleerd.
Te Madrid is men zeer ontsteld over
Mac Kinley's eisch dat Luzon worde af
gestaan. Men acht dat een doodelijke
slag voor het prestige van Spanje.
Volgens Daily Mail heeft de beweging
ten gunste van Jamaica bij de Vereenigde
Staten niet die beteekenis welke men eerst
daaraan gaf. Slechts enkele planters be-
reidén een petitionnement in dien geest
voor.
Uit Washington komt het vreemde be
richt, dat een sterke strooming is gekant
tegen de benoeming van White tot lid
der commissie voor de vredesonderhande
lingen, en wel omdat deze katholiek is.
Zou men soms vreezen, dat White om
zijn geloof niet krachtig genoeg zal op
treden in de zaak van de geestelijke orden?
Vólgens Daily Chrónicle verzette de
AmerikaansChe regeering zich tegen een
door Duitschland voorgestelde verdeeling
der Samoa eilanden.
griffier tan de stoomvaartmaatschappij was.
Terwijl iedereen voor 'net rijtuig vluchtte
bleef hij alleen rustig op zijne plaats, als
verwachtte hij de botsing der op hem
losstormende paarden, en wilde hem trot-
seeren. Van verte reeds scheen deze
mensoh Mathilde jong, schoon, groot, in
één woord voortreffelijk toe. De stralen
der ondergaande zon speelden m zijne
haren, op zijn gezicht en omgaven hem
met eene soort van glans. In 't wit ge
sleed, met ontbloot hoofd, onbeweeglijk
en schitterend, scheen hij bijna levenloos
te zijn. Men kon hem voor een standbeeld
van een held of van een god houden.
Mathilde zonder hem uit het oog te
verliezen en altijd in dezelfde houding,
zeide om haren gezel moed in te spreken
Wi) hebben niets meer te vreezen. Die beer
zal ons redden." En zij bedroog zich niet.
In het oogenblik, waarop het rijtuig
ten gevolge van een laatsten ruk der
paarden aan den rand van den afgrond
gekomen was, sprong de man uit zijne
onbeweeglijkheid haaotig op, wierp zich
rechts tusschen het water en de paarden
greep ze bij de teugels, liet zich zonder
los te laten eenige meters ver voortslepen,
keerde ze toen met ijzeren vuist om en
bracht ze tot staan sidderend, schuim
bekkend, overwinnend.
Mathilde en haar geleider waren gered.
Nu kwam men van alle zijden aanloopen
uit de winkels, uit de hotels, van de
schepen. (Wordt vorvolfd.J
