No. 1215.
If oensdag 20 April 1898.
1 ie Jaarg-.
Nieuws- e ii Advertentieblad
voor Zeeuw sc li-Vlaand ere ii
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenhuid.
0 FEUILLETON.
DE WURGERS ÏAN PARIJS.
LEERPLICHT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde»
naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Belgische Senaat heeft, naverwer
ping van eenige amendementen, het
voorstel De Vriend Coremans met 47
tegen 39 stemmen en 3 onthoudingen
aangenomen.
In de buurt van het gebouw waren
vele Vlamingen bijeen, die den uitslag
met groote vreugde begroetten.
Des avonds te negen uur hadden te
Antwerpen groote feestelijke optochten
met muziek en lapions plaats Coremans
kreeg een ovatie.
Het H. v. A. maakt juist een verge
lijkend overzicht openbaar van de geboor
ten in Waalsche en in Vlaamsche steden.
Daaruit blijkt dat de Vlamingen sterker
toenemen dan de Walen het verschil
in geboorten bedraagt per jaar wel 36.000
ten gunste van de Vlamingen
De Aurore deelt mede, dat door Zola
nog als getuige is gedagvaard de Rus
dr. Roberty, lid van den algemeenen
raad van Twer, hoogleeraar te Brussel.
Het blad voegt er bij overtuigd te zijn,
dat de verklaring van dezen getuige
grooten invloed zal hebben op het oordeel
der jury.
De Jour, een der gemeenste Parijsche
persproducten, betoogt uitvoerig, dat het
gerechtsgebouw te Versailles slechts wei
nig uitgangen heeft, en Zola dus niet
zoo gemakkelijk aan de menigte kan
ontkomen als te Parijs.
In een beschouwing van de Temps over
de rechtskwetsies, welke zich bij het
proces-Zola voordoen, zegt het blad, dat
de groote meerderheid der rechtsgeleerden
van oordeel is, dat de klacht had moeten
worden ingediend door de krijgsraad in
zijn tegenwoordige samenstelling en niet
door den krijgsraad saamgésteld als in
Januari LI.
Het blad zegt verder dat Zola zich
voor de ondeelbaarheid van zijn reeks
beschuldigingen op de jurisprudentie kan
beroepen en dat het hof van cassatie
herhaaldelijk arresten in, dien geest wees.
President Faure zal op het Elysee een
dejeuner geven ter eere onzer koning
innen.
(Handelsblad). Officieel wordt uit Hava
na bericht, dat op Cuba volkomen rust
heerscht.
Alle politieke partijen zijn meer dan
ooit om de vlag van het gouvernement
..eeds is voor 4 millioen pesetas aan
vrijwillige inschrijvingen voor de vermeer
dering dei vloot ontvangen.
Volgens de Correo zullen de pogingen
van den paus tot behoud van den vrede
slagen. Volgens hetzelfde blad hebben
de opstandelingen op Cuba de witte vlag
geheschen. Men verwacht talrijke on
derwerpingen.
Volgens de Imparcial zendt de Ame
jikaansche regeering troepen naar de
Maxicaansche grens, uit vrees voor het
binnenkomen van guerillabenden.
he Regentes schreef oor een millioen
pesetas in voor de versterking der vloot.
In een nota aan de mogendhedeu prote
steert Spanje tegen het besluit der Ame-
rikaansche kamers.
De beleedigende houding van het
congres maakt het aan Spanje onmoge
lijk zijn raad op te volgen.
Uit Santiago komt het gerucht dat
»Ik had niet veel moeite, haar naar
mijne wijze van zien te modelleer en zij
had eene zachte, volgzame natuur, die
echter in een gegeven oogenblik, onder
den invloed eener groote zaak, tot alle
mogelijke energie bekwaam was gewoon
lijk echter was zij onverschillig, slaperig
zorgeloos en lusteloos.
Dat was mijne schuld. Ik heb haar
zoo gemaakt fis zij is. Ik heb haar zoo
vertioeteld, zoo bemind zoo vergood Ach,
ik heb het haar aan niets laten ontbreken.
Zij echter vond al mijne geschenken, al
mijne toegeefelijkbeid volkomen natuurlijk
zoo als zij die heden nog vindt.
Niets brengt haar in vervoering, niets
treft of roert haar. Wat zoude ik ook met
haren dank aanvangen Ik verlang ook
in 't geheel niet, dat zij teeder zij. Ik
zelfs ben het immers ook Diet, Men heeft
mjj nooit, gelijk zoo vele andere vaders
mijn dochtertje zien vleien en streelen
hare handjes drukken en met kussen be
bedektenDat ligt niet in mijne
natuur. Het is voor mijn geluk niet een
maal noodig, dat ik haar zie en ik kan
het heel goed weken, maanden en jaren
uithouden zonder Mathilde maar ik moet
mij steeds met haar bezig houdenik
Maximo Gomez en Calixto Garcia, de
leiders van den Cubaanschen opstand,
uit teleurstelling over den inhoud van
boodschap van Mac Kinley, zich
onderwierpen.
Volgens de Times, en de Herald is de
man, die op last van "Weijler mijnen
aanlegde, in de haven van Havanna
gearresteerd en naar Washington gevoerd.
Men verwacht van hem inlichtingen
omtrent het rapport inzake de Maine.
Het proces van Max Regis, den béken
den Jodenvreter, die te Algiers was
gevangen genomen wegens verbreking
van afsluitingen, is op niets uitgeloopen.
De man werd onmiddellijk vrij gesproker}.
Generaal Kitchener, de „Sirdarvan
Egypte, is veriedén Woensdag van de
Atbara te Berber teruggekomen, aan de
spits dei Engelsche brigade, en met groot
gejuich begroet door de van alle kanten
samengestroomde bevolking, die zooveel
van de tyrannie der Derwischen.te lijden
heeft gehad.
Db aan de Atbara gemaakte '2000
krijgsgevangenen bevonden zich in den
optpcht; hun opperbevelhebber Mahmoed
volgde met een aantal andere aanvoer
ders onmiddellijk op den staf van gene
raai Kitchener.
De socialisten te Triest hebben getracht
een bijeenkomst van R. K. geestelijken
tot bespreking van sociale onderwerpen
te verstoren. Militairen en politie traden
handelend op.
De paus heeft nu werkelijk een ver
kwikking voorkomen. De sultan had
voorgesteld een Ottomanisehe legatie bij
het Yaticaan te vestigen. Van Fransche
zijde was men daar zeer verstoord ovef,
wijl dat een inbreuk zou zijn op de
réchten van Frankrijk, als de beschermer
van 'de Christenen in het Oosten. Reeds
was van een diplomatieke acte sprake,
toen de paus dat voorkwam door het
voorstel van Turkije af te wijzen.
Het blijkt dat Rusland de werken aan
den Trans Siberischen spoorweg van twee
kanten gaat aanpakken. De booten,
wélke de reeds meer besproken 200U0
man uit de Zwarte Zee naar Port Artur
en Taliën Wan overbrengen, krijgen elk
bovendien 80000 a ÏOUOOO pond rails
mede.
In verband met de te verwachten
onafhankelijk verklaiing van Cuba door
het Amerikaansche congres, wordt her
innerd, dat Spanje daarin casus belli
mag zien. Spanje toch heeft bij den
burgeroorlog ook de Zuidelijken als oorlog
voerende partij erkend, zonder dat dit
tot een cassus belli voor de Noordelijken
leidde.
Uit Freetown wordt aangaande den
opstaand in Sierra Leone gemeld, dat een
compagnie van het Wést Indische regi
ment werd uitgezonden om de te Karene
ingesloten Britsche troepen te ontzetten.
Deze compagnie werd echter door de
opstandelingen aangevallen en verloor
4 officieren en 50 manschappen en dragers.
Men weet, dat oDder de katholieke
bladen Het Centr. niet tegen leerplicht
j gekant is- En thans treedt ir. een inge
zonden hoofdart. G. v. Br. krachtig voor
I de zaak op.
moet er van overtuigd zjjn, dat het haar
aan niets ontbreektik moet weten dat
dat zij gelukkig is. Gij boort mij toch
aan onderbrak hij eensklaps, zijn gericht
plotseling op den jongen man richtende."
„Ja, of ik hoor," zeide deze „Spreekt
gij dan met over haar?"
„Zeker. Ik vergat het. Hoor nu ver
der. De nieuwe werkzaamheden, die ik
in Weenen begonneD was namen weel
een eindeAlles ging toenmaals
ei onder of er boven in Oostenrijk. D® ellen
de, die oude vjjandin, die ik zoogoed kende,
vertoonde zich voor de tweede maal bij mij
en ik had vrees, vrees voor Mathilde wel
te verstaan want gij weet immers boe
ik leef. Gij kent mijne geringe behoeften
ik heb zoo weinig noodig. Slechts twee
zaken hebben mijn leven beheerschtde
eeiste gold mijne vrouw, de tweede mijn
kind. Al het overige is mij onverschillig
Met een stukje brood en het afkluiven van
een been kan ik mij vergenoegen. Maar
men wage bet niet, mij dat brood of been
te ontnemen ik zou razend worden. De
bond in mij ontwaakt, bijt en doodt
De jonge man sidderde van het hoofd
tot de voeten bij deze woorden.
Simonnet voer voort
„Ik bad alzoo vrees voor nieuwe ellende
en ik nam de voorslagen aan, die mc-n
mij toenmaals deed. Zij waren deze ik
moest naar Oost-Afrika gaan mei een
Engelschman en twee Duitshers, welke
daar heen wilden om op olifanten jacht
te maken en in ivoor te handelen. Men
kon daarmede licht fortuin maken, zeiden
zij vooral wanneer men niet al te nauw
var. geweten was en ook een weinig den
handel in menschen wilde drijven.
„Dit echt Afrikaansche denkbeeld be
viel mij recht goed. Ik houd veel van
warme landstreken, ben belust op avon
turen en dat ik het niet zoo heel nauw
neem nu dat weot gij immers.
„Ik vertrouwde Mathilde toe aan oene
tante van moeders zijdè beloofde weldra
rijk terug te zullen komen - en vertrok.
Mjjne twee Duitschers en mijn Engel-
gelschman hadden mij niet bedrogen. Het
land was goedweinig olifanten, maar
des te meer negers. Weldra echter
scheidde ik van mijne gezellen, handelde
voor eigene rekening en dreef mijn eigen
handel in menschen.
Bij zulk eene bezigheid wordt men al
ras zeer onverschillig een zeer ruim van
geweten omtrent alle mogelijke zaken.
Men maakt zich zeiven diets, dat men in
Europa te veel gewicht hecht aan het
leven van een menseh. Wanneer men
zoo velen heeft zien sterven, wanneer
men ter zelfverdediging reeds een paar
heden naar de andere wereld geholpen
heelt dan denkt men eindelijk een meer
of minder wat is daaraan gelegen
Lorenz voelde zich andermaal door eene
lichte siddering overvallen bij deze woor
den van den ouderen mau. Maar hij
sprak geen woord.
Het was alles geld wat ik daar won en
- en het was niet weinig en alles
zond ik dadelijk naar Weenen. Van
tijd tot tijd omving ik tijdig van Mat
hilde maar rog toch zelden genoeg.
Maar op eens bield alles op. De angst
dat baar iets mocht zijn overkomen gieep
mij aan ik verkocht dadelijk mijne laatste
slaven voor een spotprijs en scheepte mjj
in naai Europa.
HOOFDSTUK XVII.
Vader en Dochter.
,Ik kwam eindeiijk in Triëst aan na
eenen moeilijken overtocht, na stranding
en schipbreuk te hebben geledeu vijf
maanden later dan ik gedacht had. Van
Triest vloog ik als ware naar Weenen.
De oude tante aan welke Mathilde had
toevertrouwd was niet meer.
Zij was langen tijd vóór mijne terugkomst
gestorven. En mijn kind Wat was van
mijn kind geworden Men bad haar mijne
toezendingeu niet doen geworden? daar
die steeds aan de oude tante geadresseerd
geweest waren. Zoo was mijn kind in
nood geraakt en had daarom besloten met
eene Weener familio als gezelscli ïpsjuf-
frouw naar Parijs te trek Ken. Ik ijlde
natuurlek omniddelijk naar Parijs om daar
het verblijf dier familie op te sporen. Zij
