13'
„r
\o. 140-2.
Zaterdag o Maart 1808.
i -rm
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buiienlaud.
FEUILLETON.
DE WURGERS VAN PARIA
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. nutmn. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar olaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maa.1
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Gelijk men weet bad Lalance, de El-
zasser als getuige voor het hof van assi
ses gewaagd van de onverdraagzaamheid
van den ouden heer Sandherr en var, de
antisemitische gevoelens van zijn zoon,
den kolonel.
Een paai dagen later bevatten de an-
ti-Dreyfuss bladen een brief van de moe
der vaa den kolonel, die alles tegensprak
wat Lalance over haar man en haar zoon
had medegedeeld. Zij kon wel vijttig ge
tuigen aanwijzen, om deze tegenspraak
te bevestigen.
De Temps deelt thans mede, dat de
dame, die dezen blief zou hebben geschre
ven reeds 55 jaar dood is
Ter beoordeeling van de waarde der
zich uitende >Stemming van het Fransche
volk«, kan het volgende dienen
Bij een onzei ingezetenen zegt de Dord
rechtsche Courant, is een blief ontvangen
van een kennis, in functie bij een der
groote manufactuur-magazijnen te Parijs
waarin o. a. wordt medegedeeld dat tij
dens het Zola pioces niet minder dan
400 bedienden van ren dergeljjk magazijn
gelast waren te manifesteeren tegen Zola
i en ten gunste van het leger.
Ja, dan krijgt men die ..indrukwekken
dec manifestation, waarvan men een
oogenblik de dupe is. al gauw, Intusschen
evenmin als een claque een slecht too-
aeelstuk kan iedden, evenmin zullen deze
onbezoldigde qua&i-geestverwanton voor
de geschieden is de eer van den g9nei alen
stat en van Frankrijk kunnen ophouden.
Weer wenscht men een uitzouderings
wet uit de dagen van het Boulangisme
te doen verdwijnen, en wel de bepaling,
waarojj het verboden wordt zich in meer
dan een district eandidaat te stellen.
De Fransche kamercommissie wenscht
eerst het oordeel der regeering te verne
men, alvorens verslag uit te brengen.
Men weet dat het verbod van dubbele
candidaturen een waarborg was tegen het
plebisciet op eenen naam.
Labauchere heeft bij de behandeling
der ooilogsbegrooting in het Lagerhuis
voorgesteld het effectief met 13000 man
te verminderen, als protest tegen de oor
logen in Soedan en in Indie en tegen de
samentrekking van Engelsche troepen in
de nabijheid van de Transvaal. Het voor
stel werd met 232 tegen 45 stemmen
sworpen.
Volgens de Imparcial had Bismarck
verklaard dat het geschil tusachen de
Veroenigde Staten en Spanje dooi een
scheidsgerecht moet worden opgelost, an
ders zou een oorlog onvermijdelijk zijn.
Sagasta, wien dit werd medegedeeld,
antwoordde dat Spanje liever alles op het
spel zet dan zijn onbetwistbare rechten
op Cuba aan een scheidsgerecht te ouder
werpen.
Als Bismarck zich heelt uitgelaten ge
lijk men zegt, zoo zeide Sagasta,
dan miskent hij den toestand en de
he rschende stemming.
Een van de twee mannen, die den aan
slag op koning George pleegden is gevan
gen genomen. H Was een ondergeschikt
gemeenteambtenaar Kaïditzi, die bekende
op den koning te hebben ge.clioten, Hij
weigei de beslist zijn medeplichtige te
noemen.
Karditzi is 35 jaar en leidde een slecht
leven, terwijl hij min of meer anarcbisti
sche denkbeelden was toegedaan. Vooral
de artikelen tegen het koninklijk huis,
welke de laatste wekeü in de bladen ver
schenen, hebben zijn hoofd op hol ge
bracht.
Welke betrekking hij bekleedde is met
duidelijk. Wij lezen alleen dat hij niet
veel meer deed dan zijn salaris opstrij
ken.
De Asty verzekert, dat reeds voor twee
maande o door een geheime vereenigtng
was besloten den koning te dooden op
bet oogenblik dat de wet op de interna
tionale controle werd aangenomen.
De besluiten dezer club werden behoor
lijk gearresteerd en den koning medege
deeld. Maar deze had er geen waarde
aan gehecht.
De aanslag op koning George heeft
tenminste dit goede gevolg, dat zich een
krachtige royalistische strooming dooi
heel Griekenland baartgelukkig daarom
dat zelfs da ergste vijand des kocings
niet kan beweren, dat de aansiag besteld
werk was.
Over den aanslag wordt nog gemeld,
dat deze plaats had op een gedeelte van
den weg, waar de koning doorgaans uil
stapt om eeu wandeling to maken, Bij
toeval liet hij dit nu achterwege. Op de
plaats van de misdaad vond man een
hoeveelheid dynamiet verborgen, da waar
schijnlijk zou worden aaDgewendals den
koning was uitgestapt.
De politie heett nog twee personen
aangehouden, die verdacht worden mede
plichtig te zijn.
De gemeenteraad van Athene besloot
op d« plaats van den aanslag een boet.
Jeanne Guérin moest ondervraagd wor
den. Zij stond daar, gelijk gezegd is, te
gen de deur geleund, een zakdoek in de
hand. welke zlj van tjjd tot tijd aan de
lippen bracht en krampachtig met de tan
den .vastklemde. Het bloed ging weder
ran het hart iu het gelaat opstjjgen en
enkele tranen liepen over hare wangen,
liet was duidelijk, dat zjj de zaak begon
te begrijpen.
De commissaris zag in, dat eene reclit-
streeksche vraag het arme meisje en ze
nuv»toestel veroorzaken kon, waardoor veel
kostbare tijd verzuimd zou worden. Hij
deed alzoo, alsof hp haar niet bemerkte
en richtte zjjne woorden tot den dokter.
Ja. Het is ontwijfelbaar, dat hier een
misdaad plaats gevonden heeft."
Jeanne beefde en scheurde haar zakdoek
maai zjj bleet stom.
De commissaris vervolgde met te spre
ken over de eigenschappen van kapitein
Guérin, over zijne regelmatige levenswijze
zijne eeiwa rdigh id en goedheid en em
digde met de meeniug, dat zulk een mai
geen vijand kon gehad hebben.
Da tranen van het meisje vloeiden rjj
keljjk, toen zp den lot haars vaders ver
nam eti zp boog het hoold als wilde zp
zeggen Ja wel, ja wel. ja wel bp was
te gotd om een vijand te hebben."
»Dat echter" voer de coraaiissa is
nog tot den arts sprekende, voort, „root
zucht de aai,leiding tot den moord geweest
is, is niet wel aan te nemen. Men weet,
dat kapitein Guérin niets bezat buiten zijn
pensioen.
Bp deze woorden voelde Jeanne snel
met de hand naar het voorhoofd, alsof hare
herinnering plotseling terug keerde. Tevens
scheen het, als beproefde zij Le spreken,
maar l.aar dichtgesnoenie keel liet haai
slechts toe rauwe geluiden te doen hoo
ren. Toch strekte zij hare sidderende hand
uit en wees naar het hoofdkussen op haars
vaders b d, ais uilde zij zeggen „Zoekt
daar, zoekt daar
De commissaris, zonder haar volkomen
te begrijpen, gehoorzaamde toch aan deze
hare aanwijzing. Hp tilde het kussen op
en zocht. Maar hp zag niets en vond niels.
Toen wendde hjj zich tot Jeanne en
vraagde
„Heb ik u go»d verstaan, Juffrouw
Wildet gij dat ik hiur zou zoeken?,,
Zij deed eene geweldige inspanning van
kiuchlen en het g.-lukle haar, deze woor
den te stamelen
„Ja ja het geld po
teleuille vermoord vermoord
roovers moordenaars
Me r kou zij niet uitorengen een kramp
achtig hoesten onderbrak baa; woorden,
de zoogenaamde zenuw kris: was bij h,w,r
kapel te bouwen.
Onder de vele telegrammen van geluk
wensching was er een van mevr, Caruot.
De Soltan he?ft er op aangedrongen
dat het Kreta-vraagstuk worde opgelost
voor de Turksche troepen Thessalie ont
ruimen.
Te Yokohama loopt het gerucht dat
Korea een eiland aan den ingang van de
haven Fusan aan Rusland heeft verpacht.
Engelsche bladen maken melding van
een aanstaanden opstand in Ar menie, met
het doel zien bij Rusland te voegen. Rus
land, dat reeds vele troepen op de grens
verzamelde, zou gereed zpn de beweging
te ondersteunen.
Wat daarvan waar is, weten wij na
tuurlijk niet. Maar dit alleen is zeker
dat er in het Oosten heel wat orahdstof
ligt opgestapeld,
Met het oog op den nood in Spanje
heeft de iegeering besloten op eigen ge
zag de graanrechten te verlagen. Later
zal aan de Cortes goedkeuring van dezen
maatregel worden gevraagd.
Een telegram uit Kaapstad meldt, dat
Vrijdag uit de gevangenis van Salisbury
(Masjonaland) 51 inlanders zijn ontsnapt
die aldaar wegens moord in hechtenis
waren en hun proces afwachtten.
De Oostem yksch-liongaii'sche delegatie
zulleu tegen het laatst van April worden
bijeengeroepen.
De verkiezingen voor de Cortes zijn
nu definitief vastgesteld op 27 Maart voor
de kamer en op 10 April voor den Se
naat. Da nieuwe kameis zullen den 25
April bijeenkomen.
ingetreden.
Maar een gewichtig punt was opgehel
derd Er had roof plaats gevonden daar
aan was niet meer te twijfelen.
De eirsie gedachten aan eenen natuur
lijkeu dood, aan verstikking of zelfs aan
zelfmoord waren verdwenen.
Men was een misdaad, een moord om
geld op het spoor.
De commissaris ademde ruimer en ter
wijl de dokter Jeanne in den salon voer
de en zorg voor haar droeg, riep de eer
stfl zijn secretaris en dicteerde hem het
volgende telegram
„Aan den heer prefect van p >litie. Moord
Boulevard Bessieres Batignolles. Verzoek
direkt zekerheids-wachten te zenden.
De secretaris liet het telegram bezorgen
en schreef er nog den Voigendeu brut
onder
„Men heeft mij geroepen, om een moord
le coBsta'eeren. De voornaamste omstan
dighedeu hierbij voorkomende, zijn deze
Het slachtoffer, ongeveer zestig jaren oud
heet Jules Guéiin en is een marine officier
buiten dienst. Hij bewoonde met zjjne
dochter een eenzaam gelegen huis op de
Boulevard Bessières in Batignolles, tegen
iver de genie-kazerne. Lntslekende mo
raliteit. De dokter, dien ik bij het lijk
vond, constateerde den dood door verwor
ging in deu slaap. H«t doel der misdaad
scuijnt naar de voorhanden onderstellingen
roof te zijn geweest. Ik ben belast met
het onderzoek eu zet dat zoo getrouw mo
gelijk voort."
De commissaris ondert"ekend>', adres
seerde d r. brief aan den procurator der
Republiek eu verzond bem. Vervolgens
zette hij zijne nasporingen voort. Voor
alles wilde hij zich thans van den aard
en de wijze rekenschap geven, hoe de
moordenaar in hel huis kon gedrongen
zijn. Met dat doel ging lij dan naar be
neden, onderzocht de buitendeuren de slo
ten, de vensters en wilde eens rondom liet
huis loopen toen menschenstemmen en ge
schrei hem in de ooren klonken. Zij kwa
men van de Boulevard. Talrijke groepen
hadden zich reeds lang voor de kleine tuin
deur verzameld en bespraken het gebeur
de. Ieder wilde dezen tuin, dit huis bin
nenbeden die in zoo korten tijd eene ze
kere vermaardheid verkregen hadd n. Maar
de schildwachten beletten dit en de me
nigte legde er zich bij neder. Thans ech
fcrr ging een geweldig rumoer onder de
rijen op, voortgebracht door een klein,
doodelijk vermoeid, geheel verslagen vrouws
persoon, dat met luid geschreeuw en hef
tige gebaren begeerde binnengelaten te
worden.
Het was juffrouw Zoë Lacassade. Zij
was gekomen volgens gister avond ge
dane belofte en had onderweg de verschrik
kelijke gebeurtenis vernomen. De commis
saris van politie zag bij deu eersten aan
blik, dat dez» bekende des huizes hem zeer
van dienst kon zijn en haastte zich haar
binnen te laten. Zoë stormde het huis In