13* Jaarg.
Abonné's, Leest dit s. y. pl.!
No. 1176.
1
Zaterdag i December 1897.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen
F. ÜIELEMAN,
H. VI. Koningin Wilhelmina
H.M.de Koningin-Regentes.
Landkaart van Nederland
FEUILLETON.
EEN YERHAAL UIT VIRGINIA.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor B k l g i 80 cent. Afzonderl. nutnm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Aclvertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Uitsluitend voor de abonné's op dit
blad heeft de uitgever voor slechts 30
cents verkrijgbaar gesteld de naar de
laatste photographieën vervaardigde
PORTRETTEN
van
en
Deze platen zjju keurig afgewerkt en
hebben eene afmeting van 78 X 63 c.M.
Men gelieve deze platen tegen afgifte
van den Bon, voorkomende op de vierde
pagina van dit blad, aan ons Bureau af
te halenfranco per postzending wordt
15 cents extra voor porto en emballage
berekend.
Ook d9 naar den laatsten tijd bijge
werkte
met plan van de droogmaking der Zui
derzee, groot 85X71 c.M., bieden wij
onzen abonné's tot 1 Januari uog tegen
30 cents, franco per post voor 35 cents
aan.
De Administratie.
Philip zeide, dat hij haar wilde zoeken
en beiden spoedig terug zou brengen.
»Die kleine zwerfster 1" dacht hij, „zij
weet net, dat ik vrjj ben."
Hij ging langs de rivier, en zag onder
weg veel dat hem verwonderde. De kin
deren waren onder de boomen bijeenge
scholen, eu de groote jongens waren be
zig zich in het boogschieten te oefenen
Alice was echter niet onder hen. Hij ont
moette vele der jongelieden, gewapend en
voor eeneu krijgstocht uitgerust doch zij
gingen hem voorbij, hem stuursch aan
ziende, waarvoor hij onverschillig was,
want hij genoot het zoete der verkregene
vrijheid, eu niets kon hem dit heerlijk ge
voel ontnemen. De morgen was helder
en vrooljjkde vogels zongen, en de ge-
heele Natuur scheen hem liefderijk toe te
lachen. De zonneschjjn was in overeen
stemming met zijne opgeruimde gelachten
en eene diepe dwcepacblige dankbaarheid
vervulde zijn hart met aandoeningen, die
zich in menigen stilzwjjgenden zucht tot
God hemelwaarts verhieven. Hoe zacht
scheen hem het bekende voetpad toe, bij
den harden vloer zyuer gevangenis Hoe
Vlug stapte hij voort, vvaut hij was vrg
maai zijn geluk bereikte den hoogsteu
Met de zaak Dreyfuss schijnt het geheel
mis te loopen. Althans de Figaro vraagt
in navolging van de Aurore, wie Ester-
hazy toch wel beschermt. Die vraag wijst
op de overtuiging, dat alles niet regelma
tig gaat, eu dat men Scneurer- Kestner
in de eerste plaats, zich teleurgesteld acht
door den loop der zaken,
Of voor dat wantrouwen grond bestaat
is natuurlijk niet te zeggen. Maar er
wordt zelfs in het communique van
Havas veel te veel over de eer van
het leger gesproken, en is het niet eer,
gruwelijke onhandigheid van den wellicht
voor gansch andere dingen opgeleiden
man dat generaal Peliieu^ de eer des Ie
gers voorop doet staan.
De gerechtigheid komt eerst in de
tweede plaats.
En dat is te erger, waar nog altijd veel
vrees bestaat, dat de gerechtigheid aan
de zoogenaamde eer des legers zal moeten
worden opgeofferd.
OnaerUsschen zal het wei tot in het
laatst van de week duren, eer een beslis
sing valt.
Zeker uit vrees voor een interpellatie
heeft men het noodig geacht nogmaals
een nota aan Havas te zenden om dat
mede te deelen.
De brievenzaak blijft nog steeds de aan
dacht trekken.
Een »vriend" van Esterhazy deelde aan
de Echo de Paris te dezer zake het vol
gende mede „Ik geloof dat Esterhazj
het slachtoffer is van een afschuwelijke
wraakneming van de weduwe van een
trap, toen hij de lieve stem zijner zuster
hoorde, en hare gestalte ontwaarde, ztg
had beproefd zich in den stroom te baden
welks wateren haar zoo uitlokkend waren
voorgekomen, en bad zich juist aangekleed,
toen Philip bij haar kwam; zij bal den
kleinen jongen toegestaan op den oever
te spelen, en deze was bezig de bloeme
te vernielen, waarvan hij van tyd tot tijd
eenige aan zijne jonge oppaster aanbood
Alice gaf een kreet van vreugde op het
gezïgt van Philip, en vloog naar hem toe.
O Philip! zeide ik u niet, dat gij spoe
dig vrij zoudt zjjn? en ik beu zeker, dat
de zomer gekomen is, en wij naar huis
zuilen gaan; en zij klapte in hare hau
den, in de verrukking harer verwachtin
gen. »Zjj is het, zij is hetl „riep een per
soon digt bij hen, en een oogenblik daa
na werd Alice door de sterke band van
Roelot Giles gegrepen.
o> Zeker! het is onze kleine lieve Mis;
Alice! wel, wel! dat is het beste fortuintje
dat ons kon de beurt vallen; ga met mjj
mede, lieveling! Wel ik heb ooit zoo iets
meer gezien, wezenlijk nooit!
Alice beantwoordde van ganscher harte
zijne teedere begroeting; maar Philip stond
verbaasd, en was buiten zich zelven 'door
deze onverwachte verschijning. Terwijl
zijne zuster Giles met vragen bestormde,
en de goede man zich aan iedere uitdruk
king van het genoegen dat bjj gevoelde,
overgaf, stond zijn medgezel. een Officier
als een Engelsen ruiter gekleed, eenige
vroegeren hoofdofficier. Deze vrouw zou
de brieveD, welke iD hun oezit waren
voor 17000 francs aan het syndicaat-Drey
fuss hebben verkocht en daarop zou de
arbeid zijn aangevangen."
Die verklaring is merkwaardig omdat
hieruit blijkt dat zelfs de vrienden van
Esterhazy de bchtheid dier stukken niet
meer ontkennen.
Trouwens, ook Le Jour het lijforgaan
van Esterhazy verontschuldigt de brieven
door den geest van teleurstelling welke
zich van deu jeugdigen officier had mees
ter gemaakt en erkent dus ook de echt
heid.
Hel blijkt dus dat Esterhazy alles iïeeft
gedaan, om zich in de oogen van alle
Franschen tot ebn ellendeling te maken.
Van zijn chefs schrijft hij
De Duitschers zullen al "die lui binnen
koit op j de plaats zetten waar zij be-
hooren.
Onze groote chefs lafaards en'domooren
zullen andermaal de Duitsche gevange
nissen gaan bevolken.
Over bet leger"heet het
Ziedaar het mooie Fransche leger't
Is een schande Er: was het niet om
mijn positie, ik zou morgen heengaan.
Ik heb naar Konstantinopel geschreven
biedt men mij een rang aan die mij lijkt
dan ga ik er been maar ik zal niet
heengaan zonder aan al die canailles een
poets van mijn soort te hebben gebak
ken.
Over zijn landgenooten Ik zou geen
hondje kwaad doen maar ik zou met ge
noegen honderdduizend Franschen doen
dood6n.
Met betrekking tot Parijs stelt hg zich
oogenblikken het tooneel in de verte aan
te zien' zulke teedere aandoenigen niet
willende storen; doch daar Gilles buiten
ïtaat scheeu de plaats te verlaten, zoo
lang Alice hare armen om zijn bals ge
slagen hield, vond hij het beter, hem de
waarde van iedere minuut te herinneren
en hem aan tp sporen, met zjjn last naar
de booten terug te keeren.
„Wel, mijne kleine, lieve Meesteres
zeide Roelof, door de tranen, die in zijne
oogeu glinsterden, heen, glimlachende, a's
hij het lang verloren kind aanzag, „waar
zullen wij Mr. Philip vinden doch wacht
ik zal u liever stil wegbrengen, en dan,
als «ij in veiligheid zijt, zullen wij hem
gemakkelijk vinden. Maar, Kapitein Smith!
mg dunkt, gij moest dien jongen daar
vastbinden, om hem stil te houden, anders
worden wij ontdek', en nu, Juffertje! zeg
ons, waar wij Mr. Philip kunnen vinden,
als wij terugkomen?1'
Alice lacüte hartelijk. „Hij is dicht
genoeg bij ons, Roelot Giles als gij oogen
hebt."
Roelof keek en zag op nieuw rond en
naderde.
»Wel, wel." nep hij haastig uit, het
kleine meisje op den oever nederzettende,
<;dit is de dag van wonderen dat hij nu
juist zoo dicht bjj ons zou ziiu inderdaad
Miss Alice ik ben blind, want wezenlijk
ik zie Mr. Philip niet. Op mijn woord
die zot beweegt zich wij moeten bemin
allen geval vasthouden. Hij wil zich waar
als een genotrijke droom voor die stad
stormenderhand ingenomen en overgele
verd aan honderdduizend dronken sol
daten.
En over zichzelf
Je vergist je volkomen in mijn aard
en mijn karakter ik ben ongetwijfeld,
uit een algemeen oogpunt beschouwd,
oneiDdig"'minder waard dan de minste
van je vrienden.
De Aurore verhaalt, dat de commissa
ris van politie, die de brieven bij Mme
Boulancy in beslag kwam nemen, heelt
getracht die dame het ant woord in
der. mond to leggen, dat ze waren ver
brand, Maar het antwoord luiddeals
ik dat zeide, dan zou ik on waarheid
spreken.
Over de ongeregeldheden te Weenen
het volgende
De studenten warenhet eerst'ter plaatse
Ongeveer 3000 hunner, er zullen on
der dat aantal nog wel andeien dan stu
denten zijn geweest - waien reeds te
10 uren voor het parlementsgebouw bjj
een.
Wat gebeuren zou was'onbekend, want
de socialisten en de niet socialistische
werklieden waren uaar de buitenwijken
der stad gegaan. Maar de overheid ver
bood de vergaderingen en waar deze
toch gehouden werden, ontbond zjj ze.
Daardoor kwam een menigte welke anders
verdeeld zou zijn geweest, vrjj, en allen
besloten zich naar de plaats van de troe
beien van den vorigen dag te begeven.
Op weg naar het parlementsgebouw had
den reeds eenige botsingen met de politie
plaats, waardoor de gemoederen nog meer
opgewonden werden,
lijk laten vatten, zou ik denken, omdat
hij daar zoo big ft staan."
„Zeer gaarne, goede Roelofdat ver
zeker ik u," zeide Philip, de hand aan
zijn getrouwen vriend toereikende, die
zijne oogen en handen ophief met eene
verbazing, die hem een'ge oogenblikken
van het spraakvermogen scheen te be-
rooven.
Doch toen deze onbekende stem in zijn
hart drong, was hij buiten zich zelven
van vreugde.
Hg nam Philips aangeboden hand en
schudde die hartelijk, en zijne uitboeze-
mir.gen over zijn geluk waren zoo on
stuimig, dat zijn voorzichtige medgeezl 't
noodig oordeelde hem nog eens het ver
vliegen van den tijd te herinneren, en
hem te doen opmerken, dat de veiligheid
van hunnen kostbaren last van behoed
zaamheid afhing, eu zij allen stil moesten
wezen.
»Het is voor u gemakkelijk zoo te spre
ken, Kapitein 1 doch hoe kon ik Mr. Phi
lip in die wonderlijke kleeding herkennen?
Welhij gelijkt geheel en al op een In
diaan maar niettemin ben ik bigde u te
zien, Jongeheer! en van het eeiste geluid
uwer stem brak mij bjjna het hart."
„En wat moeien wjj nu doen vroeg
Philip driftig.
Hel oogeubiik, waarnaar hij zoo lang
verlangd had, was eindelijk gekomen, de
verwezenlijking zijner droomen en toch.
nu de wijsheid in zijn bereik was, voelde
