No. 1166.
Zaterdag 30 October 1897.
13e Jaarc.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-VI a a n d ere n
F. DIELEMAN,
BnitenLnid.
FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT VIRGINIA.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A BONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor Belgis 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van ltot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Te Antwerpen is men zeer voldaAn
over de houding der Duitsche gasten. Uit
de verschillende toespraken leidt men af
dat de vreemdelingen een gunstigen in
druk hebben gekregen, en zij Antwerpen
tenminste op denzelfden voet als Rotter
dam zullen behandelen.
Waldeck-Rousseau hield te Reims een
groote politieke rede, waarin bij deed
voorzien dat als de kamer het kabinet
omwierp, een ontbinding zou volgen. Ver
der bestreed hij de hervormingen van de
radicalen als illusoir, toonde aan dat hun
belastingstelsel de fortuinen nivelleert, en
dat de radicalen de gevangenen van de
socialisten zijn.
Ten slotte sprak de staatsman zich uit
ten gunste van de ministeriëele stabiliteit.
Binnenkort, d. w. z. tusschen de Dins
dag aangevangen behandeling van de on
gevallenwet en de begrooting, zal de
Fransche kamer een voorstel behandelen
tot herziening van de kiestabel, door we
derinvoering van de meervoudige kiesdis
tricten; laatstelijk in 1889 uit vrees voor
het Boulangisme afgeschaft.
Van deze gelegenheid heeft het kamer
lid Clapot, gebruik gemaakt om een voor
stel in te dienen, strekkende om het
mandaat der afgevaardigden op zes jaar
te bepalen, met tusschentgdsche aftreding
van de belft. Dat dit voorstel wordt in
gediend, terwijl men in andere landen,
ook hier, van dat stelsel niet meer wil
weten, zal wel het gevolg zgn van de
groote kosten, welke een verkiezing voor
de kamerleden medebrengt, en soms zoo
Men gaf inderdaad een glimp aan de
zaak, en andere nanmn aan wreed» daden
zoo als van noodzakelijkheid en billijkheid
want men beweerde nadrukkelijk, dat het
noodig Was, de harten der onwetende
Wilden met schrik te vervullen, en hun
een juister denkbeeld van de macht der
Engelsohe natie te geven. De beraadsla
gingen van den Raad eindigden met de
bevestiging van het barbaarsche plan van
Preston, hetwelk, in de taal dezer Staat
kundigen slechts eene daad van rechtmatige
en verschoonbare wedervergelding genoeml
werd.
Henry Randolph verliet den Raad in
eene verwarde gemoedsgesteldheid doch
te midden der tegenstrijdige gevoelens, die
door Prestons redenen tot zulk eene treu
rige hoogte gestegen waren, vertroostte
hem de gedachte, dat hij welgedaan had.
Hlj had zich plechtig tegen het ontwerp
verklaard, en, hoe zwak zijne stem ook
wezen mocht, al gedaan, wat hij openlijk
doen kon, hoewel hij nog. hoopte de zaak
bii d~u Gouverneur te bepleiteu, en afzon
derlijk met hem andere plannen te ont
werpen van een vredelievender aard. Niet
dat hjj zich vleien durfde, tegen de inbla-
hoog zijn, dat alleen de Panamisten en
dergelijken, ze binnen vier jaar uit het
kamerlidmaatschap kunnen uithalen.
Het lid der Franscbe kamer Roze heeft
voorgesteld strafmaatregelen tegen fictieve
maikten van levensmiddelen en landbouw
voortbrengselen in het leven te roepen.
Donderdag zal een commissie worden be
noemd tot onderzoek van dit voorstel.
Het Fransche kamerlid Mirman heeft
het politieke leven vaarwel gezegd. Hoe
wel in de kamer allerminst een op den
voorgrond tredende figuur, was hij toch
een der meest bekende leden. In de
eerste plaats omdat hij, het onderwijs
voor het parlement verlatende, werd op
geroepen om, nu de reden tot vrijstelling
vervallen was, nog een tijdje te dienen.
Mirman was daarover verstoord, maar de
wet was onverbiddelijk, met het gevolg
dat men Mirman soms als milicien in 's
lands vergaderzaal zag. Verder dankte
hij een deel van zijn bekendheid aan het
feit, dat de beruchte bom in de Kamer
werd geworpen, juist op het oogenblik
dat Mirman het woord had gevoerd,
Uit zijn afscheidsbrief blijkt dat hij te
leurgesteld heengaat, vooral omdat hg
heeft ervaren hoe moeilijk het is buiten
de partijen te staan,
Onder de vele redevoeringen over d9
versterking van het Engelscbe leger trekt
vooral de aandacht een van Sir Robert
Finlay die den persoonlijken dienstplicht
in het vooruitzicht stelde. Naar aanleiding
daarvan worlt herinnerd, dat zulk een
dienstplicht bestaatalleen heeft men se
dert 1829 de desbetreffende wet telkens
geschorst, laatstelijk tot 31 December 1898
zoodat, als het parlement voor dien tijd
zingen van het eigenbelang, of tegen de
van natuur verkeerde hartstochten der
menschen, welke den goedaardigen en ge-
dachteloozen Sir George tot de daad aan-
zetteden, iets te kunnen uitwerken doch
hij rekende het zich tot een plicht, alle
mogelijke bewijsgronden aan te voeren, al
vorens de zaak op te geren.
Kapitein Preston was een man van een
vermetelen aard, die slechts voor onderne
mingen leefde. Een avontuurlijk leven had
hem weinig nauwgezet en zorgeloos om
trent de gevolgen gemaakt, en hij was
niet gewoon grondbeginselen, van welken
aard ook, in acht te nemen. Doen, wat
hem voor het oogenblik het best voor
kwam, was zijn heerschend grondstelsel
daarom kon men hem geen eerlijk, goed
mensch noemen. In zijne jeugd had hg
onder het bevel ran Raleigh gestaan, en
maar al te veel lessen in onbezonnenheid
ontvangen toen echter de wanhopige staat
van zyue fortuin hem noodzaakte, in de
Nieuwe Wereld naar bevordering om te
zien nam hij daar gewoonten van grootere
voorzichtigheid aan door den omgang met
de Wilden, wier bijzondere behoedzaamheid
aan onversaagdheid gepaard, hem verras
sing en bewondering inboezemden. Preston
was ervaren geworden in de sluwe wijze
van Indiaansche staat- en krijgskunde, en
in zijne menigvuldige gemeenschap met
den ouden Koning Po v Hawton had hij
vriendschapsbetrekkingen aangeknoopt met
vele der Sachems oi voornaamste Opper-
geen nieuwe schorsing gelast, de oude
bepalingen weer van kracht worden.
Zondag had op Trafalgarsquare te Lon
den een groote meeling plaats, in verband
met de werkstaking. John Burns raadde
den werklieden aan bet voorstel van den
Board of trade aan te nemen. Leidt dat
niet tot een resultaat, dan moeten alle
werklieden de machinewerkers onder
steunen,
Men beweert, dat iemand aan den
Eugelschen machinewerkers-bond een ren
teloos voorschot van 1/2 miljoen pd. st.
heeft aangeboden.
Het aantal werkstakers in Engeland be
draagt thans 83,000; de jongste weke-
lijksche uitdeeling eischte f 456.000.
Het reeds vermelde rentelooze voorschot
van 1;2 miljoen pd. st. is aangeboden door
den scheepsbouwer Hills te Poplar, die
zich nooit bij den bond der patroons heeft
willen aansluiten.
De Czaar heeft velen Duitschers reden
tot verbazing gegeven. De groothertog
van Baden kondigde hem een bezoek aan,
maar de Czaar antwoordde echter dat hij
geen dag meer onbezet heeft, en dus den
groothertog niet kon ontvangen.
Dit telegram van den Czaar is door
het Badens hofbericht openbaar gemaakt.
Kathrein, de voorzitter van den Oos-
tenrijkschen Rijksraad, die zich met moeite
had doen bewegen voorzitter te blijven,
heeft thans besloten af te treden.
De rijksraad heeft aan het slot derde
batten over het voorstel tot inbeschuldi
gingstelling van het ministerie wegens de
gebeurtenissen te Eger, met 112 tegen
145 stemmen aangenomen de eenvoudige
orde vau den dag.
hoofden der stammen die in eene soort van
onderhoorigheid van Pow-Hawton stonden.
Met één vooral, had hij eene gemeenzaam
heid aangegaan, die door den dood alleen
ontbonden werd en Oneyda had stervende
zijn zoon gelast, vriendelijkheid aan zijn
blanken vriend te bewijzen, voor wien de
jongeling altijd en grooteu af keer en haat
getoond had. De naam van dezen jongen
man was Opecancarioflf, die Preston voor
onderstelde dezelfde te zijn, ais de nieuw
verkozen Koning, de opvolger van Pow-
Hawtondoch hij was buiten staat, zich
van de waarheid hiervan te overtuigen,
daar het trotsche Opperhoofd zich nooit
verwaardigd had, de voornaamste plaats
der kolonie te bezoeken en zgne omzwer
vingen wareu zoo uitgestrekt, dat men
zelden van hein hoordehij vrerd echter
als de voornaamste bewerker aangezien
van den verschrikkelijken moord op den
Maart. Preston had zich dikwijls be
roemd, dat hij, zoo goed als een hond, een
vos op het spoor kon komen, en verhoo-
vaardigde zich niet weinig op zijne be
drevenheid in het aanvoeren van gewaagde
krijgsondernemingen tegen den listigen
vijand.
Met zulk een man, had Henry Ran
dolph niets gemeens, en hij was zoo ver,
van de waarde van al deze hoedanigheden
te erkennen, dat hij niet de min.sre be
kwaamheid iu den Kapitein onderscheiden
kon, en hem als een roekeloos man vreesde
die alleen tot zijne eigene doeleindeu voor
Koning Alexander heeft aan zijn nieu
wen eersten minister een eigenhandig
schrijven gericht, waarin hij o. a. zegt
»De gebeurtenissen in het Oosten en het
herhaaldelijk door Europa uitgesproken
verlangen, den vrede te bewaren, geven
Servië gelegenheid, en leggen het den
plicht op een einde te maken aan den
policieken paitijstrijd, Servië op vrucht
baren politieken, oeconomiscben en finan-
cieelen grondslag te vestigen, en het land
tot een sterk, betrouwbaar blement voor
den vaede en de orde op het Balkan
schiereiland te maken. Terwijl Servië dus
Europa het bewijs levert, dat het bij zijn
beschavingswerk steeds op Servië zal
kunnen rekenen, zal het de vriendschap
van geheel Europa verwerven eu beves
tigen, en het tegelijkertijd bewijzen, dat
over de belangen van Servië buiten Ser
vië om niet kan worden beslist.
De koning is bereid zijn geheele leven
aan de ontwikkeling van de door zijn
voervaderen overgedragen idealen te wij
den, en verzekert der regeering den tijd
en het vertrouwen, noodig voor de ver
vulling van do baar toevertrouwde eer
volle eD moeilijke taak.
De opwinding in het land over het her
nieuwde ingrijpen van den vorst, van wiea
men zich eindelijk ontslagen rekende, be
gint nu wat af te nemen, Maar toch blijft
men ongerust nu er sprake van is, dat
Milan zich blijvend in Servië zal vestigen
om er de rol van grootraadsman dor kroon
te vervullen. Of Milan zich voor zijne
adviezen zal laten betalen.
Voor een paar dagen heeft Banffy ver
klaard dat de ausgleich alleen vernieuwd
kan worden langs den parlementairen
zichtigheid bezat, doch geen vertrouwen
verdiende, en zij no eigene gevoelens als
Christen waren geheel atkeerig van het
plan, dat in den Raad geopperd was ge
worden door den persoon, dien hij nu
meer dan ooit als vaa alle menschelijkheid
ontbloot aanzag. De laatste bewijsreden
door Preston aangevoerd, ten einde de ver
lorene kinderen weder te vinden, had ech
ter op den teedereu vader indruk gemaakt.
Het voorneman, Oneyda aan te vallen, die
men dacht zijne kindereu te hebben, was
aan den eenen kant al te uitlokkend, en
hij kon in het eerst niet besluiten het ge
heel te veroor.laelen dan, hierover verder
nagedacht hebbende, besliste zyn oordeel
de"zaak, en hg besloot tot den Gouverneur
te gaan om een afzonderlijk gesprek met
hem te hebben, ten einde h«m van deze
wreeds vooruemeus terug te brengen. Hij
begot zich daarom dienzelfden avond naar
het Gouvernementshuis, en het viel hein
niet moeielgk, b£ Sir George toegelaten te
worden, dien hij juist gereed vond, met de
Kapiteins Smita en Preston naar het gar
nizoen te vertrekken.
„Ach! gij ongeluksbode riep Sir Ge
orge vroolijk, »ik bid u, Mr. Randolph 1
leg dit ernstig gelaat at, onze plannen zgn
alle geregeld en het zou lastig zijn andere
schikkingen te maken. M.jn voorhoofd is
reeds van het gawicht der zaak gerim
peld?"
»Toch moet ik u om één woord ver
zoeken. Ik ziu zon lor noelzVcaljj khoid
