i: No. 1165. W oensdag "20 October 1897. I5e Jaarg. ULUlJIlLI F. mil.ruw, Nieuws- e n Advertentieblad voor Zeeuwse li-V laan deren AXEL. Buitenland. f FEUILLETON EEN VERHAAL UIT VIRGINIA. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden nas* nlaatsuiijite berekend. Plaatsing 3/2 maa. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De Reforme heeft er van de Courier de Bruxelles van langs gekregen over het opnemen van het artikel van Un Ba tave, maar veel indruk maakt deze be straffing niet op het blad. Op dezelfde wijze zwaait het H. v.A. de tuchtroede over de Klokke Roeland, dat het reeds vermeldde artikel over den invloed der Duitschers te Antwerpen op nam. Het H, v. A. zegt dienaangaande: Als onze jonge klerken knap en vol standig zijn, is geen Duitscher in staat hun tiet gras onder de voeten weg te maaien, laten ze zich kloppen door de jonge Duitschers, dan kan men het de handelshuizen niet kwalijk nemen, dat zij hunne landgenooten de voorkeur gaven. En daarom zeggen wij tot de jongelin gen onzer stad, wapent u goed, oefent uwen geest, volledigt uwe kennissen, wanneer gij de school verlaten hebt, in instellingen als het Sjndicaat en derge lijke, en dan hebt go de vreemde con currentie Diet te vreezen.* In de Belgische kamer is een interpel latie over de uitzetting van Louise Michel aangekondigd. De debatten over de wet op de vak verenigingen duren voort. De volgende week komen wij nader terug op hetgeen door de vele sprekers der laatste dagen is aangevoerd. De Parijsche handel had bij Faure's terugkeer uit Rusland een drieledig pro gramma gemaakt, feestelijke ontvangst, aanbieding van een geschenken een groot banquet in de Recon, Donderdagavond werd het laatste nummer van dit pro- Terwijl anderen aldus onledig waren, met hernieuwde hoop en kracht hunne be langen te bevorderen en hunne zaken te regelen, leefde de familie Raudolph stil in eene wiik der kleine stad en hoewel zij wisten, dat velen dezelfde onheilen geleden hadden als die, welke zij betreurden, kon dit huu verdriet over het verlies van hun nen grootsten schat niet verzachten. Negen maanden van de bitterste onze kerheid waren over hen heengevaren, en Henry Randolph voelde den slag nog ne- viger dan vele zijner naburen want hij had de kwellende tijding ontvangen, dat zijner kinderen leefden, maar zich in de handen der Wilden bevonden. Het was een schrikkelijke angst voor hem, te deu ken, dat Alice, zijne lieveling, de wellust zijner oogen, en, zonder dat hij dit zelf wist, de afgod van zijn hart, al spoedig de gewoonten en grondregelen der opvoe ding zou vergeten hebben, die hij zoo zorg vuldig getracht had haar ih te prenten Hare ongestadige geaardheid .kennend vreesde hij, dat zi) in de Heidensche dui sternis zou opgroeien, en aan het leve en de manieren d«r Indianen gewoon ra ken. Het was tevens eene harde bepror ving voor beta, ziiu zoon verloren te hek gramma afgewerkt. Faure hield daarbij eon tafelrede, waarin hij Herinnerde aan de diepe ontroering, die hij ondervond, toen Parijs door de hartelijke toejuichingen 'zijn vaderlands lievende ingenomenheid toonde met de woorden, te Petersburg gewisseld. Het is door groote wijsheid en staat kundigen zin, zeide president Faure, dat de democratie zich verheugen mag in de ve-kregen resultaten. De republikeinsche instellingen waaiborgen den binnenland- sche vrede en verzekeren in de betrek kingen mei het buitenland de vastheid van meeningen en inzichten zonder welke niets duurzaams kan tot stand komeD. President Faure deed een ernstig beroep ten gunste van de verovering der vreemde mai kt en noodigde geheel Frankrijk uit tot deelneming aan de groote bijeenkomst in 1900, waaraan door de vreemde mo gendheden zulk een groot aandeel wordt genomen. De Berlijnsche socialisten komen in verzet tegen de militairistischeopvattingen die op het Hamburgsch congres aan het licht kwamen. In een vergadering daar ter stede werd beweerd, dat men op die 'ijze de slippendragers van de liberalen wordt. Ook het besluit tot deelneming aan de Landdagverkiezingen werd veroor deeld. Terwijl Frankrijk en Duitschlaud buiten Europa steeds hand aan hand gaan, be schuldigt de Koln. Z. den Frausclien de Mooren van het Riff op te stoken den aan geboden losprijs niet aaD te nemen, maar aan te nemen, maar de invrijheidstelling der gevangen zeeroovers te eisch9n, dus een voor de Mogendheden moeilijk in te williger eisch. Het verhaal van de Koln Z., in den regel waar het Frankrijk geldt een niet al te zuivere bron, is te vreem der omdat het zich niet laat aanzien, dat Frankrijk er belang bij heeft de moeilijk heden in Marokko te doen toenemen. Te Konstantinopel maakt men zich be zorgd over de aanwezigheid van vele af gedankte maar nog niet naar hun woon plaats teruggezonden soidaten. Te Volo is men bezorgd over de Turk- sche troepenmacht, welke daar wordt saamgetrokken met het oog op de aan staande ontruiming van The»salië. Volgens de Standard heeft üe bevolking van Thessalië werkelijk veel te lijden van de Turksche troepen, die het vee en het graan rooven. Volgens de Times willen de mogendhe den nu ernst maken met de regeling dei- zaken van Kreta, waarbij men zich niet meer aan het verzet van den sultan zal storen. Een te Londen teruggekeerd Engelsoh reiziger heeft een weinig geloofwaardig verhaal van de oostkust van Afrika mee gebracht. In net binnenland had hij het Somalihoofd Noor Bori outmost, die hem had verhaald, dat de Abyssiniërs onder Ras Makonnen, een strooptocht in een der Soraalidistricten hadden gehouden. Noor Bori had dezen vijand zoo lang bezig gehouden, tot hij al zijn munitie had verspeeld, en daarop den aanval be gonnen. Van de 3000 Abyssiniërs waren er slechts 60 ontsnapt en Ras Makonnen behoorde tot de dooden. Er was nu een Abyssinisch leger op weg om de Somalis te tuchtigen. Deze belangrijke gebeurtenissen zouden ben, een zoo veelbelovend jongeling hi] vreesde, dat die le zwak zou zijn, om al hetgeen hij te verduren zou hebben, door te staan, en zijn hart bloedde bij de ge dachte, dat Philip eene prooi zou worden van de wreedheid der Wilden, of van de strenge beproevingen van zijn lot. Mar- garetha kende al het zielelijden van hare echtgenoot niet hij kon niet besluiten, haar alles te zeggen, wat hij al vreesde, doch zijn bezorgd gelaat en zijne aanhou dende droefheid verrieden den staat zijner gevoelens aan hare liefdevolle oogen. Zij dacht, dat het haar plicht, was te hopen, en die hoop ook in zijn hart op le wekker, de geringste waarschijnlijkheid ten op zichte der bevrijding harer kinderen was haar aangenaim en zij droeg hare beproe ving zoo geduldig, en met. zulk een waar lijk Christelijken moed, dat een blik van Ivaar zacht, tevreden gelaat voor haren man de vroolijkste aller begroetingen was als hij van zijn arbeid huiswaarts keerde. Zij vond ook veel troost in de gedachte aan het karakter van haren zoon, en zij verdiende deze opbeuring want nooit Jeg de eene moeder zich met meer zorg e op toe, de neigingen harer kinderen wel te leeren kennen, of bad ernstiger voor hun zedelijk welzijn, dan Margaretha Randolph Hoewel zij buitengewone kundigheden, noch talenten bezat, had zij een krachtvollen geest, een goed dooi zicht, en was zee- na denkend boedanigheden, die zij in het lof, hetwelk haar opgelegd geworden, was, be hoefde. Haar grootste verlangen was, de plichten eener Christenvrouw en moeder te vervullen, en indien zij geene Christin geweest ware, zou zij hare tegenwoordige beproeving niet zoo opgeruimd hel ben kunnen doorstaan. Kapitein Preston had de eerste tijding van ile redding hunner kindereD gebracht ten minste had Philip in leven gezien, en geloofde niet, dat hij in gevaar was doch°omtrent het lot van Alice verkeerden zij in onzekerheid, totdat, op zekeren nacht Henry Randolph een onverwacht bezoek kreeg van den Indiaan, dien bij zoo gast vrij behandeld had in de Fair Meadows. Da vreemdeling berichtte hem, dat zijne kinderen veilig en wel waren, en vriend schappelijk verzorgd werden door een groot Opperhoofd die hen in zijn stam had aan genomen maar hij wilde niet de plaats hunner gevangenis, noch den naam huns beschermers noemen. Het was te vergeefs dat de angstige vader dit verzocht. De Indiaan wilde niets naders zeggen, en ver trok even haastig als hij gekomen was. Henry besloot, hem te volgen, en op te houden, totdat hij het vernomen zon heb ben doch de vreemdeling liep snel, en toen hij den oever der rivier bereikt had zag hij dat er eene kano, met vier don- kei e gestalten bemand, op hem lag te wachten. Het zou dwaas geweest zijn, dwang te beproeven, en Henry Randolph was genoodzaakt zijn voornemen op te ge ven. Met een ,ucht zag hij, hoe men den dus voor eenige maanden zijn voorgeval len, toen de verhaler nog in het binnen land van Afrika was, en nu is het zeker merkwaardig, dat ic de latere berichten uit Abyssinië met geen woord van dezen krijg wordt melding gemaak, terwijl het niet minder vreemd is, Jat de man, die dit groote nieuws had vernomen, met de verdere verspreiding wachtte tot hij weer ;oed en wel in Londen was. De Transvaalsche boeren houden van Je ruimte, en van de oude trekkers is eeds gezegd dat zij zich niet lekker gevoelen als zij uit hun woning den rook van eens anders schoorsteen kunnen zien. Van die eigenschap heeft Rhodes gebruik willeu maken, om wat Transvaalsche boeren naar het gebied van de Chartered te lekken, wel overtuigd, dat een trek van Transvaalsche boeren eenig crediet zou geven aan zijn onderneming, welke meer en meer het karaktbr van een reus- achtigen zwendel krijgt. Te Krugersdorp waren een vijftiental boeren reeds verscnalkt door de belofte van grond en ossen toen een regeerings- amblenaar tusscbenbeide kwam en het bureau van den agent van Rhodes dooi- drong, dien agent een lesje gaf, en de boeren hun houding verweet. Terstond werd eeD groote meeting ge houden, waar men krachtig protesteerde tegen de houding van Rhodes. Uit de Temps blijkt, dat generaal Wey- ler niet zoo menschenlievend is geweest als het scheen. De regeering te Madrid had het besluit genomen tot terugroeping der verbannen gedachten. Hoewel volgens telegrammen het om Kohat liggende Engelsche leger Woensdag vreemdeling in de boot opnam en zij van den oever afstieten dan toen zij midden in den stroom waren, rees eene hooge ge stalte in de boot op, en zijne hand n.iar den oever uitstrekkende, zeide de vreem deling in bet Engelsch „Henry Randolph zal r ooit weder de stem zijner kinderen iu zijne woning hoo- gen, doch zij zullen veilig zijn in de wig wam van Oneyda.c De kano vloog over den stroom, en de ongelukkige vader keerde ellendiger dan ooit naar zijne woning terug. Deze omstandigheid gaf Margaretha ech ter meer troost dan zij tot nog toe onder vonden had, behalve dien, welke voor haar van den troon der genade afdaalde, aan welks voet zij zoo dikwerf den last van haar verdriet had nedergelegd. Hare kin deren leefden, en werden bbschermd door een, dien zij vriendschap bewezen hadden. Zij merkte de oplettendheid die hun aldus te beurt viel, als een vreemd, doch zeker bewijs aan voor de goede bedoelingen van het Opperhoofd, wiens gevangenen zij wa ren en die aldua een bijzondereu bode zond om hun derzelver veiligheid bekend te maken. Hun zoon was voorzichtig, en eerde God en beminde de leerstellingen hunner kerkzij twijfelde er niet aan, of hij zou gunst en invloed verwerven, waar hij ook ware, en hun te rechter tijd terug geschonken worden. Wordt verrolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1897 | | pagina 1