i:
No. 1165.
W oensdag "20 October 1897.
I5e Jaarg.
ULUlJIlLI
F. mil.ruw,
Nieuws- e n Advertentieblad
voor Zeeuwse li-V laan deren
AXEL.
Buitenland.
f FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT VIRGINIA.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
nas* nlaatsuiijite berekend. Plaatsing 3/2 maa.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Reforme heeft er van de Courier
de Bruxelles van langs gekregen over
het opnemen van het artikel van Un Ba
tave, maar veel indruk maakt deze be
straffing niet op het blad.
Op dezelfde wijze zwaait het H. v.A.
de tuchtroede over de Klokke Roeland,
dat het reeds vermeldde artikel over den
invloed der Duitschers te Antwerpen op
nam. Het H, v. A. zegt dienaangaande:
Als onze jonge klerken knap en vol
standig zijn, is geen Duitscher in staat
hun tiet gras onder de voeten weg te
maaien, laten ze zich kloppen door de
jonge Duitschers, dan kan men het de
handelshuizen niet kwalijk nemen, dat zij
hunne landgenooten de voorkeur gaven.
En daarom zeggen wij tot de jongelin
gen onzer stad, wapent u goed, oefent
uwen geest, volledigt uwe kennissen,
wanneer gij de school verlaten hebt, in
instellingen als het Sjndicaat en derge
lijke, en dan hebt go de vreemde con
currentie Diet te vreezen.*
In de Belgische kamer is een interpel
latie over de uitzetting van Louise Michel
aangekondigd.
De debatten over de wet op de vak
verenigingen duren voort.
De volgende week komen wij nader
terug op hetgeen door de vele sprekers
der laatste dagen is aangevoerd.
De Parijsche handel had bij Faure's
terugkeer uit Rusland een drieledig pro
gramma gemaakt, feestelijke ontvangst,
aanbieding van een geschenken een groot
banquet in de Recon, Donderdagavond
werd het laatste nummer van dit pro-
Terwijl anderen aldus onledig waren,
met hernieuwde hoop en kracht hunne be
langen te bevorderen en hunne zaken te
regelen, leefde de familie Raudolph stil in
eene wiik der kleine stad en hoewel zij
wisten, dat velen dezelfde onheilen geleden
hadden als die, welke zij betreurden, kon
dit huu verdriet over het verlies van hun
nen grootsten schat niet verzachten.
Negen maanden van de bitterste onze
kerheid waren over hen heengevaren, en
Henry Randolph voelde den slag nog ne-
viger dan vele zijner naburen want hij
had de kwellende tijding ontvangen, dat
zijner kinderen leefden, maar zich in de
handen der Wilden bevonden. Het was
een schrikkelijke angst voor hem, te deu
ken, dat Alice, zijne lieveling, de wellust
zijner oogen, en, zonder dat hij dit zelf
wist, de afgod van zijn hart, al spoedig
de gewoonten en grondregelen der opvoe
ding zou vergeten hebben, die hij zoo zorg
vuldig getracht had haar ih te prenten
Hare ongestadige geaardheid .kennend
vreesde hij, dat zi) in de Heidensche dui
sternis zou opgroeien, en aan het leve
en de manieren d«r Indianen gewoon ra
ken. Het was tevens eene harde bepror
ving voor beta, ziiu zoon verloren te hek
gramma afgewerkt.
Faure hield daarbij eon tafelrede, waarin
hij Herinnerde aan de diepe ontroering,
die hij ondervond, toen Parijs door de
hartelijke toejuichingen 'zijn vaderlands
lievende ingenomenheid toonde met de
woorden, te Petersburg gewisseld.
Het is door groote wijsheid en staat
kundigen zin, zeide president Faure, dat
de democratie zich verheugen mag in de
ve-kregen resultaten. De republikeinsche
instellingen waaiborgen den binnenland-
sche vrede en verzekeren in de betrek
kingen mei het buitenland de vastheid
van meeningen en inzichten zonder welke
niets duurzaams kan tot stand komeD.
President Faure deed een ernstig beroep
ten gunste van de verovering der vreemde
mai kt en noodigde geheel Frankrijk uit
tot deelneming aan de groote bijeenkomst
in 1900, waaraan door de vreemde mo
gendheden zulk een groot aandeel wordt
genomen.
De Berlijnsche socialisten komen in
verzet tegen de militairistischeopvattingen
die op het Hamburgsch congres aan het
licht kwamen. In een vergadering daar
ter stede werd beweerd, dat men op die
'ijze de slippendragers van de liberalen
wordt. Ook het besluit tot deelneming
aan de Landdagverkiezingen werd veroor
deeld.
Terwijl Frankrijk en Duitschlaud buiten
Europa steeds hand aan hand gaan, be
schuldigt de Koln. Z. den Frausclien de
Mooren van het Riff op te stoken den aan
geboden losprijs niet aaD te nemen, maar
aan te nemen, maar de invrijheidstelling
der gevangen zeeroovers te eisch9n, dus
een voor de Mogendheden moeilijk in te
williger eisch. Het verhaal van de Koln
Z., in den regel waar het Frankrijk geldt
een niet al te zuivere bron, is te vreem
der omdat het zich niet laat aanzien, dat
Frankrijk er belang bij heeft de moeilijk
heden in Marokko te doen toenemen.
Te Konstantinopel maakt men zich be
zorgd over de aanwezigheid van vele af
gedankte maar nog niet naar hun woon
plaats teruggezonden soidaten.
Te Volo is men bezorgd over de Turk-
sche troepenmacht, welke daar wordt
saamgetrokken met het oog op de aan
staande ontruiming van The»salië.
Volgens de Standard heeft üe bevolking
van Thessalië werkelijk veel te lijden van
de Turksche troepen, die het vee en het
graan rooven.
Volgens de Times willen de mogendhe
den nu ernst maken met de regeling dei-
zaken van Kreta, waarbij men zich niet
meer aan het verzet van den sultan zal
storen.
Een te Londen teruggekeerd Engelsoh
reiziger heeft een weinig geloofwaardig
verhaal van de oostkust van Afrika mee
gebracht. In net binnenland had hij het
Somalihoofd Noor Bori outmost, die hem
had verhaald, dat de Abyssiniërs onder
Ras Makonnen, een strooptocht in een
der Soraalidistricten hadden gehouden.
Noor Bori had dezen vijand zoo lang
bezig gehouden, tot hij al zijn munitie
had verspeeld, en daarop den aanval be
gonnen. Van de 3000 Abyssiniërs waren
er slechts 60 ontsnapt en Ras Makonnen
behoorde tot de dooden. Er was nu een
Abyssinisch leger op weg om de Somalis
te tuchtigen.
Deze belangrijke gebeurtenissen zouden
ben, een zoo veelbelovend jongeling hi]
vreesde, dat die le zwak zou zijn, om al
hetgeen hij te verduren zou hebben, door
te staan, en zijn hart bloedde bij de ge
dachte, dat Philip eene prooi zou worden
van de wreedheid der Wilden, of van de
strenge beproevingen van zijn lot. Mar-
garetha kende al het zielelijden van hare
echtgenoot niet hij kon niet besluiten,
haar alles te zeggen, wat hij al vreesde,
doch zijn bezorgd gelaat en zijne aanhou
dende droefheid verrieden den staat zijner
gevoelens aan hare liefdevolle oogen. Zij
dacht, dat het haar plicht, was te hopen,
en die hoop ook in zijn hart op le wekker,
de geringste waarschijnlijkheid ten op
zichte der bevrijding harer kinderen was
haar aangenaim en zij droeg hare beproe
ving zoo geduldig, en met. zulk een waar
lijk Christelijken moed, dat een blik van
Ivaar zacht, tevreden gelaat voor haren
man de vroolijkste aller begroetingen was
als hij van zijn arbeid huiswaarts keerde.
Zij vond ook veel troost in de gedachte
aan het karakter van haren zoon, en zij
verdiende deze opbeuring want nooit Jeg
de eene moeder zich met meer zorg e op
toe, de neigingen harer kinderen wel te
leeren kennen, of bad ernstiger voor hun
zedelijk welzijn, dan Margaretha Randolph
Hoewel zij buitengewone kundigheden, noch
talenten bezat, had zij een krachtvollen
geest, een goed dooi zicht, en was zee- na
denkend boedanigheden, die zij in het lof,
hetwelk haar opgelegd geworden, was, be
hoefde. Haar grootste verlangen was, de
plichten eener Christenvrouw en moeder
te vervullen, en indien zij geene Christin
geweest ware, zou zij hare tegenwoordige
beproeving niet zoo opgeruimd hel ben
kunnen doorstaan.
Kapitein Preston had de eerste tijding
van ile redding hunner kindereD gebracht
ten minste had Philip in leven gezien,
en geloofde niet, dat hij in gevaar was
doch°omtrent het lot van Alice verkeerden
zij in onzekerheid, totdat, op zekeren nacht
Henry Randolph een onverwacht bezoek
kreeg van den Indiaan, dien bij zoo gast
vrij behandeld had in de Fair Meadows.
Da vreemdeling berichtte hem, dat zijne
kinderen veilig en wel waren, en vriend
schappelijk verzorgd werden door een groot
Opperhoofd die hen in zijn stam had aan
genomen maar hij wilde niet de plaats
hunner gevangenis, noch den naam huns
beschermers noemen. Het was te vergeefs
dat de angstige vader dit verzocht. De
Indiaan wilde niets naders zeggen, en ver
trok even haastig als hij gekomen was.
Henry besloot, hem te volgen, en op te
houden, totdat hij het vernomen zon heb
ben doch de vreemdeling liep snel, en
toen hij den oever der rivier bereikt had
zag hij dat er eene kano, met vier don-
kei e gestalten bemand, op hem lag te
wachten. Het zou dwaas geweest zijn,
dwang te beproeven, en Henry Randolph
was genoodzaakt zijn voornemen op te ge
ven. Met een ,ucht zag hij, hoe men den
dus voor eenige maanden zijn voorgeval
len, toen de verhaler nog in het binnen
land van Afrika was, en nu is het zeker
merkwaardig, dat ic de latere berichten
uit Abyssinië met geen woord van dezen
krijg wordt melding gemaak, terwijl het
niet minder vreemd is, Jat de man, die
dit groote nieuws had vernomen, met de
verdere verspreiding wachtte tot hij weer
;oed en wel in Londen was.
De Transvaalsche boeren houden van
Je ruimte, en van de oude trekkers is
eeds gezegd dat zij zich niet lekker
gevoelen als zij uit hun woning den rook
van eens anders schoorsteen kunnen zien.
Van die eigenschap heeft Rhodes gebruik
willeu maken, om wat Transvaalsche
boeren naar het gebied van de Chartered
te lekken, wel overtuigd, dat een trek
van Transvaalsche boeren eenig crediet
zou geven aan zijn onderneming, welke
meer en meer het karaktbr van een reus-
achtigen zwendel krijgt.
Te Krugersdorp waren een vijftiental
boeren reeds verscnalkt door de belofte
van grond en ossen toen een regeerings-
amblenaar tusscbenbeide kwam en het
bureau van den agent van Rhodes dooi-
drong, dien agent een lesje gaf, en de
boeren hun houding verweet.
Terstond werd eeD groote meeting ge
houden, waar men krachtig protesteerde
tegen de houding van Rhodes.
Uit de Temps blijkt, dat generaal Wey-
ler niet zoo menschenlievend is geweest
als het scheen. De regeering te Madrid
had het besluit genomen tot terugroeping
der verbannen gedachten.
Hoewel volgens telegrammen het om
Kohat liggende Engelsche leger Woensdag
vreemdeling in de boot opnam en zij van
den oever afstieten dan toen zij midden
in den stroom waren, rees eene hooge ge
stalte in de boot op, en zijne hand n.iar
den oever uitstrekkende, zeide de vreem
deling in bet Engelsch
„Henry Randolph zal r ooit weder de
stem zijner kinderen iu zijne woning hoo-
gen, doch zij zullen veilig zijn in de wig
wam van Oneyda.c
De kano vloog over den stroom, en de
ongelukkige vader keerde ellendiger dan
ooit naar zijne woning terug.
Deze omstandigheid gaf Margaretha ech
ter meer troost dan zij tot nog toe onder
vonden had, behalve dien, welke voor haar
van den troon der genade afdaalde, aan
welks voet zij zoo dikwerf den last van
haar verdriet had nedergelegd. Hare kin
deren leefden, en werden bbschermd door
een, dien zij vriendschap bewezen hadden.
Zij merkte de oplettendheid die hun aldus
te beurt viel, als een vreemd, doch zeker
bewijs aan voor de goede bedoelingen van
het Opperhoofd, wiens gevangenen zij wa
ren en die aldua een bijzondereu bode zond
om hun derzelver veiligheid bekend te
maken. Hun zoon was voorzichtig, en
eerde God en beminde de leerstellingen
hunner kerkzij twijfelde er niet aan, of
hij zou gunst en invloed verwerven, waar
hij ook ware, en hun te rechter tijd terug
geschonken worden.
Wordt verrolgd.)