No. 1139. Woensdag 28 Juli 1897. !3e Jaarff. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeu wsch-Vlaanderen F. DIELEMAN, Bnitenland FEUILLETON EEN YERHAAL UIT VIRGINIA. AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER AXEL. Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De Engelsche telegrafisten hebben op een meeting besloten de staking van het overwerk nog wat uit te stellen. De hoofdgrief is, dat overwerk niet alleen voorkomt bij bijzondere drukten, maar zelfs op dagen met normaal verkeer re gel is, zoodat er h. i. alle aanleiding be staat het personeel zoover uit te brei den, dat de normale arboidsdag regel worde. Bebel heeft in de N e u e Z e i t. een artikel geschreven waarin hij verklaart dat vel9 woordvoerdei s der Duitsche so cialisten de oogenblikkelijke invoering van een arbeidsdag van acht uur onmogelijk achten en alleen maar propaganda voor dat beginsel maken uit gehoorzaamheid aan de besluiten van het partijcongres. Velen zijn van oordeel, .dat een sterke vermindering van den arbeidsdag eenige industriën geheel zou ruïneeien en een ware ramp zou zijn voor de kleine en huisnijverheid. Dit artikel baart natuurlijk groot op zien. De Duitsche bladen de.slen nog een merkwaardig staaltje mede van de toe nemende ver wij lering tusschen den keizer en de Duitsche staten. Toen 's keizers zwager door de uitspraak van het scheids gerecht verplicht was, het regentschap over Lippeneer te leggen, kreeg hij een telegram van Z. M., waarin deze verklaar do dat Lippe nooit een beteren en waar diger regent kon krijgen. Deze weinig voorzichtige woorden zijn niet geheim gebleven. Toen nu de graat Ernst, de wettige 'oestuurder^des lands Philip hoorde de stem zijner zuster zjj riep hem, en ij haastte zich, haar te verzekeren, dat hij bjj haar was, en hoopte, dat zij spoedig landen zoudenInderdaad hjj vreesde niet zonder reden voor haar, wij,! zij koud was en honger had, en hare ligging op den bolem der kano zeer on gemakkelijk was. De maan was juist opgekomen, toen de booten aan land werden gehaald, en hoe wel zij tot nu toe een koud en bleek licht op het landschap geworpen had, was het toch eene ademing te kunnen landen. Zij liepen eene kleine kreek binnen, en maak ten de kano's onder eene vooruitstekende rotspunt vast, en de geheele bende stapte er uit en klauterde de hoogte op. Alice vloog naar haren broeder, die haar droeg en het arme kiud wilde dan zoo gelukkig wedergevonden beschermer uiet meer ver laten. Zjj beefde van koude hoewel een der Wilden haar zoo goed verzoigd had, dat hjj zelfs eenige huiden om haar heen ge slagen had. De plaats, die de Indianen tot hun nicht verblijf gekozen hadden was hun waar schijnlijk goed bekend, want zij droeg de sporeu van vroeger door hen bezocht te zijn intccht deed, werd hij door een de putatie ontvangen, welken woordvoerder mei een toespeling op ie uitdrukking des keize's, verklaarde dat men in Lippe ovGrtuigd was dat geen waaidiger vorsten denkbaar was, dan graaf Ernst en zijn gemalin. Dergelijke hatelijkheden komen de laat ste maanden zoo menigvuldig voor, dat zjj werkelijk de aandacht beginnen te verdienen. Alweer een merkwaardige tijding uit Rusland. De regeering gaat zich meer met het volksonderwijs bemoeien, hetgeen o. a. blijkt uit een ukasa, dat de platte landsgemeenten gratis het terrein en de materialen voor den bouw van scholen kunnen ontvangen. De sultan is zoowaar nog niet terug gekomen op zijn jongste besluit tot aan vaarding der voorgestelde grens. Men krijgt nu hoop dat de vrede werkelijk ge sloten zal worden. Dat de sultan ten laatste heeft toege geven, wordt dooi de Europeesche pers aangenomen. Algemeen ac'it men dit nog slechts een bescheiden stap naar den vre de, en de kans op nieuwe moeilijkheden bijzonder groot. Van verschillende zijden wordt gemeld dat met de ontruiming van Thessalie be gonnen is en zij waarschijnlijk binnen eau lOtal dagen zal voltrokken zijn. Edhem pacha kreeg bevel binnen de week de spoorweglij nen terug te geven aan de Griekscbe bezitters. Bij dezen stand van zaken zouden de Grioksche lichtingen het verlof van 40 dagen niot krijgen en spoedig voor goed naar huis gaan. zjjn geweest en de asch van een kortge leden aangelegd vuur was nog op den boschhaard zichtbaar. Zij haalden uit eene verborgene plaats het overschot van een hert te voorschijn, dat zji daar Van een vroegeren maaltijd bewaard hadden, met eene hoeveelheid Turksche tarwe, reeds naar hunnen smiak toebereid. Spoedig brandde het vuur en verspreidde eene hitte en een gloed die den gevangenen hoogst aangenaam waren. De Indianen boden hun voedsel en water uit eene kalebas; aan, en die spjjs, door den honger gekruid was niet ousmikelijk. Alice herleefde; doch haar broeder wenschte, dat zij rus ten zou, en bewosg haar, m--t het hoofd op zijne knie nnder te gaar. liggen de Indianen hadden de goedheid hen van eeni ge buffelhuiden te voorzien wiarin Philip zijne zuster zorgvuldig wikkel le waarna hij haar herinnerde) dat zij bidden mojst, alvorens te gaan slapen doïh toen zij het kleine gebed dat hare moeder haar geleerd had begon, werd h°t kind zos be drosfd, dat zij v n snikken niet spreken kon. Philip weende ook want hij wist, wat haar zoo aandeed, en kon een ge- ruirasn tijd geene woorden vinden, om voor haar te bidden. Hij legde zijne w mg tegen de hare en kuste haar teedarlgk en eindelijk schreide zij zich in slaap. Hst duurde echter lang eer Philip genoeg be daard was. on insgelijks te slapen. De ge'oeuitenissen van den dag kwamen ge durig terug, om de droomende oogenblik- Het door Griekenland af te staan ge bied is 400 vierk. K.M. groot. Djevad pacha zou nu heusch op weg naar Kreta zijn, m t twee hoofdambte naren en twee stafofficieren. De Quarterley Review bevat een artikel over de Oostersche kwestie, dat vooral belangrijk is om een daarin voorkomende mededeeling. Aan een definitieve oplossing van de Oosteische kwestie staat gelijk men weet vooral in den weg de strijd van belangen tusschen Oostenrijk en Rusland. Want als dit laatste rijk zich om de Zwarte Zee uitbreidde, daD zou, tot groote scbade van Oostenrijk, ten slotte de toe stand geboren worden, dat de Donau zou uitstrooman in een Russch meer, dus veel van zijn beteekenis verliezen. Maar nu zouden Rusland en Oostenrijk het eens zijn geworden over hun toekom stige positie op het Balkanschiereiland. Bij het bezoek van Franz Joseph aan den czaar zou de verstandhouding tusschen beide vorsten voor goed bevestigd zijn, en diardoor een vast programma zijn verkregen. Oostenrijk zou de vrijheid hebben gekregen, om langzaam voort te schuiven en aanspraak hebben erlangd op Salonika, de grootste en beste haven aan de Aegeische Zee. In verband daar mede zou dit land voorloopig trachten zijn invloed in Albanië en Macedonië uit te breiden, en daarin worden bijgestaan door db katholieke geestelijkheid in deze beide deel6n van het Turksche rijk. De geestelijke orden, welke bij de bevolking in groot aanzien staan, zouden met ijver bezig zijn, om het land voor Oostenrijk klaar te maken, waarbij zij vooral wijzen ken der uitgeputte natuur te storen als vermoeidheid en verdriet hem eindelijk zouden hebben overmeesterd en toen in slapen en daar hij zich niet in staat ge voelde, de afdwalingen zijner verbeelding en herinnering te bedwingen vreesde hij in ie sluimeren om het treurspel in zijne droomen niet Wider te aanschouwen som fijds rees hij met schrik op, a's de jjsse- Ijjke tooneelen van den morgen zich op nieuw voor zijn ontroerden geest vertoon den. Iu eene dezer o ïtwakingen vielen zijn s oogen op da do ikere gdaatstrekken van den Wilde, die als schildwacht uit gezet was hij bakte ever hem heen mat eene uitdrukking van verwondering en vrees op zjjn bruin gelaat dat nog don kerder giworden was door dia flikkerenden glans van het vuur, dat het bescheen, en zulk eene boosaardige en drngnido uit werking voortbracht, dat P ïilip in de ver warde taal zijner drosmm uitriep: »Dood inj din nu dool mij, doch spaar mijne kleine zuster u De Indiaan antwoord ie door nieuwe brandstof op het vuur te hoo peu en zjjne gevangenen nog beter toe te dikken. Philip zonk weder neder, en sliep geruster; doch de ruct der overige Wil den was do >r geschreeuw gestoord gewor den en alle° kwnm overeind om de osr zaak er van te vernemen welke de Wilde met zekere geheimzinnigheid mededeelde; en na eqnigeu tijd over eene zoo vreem ie omstandigheid gesproken te hebben, gin gen zjj weder liggen cq slijp m weilri op de groote verbetering, welke iD Bos nië en Herzegowina vallen waar te ne men, sedert deze provinciën door Oosten- rjjk werden bezet. Als deze mededeeling waar is. dan kan Europa de oplossing der Oostersche kwes tie met een kalmer oog aanschouwen, en zou een verdeeling van Turkjje kunnen plaats hebben zonder een Europeeschen oorlog. Van de andere mogendheden is alleen Engeland nauw bij de zaak betrokken maar de Egyptische kwestie en een con trole over den landweg naar Indie zouden dit land voldoende vergoeding geven. 't Nieuws is bijna te mooi om net te gelooven. Want afgezien van alles wat tegen het bestuur van den sultan te zeg gen valt, is het duidelijk, dat Europa niet tot rust komt zoolang de boedel iu het Oosten niet verdeeld is. Wjj willeu echter niet ontkennen, dat er ernstige redenen zijn om aan de waar- beid van deze mededeeling te twijfe len. Als een dergelijke afspraak tusschen Petersburg en Weenen bestond, dan zou keizer Wilhelm daarvan niet onkundig zijn. En nu is de houding van den keizer in do Oostersche crisis niet zoo geweest, dat men er een poging in kon zien, om deze oplossing van het groote vraagstuk te bevorderen. Men moet dus wat wachten. Waar schijnlijk niet laug. Want er ligt veel waars in de opmerkiug van de F r. Z dat als de vrede gesloten wordt, de rust op het Balkan-schiereiland tenminste(l) tot het voorjaar van 1898 verzekerd is. zoo vast als te voren. Doch Philip rustte niet laug. haewel hjj zonder schrik wakker werd. en bedaard sloeg hij nu de nieuwe en treffende voor werpen die hem omringden, gade. Het tooneel was inderdaad ten hoogste schil derachtig. De tien donkere gestalten der In 'ianen lagen op den grond uitgestrekt, in hunne buffelhuiden gewikkeld de schild wacht stond bewegingloos, stijf als een beeld tegen een biom; de rustelooze blik ken van zjjn glinsterend oog getuigden alleen dat het een levend en bezield wezen was, De gevangene staarde den Wilde stom aan tegzn den stroom van ellende kampende, die uit het diepst van zjjn hart scheen op te wellen en die dreig ie hem te overrompelen en in te zwelgen. Hoe virsch-ikkeljjk was de ge lachte zslfs als zjjn leven gespaard bleef, het met wezens door te mosten brengen, geljjk die ver steends woestheid die hjj daar voor zich zag, en hoe vreeselijk was huune wraak „o Mijn God, mjjn Vader !c riep hjj, terwijl op nieuw zjjne tranen vloeiden, en snikken van zielesmart het half geuite gebed snnordan! „Verlaat mij niet want G;j kunt redden! o Mijn Ziligmaker! Gij hebt geleien help mg, en wees mij nabij in de ure des gevaars Na deze ernstige, doch treurige uitboezeming, werd hij kalmereen zost vertrouwen op de zorg en voorzienigheid Gods daalde in zijn hart neierhet deed hem de droevige ge beurtenissen en beproevingen van dien dag

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1897 | | pagina 1