No. 1122.
W oensdag 2<> Mei 1897.
13e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen
F. DIELEMAA,
AXEL.
Bnitenland.
Binnenland.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor Biibiï 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar olaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Aclvertentiën worden franco ingewacht, uiterlpk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De sultan heet wel bereid om wat in
schikkelijk te zijn. Maar twee invloeden
trachten hem af te houden van een toe
geven aan den drang der mogendheden.
De militaire partij tracht Z. M. te bewe
gen zijn eischen te handhaven, en daarbij
komt dat het leger zeer ontevreden is,
wijt hot op den weg der overwinning
werd tegengehouden. Deze ontevreden
heid moet vrij groot zijn, en heeft o. a.
ten gevolge,dat de verkoop van portret
ten der overwinnende generaals is verbo
den, omdat men alles wil ve imijden, wat
dezen tot volkshelden zou kunnen maken.
Bovendien was het te Konstantinopel
onrustig. Er heerschte gisting onder de
muzelmansche bevolking, welke ook on
tevreden is, daar de regeering niet meer
hoeft geprofiteerd van de ovei winning
op de ongeloovigen. In verband daarmede
zijn de patrouilles in de hoofdstad ver
sterkt. Het is natuurlijk zeer goed mo
gelijk, dat het het fanatisme, dat door den
oorlog Is opgewekt, reeds nu een gevaar
lijk karakter aanneemt. Maar de moge
lijkheid bestaat ook, dat die maatregelen
alleen genomen worden om den Sultan
te doen gelooven aan een gevaar, dat
slechts bestaat in de verbeelding van hen,
die invloed op Z. M. willen uitoefenen.
Welke strooming du» ten slotte de
overwinning zal behalen, moet nog blij
ken, maar zuiver is de toestand niet.
Daarbij komt, dat, nu de strijd uit is
en de gemoederen nog opgewonden zijn,
de tucht in het Turksche leger verslapt.
Vooral de Albaneezen, maar ook de ge
regelde troepen houden ergerlijk huis in
Thessalië, zoodat de paniek onder de be
volking wel te verklaren is.
Ook op Kreta nieuwe moeilijkheden.
De Griekscbe troepen moesten weg, en
de Turksche mochten bljjven, maar nauwe
lijks was het laatste gedeelte der Grieken
veitrokken, of daar had men de poppen
aan het dansen.
De beruchte Bashi-Bazouks zijn aan
het muiten en hebben getracht den En-
gelschen en den Franschen admiraal te
vermoorden.
Men krijgt dus loon naar werken, en
het zal niet lang duren, of algemeen zal
worden eikeiïd,hoe groote fout het was,
dat men niet heeft toegalaten, dat de
Grieken de Turksche soldaten van het
eiland hebben verdreven.
Over de vredesonderhandelingen wordt
gemeld, dat deze rechtstreeks tusschen
de gemachtigden van beide partijen zul
len worden gevoerd, iets waar de mo
gendheden in 't eerst op tegen hadden,
wijl men niet kon toestaan dat twee Bal
kanstaten onderhandelden over zaken we!
ke door het Berlijnsche congres geregeld
waren.
Om den schijn te redden zullen de vre
desvoorwaarden eerst aan de goedkeuring
van de ambassadeurs worden onderwor
pen.
De stoutigheden, welke de Griekscbe
vloot zich de laatste dagon heeft veroor
loofd, door een aantal schepen op te bren
gen, zal tot oen hoogst eigenaardige ver
wikkeling leiden.
De knedive meent zekere aanspraken
op de opbrengst van het Turksche eiland
Tbasos te hebben en heeft de vorige week
m6n zegt buiten voorkennis van zijn Er.-
gelsche voogden, een detachement van 88
soldaten en 5 offticieren van het Egyp
tiscbe leger deiwaarts gezonden. Maar
de Grieken brachten het schip op en ver
klaarden de soldaten tot Krijgsgevange-
n,
Twee vragen reizen nuin de eerste
plaats welke de positie van den vasalstaat
in den oorlog was, en verder of het in
strijd met de neutraliteit is. troepen te
zenden naar het gebied van een der oor
logvoerende partijen.
Behalve de Garibaldianen heeft ook
Antide Boyer zich zeer onderscheidon in
den slag bij Domokos. De Garibaldianen
wijteD aan de Grieken overkomen onge
lukken aan de onbekwaamheid der lei
ders.
Havas verneemt uit Sofia, dat het on
waar is, dat Boelgarije een deel van zijn
leger mobiliseert. Er had alleen eon con
trole van verlofgangers plaats. Daarbij
bleek, dat Boelgarije in 10 dagen een leger
van 207.000 geoefende soldaten onder de
wapens kan brengen.
De Times verneemt uit Konstantinopel
dat de mogendheden den eiscb van Tur
kije tot atstand van Thessilio ocinwillig-
baar achten, doch dat een regeling in
stratagiscnen zin der grens van Tnessa-
lie kan worden toegestaan. Het bedrag
der schadeloosstelling moet verminderd
worden. De rechten welke de Grieken
in Turkije hebben, kunnen niet afgeschaft
worden, doch sommige wijzigingen in de
tractaten zijn niet uitgesloten.
De ambassadeurs zullen deze denkbeel
den in een collectieve nota ter kennis
van de Porte te brengen.
In de Belgische arbeiderswereld bestaat
tegenwoordig een groote neiging om het
werk te staken. Te Antwerpen staken
1000 metaalwerkers, onder wie 200 die
tot den scheepsbouw beboeren.
Twee stoombooten, de Norse King en
de Britisch Queen, kunnen nu niet repa-
reeren de eerste vertrok naar New-Castle
om te dokken; de laatste moet blijven,
daar de werkstakers het door het weg
nemen van platen onmogelijk maakten
dat anderen dec arbeid overnemen.
Te Verviers vreest men een groote
werkstaking van metselaars.
Weer nieuwe staaltjes in Vooruit, waai
een redacteur van het orgaan weer naai
de zetkast werd gestuurd, en waar eeni-
gen anderen, onder wie een werkster die
niet aan de 1 Mei betooging wilde mede
doen, werden ontslagen. In het geheel
gaan er zes personen de laan uit. Men
vraagt hoeveel protestmeetings Vooruit
wel zou houden, al» een particuliere on
dernemer zoo iets gedaan had.
Bij het bezoek van koniog Humbert
aan Turin, waar de eerste steen voor een
gedenkteeken werd gelegd, had een zeld
zaam tooneel plaats. De hoogleeraar Cog-
nalte was als lid van de commissie voor
de tentoonstelling van 1898 bij de plech
tigheid, en verzocht een der prinsen, om
den koning er op te wijzen, dat het een
goeden indruk zou maken, als Z. M. de
werklieden toespiak en een hand gaf.
Daar de prins aan dit verzoek niet vol
deed, nam de hoogleeraar de vrijheid den
koning zelf te verzoeken de arbeideistoe
te spreken, maar de koning antwoordde,
dat dit niet meer ging daar de plechtig
heid was afgeloopen en de hofstoet al
uiteen was. Maar de koning verklaarde
gaarne eene deputatie ten paleize te ont
vangen. Oognalte antwoordde daarop:
„Sire, u hebt wel wat populariteit noodig
Uw vader zou dat Diet geantwoord heb
ben.*
De koning was over dit zeggen ont
hutst, waarop de prins van Napels tus-
scheubeide kwam. Cognalte nam daarop
zijn ridderorde van zijn jas; en wierp deze
een minister voor de voeten.
In een toespraak tot de leiders der li
berale partg heeft Sagasta de redenen
uiteengezet, waarom de. politieke strijd
welke wegens den toestand in de kolo
niën was geschorst, moet worden hervat.
Als een bewijs hoe gespannen de toe
stand is, kan dienen, dat de koningin
regentes door een nota aan de bladen heeft
doen weten, dat het maar bij toéval was,
dat zij op het bilcon stond, toen generaal
Polavieja voorbijkwam. Daar was ook
al aanmerking op gemaakt. Waarom
dezen generaal geen hulde zou mogen
worden gebracht, is echter niet duidelijk.
Men heeft uitgerekend dat de oorlog
aan Turkije slechts 17 miljoen gulden
hoeft gekost en wel: troepenvervoer heen
en terug 7 miljoen, onderhoud van het
leger in 2 maanden 4l/2 miljoen, krijgs
voorraad 31/2 miljoen, pensioenen 1 mil
joen en schade door het bombardement
1 miljoen.
De Eerste Kamer, die Vrijdag weder
om vergaderde, bepaalde zich tot dn vraag
van den heer Muller aan de Minister van
Koloniën over de helfiog van het uitvoer
recht op suiker in Indië, ook na het tot
stand komen der jongste suikerwet (van
Jan. 1897.) Hij zelf noemde onder zijn
eigenschappen langdradigheid, gevolgd
van zgn mercantiele opleiding in de ka
toen-brancheMaar men luisterde toch
met gespannon aandacht naar zijn door
wrochte rede.
Spr. betoogde, dat de heffing op het
uitvoerrecht, te zwaarder op ons drukte
nu wij de beetwortel-industrie zoo on
matig hebben beschermd in tegenover-
gestelden zin. Hrt gevolg was dac ook
een suikercrisis in Indië geweest en men
had buitengewone maatregelen moeten
nemen om de cultuur te behouden in
'slands belang; tot 1894 werd het uit
voerrecht gescbortst, maar het baatte niet
in Juni 1895 was de schorsing opnieuw
noodzakelijk, omdat de suikerprgzen ble
ven dalen en de rietsuiker voor goed dooi
de bietsuiker was verdrongen en over
vleugeld. Thans echter wordt het uit
voorrecht weder geheven, en de spreker
voorzag daardooi nieuwe moeilijkheden
De belasting moet verdwijnen. Hij vroeg
dit echter niet van dit Kabinet, dat waar
schijnlijk weldra heengaat, hij vroeg alleen
een nieuwe schorsing, ei daarbij stonden
de Kamers van Koophandel van Rotter
dam en Amsterdam aan zijne zgde. Hij
vroeg dit niet in 't belang der fabrikantei
maar uit overtuiging, omdat hg vreesde
voor nieuwe moeilijkheden en terwijl do
beetwortelsuikerindustrie er niet onder
kon lijden. Niet uit oppositie, maar om
de Regeering te steunen, vroeg hij of de
Minister de Ned. Handelmaatschappij over
den actueelen toestand en de vooruit
zichten van de suiker-industrie op Java
had gerpadpleegd en of hij op grond daar
van wilde voorstellen de heffing van 't
uitvoerrecht opnieuw met 1 Juli e k. te
schorsen.
De Min. van Koloniën, de heer Bergs-
ma, antwoordde zoo categorisch mogelijk
Ook hij had 't uitvoerrecht liefst doen
vervallenmaar de financiën verzetten
zich daartegen, En trouwens - wg hef
fen ook andere uitvoerrechten, niet enkel
vau suiker, Het eenige bezwaar, dat men
niet naar de productie, maar naar de
waarde moet belasten, en in dien zin had
de Minister een regeling ontworpen, nl.
om halfjaarlijks voor suiker en koffie een
gemiddelde marktwaarde vast te stellen
en bij prijzen daarboven alleen van het
meerdere het uitvoerrecht te heffen. Or
der die omstandigheden was er geen aan
leiding om de schorsing nogmaals voor
te stellen, te minder omdat uit de ad
viezen van de Handelmaatschappij 6n uit
de verslagen van andere cultuuronder
nemingen bleek dat de vooruitzichen zeer
gunstig en de koffieoogst van dit jaar ver
moedelijk da grootste zou zijn, die ooit is
verkregen. Met de suikerregeling in 't
algemeen stond 't uitvoerrecht in hoege
naamd geen verband. Niet voor de indus
trieelen om de fabrikanten meer winst
te bezorgen of voor verlies te behoeden
maar alleen met 't oog op de belangen
der inlanders bij het behoud der cultuur
koD de Regeering tusschenbeide treden.
En daarvoor was thans geen aanleiding.
De heer Sassen, die den hefer Muller
op wees, dac de consumenten, het
publiek dan toch het meest hadden gespro
ken van de scherpe concurrentie tusschen
liet- en bietsuiker, stond nochtans aan
de zijde van dien spreker on drong er
ook bij den Min. op aan om niet uitslui
ten op de adviezen van zijn ambtenaren
af te gaan, opdat niet de suikercultuur
in Indië zou te gronde gaan, gelijk de
bietsuikercultuur en de landbouw bier te
lande, waarop de heer Muller antwoordde
dat de protectie ons zoo ver heeft gebracht
dat men in Engeland veel goedkooper
onze suikeis versoopt dan hier, en de
jam- en de biscuit-industrie daar alleen
bloeit door de suikerpremiën, dien wij
verleenen. Hij betreurde overigens's Mm.
weigering en liet hem de verantwoorde
lijkheid er voor.
Na een korte repliek van den Minister
werd het debat gesloten.
Vervolgens behandelde de Kamer eenige
wetsontwerpen, mede net Departement
van Koloniën aanrakende.
De kwijl schelding van H. L. Ch. te
Mechelen van een som van ruim 25.000
vond by den Heer Franschen van de
Putte verzet. Diens verdiensten voor de
wering van opiumsluikerij aebtte hij geen
reden voor de Kwijtschelding, waar geen
slordigheid, maar schromeiyk plichtver
zuim in 't. spel was. De Minister bestreed
dat gevoelen, De heer T. M. was niet
anders dan in naam met 't geldelijk be
heer der kas voor de bestrijding der
opiumsluikerij belast, een ambtenaar 0Q
