No. 1108.
!3e Jaarg.
Woensdag 7 April
Nieuws- en Advert entiebla <1
v o or Z e e u w s eii - V laa ndereu
F. IHELEMAX,
A X E L.
Buitenland.
69 FEUILLETON.
Voor honderd jaren.
Een drentseh verhaal.
BINNENLAND
ELSC
i\\T.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENT^ PR IJ S
per 3 Maanden
50 cent; franco per post ÖU cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numin. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naa>- plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
In Oostenryk is plotseling eene mini
iterieele crisis uitgebroken. De leden van
het Ministerie Badeoi hebben onderling
verschil gekregen, voornamelijk o'er een
in Boheme in te voeren reglement betref
fende het gebruik der Czechische taal.
Verder weigert de party der liberale
groote grondbezitters zich te leeneti tot
het vormen eener meerderheid, zonder
voorafgaand overleg of rekening hou len
met de oveiige liberale partijen. De partij
blijft bjj deze weigering, ondanks het aan
bod van eene portefeuille aan den meest
invloedrijke onder ham leden.
De crisis is dus deels ministerieel, deels
parlementair.
Het Huis van Afgevaardigden heett, in
afwachting eener oplossing zijne zittingen
tot Dinsdag verdaagd.
Te Madrid is uit Manilla bericht ont
vangen, dat de Spaans.:he troepen Pina-
coyan vermeesterden. De verliezen der op
standelingen, die bjj Novelatas 300 man
aan dooden verloren hadden, waren ook
nu weer aanzienlijk.
Het schrijven, door den commandant
van het Grieksche bezettingsleger op Greta,
kolonel Vasso», tot de Admiralen van het
internationaal eskader gericht, is gisteren
in het Brit.iche Lagerhuis door Vice Minister
Curzon, die het op zulk een afstand natuurlijk
precies weten kan, eene aaneenschakeling
van valsche voorstellingen genoemd.
De Minister voegde er by, dat de En-
gelsche Admiraal hem er van had in kennis
gesteld, dat de andere Admiralen ieder aan
hunne Regeering om drie stukiren beig-
geschut hadden geschreven.
Nadat Reinhoff eene levendige schilde
ring van het eerste opgehangen had. zeide
by met betrekking tot het laatste punt
„Alfing brandt van 6en innig verlangen
om Herman als zijn kind te erkennen en
te wettigen en hem erfgenaam van zijn
gansche vermogen te maken."
Zij baistie weder in trar.en uit, en het
hoofd ongeloovig schuddende, sprak zij
zacht
»Hoe zou hij dat kunnen hy heeft
immers vrouw en kinderen."
Beide h'eft hij gehad, maar thans niet
meer."
»My,n God hoe ongelukkig 1"
»Hy zwijgt Gode."
»Die arme man! o hoe rijk ben ik, ik
h>b inyn kind behouden."
»Ook hij.*
Zy kleurde 6G zweeg.
»Uw kind Wemeltien is ook het
zyne."
Haar blos werd hooger en haastig haar
gelaat met beide handen bedekkende, booj
zij het hoofd voorover on snikte hevig.
Zoodra zij een weinig bedaard was, ver
Rusland had reeds een zoodanige batterij
gezonden, maar van de andere Mogend
heden was het besluit nog niet bekend.
Nu, die zullen aan hunne strjjdlustige
Admiralen het gmoegen van een berg-
jacht op de Cretenser Christenen óók wel
niet ontzeggen. Welk eene gelegenheid om
schietoefeningen te houden en de draag
kracht te constateeren van het moderne
geschut! Duitschland deedzijn hoogmoderne
meliniet-boramen immers ook reeds regenen
boven de hoofden der voor hnGne vrijheid
vechtende eilanders, maar die vrij willen
w.*zen op hunne manier.
Duitschland overigens legt het jn de
laatste tijden niet zeer grootscheeps aan.
Het mocht bljjkbaar, omdat men niet dade
lijk zoo gewelddadig is opgetreden, als
het wel wenschte, en is dan ook, met
Oostenrijk, dat eerlijk verklaart, »het er
niet voor o»er te hebben,* de eenige
Mogendheid, die geeu verder suppletieccrps
van 600 man landingslroeper. heeft af
gezonden.
Op het verwijt van den heer Lab mchère
antwoordend, dat de Mogendheden op Greta
veel te partijdig optreden en offensief met
de Turken optreden tegen de zich ver
dedigende Christenen, gaf Minister Balfour
ten antwoord, dac het zekerlijk het voor
nemen was de Turken het eiland te doen
ontruimen Maar de Mogendheden hebben
ast besloten, dat voor het oogaublik nog
geen strijd zal plaats hebben wegens eene
verdeeling van Turkije. Wy streven voor
Creta naar de vrijheid *n voor Europa
uaar den vrede. Ei is niet de minste
twijfel aan of dat eerste doel zal worden
bereikl, en van het tw-ede zouden wij
wel we ischen met hetzelfde vertrouwen
volgde Reinhoff.
»Willein is in Holland.*
„Waar?" riep zij, als door haar gevoel
overweldigd.
Nabij uw zoon."
»Goedn God hij komt toch hier
niet vroeg zij angslig,
»Niet dan met uwe volle toestemming.
Zy schudde wederom het hoofd en vei
zonk op nieuw in gedachten.
„Willem gevoelt zich zeer ongelukkig,*
voer Re.i'.hott' voort »en kent geene an
dere begeeite, dan om u, door uwen zoon
zoo mogelyk uelukkig te maken.
Hij heeft een oprecht berouw en zou,
met opoffering zelf» van zyn leven, het
eens gebeurde wenschen ongedaan te
maken, en zou het daarom wel goed ge
handehl zijn hern in iets op zijnen weg te
bemooielijken
„De lleere besvare mij, dit ooit te zul
len do n," riep zij snikkend uil »neen,
neen 1 ik heb hem reeds voor lang alles
vergevei^ vergeven uit de diepte mijns
harten maai o om hein weder te spreken
neen dat nooit!*
„Wees uiet te overhaast in uwe over
leggingen noch te onbedachtzaam in uw
spreken.*
Ik heli een braven man in het graf,
doniiné en zou zijne nagedacbtLuiis orVër
aandoen indien ik,"
»Zoo en niet anders vrouw Wijnands
had ia het van u verwacht denk intu»
schen niet, dat het met mijn eigen wil is
te kunnen -preken. Het beste middel, in
lk geval, om d- staatkunde des vredes
te doen zegevieren, is; de handhaving der
overeenstemming onder de Mogendheden,
het veelbesproken Europeesch concert.
Aldus de heer Balfour.
Aan afzondei lijk gevoerd wordende
Turksch-Grieksche onderhandelingen, tot
he. verkrijgen eener schikking, moet Ras-
land dezer dagen op bruske wijze een
einde hebben gemaakt, wêer een optreden
't welk de vraagprijzen doet of de redding
van Creta wel het eerste punt uitmaakt
der zorgvuldige pverwe; ingen van het
zestal, dat zich als verplegers is komm
opdringen.
Volgens l'Evénement zou President
Faure officieel bericht hebben ontvangen
dat de Czar en zijn gemalin eerlang weder
een bezoek aan Frankrijk zullen brengen.
In den Franschen Senaat heeft gisteren
bij eene Panama-bespreking, waarbij ook
wijlen President Burdeau's naam weder
genoemd werd, de Senator Fabre den over
ledene krachtig in bescherming",'genomen.
Hetzelfde doen de voogd en de toeziende
voogdjder kinderenjn een schrijven aan
Le Temps.
Het blad gaeft "den roerenden afscheids
brief te lezen, door Burdeau gericht aan
zyn echtgenoot, den avond vóór zyn dubl
met Cassagnac, welk duel op het laatste
oogenblik niet is doorgegaan. Uit dit schrij
ven van 15 Maart '89 .?blykt, dat Toen
Burdeau, kort dus na de beweerde som
uit de Panainakas ontvangeu te hebben,
zonder middelen was.
Uit Hamburg wordt gemeld, dat een
wanneer ik aldus bij u aandring, neen,
alleen de drang dur omstandigheden heeft
mij zoo doen spreken laat ik u een en
ander mogen ophelderen.*
Toen verhaalde Reinhoff haar zijn on
derhoud met Alfing, len gevolge waarvan
hij naar Holland gekomen was, om haar
op alles voor te bereiden wat naar den
wil der Voorzichtigheid aanstaande scheen
te zijn.
Die mededeoiing scheen haar kalmer
te stemmen. Zij droogde hare tranen af
en vestigde ze op haren bezoeker met
eene uitdrukking waardoor deze als in
haar hart kon lez> n.
»En hoe denkt Herman over dit alles
vroeg zij na eene poos.
»Gy zult dit. spoedig uit zijn eigen
mond kunnen vernemen want hij hoopt
hedpn nog in de stad te komen," antwoord
rle Reinhoff.
Was het omdat de arme moeder zich
schaamde om met haar kind over eene
zoo teedere zaak ie spreken dat een vluch
tige blos zich over haar gelaat verspreidde,
of was het Ven gevolg der aandoening, t
weeg gebracht door de tijding van zoo go
heel onverwachts haar kind te zullen ont
moeten.
Misschien was het beide.
Truitje. Truitje!" riep zij aan de go
opende gangdeur, Herman komt van daag
nog hier.*
Een zachte vreugdekreet gaf uit reu
verwijderd vertrek aotwoord.
stoomboot aldaar is aangekomen mot vi6r
schipbreukelingen van de Ville de Saint-
Nazaire: kapitein Jaguenau, den machi
nist Mariani, den loods Herctert en deu
matroos Saona.
De boot, van welke zij weiden opge
nomen, heeft 9 man ingescheept. Den
tweeden dag stierven twee zwarten
de boot dreet vijf dagen rond. Denjvier-
den dag stierven nog drie petsonen. De
overlevenden doorstonden oen vieeselyk
lijden, thans zijn zij hersteld.
De 16 schipbreukelingen van^de St.-
Nazaire, die met de Yanariva te Glasgow
waien aangekomen, zijn Woensdag ta
Havre onteeheept. Er zijn 12 Martini
kers en 4 blanken, waaronder een Cu
baan.
Zij verklaren eene vrachtboot te heb
ben ontmoet, die hen zag. maar haren
weg voortzette zonder hulp te veileenen,
zoodra zij de FranscheJvlag had gezien.
Twaalf zwarten, de equipagemeester,
een kajuitjongen en de bakker zijn ge
storven van honger en koude. Verschei-
denen waren zinneloos. De overlevenden
zijn nu hersteld behalve de Cubaan.
Een der geredden verhaalde den zwerf
tocht aldus':
,.Ik nam het bevel over de boot op
mij, en allen werkten wij hard, om haar
tegen de golven op te houden, maar
spoedig begon het vreeselijk lijden. On
ze eenige hoop was in westelijkrich
ting te komen, en wij meenden slechts
een vijftig mijlen van de kust te zijn.
Was de wind gunstig eu stevig geweest
dan hadden wij in een paar dagen de
kust kunnen bereiken; maar de wind
bleef wanhopig tegen en wij vorderden
Het lieve kind, 't welk die blijde uit«
roep onlsn.iple, wipte haastig van haren
stoel en deed den spiegel'een gelaat weer
kaatsen waarop do glans van onschuld en
liefde in hare hoogste volkomenheid en
zaligste vei wacliting ze1 ehle. Hare blonde
lokken hier en daar eon we1 nig verschik
kende de handen hoewel geheel onnoodig
nog eens zorgvuldig over de scheiding en
hot achterhoofd strijkende eene gelijke be
weging makende over het h igelwirie hals
kraagje en daarna hare bevallige rn ranke
gestalte een weinig diaaiendejen einde de
overtuiging te erlangen dat er zi-h geen
enkel kronkeltje op ha^en rug in haar
kleedje vertoonde en dat alle haakj»s daar
zorgvuldig gesloten J waren was het werk
van een oogenblik.
Toen haar naaiwerk opnemende en ter
loops nog eeus in den spiegpl glurende,
hoorde zij dominé Reinhoff' vertrekken en
ging naai voren j waar z.j ha e moeder
vond.
Al sprak zy ook geen enkel woord toch
beantwoordde Wemeltien de vraag welke
op je lippen van het zedige .meisje speel
de, doch die haal" kiesch gevoel ni it hoor
baar durfda uitdrukken.
„Ja myn kind,* zeide zy min'.aa n
„Herman hoopt ons heden nog to b#
zoeken.''
Wordt vervolgd
